Une, si familje komunisti
dhe deshmori, kisha disa vellime te "Yje te Pashuar" dhe kur une isha rreth 10 (dhjete) vjec, u bera lexues i flakte i jeteve te tyre, aq sa i mesova permendesh. Seriozisht. Mesova kur kishin lindur dhe kur kishin vdekur, nga ishin, ne cilen brigade benin pjese, kush quhej "Heroine\Hero i\e Popullit", etj., informacione te hollesishme.U bera i famshem gjate asaj kohe aq sa kusherinjte e mi ndonjehere talleshin me mua. Mami donte t'i fshihte, sepse nuk po i kushtoja rendesi solfezhit dhe pianos. Babai grindej me gjyshin, i cili (gjyshi) si partizan, donte qe une t'ia lexoja atij sepse i kujtoheshin kohet e tij luftarake.
Madje edhe une u lidha shume me partizanet, aq sa pothuajse cdo pasdite ngjitesha tek "Varrezat e Deshmoreve" te Korces dhe i lexoja te gjitha emrat e tyre.
E keshtu puna. Partizania qe ti Plloshtan ke sjelle ketu para nesh, me duket se eshte tek vellimi i dyte ose i trete, nuk jam i sigurt. Mbaj mend qe ne fotografi eshte paraqitur nje fotografi e saj. Nje vajze me floke te gjata te hedhura pas, me ball te gjere dhe me nje pamje dhe hije serioze, tregues i qarte i qellimit te 17-vjecares, qe dha jeten per ne qe po flasim sot per te.
Le te krenohet Dibra dhe bashke me te gjithe Shqiperia jone e dashur, e varfer, optimiste se ka bij dhe bija trima dhe sypatrembur.
Nderimet e mia.