Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Letra dashurie (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=289)
-- Dashuria.... drame apo komedi??? (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=11270)

Dashuria.... drame apo komedi???

Per ata qe nuk e njohin kete emer besoj se do e kalojne per komedi keto momente te shkeputura nga zemra ime, ndersa ata qe e njohin dhe e kane ndjere kete fjale me gjithe kuptimin e plote te saj ndoshta mund ti dalin edhe dy pika loti....


Po te ishte leter kjo qe po lexon tani do mundoheshe shume sepse disa pika te kuqe dhe disa te zeza do ishin neper faqet e fletores sime te vjeter, por fatmiresisht eshte pc dhe ketu nuk duken dhe nuk mund ti shohesh...
pikat e kuqe jane te zemres, me te cilat me gishtin tim i mora dhe pikturova zemren time te ndare medysh, dhe pikat e zeza jane lotet e syrit tim, me te cilat pikturova thiken qe ndau zemren time ne dy pjese...
Nuk po i shkruaj keto fjale te varfra ketu qe te kthehesh perseri tek une, se aq shume sa te donte kjo zemra ime e vogel, aq shume frike ka marr tani, ka frike se dhe nje goditje tjeter si kjo do ta bej jo vetem te dridhet keshtu si dridhet tani, por mund te behet ne aq copa te vogla sa as me mikroskop mund ti shohesh...
edhe pse nuk e di se ku ndodhet ne keto momente zemra ime, une perseri e mbaj me te mire, i them qe ti je mire, je shume mire, ajo perseri nuk me beson dhe dridhet, dridhet e tera atje ku eshte futur...
ve doren mbi gjoksin tim per ta degjuar a rreh, por nuk degjoj asgje, ndjej vetem nje dridhje, e fus doren thelle brenda kraharohrit tim qe ta ledhatoj pak, por ajo struket thelle e me thelle duke me kthyer kurrizin, dhe dridhet pa pushim, dridhet si ajo foshnja e porsaardhur ne jete, dridhet si ai femija i vogel i cili ka humbur rrugen ne nje pyll te erret, i vetem, i lagur nga shiu dhe qan, qan se nuk gjen dot rrugen per tu kthyer ne shtepine e tij te nxehte, qe dikur kjo zemer rrihte si e cmendur dhe une kujtoja se do plaste nga rrahjet e shpejta dhe te forta, hapi krahet dhe une e lash te lire qe te vinte tek ti, qe ta ushqeje me dashuri, ta ushqeje me jete duke e puthur ate, me perkedheljet e tua ti jepje perjetesine...
ndodhi kjo, e ushqeve me dashuri, me puthje, me perkedhelje dhe ne fund i dhe nje te shtyre dhe e hodhe ne gremine...
megjithese ajo kishte krah dhe mund te fluturonte mendohej, mendohej se nuk dinte se cfare te bente, te fluturonte apo te perfundonte ne fund te gremines???
dhe ketu fillon vuajtja ime, se zoti na ka bere te kemi dhe shpirt...
hapi krahet ky i fundit dhe para se te vinte ne fund te gremines zemra ime mbasi ti e shtyjte, e mori ne krahet e tij dhe ma solli mua ashtu sic ishte e ndare ne dy pjese...
e solli dhe pa me thene gje fare u largua ne erresiren qe me rrethonte...
mbase ishte edhe ai i plagosur, i lenduar nuk e di se nuk me tha asgje...
zemra ime megjithese dridhet shpreson qe shpirti te vazhdoj detyren qe i kisha dhene, te vazhdoj te qendroj prane teje dhe te kujdeset per ty si u kujdes gjithe kete kohe qe ishim bashke, duke mos te lene kurre vetem ty, qe duke qene ai afer teje te ndjeje sa me shume pranine time sa me afer vetes tende, kete shpreson zemra ime, ndersa mendimet e mia jane qe ai ka vajtur tek zoti per ti kerkuar llogari...
ti kerkoj llogari qe pse e futi ate ne kete trup te mallkuar, qe nuk do shohi kurr nje dite te lumtur, por vetem sketere, vete ferri ne kete trup te pa shpirt me...
nje gje nuk mund te kuptoj tek kjo zemra ime...
pse vazhdon akoma te mbaj gjalle kete trup te pashpirt, kete trup te huaj qe i dha lirine te fluturonte, dhe te kthehej ashtu sic u kthye...
ndoshta mendimet e kesaj mendje te vogel time jane te varfra, dhe ndoshta kjo mendja ime e vogel e ka fajin qe ndodhen gjithe keto zemra ime, por te lutem pusho se dridhuri, pusho se qari, se nuk do te le me kurr te vuash keshtu, nuk do te le kurr te fluturosh, nuk do te le kurr te kujdeset dikush tjeter per ty, nuk do te le kurr te ledhatoj dikush tjeter...
ndoshta keto ledhatimet e mia nuk do jene sic ti i do, por nuk kane per te cuar kurr atje ku nuk dua te shoh as hasmin...


Per ty tani, per ty qe e ndave kete zemer te vogel ne dy pjese...
mos kujto se keto me larte i shkruajta qe ti te kthehesh perseri mbrapa jo, nuk do tia lejoj une zemres time te degjoj zerin tend me, nuk do ta lejoj zemren time te mari prej teje ledhatime prej duarve te tua sepse ne duart e tua fshihen gjemba te cilet e cpojne zemren time dhe e ben te dalin lote prej saj, nuk do te le ta ushqesh me me dashuri sepse dashuria jote kthehet ne thike dhe e ndan kete zemer ne mes, nuk do te le me ta ushqesh me jete sepse sa kjo zemer mesoi kete fjale prej teje e shtyve ne gremine....


Nuk po i bie shume gjate se po te shkruaj cdo cast te lumtur, te hidhur me ty do me duhet ta kthej ne roman kete teme, si ai libri qe do shkruanim dikur bashke UNE TI DHE DASHURIA... prandaj po e mbyll duke te thene vetem...
UROJ QE TE GJESH DIKE QE TE DOJE SA GJYSMA SA GJYSMA E ASAJ QE TE DESHA UNE....