Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Lashtësia e gjuhës shqipe (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=392)
-- A kane qene Helenet dygjuhesh ?.Flisnin ata Pellazgjisht dhe Helenisht (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=12915)

A kane qene Helenet dygjuhesh ?.Flisnin ata Pellazgjisht dhe Helenisht

Rreth 650 -750 para krishtit filloi te flitej ,ose me sakte te shkruhej nje gjuhe e re ne Greqi .Te Iliada dhe te Odisea kemi gjurmet e para te kesaj gjuhe ne formim e siper dhe kemi edhe gjurme te nje gjuhe me te vjeter qe vazhdonte te perdorej .Kush e solli gjuhen e re dhe a mbijetoi gjuha e vjeter deri te Arvanitasit e 1821?.Kjo eshte nje dileme qe me mundon personalisht dhe sado qe kam lexuar dhe vazhdoj te lexoj rreth ketij argumenti akoma nuk i kam dhene nje zgjidhje te bindeshme.


Shprehni opinionet tuaja

Pergjigjia ime eshte PO !
Zgjidhja eshte fare e lehte Aulon.

Ti ke permbledhur dy probleme te ndryshme ne nje pyetje.

1.Origjina e Greqishtes
2.Gjuha arkaike e perdorur ne Odyssee nga"Homeros"

1.Greqishtja e sotme eshte gjuhe Indo-Europiane,kjo e sjellur nga nje grup njerezish qe emigruan nga veriu ne Peloponesos(2000 p.K).Pra keto jane gjurmet e para te proto-Greqishtes.Mirepo gjate kesaj kohe kishte nje mish-mash dialektesh te tjera te cilet mund te permblidheshin afersisht ne 5,banoret e Hellas qe flisnin keto dialekte s'mund te kuptonin nj-tj.Tani nese kane folur ndonje dialekt te Pellazgeve se di,s'kam ndeshur ne lekture akoma asgje,ama di qe kane folur sic thashe mesiper dialektin e sjellur nga Ionet,e mbas pushtimit te Dorianeve,kane thithur dialektin e tyre.
Mirepo me vone kemi nje hegjemoni te Athines dhe Aleksandri shperndau gjuhen e folur ne Atika kudo,e ky dialekt u paraqit si koinè(pra gjuhe e perbashket).

2.Ceshtja e Homeros
Tek Homeros nuk ke gjurmet e para te ketij evoluimi por gjurmet e fundit pasi besohet qe Homeros ka jetuar ne shekullin e VIII-te p.C.Plus qe ne fakt s'dihet me siguri nese Homeros ka egzistuar tamam,hipotezat jane tre:

1.S'ka egzistuar,jane thjeshte permbedhje te bera gjate viteve nga autore te ndryshem.

2.Ka egzistuar.

3.Duhet te kete qene i verber e si pasoje njerez qe kane qene te alfabetizuar kane shkruar dy klasiket per te.

Citim:

---

Po citoj ato që tha amor alucius
Ti ke permbledhur dy probleme te ndryshme ne nje pyetje.

1.Origjina e Greqishtes
2.Gjuha arkaike e perdorur ne Odyssee nga"Homeros"

1.Greqishtja e sotme eshte gjuhe Indo-Europiane,kjo e sjellur nga nje grup njerezish qe emigruan nga veriu ne Peloponesos(2000 p.K).Pra keto jane gjurmet e para te proto-Greqishtes.Mirepo gjate kesaj kohe kishte nje mish-mash dialektesh te tjera te cilet mund te permblidheshin afersisht ne 5,banoret e Hellas qe flisnin keto dialekte s'mund te kuptonin nj-tj.Tani nese kane folur ndonje dialekt te Pellazgeve se di,s'kam ndeshur ne lekture akoma asgje,ama di qe kane folur sic thashe mesiper dialektin e sjellur nga Ionet,e mbas pushtimit te Dorianeve,kane thithur dialektin e tyre.
Mirepo me vone kemi nje hegjemoni te Athines dhe Aleksandri shperndau gjuhen e folur ne Atika kudo,e ky dialekt u paraqit si koinè(pra gjuhe e perbashket).

2.Ceshtja e Homeros
Tek Homeros nuk ke gjurmet e para te ketij evoluimi por gjurmet e fundit pasi besohet qe Homeros ka jetuar ne shekullin e VIII-te p.C.Plus qe ne fakt s'dihet me siguri nese Homeros ka egzistuar tamam,hipotezat jane tre:

1.S'ka egzistuar,jane thjeshte permbedhje te bera gjate viteve nga autore te ndryshem.

2.Ka egzistuar.

3.Duhet te kete qene i verber e si pasoje njerez qe kane qene te alfabetizuar kane shkruar dy klasiket per te.

---

Plotesisht dakort me Aulonin.

1)Helenishtja ishte nje gjuhe vetem e shkruajtur dhe e folur nga aristokracia pasardhese e Doreve e disa qyteteve te medha dhe populli i thjeshte vazhdoi te fliste dialektet antike ???

Nuk e luan topi sidomos piken numur 1.

Pyetja e mesiperme nuk qendron, pasi pas helenve nuk qendron nje etni e caktuar apo nje komb ne kuptimin e sotem moderne. Helen d.t.th. : he (ke, khe, kje, qe,) loni. Pra ata te lonit (le oni, le honi), pra ata te kultit te henes, te cilet dallohen ne Peloponez dhe Greqine (Jonian) perendimore qysh rreth 16-17 shekuj para Kr., nen emrin Jonianet (je oni, je i honit), kultura me gjurmet me te medha kjo (sipas cdo teksti shkollor) ne kulturat e mepasme europiane. Kaonet (ke honi) e bregdetit te Shqiperise se sotme, si dhe popullsi bregdetare te sotme te Greqise duhet te jene pasardhesit me pak te perzier te jonianve te lashte. Por kjo nuk d.t.th. se henoret e lashte kane qene nje etni e caktuar me nje gjuhe te njejte, kjo nuk ka si te qendroje, pasi ata kane qene te perhapur sa ne bregdetin perendimor te Azise se Vogel, e deri ne bregun perendimor te Italise.
Atyre kohrave njerezit dhe shoqerite ndaheshin ne baze te fese dhe besimit te tyre, si akoma ne plan te dyte sot, ne te krishtere, myslimane etj.
Me duket se tekstet shkollore jane reduktuar shume edhe ne Shq. Nuk e di kush ka ndikuar ne kete skarcim dijeje dhe pse!?

Helenet kane qene poliglote.

Piktor, duhet ta kuptosh nje here e mire: helene nuk ka kuptimin e nje etnie apo kombi te caktuar, sic e kuptojme ne sot. Me "helene" kuptojme henoret, pra ata te kultit te Henes, te cilet dallojne ne Peloponezin perendimor qysh ne mijvjecarin e dyte para e.s. .
Poliglote kane qene asaj kohe te gjitha shoqerite fetare, jo vetem henoret, por edhe ata te kultit te Diellit, nga Ballkani e deri ne Parshi dhe Egjyptin e lashte, per faktin e vetem sepse permblidhnin shume etni dhe fise te ndryshme etnike. Kombi ne kuptimin nacional u stampua vetem pas zbulimit te Amerikes, ndonse filizat e tij i kemi qysh me Filipin e Maqedonise, apo me qytetet helene, apo me shtetin romak. Nuk e di kur e paske kryer shkollen 8-vjecare dhe te mesmen! Aq me keq nese ke dhe te larten!
Do apo s'do ti dhe une, kjo eshte dialektika e historise, zhvillimi i shoqerise njerezore.

Kete pata parasysh dhe une kur thashe qe ishin poliglote. Megjithate. Megjithate nuk eshte plotesisht keshtu siç thua ti robert.
Helenizmi sot per sot nga bota shkencore perkufizohet si kulture dhe jo etni apo komb. Shumica e historianeve mbeshtet idene se Helenizmi e ka zanafillen diku ne Greqine e sotme (jo ne Poleponez) te fisit te Elenit. Me pas kjo do te perhapej ne mbare Greqine dhe me gjere. Do te ishin te shumte etni e kombe qe do te perqafonin kulturen helenike me hir ose me pahir. Pra behet fjale per qytete. Qytete shtete qe jane zanafilla e shteteve te sotme.

Piktor, helenizmi, por edhe te tjera kultura, duam apo s'duam ne, ishin asaj kohe kultura fetare, sepse ai zhvillim ishte. Ne sot e kemi shkeputur ne mbi 90 % kulturen nga feja. Po keshtu dhe kombin. Asaj kohe, kur dikush identifikohej si helen bie fjala, me kete kuptonte ai dhe tjetri, qe ky person i perkiste asaj shoqerie qe kishte si kult kryesor Henen, si dhe disa tradita jetese (te lidhura keto me fene) deri diku te njejta. Si fillim ka qene Apoloni -ne Europen jug-lindore dhe bregdetin perendimor Aziatik-, si perfaqsues i Henes (a pe(r) le (h)oni. Dhe jonianet e bregdetit perendimor qe quheshin "joniahane"= je i henes, po ashtu i perkisnin kultit te henes. Me vone, nen kulturen proegjyptase, u bene levizje karrikesh ne Olimp, ku kulti i Henes i kaloi Artemises femerore.
Sot helenizmi parakuptohet si kulture, dhe kjo me te drejte, duke iu pershtatur koncepteve te sotem mbi jeten. Por asaj kohe cdo kulture lidhej me fene, pra me kulte te caktuara, te cilat karakterizonin shoqerite e ndryshme. besoj se je dakort me kete mesim shkolle; flas per shkollen e kohes time dhe jo kete te sotme ku mesohet vetem futja e kondomit ne banane.

Kjo me duket tema me lesh.

Une them nje gjuhe kane folur, shqipen e sotme.

Shelgu, kjo nuk eshte tema mw me lesh, por eshte nje nga temat qe i pershtaten kesaj faqeje (ketij portali) interneti, -histori-gjuhesise.
E keqja -per mendimin tim- nuk qendron tek tema, por tek mesimet e skarcuara sot, te cilat duket se nuk i mesojne nxenesit, qe shoqerite e antikitetit nuk ndaheshin ne nacione (kombe), sic ndahen sot, por ndaheshin ne baze te kulturave fetare. Kjo njohuri e mangesuar sot ne dijet e cdo nxenesi, ben qe kjo teme dy-gjuhesie te diskutohet sot nen konceptet e sotme mbi ndarjet e shoqerive te ndryshme, -gje e gabuar.
Duke ndodhur ky gabim, vime ne perfundime po ashtu te gabuara, duke thene se, ne (po-po, ne) shqiptaret e sotem kemi qene mbartesit e kultures se lashte helene; por jo vetem kesaj, sepse kemi gjetur nja dy ngjashmeri edhe ne toponime ilire, pra kemi qene edhe bartesit e kultures ilire; pervec kesaj edhe bartesit e kultures pellazge, (panvarsisht se nga historiografia serioze nuk kemi nje dallim te specifikuar per pellazget), kemi qene bartesit e kultures parthe (Perseu, bir i Zeusit po si Pelazgu), kemi qene bartesit e kultures se megalitit, asaj te bronxit, egjyptiane (meqe Egjypti ishte nip i Posejdonit; kete te fundit e kemi nxjerre me kohe si hyj ilir), me nje fjale te tjeret kane ardhur nga kozmosi, ne rrjedhim nga Zotat dhe Perendite. Dhe gjithe bota qesh me ne pastaj. Ja ku te con mos-dija dhe injorimi i temave.

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Shelgu, kjo nuk eshte tema mw me lesh, por eshte nje nga temat qe i pershtaten kesaj faqeje (ketij portali) interneti, -histori-gjuhesise.
E keqja -per mendimin tim- nuk qendron tek tema, por tek mesimet e skarcuara sot, te cilat duket se nuk i mesojne nxenesit, qe shoqerite e antikitetit nuk ndaheshin ne nacione (kombe), sic ndahen sot, por ndaheshin ne baze te kulturave fetare. Kjo njohuri e mangesuar sot ne dijet e cdo nxenesi, ben qe kjo teme dy-gjuhesie te diskutohet sot nen konceptet e sotme mbi ndarjet e shoqerive te ndryshme, -gje e gabuar.
Duke ndodhur ky gabim, vime ne perfundime po ashtu te gabuara, duke thene se, ne (po-po, ne) shqiptaret e sotem kemi qene mbartesit e kultures se lashte helene; por jo vetem kesaj, sepse kemi gjetur nja dy ngjashmeri edhe ne toponime ilire, pra kemi qene edhe bartesit e kultures ilire; pervec kesaj edhe bartesit e kultures pellazge, (panvarsisht se nga historiografia serioze nuk kemi nje dallim te specifikuar per pellazget), kemi qene bartesit e kultures parthe (Perseu, bir i Zeusit po si Pelazgu), kemi qene bartesit e kultures se megalitit, asaj te bronxit, egjyptiane (meqe Egjypti ishte nip i Posejdonit; kete te fundit e kemi nxjerre me kohe si hyj ilir), me nje fjale te tjeret kane ardhur nga kozmosi, ne rrjedhim nga Zotat dhe Perendite. Dhe gjithe bota qesh me ne pastaj. Ja ku te con mos-dija dhe injorimi i temave.

---

Piktor, popujt flasin dialekte; dhe dialektet jane prove e perzierjeve te fiseve dhe popujve. Gjuhen e "bejne" linguistet, pa arritur asnjehere te vendosin rregulla te perhershme, sepse gjithshka eshte ne levizje dhe evolim.
Persa i perket Konices, me ato pasazhe te tij te lexuara aty-ketu, neper artikuj te ndryshem, nuk kam lexuar asnje mendim autentik te tij. Konica dallon per ate, se ishte nga te paret qe arriti te shkruante ato shprehje, qe ky popull i perfliste prej kohesh me goje. Kjo wshtw merita e tij. Nese e kam gabim, sill ketu nje shprehje te Konices, e cila te jete krejt autentike, pra e padegjuar ndonjehere nga goja e ketij populli.
Dhe persa i perket historise, -me aq sa kam lexuar nga Konica- ky nuk eshte historian. Konica eshte me teper patriot, si dhe moralist. Asgje me teper.
Dhe persa i perket gjuhes shqipe, kjo eshte nje gjuhe simotre me gjuhet e tjera europiane, paksa me pak e evoluar nga shume prej tyre. Te gjitha gjuhet europiane kane nje prejardhje semite (pra lingustike arabe). Termi "indo-europian" (gjermanet thone: indo-gjerman) eshte krejt i pergjithshem dhe metafizik. Ky perkufizim u be nga linguistet e fund shek. XVIII dhe fillim i XIX, kohe kur kolonite europiane lulezonin ne Azi, perfshi Indine. Dhe ky perkufizim e vendos prejardhjen e gjuheve ne nje radhe krejt metafizike (Njera pas tjetres!), duke injoruar rrenjet semite (arabe) te shume fjaleve te thjeshta e te perdorimit te perditshem, te cilat gjinden thuajse ne te gjitha gjuhet e Euro-Azise. Jam i sigurte se ne pak vjet ose dekada, termi "indo-europian" (Indogjerman) do te shuhet ne studimet gjuhesore.

Edhe dicka tjeter Piktor, persa i perket vleresimit te dickaje, apo nje njeriu; pra ne kete rast, ne lidhje me Konicen. Konica me fjalen e tij mund te jete i prekshem ne sentimentet apo idete e tua. Por kjo nuk e ben ate me te madh nga c'eshte realisht. Pra, per nga madhesia ngelet pas Nolit, ndonse mua pak me ngrohin si njeri dhe tjetri.
Keshtu, mua me pelqejne si shkrimtare Stefan Cvajg dhe Xhek London, por nuk mund te them se keta jane shkrimtaret me te medhenj. Me i madhi eshte Viktor Hygoi, ndonese kete une e lexoj me merziti. (Do zgjatesha shume ketu, pse ky eshte me i madhi.)
Po keshtu dhe me gjuhen shqipe. Kjo ka perparesi nga shume gjuhe europiane, por nuk mund te thuash se eshte gjuha me e bukur, apo me e tingellueshme per veshin.
Te jesh realist, eshte nje kenaqsi me vete, krejt ndryshe nga cdo kenaqsi tjeter.

Konicen nuk e njohim per te madh. Nolin e njohim per te tille.
Ne fakt

Konicen e njohim per te keq. Nolin per te mire.
Kur ne fakt te dy jane te mire.
Konica ka shume gjera qe nuk i dime.
Prandaj thashe Konicen.


Lidhur me gjuhen, nuk thashe se eshte gjuha me e bukur ne bote. Natyrisht qe per mua e tille eshte.
Thashe qe eshte nje mrekulli qe ka mbijetuar.
Lidhur me semitizmin me duket se je ngaterruar.

helene" kuptojme henoret, pra ata te kultit te Henes

pra baze eshte shqipja, shume sudiues e kane quajtur shqipen si gjuhen Japetike, pra si gjuha qe ka folur babai i races se bardhe dhe djali i Nohut.

Herodoti deshmon qe helenet jane pellazge qe u shkeputen nga trungu pellazg dhe qe flasin gjuhen pellazge pa e ndryshuar asnjehere.Nga ana tjeter ai i quan pellazget barbare dhe pse athinasit e kishin origjinen nga ata. Gjuha helene rrodhi nga pellazgjishtja flisnin pellazgjisht dhe shkruanin jonisht.

Platoni thote tek "Kratilo" ne lidhje me gjuhen " Cdo gje qe ne sot nuk e kuptojme dhe nuk e njohim ne gjuhe, ka te ngjare te jete barbare, por ka te ngjare te jete e te duket e tille per shkak te vjetrsise.Pra mund te flisnin te 2 etnite te njejten gjuhe por per shkaqe dialektore mund te mos kuptoheshin plotesisht.

Pjesa me e madhe e te diturve te antikitetit ka shkruar ne jonisht dhe pse doli kjo greqishtja artificiale.
F.R. Adrados thote se: Jonishtja qe Herodoti perhapi ne te gjithe boten greke nuk ishte gjuhe greke dhe as dialekt i greqishtes ashtu sic trillohet, por ishte nje gjuhe e panjohur jo greke, kjo do te thote qe gjate viteve 500-400 p.k nuk flitej greqisht ne athine.


Lind pyetja kjo greqishtja e sotme nga doli?

Greqishtja e sotme nuk eshte gjuha e popullit por e kishes e cila e u fut si gjuhe e shtetit te ri grek pasi populli ne pjesen me te madhe fliste shqip.Greqishtja artificiale u perdor dhe si gjuhe zyrtare ne Bizant. Nese nuk do kishte ekzistuar shteti i Bizantit qe e vendosi si gjuhe per administraten dhe kishen sot ajo gjuhe do ishte shuar pasi ishte nje gjuhe artificiale qe nuk e fliste populli.Kjo gjuhe artificiale u imponua ne shkolla popullit si dhe etnive te tjera qe banonin ne ate kohe atje....

AngelDevil, me helene kuptojme vetvetiu henoret, por jo nga hele=hene, por nga he le ONI (mashkullor pra ky Hyj europian lindor-verior, pra Apoloni-a per loni; ne ndryshim nga shume te tjera jug-lindore dhe jugore, si Hena, Selene, Artemisa etj.). Per mua do ishte interesant se, tek kush autor/e e ke lexuar ti zberthimin e "helene" dhe barazimin me "henore". Thjesht per referim.
Persa i perket termit "gjuhe baze", ky term nuk na thote asgje ne linguistike. Kemi gjuhe qe kane evolouar me shpejt dhe gjuhe qe kane evoluar me ngadale; shqipja i perket grupit te dyte. Ndarja ne japetike, semitike, kametike apo si quhen, nuk para merret sot aq ne konsiderate, pasi, sic thua dhe vete, ka te beje vetem me shoqerite fetare te kohrave te kaluara, pra bijte e Noes nga historite biblike, liber fetar ky i cili merret me historine e feve ne kohra te shkuara, nepermjet gjuhes simbolike, dhe jo me historine e etnive dhe kombeve te atyre kohrave, sepse keto as nuk ekzistonin akoma mire si koncepte, aq me pak tek fetaret.
Persa i perket gjuhes se Herodotit dhe gjithe antikeve te tjere, aq sa kane arritur deri me sot, (nga Herodoti me duket se jo, por nga Aristoteli etj. po) do te deshironte cdo kush ti lexonte keto libra origjinale, qofte edhe ne Internet, por une nuk e di pse keto libra qendrojn te mbyllur sa ne Gjeneve e sa ne Paris, Londer e gjetke! keshtu komentet ketu jane te teperta. Por s.d.q., ndonse une nuk e njoh greqishten e sotme moderne, jam i sigurte se kjo gjuhe do kete ngjashmeri edhe me shqipen si dhe me gjuhet e tjera europiane, panvarsisht atyre mbaresave "os", etj.
Duket Angeldevil se do kesh lexuar dy Kocaqet, Arsim Spahiun e ndonje tjeter. Nuk kam c'te diskutoj mbi 'ta, sepse nje punim me titull "Komplekset shqiptare te inferioritetit" ekziston mbi 'ta.

kam lexuar Kocaqin dhe A.Kolen.Ato qe solla me lart jane mbeshtet tek libri i Kocaqit.

Citim:

---

Po citoj ato që tha AngelDevil
kam lexuar Kocaqin dhe A.Kolen.Ato qe solla me lart jane mbeshtet tek libri i Kocaqit.

---

MOtra AD, nuk ka gjuhe artificiale, gjuha evoluon. U munduan te krijonin esperandon dhe deshtuan. Kjo gjuhe do te ishte artificiale.
Sidoqofteevoluimi i gjuheve nuk eshte dobesi dhe as zotesi, por nje zhvillim normal.

Sa gjuhe flisnin helemnet? Flitet per dy dialekte, por jo dy gjuhe, sepse edhe pse jonianet me egjejanet mund te mos kuptoheshin me njeri tjetrin perseri studimi linguistik i nxjerr keto gjuhe shume te aferta ne sintakse dhe morfologji.

Por ajo qe doja te them eshte dicka tjeter, rpandaj dhe thashe teme leshi.

Keto lloj temash jane teper te ngushta ne specializim dhe teper vulnerabel. Akoma shkencetaret linguiste diskutojne midis tyre per keto gjera dhe per lindjen e greqishtes se re.

Persa i perket banimit te Greqise nga shqiptaret e Koles, kjo me duket pordhe me rigon.
Jo cdo gje qe na pelqen eshte e vertete. Vertet ka nje periudhe qe ne Greqi ka pasur shume arvanitas dhe kjo korespondon me revolucionin grek. Kur flitet per gjuhe duhet te nenkuptohet nje shtrirje kohore e madhe dhe e vazhdueshme.

Si librin e A.F. Kocaqi dhe te Elena Kocaqit i nisa dhe une ti lexoj, por me kocen ne fyt, sidomos libri i pedagoges Elena ishte aq antishkencor, sa megjithe respektin qe duhet te tregojme ne gjinia mashkullore ndaj asaj femerore, nuk mund ti thash me pak kesaj pedagogeje qe te nise edhe nje here filloren. Skandal! Ja, kush te kete kohe, le te lexoje dicka nga kjo pedagoge.

Nga Elena Kocaqi: Roli pellazgo-Ilir ne formimin e... dhe punimi im: Komplekset shqiptare te inferioritetit (fatkeqesisht shkronjat e cituara nga autorja nuk dalin te pjerrta)
Duke ecur më tej, autorja Elena Kocaqi na thotë, f.4:
Të dhënat arkelogjike kanë treguar se kultura e bronxit në Europë ka qenë uniforme.
Duhet ti kujtojmë autores dhe çdo lexuesi, se në çdo epokë dhe në çdo vend, kulturat kanë qenë të ndryshme dhe aspak uniforme. Ky dizuniformitet i orienton sot arkeologët në tezat dhe hipotezat e tyre mbi shkëmbimet që popujt dhe kulturat e herëshme kanë patur midis tyre. Përveç kësaj, qysh në klasë të katërt e të pestë mësohet, se kulturat e shoqërive të ndry-shme ndikohen jo pak nga terreni ku zhvillohen. Nëse arkeo-logët e sotëm gjejnë, bie fjala, një pllakë apo punim të caktuar bronxi diku, punim ky që ndryshon nga objektet e tjerë aty rreth e rrotull, këta arkeologë bëjnë menjëherë krahasimin me objekte bronxi të gjetura gjetkë, dhe kështu gjejnë importin e këtij objekti nga ai vend tjetër.
Në ndryshim nga epoka paleolite (e gurit), e cila ka në vende të ndryshme ngjashmëri më të madhe në vetvete nga epokat e mëvonshme, -ato të metaloideve dhe metaleve-, epoka e bronxit është jo vetëm e nisur në kohë të ndryshme në vende të ndryshme, (për këtë mjafton edhe vetëm Gogle të shikosh, pale pastaj librat e shkollës dhe të tjerë libra), por kjo epokë përmbledh dallime kulturash të ndryshme bronxi në vende të ndryshme. Kështu dallon ajo egjyptase nga ajo e Qipros, si dhe ajo qëndrore-europiane nga ato të tjerat jugore. Është e qartë që kjo epokë përmbledh në vetvete kultura të ndryshme, sepse jeta e asaj kohe vërtitesh rreth kulteve fetare, të cilat ishin të ndryshme në vende të ndryshme dhe në kohë të ndryshme. Prandaj do të thonim këtu, se autorja është më se e shpejtuar në ato që na thotë.
Nëse autorja do të na kujtojë, se bronxi përfitohej gjithandej njëlloj, nga bashkimi i bakrit të shkrirë me kallajin e shkrirë, në gropa apo dhomëza balte, ne do ti thonim se proçeset kimiko-metarlugjike zhvillohen nën ligjësi universale, pra të njëllojta si në Alaskë ashtu dhe në Kenia, e kudo.

Pas fjalisë së mësipërme, autorja vazhdon, f.4: Varrimi me tuma dhe sëpata dytehëshe dhe shumë materiale arkeologjike gjenden në të gjithë Europën, dhe Azinë Qendrore, madje gjurmë të tyre janë gjetur deri në kontinentet Amerikane dhe Aziatike. Sipas të gjitha të dhënave historike, arkeologjike, gjuhësore dhe antropologjike [,] popullsia që krijoi këtë kulturë të bronxit ishte e etnicitetit pellazgo-ilirë.
Sot nuk ka nxënës që mos ta dijë se varrimi me tuma është varrimi pasues i atij me djegie, siç edhe ky i djegies pas atij „riti“ të lënies së kufomave diku në humnera apo vende të ngritura. Për tu habitur është që ky reciprocitet vazhdimësie i këtyre riteve, (lënies-djegies-varrimit të kufomave), është i njëjtë në të gjitha kontinentet dhe kulturat njerëzore. Si në Azi, si në Europë, si në vendet arabe, si në Afrikë, si tek aborixhinasit e Australisë, djegia e kufomave ka qenë rit i lashtë, para atij të varrimit. Biles, djegia e kufomave dhe varrimi i hirit apo kockave të djegura, shihet nga të gjithë studjuesit si një rit tranzistor midis djegies dhe varrimit të kufomës. Varrimi dallohet për herë të parë në kontinentin tonë në kufirin e ndarjes së mijvjeçarit të dytë dhe atij të parë p.e.s.. Dhe ky rit e ka origjinën nga Egjypti, ku aty dallohet ky rit qysh në mijvjeçarin e dytë p.e.s., e ndoshta të III p.e.s..
Përsa i përket sopatës dytehëshe, që gjindet në shumë kultura, kjo patjetër ka qenë e lidhur me jetën fetare të vendit dhe kohës dhe, si para kohe po themi, se kjo duhet të ketë qenë e lidhur me filozofinë fetare të dyzimit, (e mira dhe e keqja), kundërshtare kjo e trinitetit. Për ‘të do të flasim gjetiu.
E përsa i përket etnicitetit të kësaj popullsie që krijoi epokën e bronxit, pra shpikjen dhe përpunimin e bronxit, kjo paska qenë pellazgo-ilire, gjë kjo e provuar katërcipërisht (sipas autores tonë), dhe biles ne jemi të vetëdijshëm, se kjo popullsi e shtrirë nga Azia në Europë, e pse jo dhe në Egjypt, ku lindi dhe atje një kulturë bronxi, ka qenë e një etniciteti, pra e një gjuhe dhe kulture; kjo popullsi quhet pellazgo-ilire. Patjetër autorja do të na i shpjegojë përse quhet me dy emra kjo popullsi.

Ajo vazhdon, (po aty, f.4):
" Edhe në Bibël flitet për një popull që lundron të gjitha detet e botës dhe që lidhet me një popullsi të racës evropiane [,] e thënë më qartë [,] atë pellazgo-ilirë, që themeloi edhe kulturën më të vjetër evropian[e]. "
Ndonëse e kemi lexuar dhe studjuar Biblën, një frazatim i tillë nuk na kujtohet. Flitet për popuj lundrues, për popuj stereje, për ngjashmërira popujsh, por mbi të gjitha flitet për popull të Zotit dhe popuj të Zotërave të tjerë, Zota këta të gënjeshtër. Pra Bibla, ndonëse përpiqet të bazohet dhe të interpretojë fakte historike, ajo ka si qëllim në radhë të parë futjen e frikës tek njerëzit, ndaj atij Zoti që shkruesit e saj përflasin, një Zot më së shumti pa emër, por ndonjëherë me emrin Jahve. Pra, shkruesve të Biblës, më parë se kujdo tjetër, nuk u interesojnë etnitë dhe kombësitë, por u interesojnë besimi dhe frika ndaj Zotit në Qiell. Ndaj dhe historianët nuk para bazohen tek shkrimet biblike.
Përveç kësaj, fraza e autores tonë: „… që lidhet …“ , është tepër e papërkufizuar. Ç’kuptojmë me këtë frazë? Përse kjo pasiguri? Ç’do të thotë lidhje në këtë rast? Lidhje tregëtare? Lidhje gjenetike? Kulturore? Fetare? Gjuhësore? Ky popull lundrues është tjetër nga ai i kontinentit europian, apo është i njëjti popull? Nëse është i njëjti popull, përse flitet atëhere si një popull që ka lidhje me racën e kontinentit? A nuk do të ishte njëlloj sikur të flitej për marinarët shqiptarë në kohën e socializmit, disa qindra këta, të cilët lundronin gjithë jetën nëpër botë, se këta ishin një popull që kishte lidhje me ne shqiptarët e steresë?!? A do të kishte kuptim kjo?!? Autorja përpiqet të na sjellë fakte historikë, apo përpiqet të na tregojë përralla biblike me Jazonë që luftojnë me luanë, me Davidra që gjuajnë gurë me llastiqe, me Jakobë që bëjnë mundje me Ëngjëjt?

Ajo vazhdon, f.4:
"Pa frikë mund të thuhet se epoka e Bronxit ishte periudha e dominimit të kësaj popullsie në të gjithë territoret e zhvilluara të botës antike nga Gjiblartari deri në Indi e ndoshta më tej. Ata janë krijuesit e qytetërimeve të para etnike Evropiane si atij të Kretës, Trojës, Mikenës dhe Etrusk. Të dhënat tregojnë se janë ata që kanë themeluar dhe ngritur qytetërimet e para në Egjipt dhe Mesopotami, pasi antropologjia, arkeologjia dhe historia tregojnë për praninë e kësaj popullsie në këto vende. "
Pra, kjo popullsi e caktuar, -siç e vetkupton qysh në fillim çdo lexues, kjo popullsi është ajo parashqiptare, pra parakalu-esit tanë shqiptarë-, kjo popullsi ka qenë ajo që ka dominuar të gjithë botën, nga Portugalia e deri matanë Indisë, pra deri në Birmani dhe Kamboxhia, ndoshta-ndoshta edhe deri në Kinë! Kjo ka ndodhur në kohën e Bronxit, pra rreth 3000 deri 1000 vjet para Krishtit. Parakaluesit tanë kanë qenë si të thuash shkencëtarët e parë në botë… oh, më falni, kanë qenë shkencëtarët e dytë në botë, pasi të parët kanë qenë ata të panjohur që kanë ngritur kulturën megalite, (të gurit, pra me ndërtesa gjigande me gur të punuar, rreth 5000 deri 1500 vjet para Krishtit), për të cilët nuk e dimë nëse autoria jonë do të na flasë më poshtë!?.
Që arkeologjia dhe antropologjia na flasin për kulturat dhe qytetërimet e kaluara, këtë e ndjekim herë pas here. Por, që këto shkenca të historisë na fliskan për një popullsi të caktuar, këtë po na e dëgjojnë veshët vetëm në këto vitet e fundit nga disa historianë shqiptarë! Megjithatë, ne do ecim më tej të shohim provat që pedagogia e historisë do të na sjellë, pasi deri tani po shohim thjesht vetëm disa fraza sugjestionuese, panegjerike dhe pa prova në drejtim të tezës së kësaj popullsie të veçantë.

Ajo vazhdon më tej, f.4:
"Pothuajse të gjitha kombet antike evropiane janë me origjinë nga pellazgo-ilirët. Këtu nuk bë[j]në përjashtim as helenët dhe romakët [,] pasi të dhënat tregojnë se popullsia para-helene [,] por edhe ajo antike helene [,] ka qenë e një prejardhje pellazgo-ilire, po ashtu dhe ajo romake. Qytetërimi greko-romak do të ishte më drejtë që të quhej një nga fazat e zhvillimit të qytetërimit pellazgo-ilirë. Ai nuk është gjë tjetër veç fundi i këtij qytetërimi mijëravjeçar. "
Ajo çfarë i ngelet të sqarojë pedagogia e historisë, është lidhja dhe kontakti i asaj popullsie të kulturës megalite me këtë bronxiane. A kishin ngjashmëri në gjuhë, etnografi, fe, kulturë, mënyrë jetese etj.-etj. këto popullsi të këtyre dy kulturave? Apo ishin thuajse e njëjta popullsi? A mos luftuan me njëri-tjetrin? Nga erdhi kjo popullsi e krijimit të bronxit, me ‘të edhe të kulturës (epokës) së bronxit? Pra parakaluesit e shqiptarëve, nga erdhën? Ku i degdisën ata të epokës megalite? Apo ishin bijtë e tyre? Në qoftë kështu, -bijtë e tyre-, përse nuk thuhet edhe për këta banorë të epokës megalite se ishin pellazgo-ilirë? Apo ndërtimet gjigande me gur parakuptonin trupa njerëzish të mëdhenj, ndërsa pellazgo-ilirët nuk njihen për trupa të mëdhenj? Nëse kultura greke dhe romake janë një nga fazat, dhe pikërisht ajo e fundit e kësaj popullsie me kulturë të lartë, si ndodhi që greqishtja e kohës së lashtë ndryshonte mjaftueshëm nga latinishtja e romakëve? Nëse amerikanët sot kanë shkolla të tyre kulture, teknike, juridike në Egjypt, në ishujt e Oqeanit Paqësor, në Afrikë, në Europë, në fillim të shekullit 20 apo në fillim të shek. 21, gjuha e tyre e përdorur është anglishtja. Po kështu me shkollat gjermane nëpër botë, apo ato turke tashmë. Gjuha respektive nuk ndryshon. Përse ndryshon gjuha greke e vjetër nga ajo romake? Përse kemi tjetër panteon Zotash në Romë dhe tjetër në Athinë? Përse veshjet e tyre ndryshojnë, mënyra e jetesës si dhe mentaliteti? Përse dhe si e harruan helenët dhe romakët aq shpejt prejardhjen e tyre të përbashkët nga pellazgo-ilirët? Mirë pellazgët se paskan jetuar ca më herët nga ilirët, por ilirëve, (baballarët e romakëve, -sipas autores tonë), përse do tu binin romakët? Përse bijtë e tyre nisen nga gadishulli Apenin dhe shkojnë e ua ndreqin samarin baballa-rëve të tyre në brigjet e Adriatikut dhe në Ballkan? Pastaj këta pellazgo-ilirë, mirë se paskan ngrejtur përfaqsimet e dalluara të kulturave të tyre të bronxit në Kretë, në Trojë, në Mikenë, në Etruri, po si nuk paskan ngrejtur këto përfaqësi kulture në zona ku ishin shumicë, si në Ballkanin qëndror, qëndror-jugor, e tjera zona të Ballkanit? Ku dalluan këta pellazgo-ilirë, apo bijtë e tyre, në gadishullin Iberik, (Spanja dhe Portugalia e sotme)? Përse ndryshonin këto kultura nga njëra-tjetra?

Autorja vazhdon, f.5:
" Kombet antike evropiane janë krijuar mbi bazën e kësaj popullsie pellazgo-ilirë, nga lëvizjet e fiseve të njëjta etnikisht brënda këtij territori gjatë epokës së bronxit, por edhe të hekurit. Nga Atlantiku deri në Kaukaz, Evropa e bronxit ka folur një gjuhë pellazgo-ilire, nga trungu i së cilës do krijoheshin dialekte dhe më pas gjuhë dhe kombe. "
Duke patur parasysh datat historike, i bie që kjo kulturë pellazgo-ilire paska lulëzuar aty në fund të mijvjeçarit të II p.e.s. deri në shek.8 p.e.s., pra për rreth 400-500 vjet. Kemi pastaj një peridhë 200-300 vjeçare paksa të errët, -siç edhe konsiderohet nga historianët shek.8 deri 5 p.e.s.- dhe pastaj kemi (sipas autores tonë) vazhdimin (rilulëzimin) e kësaj kulture pellazgo-ilire në Helladë (Greqi) dhe më pas në Romë. Pra, kjo popullsi shtrihet nga Atlantiku e deri në detin kinez, por lulëzimin e arrika diku aty nga fundi i mijvjeçarit të dytë p.e.s., pra me Trojën, që i bie sipas datave historike, aty nga shek. i 13 – 12 p.e.s.. Mirpo kultura e bronxit dallon edhe më hershmërisht, kjo në Egjypt dhe vendin (që më vonë do quhet) Filistinë (Palestinë). Biles po më hershmërisht dallon edhe në vende të tjera aziatike. Duket se për ‘to autorja mund të na flasi më pas! Këtu kemi thjesht të dhënën se, nga Atlantiku e deri në Kaukaz qenka folur e njëjta gjuhë. Pas kësaj të dhëne ngrihet pyetja: përse nuk është folur e njëjta gjuhë nga Atlantiku e deri matanë Indisë? A nuk u tha se ishte dominimi i të njëjtës popullsi?!. Apo në Indi këta pellazgo-ilirë kanë qenë si pushtues? Apo si koloniziatorë? Apo si turistë? Dhe përse do të dallonte epoka e bronxit më parë në Azi se sa në Europë. Mos janë të ardhur nga Azia parakaluesit tanë pellazgo-ilirë?
Një problem që ngelet i pasqaruar nga autorja është dhe problemi i dialekteve? Si formohen dialektet? Formohen këto vetvetiu? Si? Apo hyrje fisesh (të një kulture më të ulët) në një popullsi tjetër (me kulturë më të lartë) bëjnë që në përdorimin e gjuhës së gjetur, popullsia e ardhur nuk mund të bëjë tonizimin e popullsisë së gjetur, nga fakti se gjuha e saj e dikurshme kishte një tonizim zanoresh dhe bashtingëlloresh krejt tjetër?
Natyrisht, ne kemi folur tek „Evolucioni gjuhësor“, -në mos gaboj- edhe për krijimin e dialekteve. Dhe, të flasësh për dialektet, kuptohet se nuk kihet parasysh vetëm një komb apo një gjuhë e caktuar, por kihen parasysh të gjitha gjuhët dhe dialektet si një subjekt dhe proçes universal. Dhe kur flasim për dialektet, -cilido lexues në botë duhet ta dijë mirë-, ne nuk e kemi fjalën për përdorimin e disa fjalëve të panjohura nga njëri grup popullsie në tjetrin; jo-jo, e kemi fjalën në radhë të parë për zhargonin e ndryshëm në fjalë të njëjta brënda një popullsie të caktuar. P.sh. mir-mirë-majr-mǽr. Përse grupe të ndryshëm brënda kësaj popullsie që sot quhet shqiptare, përdorin zhargone të ndryshëm për të njëjtën fjalë? A i sqaron pedagogia këto probleme? A e shpjegon ajo përse ekzistojnë zhargonet (dialektet) e ndryshëm në një gjuhë?

Ajo vazhdon, f.5:
"Kjo popullsi ka luajtur rol vendimtar në krijimin e kombeve moderne evropiane. Emigrimi i popullsisë ilire në masë drejt perëndimit, njihet në histori me emrin dyndjet gjermanike. Territoret që popullsia ilirike u detyrua të lëri bosh u mbushën nga dyndjet e popullsive iraniano-mongoliane, të cilat janë quajtur si avarë, sllave, turke [,] dhe që përfunduan në pjesën lindore të Evropës vetëm në shekujt XIII."
Nëse flasim për dyndje, do të thonim se këto dyndje nuk kanë mbaruar dhe as do të mbarojnë ndonjëherë. Këto dyndje as kanë një fillim dhe as një mbarim, -po të flasim brënda kuadrit të jetës tokësore. Dhe, nëse këto dyndje quhen gjermanike, atëhere autorja jonë duhet të tregojë se gjermanët dhe shqiptarët janë dy bij-popuj të pellazgo-ilirëve. Pra duhet të tregojë mbetjet e gjuhës së përbashkët tek të dy popujt e sotëm, dhe shtesat që ka sejcila gjuhë, (shqipja dhe gjermanishtja), më vonë.
Se sa njohuri në histori ka pedagogia jonë e historisë e tregon kjo, kur fut në një grup popullsinë iraniane dhe atë mongole. Nëse një iranian i sotëm do të lexonte këtë frazë, (panvarësisht se mund të qëllojë një iranian me sytë e tij pakëz si kinez), ai do të protestonte menjëherë me të madhe, ashtu siç do të protestonte çdo shqiptar po të dëgjonte, se ai dhe turkmenët bëjnë pjesë në një grup. Ajo vazhdon, f.5:
"Ajo që kam trajtuar në këtë studim është roli i pellazgo-ilirëve në krijimin e kombeve të Evropës, si dhe roli i gjuhës shqipe në lindjen e gjuhëve evropiane."
Duke i marrë pellazgët dhe ilirët si një vazhdimësi etniciteti të një populli të caktuar në gjuhë e kulturë, do të thonim se çdo popull e fis ka rolin e tij në formimin e vazhdueshëm të kombeve europianë, pak apo shumë. Mirpo kjo i duket pak autores tonë, ajo ka një popull babë-nënë për të gjithë popujt e Europës, ndaj përsërit edhe një herë me theksim, f.5:
" Pra katër janë tezat që kam si qëllim të vërtetoj;
1-Popullsia që ka banuar Evropën prehistorike dhe antike ka qenë e origjinës pellazgo-ilirë.
2-Origjina pellazgo-ilire e kombeve antike evropiane [,] duke përfshirë atë romake dhe atë para-helen [, si] dhe antik helen.
3-Origjina ilire e shumë kombeve moderne evropiane.
4-Shqipja apo dialektet e saj ka qenë gjuha që ka folur kjo popullsi evropian[e,] nga u krijuan gjuhët moderne. "
Të gjitha pikat mund ti përmbledhi fare bukur një pikë e vetme, si bie fjala: popujt e sotëm europianë, duke përfshirë edhe romakët dhe helenët, rrjedhin etnikisht dhe gjuhësisht nga popullsia e vjetër prehistorike pellazgo-ilire.
Për të vërtetuar këto teza, na thotë autorja, ajo është bazuar në burime të antikitetit dhe mesjetare, si dhe të dhënat arkeologjike dhe antropologjike. Në fakt, qysh në frazat e para të saj pamë një mosmbështetje të saj në të dhënat historike të deri-tanishme. Ajo nuk i ka vënë një kufi (dallimi të) fillimit të kësaj popullsie pellazgo-ilire, çfarë na lë të paqartë epokat e mëpërparme nga ajo e bronxit, atë të megalitit, atë të gurit, atë të drurit, atë të shpella(rë)ve.
(Ketu po e mbyll per kete jave, se behen te merzitshme shume shkrime.)

Mua me lindin disa pyetje
Pse kjo autore qe ka bere nje pune shume te madhe duke shkruar gjithe keto faqe, nuk e ka kthyer kete ne nje roman te mirefillte siata te Dean Brown? Do kishte pasur me shume sukses, madje mund edhe ta perkthente ne disa gjuhe.

Pse? Ku eshte qellimi? Qe te shkruash kaq shume ose e beson??? ose do te besh nje roman fction. Ajo nuk ka bere as njeren as tjetren?
Mos ka qene e paguar per te bere kete gje?
Kjo me duket me bindese.
Ose ka qene e kercenuar, kush e di?

Burimi :

Shqiperia (Historia Gjuha - Odiseja e pabesueshme e nje popullsie parahelene) Mathieu Aref



Cfare gjuhe flisnin pellazget?

Autoret me te lashte antike(kronologjikisht me prane Pellazgeve sesa te tjere qe kishin jetuar per nje kohe te gjate prane tyre si psh. Dionisi i Halikarnasit, Polibi dhe Stroboni) pohojne me Hekaten e Miletit, Hellanikos i Mitelinint, Herodoti apo Tuqididi ne krye, se "Pellazget banonin ne kete vend qe do te behej greqia perpara mberritjes se heleneve"; se Pellazget flisnin nje gjuhe barbare dmth jo greke se ata ishin me zanafille te nje etni joniane mqse Herodoti na thote (VIII, 44 I, 56 - VII, 94, 95) banoret e pare te Athines (ne gjuhen shqipe "E thana" qe do te thote "premtimi" qytet i eprcaktuar nga fati nenkuptohet nga pellazget) ishin Pellazget qe ndertuan murin e pare rrethues te Akropolit te saj (pelargicon) dhe se me mberritjen e Heleneve perdoren gjuhen e ketyre te fundit dhe u quajten Joniane ( ne shqip I one, I oni, nenkupton "i Jone").

Formimi i gjuhes greke u be hap pas hapi nepermjet eksapasionit territorial te pushtuesve helene. Kta te fundit perfunduan duke asimiluar nje pjese te madhe te gjuhes s popullsive autoktone te nenshtruara midis tyre dhe Pellazget. Ja perse ne shohim te shfaqen shume dialekte ne hapesiren e pushtuar me pare nga Pellazget, te cilet parapelqejne ti quajne Mikeniane(emertimi artificial i shpikur nga arkeologet moderne) ose popullsi egjease parahelene: dialekti joniane ne Atike, Eube, Azi e vogel (Joni) disa ishuj te Egjeut, arkado-qipriot n Arkadi, Qipro dhe Pamfili; eolian ne Thesali dorian ne Foside, nder te clet Dlfi ne Lokride Etoli etj etj

- Kur dihet se Jonianet jane Pellazge te kthyer ne "joniane"duke pranuar gjuhen e pushtuesve helene dhe se Arkadianet (Eshte nje nga vatrat e Pellazgeve ku sipas Homerit duhet te kete lindur Zeusi - "Pellazgu") Insularet e Egjeut dhe Eolianet jane gjithashtu Pllazge, nuk mund te mos na shkoje mendja per pellazgjishten e lashte, gjuhe e popullsive te nenshtruara nga pushtuesit helene.
Ne te vertete eshte pranuar qe dialekti arkado - qipriot eshte me i lashti nder dialektet greke dhe se dialekti jonian eshte me i aferti me te.Pervec kesaj gjuha e Homerit cilesohet jonishtja e vjeter dhe grafia e teksteve homerike eshte joniane.
Keshtu te gjitha keto fakte vertetojne nderfutjen e kesaj pellazgjishteje te lashte, ne formimin pikerisht te 2 dialekteve me te vjeter greke arkado - qipriot dhe jonian.
Gjuhetaret moderne e trajtojne "mikenianen" parahelene si gjuhen meme te ketyre 2 dialekteve. Por sa keq, ata nuk kane bere asnje perqasje midis kesaj mikeniane hipotetike dhe pellazgjishtes se lashte, nga e cila kane dale thrako-ilirishtja dhe ajo frigjiane.Pervec kesaj asnje nuk ka ditur ta studioje ose e kane studiuar ne menyre te gabuar perputhshmerine me dialektin gege te Shqiperise se Veriut me gjuhen e sotme Shqipe.

Dy gjuhetare te shquar franceze P. Shanteren (Morfologjia e greqishtes C.Klinckseck, 1964):
"Ne pamje te pare dialekti mikenian radhitet perbri dialekteve qe i kemi quajtur jugore, dmth teresia e formuar nga dialekti joniano-atik dhe arkado - qipriot... Keshtu dialekti mikenian mund te perfaqsonte nje gjendje te lashte te dialekteve jugore qe krijuan ate arkado qipriote dhe joniane-atike.....

A.Meje (Nje veshtrim i shkurter mbi historine e gjuhes greke 1965)
"Nuk dihet asgje per gjuhet e folura ne gadishullin grek perpara dyndjes helene.Pellazget nuk jane vetem nje emer. Qyteterimi qe ndikoi mbi ate grek eshte qyteterimi i botes egjease, per te cilin nuk njihet gjuha.... por nuk duhet ti veshim indo-europianes ate qe ka mundesi te jete egjease...
Homeri pohon ne Iliade se "Zeusi eshte dodonas dhe pellazg" Ai i cileson pothuajse gjithmone pellazget hyjnore.



Studimet dhe hulumtimet e kryera ne disiplina te shumta( histori e lashte arkeologji, antropologji ose etnologji) tregon qe perpara shfaqjes se grekeve ne shekullin e VIII para Krishtit, aty ekzistonte nje qyteterim qe quhej pellaz, ne mungese qe ti ktheja emrin e tij te vertete dhe qe disa e kane quajtur deri me sot "egjeo - kretas, mikenian ose parahelenik. Ky qyteterim kishte gjuhen e tij: PELLAZGJISHTJA E LASHTE, nga e cila gjuha shqipe e sotme eshte e vetmja gjuhe e mbijetuar ne Europe. Pa gjuhen shqipe, me te vertete nje fosile e gjalle, pa zbulimin e monumnteve parahelene te gjetura njesoj ne vende te shumte te pellgut mesdhtar, pa morine e toponimve te sotme te perhapura neper Europe dhe Azine e Vogel dhe qe deshifrohen fale gjuhes shqipe dhe se fundi pe permendjen e Homerit, i cili pohon se Zeusi ishte pellazg si dhe pohimet e autoreve te tjere antike nder te cilet Herodoti dhe Tuqididi, sipas te cileve Pellazget ishin banoret e pare te geqise perpara mberritjes se grekeve dhe qe flisnin gjuhen barbare. Ata u lane trashegim grekeve nje pjese te madhe te kulteve dhe te perendive te tyre.
Asgje me shume se kjo nuk do te mjaftonte per te na bindur se perpara mberritjes se heleneve ka ekzistuar nje qyteterim i madh jo grek.Eshte kuptimi i kesaj fjale te famshme "mberritje" te cilen nuk e kane kuptuar mire autoret moderne. Eshte thene gjithcka kunder kesaj teme.Deri ne zbulimin e tabelezave te mbiquajtura mikeniane, te deshifruara nga Ventris dhe Kadvik kishte shume dyshime per to. Por qysh kur keta 2 dijetare shpallen se Lineari B mikenian ishte ne greqishten e vjeter, gjithcka u permbys ne favor te tezes se vijimesise se 2 qyteterimeve (mikeniane dh greke) dhe ko pavarsisht 4 shekujve heshtje teresore. Ajo cka u quajt mikeniane nuk ishte gje tjeter vecse pellazgjishtja e lashte (gjuha) nga e cila ka dale pjeserisht greqishtja e lashte.

Citim:

---

Po citoj ato që tha shelgu
Mua me lindin disa pyetje
Pse kjo autore qe ka bere nje pune shume te madhe duke shkruar gjithe keto faqe, nuk e ka kthyer kete ne nje roman te mirefillte siata te Dean Brown? Do kishte pasur me shume sukses, madje mund edhe ta perkthente ne disa gjuhe.

Pse? Ku eshte qellimi? Qe te shkruash kaq shume ose e beson??? ose do te besh nje roman fction. Ajo nuk ka bere as njeren as tjetren?
Mos ka qene e paguar per te bere kete gje?
Kjo me duket me bindese.
Ose ka qene e kercenuar, kush e di?

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Si librin e A.F. Kocaqi dhe te Elena Kocaqit i nisa dhe une ti lexoj, por me kocen ne fyt, sidomos libri i pedagoges Elena ishte aq antishkencor, sa megjithe respektin qe duhet te tregojme ne gjinia mashkullore ndaj asaj femerore, nuk mund ti thash me pak kesaj pedagogeje qe te nise edhe nje here filloren. Skandal! Ja, kush te kete kohe, le te lexoje dicka nga kjo pedagoge.

---

AD çdo njeri eshte i lire te shprehe ate qe do, mjafton qe te jene brenda etikes.
Çdo njeri tjeter nxjerr perfundimet apo konkluzionet e veta ne baze te shkrimeve te tjetrit.


Shmitti psh po tregohet me i shkathet dhe ka gjetur nje treg te mire ne atdheun tone e pertej atij. Kocaqi duhet te beje libra te tjere , intervista dmth te promovohet.
Kupton se çdua te them.

Motra si ishte kjo?
" banoret e pare te Athines (ne gjuhen shqipe "E thana"

Po Qipro si perkthehet?

Citim:

---

Po citoj ato që tha shelgu
Motra si ishte kjo?
" banoret e pare te Athines (ne gjuhen shqipe "E thana"

Po Qipro si perkthehet?

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha Piktor
Qipro=cuprum=baker.

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha shelgu

Jo ore, ku e gjete kete ti?
Athina na u perktheha :e thena
Qipro qe eshte edhe me bukur na u perktheka baker, jopo engjerdhi

---

Citim:

---

Po citoj ato që tha Piktor
Ore shelgu simboli i bakrit eshte Cu prej cuprum latinisht. Emri i vjeter i Qipros eshte Cuprum sepse ishte i njohur per fabrikat e minierat e bakrit.
Ah po ne fakt eshte lexohet Kyprum pra me Y qe ishte shume e perdorshme asokohe.

---

Piktor, sa te rrosh do mesosh thote kjo kojshija jeme:

Pashe fjalorin etimologjik


http://www.etymonline.com/index.php?search=Cyprus

Piktor, fakti qe perendia e dashurise, Afrodita, (e shkreta, e bukura dhe aq e perfolura), ndali sw fundi ne Qipro, duhet te tregonte ty qe fjalet e shelgut ti kuptoje me shpejt e me drejt. Kushedi, ndoshta eshte nje rastesi kjo "Cuprum", ngaqe Qipro eshte e njohur per nxjerrjen e bakrit, por jo kushedi se c'e ama. Ndoshta eshte tamam "qi pro", pra "pro aktit te qejfit", pasi ne Qipro njiheshin tempujt e Afrodites (asaj te degraduares tashme), ne gjuhe tjeter dhe paksa me te vone, tempujt e Asherothit, e deri me sot eshte ne Qipro nje xhami, (me pare kishe, e me pare akoma tempull antik) ku shkojne cifte nga gjithe zona e mesdheut e bejne aty celebrimin fetar martesor.

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Ndoshta eshte tamam "qi pro", pra "pro aktit te qejfit", pasi ne Qipro njiheshin tempujt e Afrodites (asaj te degraduares tashme), ne gjuhe tjeter dhe paksa me te vone, tempujt e Asherothit, e deri me sot eshte ne Qipro nje xhami, (me pare kishe, e me pare akoma tempull antik) ku shkojne cifte nga gjithe zona e mesdheut e bejne aty celebrimin fetar martesor.

---

AngeDevil, me sa lexova nga Arif Mathieu, kuptohet qe dhe ky nuk thote me shume se bie fjala dy Kocaqet apo Arsim Spahiu e ndonje tjeter. Te gjithe keta ngaterrojne konceptin fetar, (normal per kohen e atehershme), me konceptin nacional (normal per kohen e sotme). "Pelazge" tregon nje shoqeri te caktuar fetare, pra jo-helene dhe para-helene. Deri ketu besoj e pranon cdo kush; cfar d.t.th. se nuk kemi nje etni te caktuar, por nje shoqeri me nje kulture fetare tjeter nga ajo henore. Sa etni dhe popuj me gjuhe te ndryshme kane bere pjese tek henoret apo tek pelazget, ky eshte nje problem tjeter, interesant per ne sot, por krejt jo interesant per ate kohe te kaluar.
Ngaqe helenet kishin nje kulture me te zhvilluar nga shoqerite e tjera fetare, (perfshi dhe pelazget), shume individe dhe grupe nga keto shoqeri te tjera fetare perqafuan me kalimin e kohes fene joniane, me vone e quajtur: helene. Qe shume studjues nga shkolla metafizike perendimore nuk arrisin ta kuptojne kaq gje, kjo nuk eshte argument ne faktin tone. (Vete helenet ishin te ndare ne dy grupe kryesore ne mijvjecari e I para e.s.; por ky eshte nje problem me vete qe nuk ka vend ketu per diskutim.)
Tani te vijme tek gjuhet e ketyre shoqerive fetare te kohes.

As qe diskutohet se shqipja, si nje gjuhe e evoluar mw me ngadale nga gjuhe te tjera europiane, pra si nje gjuhe qe i ruan paksa me shume nga te tjerat rrenjet semite (arabe), do te ndihmoje edhe me shume ne zberthimin e shume teksteve te vjetra te shoqerise joniane te mijvjecarit te II para e.s., e biles edhe atyre te shoqerise helene te mijvjecarit te I para e.s.. Por shume nga krahasimet etimologjike qe ben, bie fjala, Kocaqi (burre) jane krejt qesharake, (do sjell me vone prova ose po te nis punimin tim), po sic jane edhe disa nga nje autor shume me serioz, mbi etruskishten, Majani: Fundi i misterit etrusk.
Aref Mathieu dhe keta te sotmit e tjere flasin per gjuhen pellazge, e cila gjindet sot tek gjuha shqipe. Mirpo ne, edhe ato pak qe po zbulohen nga kultura joniane (me linear A, B, etj. signjatura), ia veshim apriori pellazgeve, a thua se keta paskan qene nje etni e caktuar!!!
Vete fakti qe po zbulohen gjuhe dhe dialekte te ndryshem ne Greqine e sotme, tregon ate qe meson cdo nxenes ne shkolle, se gjuhet evolojne pareshtmerisht; ketu nuk perjashtohet edhe ardhja e fiseve te reja, luftrat e pergjakshme, semundjet dhe eksodet, etj. etj., cfare ndikojne edhe me ne ndryshimin e gjuhes se nje zone te caktuar.

Po vazhdoj me pedagogen e famshme, Elena Kocaqi. (F.261 e punimit tim)
F.6:
"Siç do e shikojmë [,] shqipja luan rol kryesor në formimin e këtyre gjuhëve, pasi ajo është pasardhësja direkt[e] e gjuhës së popullsisë pellazgo-ilire të Evropës."
Dhe kështu autorja jonë fillon punimin e saj, duke nisur me territoret e mirëfillta pellazgo-ilire; …do të fillojmë me të parin popull evropian [,] atë pellazgo-ilirë, -na thotë autorja Kocaqi dhe mëbështetet kështu si fillim, po si dy autorët parakalues, tek Homeri. Dhe ne shohim po ato fraza tashmë të njohura, mbi pellazgët e Azisë së Vogël, e Larisës pjellore, e Argosit pellazgjik, e Dodonës dhe Kretës. Më tej ajo jep pasazhe (të njohura tashmë) nga Herodoti mbi pellazgët, si dhe nga autorë të tjerë antikë. Po veçojmë dy fjali nga ato që autorja Elena Kocaqi na ofron, f.8:
"Ishulli i Rodos [,] ku gjendej një nga shtatë mrekullitë e botës antike, kolosi i diellit [,] ishte pellazg. (Nga Diodor Siciliani lib.V.f.55; Strabon lib.X.f.3)" Dhe më tej, f.9:
"Në Efes gjendej tempulli i Dianës që Jordanes thotë se e kanë ndërtuar Mysët. Ky tempull ishte një nga mrekullit e botës së vjetër. Ai paraqet një nënë që ushqen të gjitha qeniet njerëzore dhe [,] për idetë fetare pellazge [,] ajo e kishte kraharorin të mbuluar me gjinj. (Pausania lib.IV f.31.6 dhe VII 5.2)"
Pra kemi për pellazgët e Rodosit nga Diodor siciliani dhe Straboni, kemi dhe për pellazgët e Efesit nga Pausania. Rodosi është ishull në perëndim (paksa jug-perëndim) të Azisë së Vogël, ndërsa Efesi është qytet jo larg detit në perëndim të Azisë së Vogël. I pari është ishull, i dyti tokë; nga njëri-tjetri duhet të jenë larg rreth 200 km.. Të dy kanë qenë kryesisht me popullsi ionike (jonike), sidomos pas zbritjes së dorëve që i përzunë nga Peloponezi, -kjo sipas historianëve. Të dy kanë qenë në mes ndeshjes perse dhe jonike, aq sa dhe të dy kanë kaluar në gjysmën e dytë të mijvjeçarit të I p.e.s. nën sundimin pers(Efesi), apo aleat-pers (Rhodosi). Më vonë sërish në lidhjen jonike, (tani quhej lidhja atike, me Athinën në krye), ku Rodosi u bë dhe i pavarur; rreth vitit 300 p.e.s. në Rodos u ngrijt statuja (e njohur tashmë si kollosi i Rodit), dedikuar Zotit të Diellit, Heliosit. Pra, ndërsa në Efes dallojmë kultin e hënës, me Apollonin më parë e më vonë me Artemisën, në Rodos dallojmë më shumë kultin e Diellit, gjë që tregon se kemi aty një popullsi që ka qenë pro-perse, një popullsi jo helene. (Asaj kohe ishte feja ajo që bënte dallimin e njerëzve.) Tani, ky ndryshim i banorëve të Efesit dhe Rodosit, pedagoges tonë Kocaqi nuk i bie në sy. Ajo i fut të gjithë në një tas, duke i quajtur pellazgo-ilirë, … ndonëse, (lexuesi duhet ta dijë mirë këtë), nga asnjë autor i vjetër nuk përzihen pellazgët me ilirët.

Dhe pas pasazhit të Kocaqit, që dhamë, kemi nga ajo, f.9:
"Muret pellazgjike gjenden nga Azia e Vogël deri në Spanjë dhe në disa vende quhen mure ciklopike [,] për shkak të madhësisë së gurëve."
Pra, me këtë fjali ne pranojmë nga autorja jonë, se edhe të gjithë ato fise njerëzish me trupa të mëdhenj, -siç kemi nga gojdhënat, siç kemi nga shkrimet biblike, siç edhe lihet të kuptohet nga këto gurë, që ne njerëzit e sotëm nuk i lëvizim dot vendit-, të gjithë këta njerëz që i kanë ngritur ato mure qiklopike na qenkan pellazgët e epokës së bronxit. Pra, këta trup-mëdhenj, nuk do të kenë gjetur më gurë të mëdhenj, ranë në dëshpërim për këtë, u zvogluan sakaq edhe nga trupi brënda një-dy brezash, dhe iu futën gërmimit të tokës, prej nga nxorrën bakrin dhe kallajin, prej nga formuan pastaj bronxin. Dhe një kulturë tjetër nisi po nga ky popull pellazgo-ilir. E pse vetëm një kulturë?!. Jo-jo, nga ky popull lindën shumë kultura të shquara, ajo indiane, ajo perse, ajo egjypta-se, ajo mesopotame, ajo hetite, ajo asyrase, ajo babilonase, ajo helene, ajo romake, patjetër edhe ajo bizantine, (pasi dhe aty kemi shumë perandorë para-shqiptarë), dhe së fundi, ky popull i shquar, tek pa se kish ngritur shumë kultura, por ata vëllezërit e tij kishin shpikur gjuhëra të tjera, tha dhe vendosi nga inati të mos lulëzonte më, por të ndrydhej e të qëndronte inkonjito (i panjohur), thuajse anonim në një anë të Ballkanit, të flirtohej me osmanët aziatik në shekujt e fundit, të flirtohej me gjithfarë perandorish të reja edhe kur kish fituar panvarë-sinë në shek. e 20, të shtypte vetveten si asnjë popull tjetër gjatë diktaturës „socialiste“, dhe tani „të zgjohet“ nga gjumi letargjik nëpërmjet disa patriotëve të zgjuar, sepse bota ka ngelur në vend numëro dhe nuk lulëzon dot pa ‘ta!
Ja pra ç’kuptojmë nga fjalët e pedagoges tonë të historisë!!!
Panvarsisht nëse e perceptojmë kulturën greke e romake si diçka jo krejt të njëjtë me atë pellazgo-ilire, apo të njëjtë, do ngriheshin shumë pyetje. Si ka mundësi, që ky popull pellazgo-ilir, ngren dy kultura madhështore, atë të megalitit dhe të bronxit, për një periudhë prej rreth 5000 vjetësh, e pastaj nuk dëgjohet më, duke ia lënë vendin popujve të tjerë, atij helen dhe romak? Apo si do të kishte mundësi që të formohej një popull me të njëjtën gjuhë në një territor kaq të madh, nga Atlantiku e deri në Kaukaz, e pse jo, edhe deri matanë Indisë? Nëse popujt e tjerë ishin bij të këtij populli të madh, kur nisën rrugën e tyre këta popuj të tjerë bijë? Përse gjuhët e tyre u ndanë kaq shumë brenda një kohe të shkurtër (disa qindra vjetësh)? Përse këta popuj të tjerë, turkmenë, semitë (arabë), kinezë, persë, indianë, sllavë, skandinavë, romanë, gjermanë, afrikano-veriorë, etj. pretendojnë me shkrimet e tyre historike dhe gjetjet e tyre arkeologjike, se janë të vjetër prej rreth 3-4 mijë vjetësh? Sipas autores tonë, para 3 dhe 4 mijë vjetësh kemi patur nga Atlantiku e deri në Indi këtë popull me të njëjtën gjuhë, pellazgo-ilirë! Pra, ose pedagogia jonë ka të drejtë dhe të gjithë historianët e botës e kanë gabim, ose historianët e botës kanë të drejtë dhe pedagogia jonë duhet të nisë edhe një herë shkollën nga klasa e parë fillore! (Deri tani po përpiqemi të ruajmë atë etiketë që duhet ndaj femrës në përgjithësi, pra pa përdorur përçmime siç mund të na kenë shpëtuar tek tre autorët e mësipërm.)

Më tej autorja jonë flet disa fjalë të përgjithshme mbi jonët, dhe kulturën e tyre të zhvilluar, kulturë kjo që kaloi më tej në Europë. Duke i kujtuar lexuesit se kjo ishte në tekstet tona shkollore, japim një pjesë tjetër nga autorja jonë, f.10:
"Mendoj se emri Ilir për ilirët është një emër shqip dhe do të thotë i-lirë, pasi ata ishin një popull luftarak që nuk vendosej lehtë nën pushtetin e të tjerëve, madje ata kanë marr pjesë në ushtritë që kanë pushtuar botën antike. Disa studjues mendojnë se kështu i kanë quajtur helenët e lashtë ndaj dhe nuk mund të jetë një fjalë shqipe. Helenët e lashtë ishin të gjithë pasardhës të fiseve pellazgo-ilire dhe patjetër kanë folur shumë mirë këtë gjuhë."
Ja pra se çfarë argumenti të fortë na sjell në fjalinë e fundit, pedagogia jonë e historisë. Patjetër që këta helenë e flisnin shqipen! Vërtet ishin të ardhur me vonesë në ato vende, por ama ishin pasardhës të pellazgo-ilirëve! Pra gjyshërit e tyre, (helenëve dhe ilirëve), ishin të përbashkët; këta kishin patur dikur të njëjtët gjyshër e stërgjyshër, siç ne sot me afrikanët që kemi patur kastërgjyshër një majmun pelivan në xhunglat e Kenias. A nuk çirremi njëlloj, si ne shqiptarët e sotëm ashtu dhe afrikanët e sotëm, kur nxehemi!? Ja, a nuk tregon kjo që kastërgjyshi ynë i përbashkët ishte një majmun që çirresh gjithë ditën e ditës në pyjet e Kenias!?
Asaj kohe gjuha ishte ruajtur, panvarësisht se këta ilirë dhe helenë kishin jetuar disa (dy-tre qind) gjenerata të ndarë. Kjo ndarje i bënte helenët që ti konsideronin ilirët si tjetër komb, ndaj dhe i quanin në gjuhën e tyre ilirë. Por ama, kjo ishte edhe në gjuhën e ilirëve! Dhe këta, kur kanë dëgjuar helenët që i thirrën ilirë, këta patjetër që kanë nxjerrë qysh asaj kohe teorinë e probabilitetit, sepse thanë: oou, edhe ne e quanim veten ilirë, çfarë rastësie!..
Mirpo e bukura është se, helenët i quajtën këta ilirë nga shkaku se këta ishin një popull luftarak që nuk vendosej lehtë nën pushtetin e të tjerëve. Pra, helenët e quanin veten helenë, ndërsa këta të pa nënshtruarit i quanin ilirë. Dhe gjuha e tyre ishte e njëjtë, ndonëse me pak dialekt, (ajd‘ mo, e pranojmë ndryshimin dialektikor)! Pra helenët e dinin tani se ishin i njëjti popull etnikisht me ilirët. Por … për dreq na ngrihen disa pyetje për mësuesen e historisë. Si e quanin veten ilirët? Përse nuk e quanin helenët veten po ashtu ilirë, teksa i quanin bashkëkombasit e tyre ilirë për shkak të mosnënshtrimit të këtij populli?!? Përse e nënvleftësonin, apo përse e ndanin veten me emër tjetër nga këta bashkëkombas kaq të paepur, me të cilët duket se krenoheshin?! E së fundi e pyesim mësuesen, përse dreqin kanë bërë luftra këta helenë me ilirët, siç epiriotët me ilirët, siç maqedonasit me ilirët, siç maqedonasit me helenët (më pak këta), si epiriotët me maqedonasit, si maqedonasit me dardanët, etj.-etj.? I bënin luftrat për sport? Për të provuar thjesht forcën? Për të zhvilluar artin ushtarak? I bënin nga dashuria e madhe për njëri-tjetrin, si bashkëkombas? Apo përse?.. Nga njëra anë nderohen bashkëkombasit, e nga ana tjetër luftohet me ‘ta!

Autorja jonë vazhdon me fraza stereotype, nga të cilat po shkëpusim disa, f.11:
"Kultura e hekurit e Hallshtatit në Austrinë e sotme e shekullit të VII p.k. ka ngjashmëri me kulturën ilire. Ajo është quajtur iliro-kelto-venete, pasi këto popuj ishin të njëjtë nga pikpamja etnike dhe kjo duket edhe nga kultura materiale. Ka ngjashmëri në metarlugji midis ilirëve dhe bohemëve, Moravës e Bavarisë. Nga të dhënat tregohet se ilirët kanë populluar të gjithë Evropën gjatë periudhës së bronxit dhe në ato territore që janë quajtur kelte.
Keltët nuk janë gjë tjetër veçse ilirë [,] të cilët mund të jenë quajtur më pas me këtë emër [,] pasi ata dalin në histori shumë vonë. Edhe Dakët nuk quheshin ilirë, por siç do e shikojmë ata ishin të një etniciteti me ilirët. …
Sot nuk janë vetëm shqiptarët pasardhës të ilirëve [,] pasi siç do e shikojmë [,] shtrirja e tyre ishte gjigande dhe nga ata kanë gjak pothuajse të gjitha kombet e Europës së sotme. Evropa në antikitet ka pasur një popullsi të njëjtë nga pikëpamja etnike dhe [,] mesa del [,] të vetmit që kanë ruajtur gjuhën e popullsisë [,] që ka folur pjesa më e madhe [e] Evropës [,] janë shqiptarët e sotëm. Pra me një fjalë [,] shqiptarët janë të vetmit që ruajnë gjuhën e ilirëve më pastër se të tjerët, …. "
Punën e gjakut, autorja jonë e përmënd sërish më poshtë, por ne nuk e kuptojmë, ç’hyn gjaku në lëndën e historisë!? Gjak ka çdo organizëm i gjallë! Mos ajo flet për grupet e gjakut? Mirpo edhe këto janë të ndërthurura jo në bazë të kombësive! Atëhere ç’hyn gjaku në shpjegimin historik?
Pastaj, si e përzien në një vend kjo pedagoge komperativin me superlativin? Ajo përdor një superlativ, tek thotë: janë të vetmit. Ky superlativ përjashton çdo komperativ. E megjithatë ajo e përdor komperativin teksa thotë: "… ruajnë gjuhën e ilirve më pastër …" Nga kush e ruajnë gjuhën më pastër këta? Këta e ruajnë gjuhën më pastër nga të tjerët. Por, duke futur superlativin: "të vetmit", i bie që gjuhët e të tjerëve janë krejt njëlloj, apo të paktën krejt njëlloj të papastra nga ajo gjuha ilire. Mirpo kjo nuk është e vërtetë, sepse edhe gjuhët e tjera janë të ndryshme nga njëra-tjetra, çfarë d.t.th. se ato janë jo njëlloj të papastra në raport me gjuhën ilire. Pra, nëse gjuha e sotme shqipe është më e pastra në lidhje me ilirishten, të tjerat vazhdojnë raportin e pastërtisë-papastërtisë më tej në lidhje me ilirishten. Ngelet të thuhet: shqiptarët e ruajnë ilirishten në gjuhën e sotme të tyre shqipe më pastër se çdo komb tjetër europian, në gjuhën e tij përkatëse të sotme. Pra, nuk na lejohet të përdorim superlativin, sepse na pengon komperativi. Mirpo pedagogja jonë, që e ka mbaruar me medalje të artë fakultetin historik, ka mbaruar dhe fakultetin juridik, nuk i di ca rregulla gramatikore elementare, universale në çdo gjuhë. Tek ajo mungojnë edhe presjet. Dhe përdoret zanorja „ë“ edhe atje ku gjuha popullore nuk para e përdor. S.d.q., ajo ka një të vërtetë më lart, kur thotë se pasardhës të ilirëve nuk janë vetëm shqiptarët, por edhe pjesë të kombeve të sotëm europianë. Me këtë pranohet padashur, se nga dakët ka dhe në Shqipëri pasardhës, ndonëse pasardhësit kryesorë të tyre dihet që janë rumunët e sotëm, kryesisht ata jugorë. Kjo është e vërtetë, dhe kjo ka ndodhur dhe ndodh me çdo popull në botë gjatë mijra vjetëve; kështu dhe me ilirët, etj. .
(Per sot mjafton me kaq.)

robert te falenderoj dhe e vleresoj lodhjen duke i hedh ne forum sjam si shelgu dhe piktori qe tallin menderen me lodhjen e tjetrit me komente pa lidhje.
E leme Kocaqin,kur te jem para pc do sjell disa permbledhje nga vellimet e 'Shqiptaret' nga Robert D'Angely