Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Copeza jete nga e kaluara... (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=5885)

Me ndodh shpesh te mendoj vdekjen time. Perfytyroj ne menyre te detajuar funeralin tim dhe ata qe do te jene aty ate dite. Vdekja eshte i vetmi fat i imi i padiskutueshem. Cdo gje tjeter ben pjese ne hamendesite pa fund qe une kam. Vdekja eshte e vetmja e ardhme e pashmangshme qe une kam. Mjafton vetem pak fantazi te zhvilluar dhe ajo te shfaqet perpara syve. E vetmja e vertete qe nuk ka diskutim—pashmangshmeria e vdekjes sime. Me vjen per te qeshur kur mendoj se te gjitha genjeshtrat hahen me lehtesiren me te madhe. Njerezit jane gati te perqafojne lloj lloj genjeshtrash te tipit “jeta pas vdekjes”, “shpirti ringjallet”, “parajsa-ferri” per te mos pranuar vdekjen si kurorezim te gjithe kesaj lufte mbijetese. Eshte e tmerrshme te mendosh se thelbi i vazhdueshmerise sime eshte vdekja.
Me ndodh shpesh qe ndersa perfytytoj vdekjen time syte me mbushen me lot. Ky eshte nje proces bashkebisedimi me veten. Perfytyroj brezat qe do te vijne pas meje. Eshte e dhimbshme te mendosh qe une atehere nuk do te jem dhe historine time nuk do ta njohe ashkush. Njerezit jane te prirur te kthejne ne histori revolucionaret apo skandalozet.
Per nje cast rikujtova castet me te mira te jetes sime. Si nje melodi e lehte ato levizin mbi pentagramin e jetes. Eshte ende shpejt por koha vetem drejt vdekjes afrohet sepse kjo eshte perfundimi i gjithshkaje. Dua te me jepet nje shans i ri.