"Un, dos, tres! Un, dos, tres!" - i buciste ne koke, por ritmi nuk ish ky, ish nje kercim pa ritem. Harmonia gjendej me caste, si veshtrime qe kryqezohen nje moment, shkembejne nje mesazh e pastaj vazhdojne me tutje, pa lene askend te kuptoje me shume.
Enya kerkonte partnerin qe mund te ndiqte ritmin e saj, por askush s'i mbetej besnik.
Gjate vallezimit Mister X kundrohej kercenueshem me Mr Phoebus, sic mund te benin Dr Jekyll dhe Mr Hyde kur u qellonte te shiheshin ne pasqyre. Kish vend vec per njerin.
Gigoloja kish filluar te frekuentonte shpesh piano barin, dukej nga hapat e shpejte qe hidhte mbi pisten e kercimit. Ish nje vallezim qe kekonte intrigen dhe nyje te pazgjidhshme midis kercimtareve. Deri ne ate moment te tere i ishin bindur koreografise se tij. Po gigolone vet, cfare e mbante lidhur me ate piste? Smania di onipotenza?
