Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Copeza jete nga e kaluara... (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=5885)

Po qetesohuni mikja ime, s'kisha nder mend tju fyeja!-me tha
Nderkohe vazhdonte te zgerdhihej me ate buzeqeshjen e saj si per tu tallur..
-Per mua sh0pjegimi me i thjeshte i gjithe kesaj eshte qe i keni thare 2 shishe vere dhe spo dini c'flisni-i thashe.
Dua tju tregoj jne histori-vazhdoi..Ka te beje me "heqjen e maskes",sic e quan ti apo me shfaqjen pa rezerve te cinizmit lakuriq, ne befasimin e tjetrit qe te di se coc je, kurse ti tregon lemeritesen dhe as per tu turperuar nuk preferon ..Eshte historia e nje te cmenduri qe rronte diku ne perendim. Per kenaqesine e vet pasi u cmend u zhvesh i teri lakuriq dhe ecte rrugeve te qytetit. Hynte neper rrugica dhe ndalonte vajza, djem, kush ti dilte perpara. I afrohej me pamje seriozi, i zhytur ne te thella dhe hapte vrulltas pallton e hedhur krave, Ia tregonte veten njerezve sic e kishte bere nena...Qendronte para tij disa caste dhe pastaj vazhdonte rrugen e tij me pamje dinjitoze sikur te mos kishte ndodhur gje prej gjeje. Kalimtari shtangje nga habia nderkohe qe ai ecte me koken lart si fantazma tek Hamleti...Them se nje kenaqesi te tille ndjen njeriu kur e befason tjetrin me heqjen e maskes, Kur i nxjerr gjuhen ne shenje tallje dhe pikerisht kur ai se pret ndodh "befasia"..
- Po ai ishte i cmendur-i thashe. Cnuk po beni per te me mbushur mendjen. E zhveshet veten edhe nga miresjellja me elementare. Me paturpesine me te madhe hoqe lekuren prej piseje dhe e late te lire te shperthente jashet cinizmit. Me vika ndot qe prej kesaj karrike qe ndodhet prane teje dhe une e ulur ne te.
U cova vrullshem pa i thene asnje fjale nderkohe qe ajo vazhdonte te zgerdhihej duke thithur filtrin e cigares...
-O Zot na ruaj! mendova

Me pelqen te luaj shah,qe e vogel luaja me babin dhe natyrisht qe ne fillimet e historise te shahut ai fiton perhere(pervec hereve ne te cilat me linte te fitoja ngaqe merzitesha).Huh,me ne fund dikush qe ja mori njehere nje loje shahu
Dhe jeta eshte nje loje shahu,me raste me e koplikuar,me raste me e lehte: mjafton te besh levizjet e duhura ne momentet e duhura...yeah,ne momentet e duhura.Kam bere levizje ne jete,disa te duhura,disa te gabuara.Por ne fund kam ecur perhere me koke lart,krenare pasi qellimet e mia kane qene te shumten e kohes pozitive,dhe kjo ka rendesi...pozitiviteti.
Me vjen te qesh kur mendoj sesi njerezit duan mbretereshen qe s'ka qene asnjehere pjese e asaj loje.Dhe,ne kembim te asaj mbretereshe te drunjte gati te me ofrojne ushtare floriri.Kam kerkuar ndonjehere flori? Ah jo mik,s'kam kerkuar flori!
Habitem me mendjen humane,habitem sesi konkuistuan tashme fusha te tjera shahu por ama me syte mbrapa,jo me mendjen per ti shijuar por per ti konsumuar.E une,ajo qe humbiste perhere me te atin ne shah,duke riperseritur qe te shijojne momentet ne ato dreq fushash.Por aha,jo,mendjen ke fushat e drunjeta.Po sikur mua te me mbushej mendja te beja nje loje ne fushen-muze?Sikur per nje moment te me vinte deshira te shkaterroja fushat e tjera?Ca do e quaje?Vandalizem te kuq?Une do e quaja blu!!Nje mini-loje e kjo pa pare fare kundershtarin ti.Te bija pre e lojes e kjo duke mos marre parasysh asnje fushe tjeter,ca do beje ti?!Natyrisht pre e cdo kapricios timin.Por per fat te mire,lojera te tilla s'me interesojne,s'me kane interesuar ndonjehere.Cfare grindjeje te brendeshme kur krahason nje fushe te drunjte me nje PVC-je

Shpesh nuk kuptojme vleren e gjerave deri ne momentin qe si kemi,e dija qe do me mungonte prezenca e tije,por se imagjinoja deri ne kete pike.
Dite pushimi per prinderit,ca dite pushimi mbas sezonit dhe per mua.Me zgjuan aromat e mengjesit qe po pregatiste mamaja.Ashtu-vjedhurazi zvarritur deri ne dhomen time.
Ne nje moment doja te ngrihesha,te veja ne dhomen e tije dhe ta zgjoja.Natyrisht,si perhere do fuste koken nen jastek si nje struc duke thene qe i flihej dhe pak e qe do bente mengjes me vone.E une do i hyja ne krevat perkrah tije,sic mund te kem bere me dhjetera here,dhe do rrija ne heshtje duke ditur qe mbas pak minutash do fillonte me rrefimet e tija te radhes.Cdogje ne lidhje me miqet e tije,saqe ne nje pike kisha pershtypjen qe i njihja te gjithe me vite,ne lidhje me proffet,kush i pelqente e kush jo,projektin e fundit qe kishte ne dore…natyrisht une beja te njejten.Tani qe po e rimendoj,me duket sikur te ishim dy adoleshente te cilat i tregonin njera-tjetres per konkuisten e tyre te re.Kishte raste qe na bashkohej dhe babi,ulej ke kembet e krevatit dhe na bente graden e trete ne lidhje me studimet Edhe pse nganjehere versionet qe i jepnim njeri-tjetrit ndryshonin i cike me ato qe i jepnim ba’se (por ishte per kauzen e mire-sic do thoshte ai vete,ndryshe s’do shihnim me sy celesat e makinave per jave te tera,ose-ose te harronim daljet e te premtave).
Ndersa po prekja ato pak gjera qe kishin ngelur prapa ne dhomen e tije bosh,kuptova me teper qe ai s’ishte e ndoshta ajo kohe s’do kthehej me.Heem,nostalgjia…,dikush tha qe mund te kemi nostalgji vetem per kohet e bukura,ca e vertete eshte ne kete thenie.
Po me rendonte ne ato momente vetia evolucionare e gjendjeve sociale : pse duhet te nderrojme nje gjendje ne te cilen ndihemi mire me nje te re ?Nuk mundeshim ti akumulonim ?
Nje pjese e imja donte ta shihte,TANI !!!! »Patience little heart,patience » do kishte thene Lawrence,por jo,ne kete rast s’doja une te isha e durueshme.E di si do me kishte perkufizuar Freud ?(meqe folem per anen poetike pse jo dhe per ate psikologjike ?!).Si nje njeri i cili gjate fazes te pershtatjes me realitetin nuk ka marrur ndalesa te mjaftueshme per te shtrydhur Es-in.Por kush e cante koken per kete ne ato momente ?
U vesha shpejt,mora celesat e makines nga tavolina ime e punes,ju thashe prinderve qe do veja pak min ta shihja dhe dola nga shtepia.
Ne pallton time kisha futur celesin e rezidences te tije,ate qe ai me kishte lene ne dore diten qe e bleu : « Ky eshte per ty »-me kishte thene(duke me lene te kuptoja qe duhet ta konsideroja si shtepine time te dyte).Vendosa te per****a celesat pasi mund te ishte dhe ne gjume e s’doja ta zgjoja,por sapo hapa deren nje mori notash me permbyti.Po i binte pianos.Sapo hapa dhe derene living me pa meqe pianoja shikonte nga dera.Ndaloi dhe deshi te ngrihej,ju luta te vazhdonte,e beri,ndersa une kisha ngelur e mbeshtetur ke dera.Stopoi serish dhe erdhi ke une duke me perqafuar per disa sekonda :
-« me ke munguar mistrece »
* »Dhe ti mua,si vajti ne France ? »
-« Mire,edhe pse nga fundi fillova te ndieja mungesen e routines qe kam ketu »
Qesha,nderkohe me mori pallton dhe e vari ne korridor.
« E di qe me kurseve nje udhetim ne kete ore ?Sapo po behesha gati te vija nga ju »
*”E po kam frike qe do te duhet te vish tani pasi i ka marre malli shume per ty”
-“Me telefonoi xhaxhai me pare duke me thene qe do drekonim bashke,keshtu qe do I shoh ne drake.Per me teper kam nje surprise per te,I kam sjellur veren e tije te preferuar nga Franca”
*”Do I behet qejfi,aq me teper kur ehste nga ty”
-“E di!Ke ngrene mengjes njehere ti?”
*”S’me hahet asgje ne kete ore”
-“As nje mengjes I pregatitur nga une-une?”Thote duke qeshur
* « oferte tunduese duhet thene.Ok-ok,dua vetem pak caj me luleshtrydhe dhe croissant te ngrohte”
-“Asgje tjeter?Ka torte ne frigo,te hahet?Ashtu me fruta sic te pelqen ty ! »
* »Ah jo,tani ne mengjes jo »
-« Si te duash,kur te te vete ne frigo e ke duke te thirrur ty »

Po e shihja nga banaku i guzhines duke pregatitur cdogje aq me kujdes,erdhi dhe vuri cdogje ne tavoline me pas dhe natyrisht ja nisi te me tregonte cdogje sikur te isha miku i tije i ngushte.Sa me kishte munguar...

Perballje me nje te shkuar qe me kishte paralizuar zemren...

(Guxim te shkruaj drejtperdrejt te shkuaren e mundimshme,pa metafora, pa analogjira,pa abysse,lojra fjalesh dhe tre pikesh sikur po bej gjeagjeza.)

Sot,teksa po lexoja librin e Anabel Gillham -The confident woman,u preka.
Disa skema te mendimit te saj ishin si timet.Te pershkruara aq realisht gati gati mu duk sikur pashe vetveten. Ishte nje liber ku ajo kish analizuar dhe 'prere' hap pas hapi veten ne cdo ane te shpirtit dhe te menduarit.
Ishte nje sfide per mua teksa lexoja per sfidat qe nje njeri kalon kur eshte vetem per vetem me mendimet e tij-sfida keto qe fillojne me nje mendim negativ ne mendje sic mund te jete : sikur te dehesha tani gjithe dhimbjet ,frikerat qe krenaria nuk me le ti hapem kujt ,do iknin.
Nga ai mendim i vetem lindte vaniteti i zbritur shkalle pas shkalle,kaosi qe mpleksej me mendimet ne nje bodrum te erret ku ti mund ta gjeje veten deri ne kulmin ku ti jepje fund jetes.
Jo ,nuk kam patur te atilla mendimesh vetvrasese dhe shkaterruese.
Une kisha anen tjeter te Anabel Gillham: kisha karakteristikat e saj kaq te gjalla teksa perpiqesha si ajo te jepja shfaqe ,te impresionoja njerezit ne menyre qe te fitoja dashurine e tyre. Isha e uritur per dashuri ne kohen kur nisa te luaja ne skene dhe te shkruaja.Doja dashuri njerezore ,te paster, te thjeshte ku une te ndihesha e pranuar, pa paragjykime.Luftoja per persosmeri,duhej me cdo kusht te dilja me lart se te tjeret,perndryshe s'do merrja dashuri.Ahhh oh zemer si s'u lodhe atehere? Ta dija qe dashuria nuk fitohet po dhurohet falas me nje zemer te paster,ah ta dija atehere..
Kjo ishte zgjidhja ime ne ato kohe per dicka qe kisha vite qe po kerkoja te mbushja shpirtin:bej dicka te rendesishme me veten tende dhe njerezit patjeter qe do te te duan. Por mbushja s'ndodhi kurre. Fitova respekt , fitova dhurata, fitova pergezime ,levdata dhe reputacionin e nje 'talenti te madh' ne shkolle por kurren e kurres shpirti im s'u mbush . Brenda ndihesha si Anabel Gillham, e vetmuar, e pakuptuar nga njerezit, e rrethuar vetem me mendimet e mia , ne kohen qe ecte zvarre,ne reren ne qelq...,ne kaos.
Me kujtohet nje liber psikologjik: Changes that Heal, qe thoshte (e perifrazuar) se po te mos tregosh veten tende te vertete ,sikur te mos futesh nje pjese te vetes ne nje lidhje (shoqe-shoqe, shok-shoqe) ,medimet e tua do te fusin ne nje kaos ku ti nuk do kesh asnje tip etaloni ku te masesh veten sepse jeton ne vakuum.
Vakumi im: Ne ate kohe mendja ime ishte kycur keqas me nje dryn te ndryshkur ku ishte fiksuar mendimi : jam ndryshe nga te tjeret ,te pakten kam letersine dhe frymezimin qe me ngushellojne.
Nje person i ndjeshem si mua ,por qe edhe nuk e shprehte ne asnje menyre ndjeshmerine ,jo me pastaj te kerkonte dashuri prej gojes se saj nisi te behej akull, e ftohte, e paarritshme.
Ndjeshmerine e kisha kycur gjithashtu, dhe s'mbahej mend qe kur ,ndoshta qe me egoizmat e njerezve perreth, qe me thashethemet,me streset,me natyren e murrme dhe deshperuese te shoqerise shqiptare, qe me mentalitetet qe po me mbysnin sa ne nje poezi kisha shkruar lutje te drejtuar askushit qe te ikja ,te ikja sa me larg vendit tim te lindjes. Cudi ,diten e ikjes qava. (ishte nga ato te rralla qarje te miat perpara syve qe s'mund ti evitoja dot)
Vetja me dukej ndonjehere si Emma Bovari ,qe priste nje vele te bardhe shprese ne horizont.Por ndryshe nga ajo nuk kerkoja dashurine e nje 'kavalieri',nje 'princi' ,prisja nje dashuri qe s'i vija dot emrin sepse ne ate kohe s'e kisha percaktuar se c'mungonte. Ne ate kohe une mohoja qe kisha dhimbje te thella ne shpirt.
E kisha percaktuar pikerisht pritjen time te pakuptimte si ajo e Godose e Samuel Becket qe i kisha lexuar dialogjet kaq e kaq here dhe po aq here isha mbrekulluar nga gjendja qe pershtatej me mua -nihilizem.
Te shkruarit u kthye edhe ne nje prove per te vertetuar qe une isha akoma gjalle, qe po ekzistoja. Alter Ego e P Willson ,ne anglisht kishte midis te tjerash nje shprehje qe edhe tani me ka mbetur ne mendje(perifrazim) : Perse gjithe njerezit lene doreshkrime, bejne muzike, lene libra pas, kaseta, bema e di ti? Eshte nje ndjejne e njerezimit per te provuar qe kane ekzistuar ,per tu vene rendesi vetes dhe jetes se tyre. Desha te provoja ekzistencen time me cdo kusht ,keshtu qe fillova te mendoj qe nqs bej dicka unike ,dicka krejt ndryshe nga te tjeret do vertetoja ate me siguri.
Dhe sikur te mos mbaronte ketu,trishtimin dhe pesimizmin e shkrimtareve te brezit te humbur i kisha bere timet sikur te kisha marre pjese vete ne Luften e Dyte Boterore saqe tani po vuaja crregullimin psikologjik te post stresit.
Anabel Gillham e gjeti konfidencen e saj aty ku e kam gjetur edhe une:tek Zoti,fakti me kryesor qe na bashkon.
Nuk me duhet te rremoj ne netet pa gjume mbi libra ekzistencializmi,nuk me duhet as qe ti pergjigjem pyetjes ne ekzistoj apo ne ka ndonje zemer qe te jap dashuri pa kushte,apo te di qellimin e jetes ne kete bote.
E di qe gjihte njerezimi ketu vertitet: ne pergjigjet e te parave te cilat une i di.E di qe gjihte historia e njerezimit mund te permblidhet ne nje gje te vetme: kerkimi per te gjetur dicka qe te MBUSHIN veten. Por fatkeqesia eshte se e gjejne ne gjera qe s'jane aspak mbushese : ne pije, droge, seks, kryenecesi,luftra, iluzione, filozofi qe i kapin me kthetra, pasione qe s'zgjasin, princa te kalter qe vajzat mendojne se do gjejne lumturine dhe do jetojne pergjithmone te gezuara, manipulime politike, pasuri qe iken sa hap e mbyll syte, bixhoz, kumar, magjira ,sekte e shume shume gjera qe po te nisja te shkruaja nuk do me dilte asnje lloj hapesire virtuale.
Une zgjodha ambicien per te mbushur veten.
Tani kam nje mabicie krejt tjeter,pa hidherime.
Fal Zotin qe me do pa ksuhte gjithashtu.
Tek mua ka ndodhur nje mbrekulli.Tek mua ka nje dashuri teper te forte per kete baba qe e kisha injoruar me pare dhe nuk ia dija rendesine. Tek mua ,Zoti ka mbjellur dashurine kaq me pasion per njerezit edhe pse ishin njerezit qe me zhgenjyen thellesisht vite me pare. Tek mua gjithcka qe ka ndryshuar ,cdo gezim, cdo gajasje me gjithe zemer, cdo shprese,cdo sfide eshte ne saj te Zotit tim.
Mund te me quanin te forte vite me pare kur nuk qaja asnjehere ,e megjithate kurre nuk jam ndier me e forte sesa sot.

Ajo qe ndodhi disa dite me pare

Desha ti rrefeja asaj c'me kishin degjuar veshet ate dite por mendimet me iken prej kokes se te tjera i shtyne ;mendime qe vinin nga te kater anet ,ne bote te ndryshme te jetes sime.
Ate nate radioja po jepte nje muzike xhazi te qete. Zhytja ime ne mendime nuk zgjati shume kur bosi nderroi stacionin duke me thene qe xhazi nuk eshte muzike per tu degjuar.Kur e pyes arsyen me pergjigjet duke thene gjithe seriozitet se xhazi eshte muzike satanike.Une qesh por e le te flase. Ai vazhdon te thote qe origjina e xhazit ishte ne jug te Amerikes Veriore ,ne klubet striptise ndaj percjell nje mesazh te keq.
Une akoma qesh. Ai nderkohe eshte serioz.
-Po- ia ben- pianoja eshte nje instrument i paster ndersa saksofoni eshte djallezor. Bill Klinton e luan saksofonin.
-E cfare pastaj? -e pyes me nje buzeqeshje qe shpreh moskuptim.
-Dhe dihet -me thote ne anglisht- qe Bill Klintoni njihet per tradheti.
Une ia plas gazit dhe me ne fund e pyes:
-Po ben shaka ,po?
Ai rri i qete, serioz.
-C'lidhje mund te kete saksofoni me Bill Klintonin ? -Pause- Dmth,une qe kam degjuar Norah Jones life ,qe adhuroj muziken xhazz jam satanike huh? -ia bera dhe qesha me te madhe.
Te qeshuren s'po e kontrolloja dot aq sa po rrezikohesha te behesha e pasjellshme.
Kur e vura re, i fola gjate.Mu desh te mbaja nje fjalim te tere mbi muziken jazz qe s'ka gje te perbashket me ate rrep etj etj etj.

Ai lexon biblen shpesh. Ishte ai qe bleu nje portofol te tere me CD qe lexonte:Bibla ne CD.
-Do tia lexoj vajzes 14 vjecare-me thoshte- eshte nje dhurate shume e bukur.
IShte po ai qe thoshte qe nuk do besonte ne asnje 'mesues hyjnor' nqs ai mesues nuk ecte mbi uje...Nqs shihte mbrekullira te atilla atehere po, qe do besonte me shume.
Une ,debat me te si gjithmone, qe ne fund perfundonte me nje buzeqeshje mbyllese nga ana ime nga qe nuk doja te imponoja njeri te mendonte si mua .
E megjithate ky fakt me bente te mendoja se sa shume njerez jane ne bote qe lexojne Biblen dhe sa pak e kuptojne ate sic eshte ne te vertete.
Sa shume e shtremberojne kur ajo eshte kaq e thjeshte ,kaq e drejtperdrejte .Sa shume e deformojne sic e u deformua muzika xhaz ne nje gje djallezore! Mah, ka me keq se kaq?
Dhe domosdo qe lindin paragjykimet ndaj kristianeve te vertete sepse shume e quanin veten 'kristiane' por s'ishin aspak te tille me jeten qe benin.
Pastaj domodso cuditesha dhe me faktin qe s'fusnin pike llogjike dhe pike arsyetimi ne ate qe besonin. Si nuk benin asnje tip pyetjeje me vlere.Kishin nje liber kaq te rendesishem perpara syve, e lexonin me themeli , ishin teologe te mbaruar dhe si s'e moren vesh asnjehere c'do te thoshte komendamenti : duaje Zotin me gjithe zemer, shpirt ,mendje ku MENDJE do te thote te futesh ne pune gjithe arsyetimet ,diturine llogjiken qe ke.
Mbaj mend qe lexova nje liber:Tough questions that sceptics do about the christian faith- ku tregonte per nje teolog te famshem amerikan qe i kishte vene synim vetes te hidhte poshte gjithe faktet e librit duke gjetur data dhe fakte historike te kunderta me te.Po ai teolog ,pas studimit u kthye ne besimtar.
PSe s'benin nje gje te tille ? Nqs te ishin kaq te uritur per te verteten e kesaj jete pse nuk lexonin ,kerkonin ,zhbironin, pyesnin per fakte.
Si mund te 'besonin' kaq verberisht ne nje gje qe nuk e dinin c'ishte sepse e kishin manipuluar me interpretimet e tyre?
Pse u genjente mendja kaq lehte ?
Eh , sa pse-ra ne koken time...dhe po ne koken time levrin kenga e Norah Jones: Humble me
What do you say
when it's all gone away
Baby i know that i love you
truth spoke in whispers will
tear you appart
You humble me Lord.

Ndiej dridhjet e celularit tim nen jastek

"hey,s'te duhet ty sot te marresh rezultatet?"
*"Ashtu thone,por s'jam duke mundur as te rri drejte nga tensioni i rezultateve" i them duke qeshur
-"Huh dhe ti si ben,te vi me ty?"
*"Ti ke pune ndaj jo"
-"Do marr sekretaren ne telefon ti them qe do jem vone."
*"Jo,jo dhe jo!S'dua te humbesh punen per mua."
-"Erdha,kot lodhesh.Beep-beep-beep"
E mbylli celularin

Me vone,dal ne hall te unit me zarfin e rezultateve

-"hè?Si dole?"
*"E kush ka guxim ta hap zarfin?!"S'arrija ta hapja pasi aty brenda fshihej nje pjese e punes time shume-mujore,pjesa tjeter do me dergojeh ne e-mail.
-"Ma jep mua se po te vazhdojme keshtu na zuri nata ketu dhe ti akoma pa e hapur" thote ai duke qeshur.Nderkohe qe dy shoke te mi te ngushte dhe nje shoqe na u bashkuan,po me tregonin zarfet e rezultateve.
Shoh me bisht te syrit ate duke hapur zarfin,ne fillim me ben nje fytyre te trishtuar...heem,po me leshonin gjunjte.
*"Mjaft mè,fol shpejt" i them me nervat me te tendosura se kurre
-"Ti,fytyre e poshter,ke kaluar me rezultate te dalluara"
Dhe vjen e me perqafon,me ngre nga dyshemeja duke me sjellur rrotull nja tre here.Halli i unit i mbushur gati plot me student,kur me uli pashe qe po na shikonin te habitur.


E kam thene shpesh,dhe s'do pushoj se theni: jane momente si keto qe me mbushin plot energji dhe me japin forcen te ec perpara.Te arrij ate qe kam endrruar perhere!Dhe askush e asgje s'do me ndal per te plotesuar endrrat e mia,eshte minimalja qe mund ti "grabis" kesaj bote: plotesim deshirash...

Po tregoj edhe une nje pjese nga jeta ime

Parpritur nena me thote:
Roni ngrihu se sot do te te dergoj ne kopesht.

Me te vertete u habita!! perse duhet te shkoja atje?
Apo thjeshte per tu bere me balte e per te ardhur ne shtepi te haja ndonje shuplake!!
Para dy ditesh edukatorja e kopshit kishte marre vesh se do ti vinte nje kontroll nga Tirana dhe i kishte thene nenes te me dergonte tek ajo te Pakten nja dy dite.
Po pse une pikerisht?
Sepse une qe ne moshen 5 vjecare dija te shkruaja e te lexoja megjithese jo shume mire dhe duhet ti zbardhja faqen edukatores po ashtu edhe te nderoja kopshin.
Pra donte te lavderohej edukatorja me punen e halles sime te dashur e cila me kishte kushtuar kaq kujdes.

Gjithesesi vajta dhe qe ta merrja me sy te mire kopshin nena me dha edhe 10 leke te cilet nuk ngurova ti beja marmallate
po ashtu edhe edukatorja me dha 10 leke.

Qe te mos zgjatem, shkova ne kopesht edhe edukatorja me tha degjo: neser ketu do te vijne nje dy a tre teto nga tirana e ti do te recitosh nje vjershe te bukur para tyre. Mire i them une po ke te recitoj ate te maces apo ...
Jo jo me thote do te mesoj une nje vjershe te bukur sot; edhe ja nisi

kam dy nena o femi
nje ne kopesht nje ne shpi
nje e kam ketu ne gji
ajo eshte nena parti

E mesova shume shpejt fale kujteses se forte dhe po e perserisja qe te mos e harroja.
Kur shkova ne shtepi pashe qe me kishte ardhur djali i dajes dhe fillova ti tregoj se si kam fituar sot 20 leke e se si kam mesuar nje vjershe te bukur per partine.

Hajde hajde me thote, po mua me ka mesu gjyshja nje me te bukur se kjo qe di ti more.
Ouuuuuuuuuuu i them une me mosbesim.
Degjoje me thote dhe ja nisi te recitoje dhe me thene te drejten mbeta i mahnitur nga vargjet e tij.
Shkurt hesapi mu duk vetja injorant perpara tij.

Mendove me vete do ta mesoj kete vjershe edhe do e tregoj nese perpara atyre tetove se kjo eshte me e bukura.

Keshtu u be.
Te nesermen me dergoi nena ne kopesht dhe ja kur pame se sapo kishin ardhur tre gra nga tirana, dha pasi na puthen te gjitheve na pyeten kush e thote nje vjershe?
Unaaaaaaaaaa bertas me sa kam ne koke dhe ata ma dhane te drejten e fjales.
Ngrihu Roni me thote edukatorja e recitoje vjershen qe te mesoi edukatorja.
Jo teta po i them une, kam mesuar nje me te bukur se ajo.Mire me thote ska gje, por thuaj ate qe te mesova une.
Jo jo une do te them me te bukuren teta, ngulmoja une.
Lere djalin te recitoje cte doje nderhyri njera nga tetat diku 80 kg.
Edhe une me plot frymezim edhe pasjon ja nisa te recitoj vargjet e gjyshes.

Ka ra topi ne bahce te sules
ja ka mbyt gjithe zogjte e pules
doli sula tu bertit
nenen atij qe mi ka mbyt

Mbaj mend si tani qe plasi nje gaz e nje gallate e madhe dhe une u habita fare mora them po keto njerez pse qeshin!!
Nena ime e kishte zyren shume afer kopshit dhe i treguan se cju kam recituar dhe me tha po ti more, ku i ke mesuar keto?
E o ma i them une sikur sju pelqeu atyre vjersha!!! po te mos ju kishte pelqyer nuk do me kishin dhene 15 lek kot se koti.
Plasi edhe nje tjeter gallate nga keto fjale edhe me pas vrapova drejt shtepise pet ti treguar Halles se fale merites sime kisha fituar 15 lek.

Bombardohem me stimuj,bombardohem me mesazhe,pyetje,me kerkesa qe kerkojne vend ne deget e momenteve te mi te trungosur:blime,merrme,degjome,folme,shikome,ndihm
ome,prekme,dashurome….Kam dhe une nje kerkese,ju lutem eshte vetem nje ndaj plotesojeni,HESHTNI.Kam nevoje per kohe,kam nevoje per kohe te rri me veten,te ve cdogje ne nje vije.Ndiej deshperimin e mendimeve te mia qe kerkojne pak vemendje,aty i kam palosur ne mendjen time…ashtu sic palos rroba te cilat ndoshta s’do i vesh kurre.I kam blere,hum,se di as perse,ndoshta nga nje impuls momental.


Shpesh thone qe cdogje e bukur ne jete nuk do ishte e tille po mos te shoqerohej me dhimbjen e rritjes,por,cila eshte vija ndarese ne mes te dhimbjes te rritjes dhe mazokismit?

Je cdogje qe s’do mund te jem ne jete,edhe pse do e deshiroja por ti e di qe s’mundem,shpesh me mungon guximi.Dhe kjo jo nga frika per te humbur une si individ,por nga frika e nje humbjeje kolektive te mundeshme.Sahere kemi folur per kete “mos-kokecarjen” qe kisha shpesh ndaj vetes?Nese humbim dicka dhe di qe pasojat jane vetem te tuat atehere asnje problem,faji yt,por kur kupton qe s’je vetem ti ne loje…
Ne nje forme jane pikerisht njerezit qe duam me teper ne jete qe formojne rrjeta te padukeshme detyrimesh morale,e me e bukura eshte qe jane gjera qe s’kane kerkuar asnjehere.Shpesh mendoj se si do ishte qofte dhe per nje dite jashte asaj rrjetes,si do shijonte liria e vertete.

Ne tren ngela per nje moment totalisht e shastisur,me pelqen te shoh jashte perhere shpejtesine me te cilen kalon qytet-fshat-kompleks industrial etj.Por kesaj here ishte dicka tjeter,ishte pamja e nje treni tjeter paralel me ate ne te cilin ndodhesha une,po udhetonte ne anen e kundert.Shpejtesia me te cilen po shpejtonin ne drejtime totalisht te kundert,por me te njejtin qellim...dhe e bukura eshte qe kthehen ne te njejtin vend mbas cdo udhetimi ditor te lodhshem.
Kur isha e vogel,pyesja perhere mamin sesi arrinte"tleni"te ecte kaq shpejt,e mamaja duke ditur qe nje femije ne ate moshe s'do arrinte te kuptonte terma te rriturish sajonte historira me noj force te padukeshme qe e shtynte shpejt etj.
Yeah mamush,dhe tani besoj ne ate forcen e padukeshme qe shtyn nje tren dhe e ben te ece kaq shpejt,edhe pse tashme e konceptuar ndryshe...forca te ndryshme,madje dhe lloje te tjera treni.

- - -


Po kryeja ca pune ne zyren time te clubit studentor,njeri nga miqet e mi aty solli dike te vitit te pare qe duhet te na ndihmonte ne coordinimin e ballos vjetore.Vertete njeriu tipik i cili humbet ne turme,te cilit mund ti kalosh 100 here perkrah dhe te mos i mbash mend fytyren.Biond,sy te kalter,vetulla e qerpike bionde,i zbehte ne fytyre.Rroba pa pike karakteri,qe te mbulojne sa me teper trupin,jeanset tipike qe veshin te gjithe,fanela e nje marke qe po te dilje ne qytet do takoje 20 vete me te njejten gje.Deshira ime per te kontrolluar situaten shprehet ne shikimin tim,shikoj konstant tjetrin ne sy ndersa bisedoj...e ai mesa dukej po vihej ne siklet nga kjo,largonte shikimin sa ne tavan,sa ne dysheme.Me afrohet shoku im qe e la brenda dhe mbeshtet ne kolltukun tim,me shtyn i cike ne shenje qe te shkoj pak ke kendi i zyres te tije.I kerkoj falje dhe mbas pak i bashkohem atij,e ai ne shaka ma ben"ai u be si domate ne fytyre ndaj kujdes ".I pergjigjem qe s'eshte faji im dhe rivazhdoj ke kendi im.


- - -

I afrohet atije,mbeshtet ke mbeshtetesja e kolltukut, dhe zgjatet si nje femije 2 vjec te shohe projektin e tije te fundit nderkohe qe floket i perkedhelnin fytyren,puthje e lehte ne doren e majte...


Tjeter vend,tjeter dite,te tjere njerez...por ama e njejta skene orendish.
- - -

Do doja qe keto postime ti mbyllja ne nje kend,te quajtur poashtu Forumi Horizont,por ama me password ku do linte access vetem njerezve qe dua une.E kjo natyrisht,nuk do me shtynte shpesh te shkruaja ne 20 tema te tjera,duke ditur qe qe gjurmet do fshiheshin ne pak dite nga postimet vijuese te antareve te tjere.Mund ta quaja passwordi i deshires...yeah,passi i deshires

..mendova se e kisha harruar...

...por ja qe nje episod i tille ,i ngjashem me te shkuaren ndodhi po dje. Dhe une me zor mbajta dhimbjen brenda derisa iu hapa asaj duke i shprehur gjithe frikerat qe me kishin kapluar. Ku shkoi gjithe marshi im pozitiv per te ndryshuar dicka ne kete bote?
Dje nuk ishte marsh fitimtareje,dje une u vertita ne rrethin vicioz aq familjar dhe qe s'eshte as imi.Ishte krejt nje iluzion,nje rikthim i se shkuares sime do te ishte vdekje per shpirtin tim. Jo, nuk eshte figure letrare,do te ishte VDEKJE e vertete,erresire.
Dhe tek i qendroja asaj perpara duke luftuar lotet prej krenarise ,por qe dhimbja ishte me e forte se krenaria i thashe qe nuk doja te kthehesha mbrapa, nuk doja te vdisja shpirterisht ,nuk doja te provoja te njejten dhimbje boshesie qe kisha ndjere vite me pare teksa mekanizmi vetembrojtes ishte 'intelektualizmi', analizimi i gjerave ne copa copa te vogla.
Ajo me tha qe as qe behej fjale per kthim mbrapa.Qe une isha e forte.Ishte lehtesim ta degjoja. Oh ,ishte lehtesim te hapesha.
Pas shtrengates e mora vesh qe isha testuar dhe qe ky lloj testi me kish bere me te forte perderisa sot ndihem krejt e forte,e riperteritur,me disa gjera qe duhet te ndryshoj dhe me marshin tim per te ndryshuar dicka ne kete bote.
E shkuara tashme ka vdekur per mua.

Mos hesht te lutem, haposu nje cike, se me ke vene ne stop te madh. Rrinte e varrur ne kureshtjen time, ne do ta dua, apo s'do ta dua... Heshtje qe me le te zgjeroj eshtrat e kafkes, dhe te lexoj heshtjen tende?! Mire, de mire, perse kerkon ate qe ke shume mall, kur nuk e freskon mendjen per te me thene ate qe kerkoj nga ty... Sa cudi, dhe shikimi i tille me rrenjoste fare, dhe me bente te coj ere te terbuar ne floke e mia, ku ne ate dite dimri m'i akullsonte fijet e kokes... Lumi lundronte me anijen time te vogel, dhe une nga se largu shihja vetem cepin e anijes se prapme... Dhe me perfundimin e anijes, dhe une perfundova mendimet kurioze per te, dhe ndalova trurin e saj ne mos vazhdonte me tutje, se do te conte histeri...

Iu drejtova qiellit blu ne te zi, dhe qiellit te dimrit, duke i bertitur me zerin e Bethovenit. Monarkia e urte eshte me e bukur dhe me e ndershme, se se monarkia e indifenrences tende dhe te hijes suaj...Te lutem hija e saj le te shkoje ne apokalipsi jete... Dhe tani mos me qaj, se u vetvrave ne luften qe kerkonte paqe dhe dashuri.

Plloshtani

E cuditeshme fytyra e saje e rritur para kohe dhe kjo e tera nga nje dashuri,mu dhimbs kur e pashe ashtu me ate pamje e nje gruaje "te detyruar",ka moshen time.
Hyj ngadale ne dhome,sikur te doja te fshihja hijen time te trishtuar nga ajo pamje.Vjen e me ngjesh buzet ne fytyren time nderkohe qe mua nje ritual i tille me rrenqeth trupin.Me flet shume per jeten e saje tashme ne tre,per burrin e saje,per cunin e sapo lindur.Shoh trupin e saje,gati i deformuar nga rritja e peshes.Flet lehte,gati nen ze,qe te mos degjohej nga njerezit e tjere qe po ndanin dhomen me muhabetin e tyre ne ato momente.
Eh moj e gjore-thashe me vete-c'te beri mentaliteti i sat eme e tyt eti,c'te beri vetja.S'arrite te gjesh ne vetevete force te jetosh moshen tende?!Te kishte ditur ky femije ate qe shkaktoi lindja e tije,s'do kishte pranuar te dilte nga mitra jote...do te kishte ngulur duart brenda ne trupin tend,dhe do kishte ndenjur derisa ti te kishe shijuar cdo dalje me shoqe te moshes tende,cdo shikim "te ri"...
Me vone hyri ai trangulli qe ti quan "burre",e ne syte e mi s'eshte gje tjeter vetem nje njeri i rendomte.10 vjet me i madh,shqiptari tipik qe mbasi s'ka lene femer pa i vajtur mbrapa si legen,shkon e i genjen mendjen nje femre te brishte emocionalisht si ti.Sa e urreva ate mentalitet ne te cilin ti ben pjese,o goce...


---------------------

Kaloj dhe e marr nga puna me makinen time keshtu mund ta shihja gjate rruges meqe kohet e fundit s'kisha shume kohe te lire une dhe poashtu nga oraret e ndryshme.Nje nate perpara gati kishte gdhire duke punuar ne ca raste te reja qe kishte egzaminuar diten tjeter.Dukej nga syte e tije pakez te enjtur...S'kalojne 5min rruge dhe ate e ze gjumi paqesisht.Me ne fund arrijme para shtepise te tije,ai vazhdonte te flinte...me dhimbsej ta zgjoja keshtu parkova diku aty afer.Hoqa kepucet e mia dhe mora nje liber nga canta qe te lexoja nderkohe.Mbas afersisht 25-30 min zgjohet,habitet nga gjendja ne te cilen ndodhej...me pas i lulezon fytyra nga gezimi.

---------------------

Yeah,definitivisht jeta ime eshte ndryshe dhe s'do lejoj asnjehere qe ndryshku te mbuloje gjerat me te shtrenjta qe mu dhuruan nga familja ime e nga njerezit qe me mbajne ne zemer kudo qe vene.

kjo e sotmja eshte nje dite teper e merzitshme per mua
ndoshta edhe nga koha e keqe,jam ne shkolle edhe mendjen nuk e kam fare te mesimi por gjeja e vetme qe enderroj nje krevat ketu te shtrihem edhe te fle pak eshte nje dite e lodhshme pasi edhe zenkat jane te teperta sot gje qe ka bere te me bie humori fare sot mundohem te mos e tregoj te te tjeret gjenndjen time por nuk mundem fytyra mi tregon te gjitha!! mundohem te sqaroj problemet e sotme por qeka e kote nuk kam fuqi me,por me sa duket e vetmja qe me qetesoi deri tani eshte kjo faqe ketu me shkrimet tuaja.
bye

Zgjohem me idene qe kam nje mal pune per te bere por fundja kam pushim ndaj do merrja cdogje slow-slow.Kisha nevoje per ca informacione ne lidhje me dicka qe po pregatis me kohe,ndaj dhe i drejtohem qendres te informacionit te qytetit.Kaloj ne piazzen e qendres e lumtur qe dielli me ne fund u kujtua dhe per kete cep te botes,po ecja shume ngadale duke u munduar qe te zgjasja cike keto momente.
Ne te njejten ndertese ishte dhe nje seksion per informacione emigrantesh,gje qe e kisha harruar fare.Kaloj nga aty per te vajtur ke seksioni qe me interesonte mua kur degjoj shqip kshu si nga larg,habitem por fundja s'ishte e pamundur.Mbas pak ato zera qartesohen dhe degjoj komente te drejtuara ndaj meje nga njeri nga ato te dy "shqipet" qe ishin ulur.Doja te beja sikur s'degjova gje(te perfundoja ne rolin "femeror"shqiptar) dhe te vazhdoja ne qetesine time kur tjetri i thote"pusho se eshte vajza e...".Ne momentin qe degjoj emrin e tim eti ndalem,kthej koken per te pare kush ishin,me iku totalisht gjaku i fytyres.Ai cuni qe foli ja ben"te me falesh,motra".I pergjigjem qe ketu eshte vend ku tjetri vjen per ndihme dhe jo per te degjuar fjalorin e rrugeve te njerezve qe s'dine ku kane koken.Vazhdoj te ec per ne destinacionin tim.

Me siguri nuk prisnin reagim nga une,fundja mentaliteti i qelbur shqiptar ve mashkullin (qofte ky dhe nje injorant me i cope te mesmet profesionale)ne poziten e te thenit cdogje ndaj femres,e femra ne poziten e njeriut me goje te qepur,duhet te ule koken ndaj komenteve bastarde te njerezve qe vuajne nga hormonet.Ose-ose vetmia e fshehur.Por kjo e fundit nuk pranohet nga mentaliteti i made in Albania-brand,jo-jo,mashkulli duhet te tregohet superior dhe te beje femren ndihet inferiore ndaj asaj fasade vete-sigurie.

Ne ato momente ndieva poashtu nje forme neveritjet te pa-pershkrueshme ndaj popullit tim,kush e di sesa here i thashe vetes qe po te kishte qene ne doren time tipa si keto do i hidhja jashte vendit ku banoj.Thua universi do na jepte nje planet borxh?Vetem per disa mijera vite,keshtu mund te depozitonim skoriet e kesaj shoqerie,le te konsumonin shpirterat e njeri tjetrit me ndrydhesine e tyre.

-------------------------------

Ngjarje e viteve me pare:

Kishim vizite nga Shqiperia,une sapo kisha mbushur 18.Me vete kishin afersisht nje goce te moshes time.Me kusheririn do dilnim me miq dhe menduam te merrnim dhe ate gocen qe te shihte pak jeten e vendit ku banoj,nderkohe qe ajo me therret pak si larg te tjereve te me thoje qe duhet ti kerkonte leje te atit.I them qe eshte normale qe duhet ti kerkoje leje,ajo stepet dhe me thote qe i ati se le te dale me miq.S'dija c'ti thoja...Hyn ne dhome serish dhe ajo i thote te atit nese mund te dilte me ne,ai i pergjigjet qe eshte vone(20.00),po mundohej te ja thoshte lehte.Nderkohe im ate e degjoi biseden,e pyet se pse nuk e le gocen te dal me te tjeret si gjithe mosha e saje.Ai i thote qe ne Shqiperi se linte...im ate i thote qe ketu s'eshte en Shqiperi dhe po s'deshi kjo s'mund ti ndodh gje e keqe.Vazhdon duke i thene qe nese ai s'ka besim ne vajzen e tije eshte pune tjeter,nese nuk beson ne edukimin qe i ka dhene...(ajo goca kishte dalur nga dhoma per te marrur dicka) por ama jo te nxjerresh skuza si "s'eshte e sigurte".(e dija sh mire qe babi do reagonte ndaj dickaje te tille,ja njihja koken poashtu dhe vizionet e tije kundrejt ndrydhjes shqiptare).Njekohesisht me hedh mua celesat e makines te tije,dhe na thote te bejme qejf e te kthehemi ne oren qe kishim rene dakort.Ai burri s'thote gje,ul koken.
Mberrijme me kushon ke vendi ku na prisnin ca miq te perbashket,mbas 10 min bie celulari i atij,ishte babi dhe po me thoshte qe po vinte te sillte ate gocen.
Qeshem me kusheririn...


P.S. Nuk me vente te shkruaja ngjarje te tilla vetem per vete ne ditarin tim,dua qe te lexohen e keshtu te kuptohet sado pak se ne cfare mentaliteti lundron nje pjese e shqipetareve.Dicka qe do vazhdoj te bej,edhe pse me kushton nje pjese te privacy-t,por fundja s'kam ci fsheh askujt.Jam e qete!

Dhe ja ,me ne fund, une ...gjithe zjarr.....

Nuk eshte se jam tip sanguini ,qe marr si ere c'me vjen perpara dhe i bej zemrat corbe ,i mallengjej apo i eksitoj apo i frymezoj apo ...c'te jete... me entuziazmin tim. Actually , s'jam aspak e tille e megjithate nje zjarr te tille kam ne shpirt.
Dje M. me tha per kushedi per te saten here qe ndihej ne siklet kur qante per cdo gje sido qe te ishte , e gezuar apo e trishtuar. Ajo po qe ishte tip sanguini.
-Oh.mos u merakos-ia bera duke qeshur- kam motren keshtu , qan per cdo gje te vogel ,eshte shume sensitive. Por e di? Bota nuk do ishte e njete sikur te mos kishte tipa si ju.-dhe nisa ti tregoja qe ajo te ndiheshe mire sepse vertet duhet te ndiheshe mire per veten. Gjithcka e keqe lindte prej se menduarit per veten me pak se c'mund te jesh. Keshtu ne mendje lind mekati, e keqja qe te mbyt.
-M, zemra ime ka ndryshuar kaq shume vetem sepse motra ime qan per pothuajse cdo gje,qe ishte kaq e ndeshme.Ishte ajo ne fillim qe me shkriu zemren.Pa tipat sanguine ,bota do ishte kaq e merzitshme,kaq pa ndjenja.
Ajo qeshi. Desha ti qendroja prane ,sepse vertet ,e djeshmja ishte nje sfide per te, jo vetem per te por ehde per mua. Ne fakt gjithe fundjava kishte qene nje sfide kaq e bukur,me endrra te vogla egoiste qe une isha lutur te me realizoheshin.
Te premten ne mengjes nuk binte shi kur u nisem per ne Virginia. Ishim 6 vete, N, L, H,J ,M dhe une. Dy vajza dhe 4 djem ne nje minivan ,duke ngare makine 8 ore rrjesht .Oh ,per pak sa si gerricem nervat njeri -tjetrit per 8 ore rruge, + 8 ore kthimi =16 ore te mira qe kaluam bashke,dhe me shume se kaq...
Eshte e cuditshme-mendoja me veten- krejt e cuditshme sesi ne kaq te ndrsyhem mund te shkonim mire bashke.N dhe M ishin nga Boston, L nga italia, H portorikan, J gjerman dhe une -shqiptare.
Udhetimi sigurisht kaloi duke u marre nga aktivitetet me te cuditshme , duke degjuar kenge kaq te qeta pianoje, opera qe une imitoja pa ze, kenge shpirterore kushtuar Zotit. (Kishim librat e kenges me vete) ,Frank Sinatren,hip hop, rock, Creed-in qe e mesuam permendesh , metallicat.
Si mund ta vrisje kohen ne nje minivan?
Kercyem ne sediljet tona, kenduam me zerin ne qiell, L qe gati sa s'beri disa here aksident disa here kendonte si i cmendur me H ( qe per vete eshte i cmendur) .
N dhe J ishin tipat me te qete. J ,lexonte shpesh ose shkruante ne ditarin e tij ,ose me shoqeronte mua teksa nxirrnim foto peisazhet gjate rruges.(N here here nxirrte foto edhe makinat qe kalonin karshi nesh duke i pershednetur me dore njerezit ne makinen tjeter) Por shpesh here detyrohej te nderpriste aktivitetin e tij se H , nuk e linte per qamet rehat. Do bente patjeter ndonje gje, ndonje shaka, do grindeshe me M sanguine me lojra fjalesh ,me jasteket qe kishim marre per ne kamping ne Virginia. Oh ,ishte kaq per te qeshur dhe kaq e mbrekullueshme.
Here here ,do ndalonim ne ndonje fast food apo Hashbrown eating place dhe atje do bisedonim me qete dhe do hanim me shume
J ,ksihte fiksim te blinte ne cdo shtet qe ndalonim , Maryland, New jersey, New york, Connecticut etj etj nga nje kartoline per kujtim,thoshte qe do tia conte te dashures ne Gjermani. (vajza bionde dhe e embel qe kishim takuar jave me pare kur kish ardhur per vizite)
Oh Zot, por me e bukura ,ajo qe me ngrohu zemren nuk ishin vetem 'vellezerit' qe me shkulen se qeshuri,iShte eksperienca ne Virginia. Para nje viti une isha ne Virginia ne nje menyre krejt tjeter,-ne menyren e trishtueshme ku une kerkoja LIRINE ,nje liri e blere kjo neper suvenire medalojni ku krahet e nje aviatori simbolizonin dicka te shtrenjte per mua:OH I WANT WINGS. TO FLY.
KEte rradhe pas nje viti une kthehesha ne Virginia -E LIRE. Jo vetem kaq ,por e mbrekulluar, me shprese, me ngorhje shpirti,me gjithcka qe me duhej per te qene e forte. Dhe te fluturosh nuk ndodh kurreeeee kur je vetem, kur fluturon ,fluturon bashke me miqte e tu te zemres.
Ne perbenim Ministrine e Kolegjit ne Kishen tone dhe pikerisht kete fundjave nje kamping per gjithe dishepujt e Zotit qe studionin ne kolegj ishte organizuar ne Virginia.
Dhe u mbrekullova akoma me shume sesi vajza dhe djem qe une s'i kisha njohur asnjhere me pare, sesi te rinj nga pothuajse gjithe veriu i US,me backgrounde kaq te ndrsyshme ishin mbledhur ne nje konference te tille dhe menjhere u beme miq, menjehere perqafuam njeri-tjetrin. menjehere hapem zemrat tona ,sfidat qe kishim kaluar dhe scriptures nga Bibla qe na kishin ndihmuar te perballonim sfidat tona. Eshte kaq e mbrekullushme kur njerezit duhen kaq shume , pranohen kaq shpejt ne rrethet e tyre vetem sepse kane te njejtin besim -besimin tek Jezu Kirshti, Zoti im. Sa bukur i bashkon Zoti njerezit?
Takova G, takova K kaq shakaxhie teksa me theksin e saj prej vajzeje me ngjyre tregonte kujtimet me vellezerit,shakate qe u benin njeri-tjetrit: You stop the car right now ,i am gonna walk cuse you wearing me out bro,YOU WEARING ME OUT -dhe menyra sesi e imitonte te shkulte gazit, takova E dhe M ,takova B ,motra dhe vellezer ne Krishti( my brothers and sisters in Christ) dhe shkembyem e-mailet tona,numrat e telefonit. Kercyem ,te shtunen , ishte nga ato yo bro gansta kinda dance,, ku te gjithe went crazy.
Te shtunen L dhe A ,liderat e kishes kishin pregatitur mesime per ne gje qe une mezi e prisja ..
Mesimi i L-se ishte per enderrimtaret-DREMERS> dhe ne studiuam historine e Joseph. Ai ishte enderrimtar i madh edhe pse ishte 17 vjec. Zoti na jep endrra-tha ai - ne duhet ti gjejme cilat jane ato. PAstaj tha ate qe mua mu nuk me vend-It is not a disgrace not to reach the stars,but it is a disgrace not to have a star to reach.
Bota gjithmone i ka urryer enderrimtaret. Gjithe historite e atyre njerezve qe kane jetuar ne Bible dhe kane qene visionare, enderrimtare ,bota i ka urryer. Vellezerit e shiten Joseph sepse kish pare nje enderr qe vellezerit do peruleshin perpara tij. Por ju duhet te qendroni te forte ne endrrat tuaja, mos lejoni asnje njeri t'ju ul poshte,mos i mohoni endrrat qe keni, por thuajini me ze te larte sado te paarritshme te jene ato .asgje s'eshte e mundur pa Zotin. Nqs endrrat tuaja kane Zotin ne parim te pare ,asgje nuk eshte e paarritshme.
Pika e tij e dyte ishte -mekati e corienton enderrimtarin. Njerezit me vizion te madh nuk kane arritur te bejne asgje sepse jane persekutuar nga mekati, nga pasiguria se s'do jene te afte,nga menidmet e mundimshme te kota qe nuk te lejojne te perqendrohesh tek Zoti yt. .Satan is agressive in getting you off track.
PAstaj shtoi qe koha e lodh enderrimtarin. Joseph ishte 2 vjet ne burg. Si mendoni ,a s'do cmendeshit me mendimet tuaja ,pa bere asgje ,ne nje burg?Koha ,dhe pritja e gjate e lodh enderrimatrin, por kjo nuk eshte asgje vecse menyra e planit te Zotit. Ki besim tek ai dhe kurre mos hiq dore prej endrrave te tua.
Ishte shume inkurajuese per mua.J ovetem kjo por ehde mesimi i A qe pershkroi Esther ne Bible, nje femer qe u ndryshua prej Zotit si ne nje te guximshme, te drejte, te forte ne besimin ne saj dhe te dashur.
Dhe nga kjo, dhe shume te tjera, gjendja qe u ndodha per te ngushelluar M ne problemin e saj te madh dhe te dhimbshem ne marredhenie me djemte ,hapja e zemres akoma me shume, mundesia per te pare "the big picture' dhe jo vetem veten , gjerat qe u ndane mes nesh ne furgon, motrat dhe vellezerit qe njoha aty, mesazhet qe mora nga mesimet e liderave, inkurajimi per te ndihmuar njerezit qe kane kaq shume nevoje per ndihme ,per dashuri sepse ka kaq dhimbje ne bote,VELLAZERIA teksa ndihmojme njeri-tjetrin ne sfidat tona spirituale kunder se keqes ,cd-ja qe L kishte ne furgon dhe qe e degjuam kur erdhem(binte shi kur u kthyem) teksa the preacher of Boston Church tregonte qe nuk eshte koha te qendrojme ne 'paqe', s'ka nje gje te tille. Jemi ne lufte ,perdite behet nje lufte midis dy mbreterive : asaj te Zotit dhe asaj te Satanit. (dhe ne furgon nje wow te madhe prej nesh prej ketij mesazhi kaq te fuqishem)
Ka ardhur koha -thoshte -qe te luftosh kete gje me armet qe Zoti te ka dhene : dashurine, besimin, miresine, sinqeritetin,drejtesine. -gjithe keto me ndezen nje zjarr me te madh ne zemer,nje guxim me te fuqishem se c'kam patur.
Si eshte ajo historia : Nje plak po hidhte midhjet e shumta ne breg te detit brenda ne det. Cdo dite bente te njejten gje. Nje i ri kaloi aty dhe i tha: Zoteri , mendon se do besh ndonje ndryshim te madh kur ka me miliona midhje qe jane jashte detit.
Plaku mori nje midhje ne dore , e hodhi perseri ne det dhe iu pergjigj:Ndoshta jo, por ama i bera nje ndryshim te madh atij qe sapo hodha ne det.
Kur shkruaj: born to change the world- jam e sigurte qe me Zotin prane meje ,mund te ndryshoj qofte vetem nje bote njeriu, qofte vetem nje.
Por sigurisht ,endrrat e mia jane me te medha se kaq, me te flakta se kaq.
Dreamers might be hated by the world but i am FIRED UP FOR MY GOD that is with me ,always. AMEN.

Sa jemi predisponibel te biem pre e te njejteve patrone ne jete ?

Kohet e fundit kam pershtypjen sikur shume nga gjerat qe luajne rolin e tyre ne jeten time jane nje perseritje e patroneve te nje periudhe tjeter,ndoshta-ndoshta dhe te dites te kaluar.
Ne njeren ane me japin siguri,ne momentin qe ulem ne tavoline me pelqen te di nga me perpara se cfare me prêt,madje dhe kur ulem ne nje tavoline(qofte ne shtepi,qofte ne resto…)me pelqen te ulem ne vendin « tim ».Ne momente te tjera s’me pelqen te ndez radion por te ve CD pasi s’dua te le ne duart e fatit ate qe do degjoj,kur vete te bej shopping vej ke dyqanet e mia te preferuara,aty ku e di me siguri qe do gjej dicka qe me pelqen.Me pelqen te shoqerohem shpesh nga te njejtit miq kur vete ne caffé,pasi pak a shume di se cilat qyfyre sillen e peshtillen.
Madje-madje ka me keq se keshtu,nje mike imja nje dite po ankohej ne ironi qe binte perhere ne dashuri me te njejtin tip mashkulli e si pasoje problemet nga lidhjet e tjera thjeshte riperseriteshin.Ne moment te pare shumica qeshen,qesha dhe une me vete kur mu rikujtuan exet e saje ,me vone pyes veten se cfare e con nje njeri te bie serish ne te njejtin patron problemesh ?Ndoshta ngaqe njesoj si kur ulemi te hame,na pelqen te dime menune paraprakisht,e reja na frikeson dhe natyrisht na ngrohin po te njejtat veti pozitive.

Atehere,nese jemi mesuar te vuajme ne ndonje aspekt(kjo dhe pa dashur),terhiqemi serish nga e njejta lloje vuajtje?

Nje dite po shihnim ne auditorium nje fragment te nje eksperimenti,qeni ishte vene ne nje kafaz dhe i jepeshin shocks elektrike pa patur mundesine te ikte.Qante.Nuk me preku dhe aq skenari,fundja gjithe do benin te njejten gje.Ne nje faze te dyte u rivendos ne nje kafaz ku ne gjysmen e segmentit te dyshemes jepeshin shocke,ne gjysmen tjeter jo.Po Rrinte ne pjesen ku i jepeshin shocks,qante,nuk merrte mundimin as te ikte pasi ne nje faze te pare i kishte marrur shocks pa mundesi ikjeje dhe mendonte qe vazhdonte te ishte e njejta gjendje.Nderkohe qe s’ishte… !
Eshte dicka qe ndodh dhe me ne humanet…ishte nje nga eksperimentet e vetme te jetes time qe me beri te lotoj e jo nga vuajtja e tije pasi vuajtja fizike iken,por menyra sesi na shenojne ca ngjarje.


----------------------------------------

...dhe ai vacuûm i varfer qe nga njerezit quhej shpirt,donte tjeter mjergull ngjyrash te mbulohej...

erdhi vera edhe une merja pushimet edhe mendova ti kaloja ne shqiperi meqe kisha edhe disa vite pa shkuar ishte viti 1997 kur ne shqiper ishte koha e remujave edhe mendoja si mund ti kaloja pushimet kur atje behet lufte?e mora guzimin edhe u nisa per ne shqiiperi rruga qe shujme e gjate dhe e lodhshmeishte ora 23;30 edhe isha ne plepa ne makine kur na kalon nje benz me shpejtesi dhe fidhon te gjuaj drejt nesh nena ime u friksua shume edhe po qante,une mundohesha te ulesha sa me poshte nga frika se mos haja no nji plumb por shyqyr shkuam mire ne shpi edhe mamase time aty i erdhi zeri shkoj te shtrihem por gjumi nuk me zinte rija duke rikujtuar ate ngjarje qe me la shume mendime te keqija per vendin tone te bukur.

Pjese nga ditari im personal.

Ka ca dite qe po me sillen ne koke dy gjera qe u thane ketu ne forum.
Ne nje pike u tha « …per te vene mendjen rehat »,citim tjeter nga nje anetare ”…te tjere duam,te tjere na duan,te tjere marrim”:

Cfare do thote te “vesh mendjen rehat”?Sa me shume qe po me sillej ne koke,aq me shume kuptime te ndryshme po merrte.Mosvalle do thote te ju vesh mendjen te TJEREVE rehat ngaqe s’do kishin se me cfare thashethemesh te merren më?Cfare eshte rehatia e mendjes per nje individ?Per mua rehati mendore eshte kur kam UNE mundesine te bej zgjedhjet e mia pa care koken per “rehatine e komshise”,dhe me e rendesishmja,kur une i bej zgjedhjet ne momentin qe DUA e jo atehere kur te jem e merzitur nga ajo qe mund te thoje x ose y.
Mosvalle te vesh mendjen rehat do thote te mos i lesh me zgjedhje vetes,ti mohosh vetes zgjedhje qe do mund te conin serish ne gojera njerezish?Njesoj si ti heq vetes librat nga dhoma qe te mos lexoja me!Pra ne i heqim vetes dicka shume te shtrenjte per te vene mendjen rehat,ja japim pre mentalitetit te qelbur dhe njerezve qe e perbejne ate?Ah,jo-jo,ndoshta ketu u shpreha me fjalet e gabuara:jemi madje dhe NE qe flasim aq bukur qe ushqejme nje mentalitet te tille pasi nese nje veti eshte teper e dobet per ti mbijetuar ambientit rrethues(ngaqe s’gjen ushqim)ajo nuk do mbijetonte por do ju linte vendin vetive qe bejne nje shanc me te madh per te mbijetuar(Darwin!).
Dhe e di se cila eshte me e bukura e kesaj meseleje mentalitetesh mesjetare?
« Nese une nuk jetova kete qe po jeton ti,mik i dashur sot,atehere se kam vene nder mend te te le ta jetosh as ty .Dhe e di si e bej kete ?Duke te çuar deri ne ate pike sa dhe ti vete te besosh qe te mungon rehatia e mendjes.»
Sa njerez te trishtuar qe jemi ne shqipetaret…Si thua ?Te ve dhe une mendjen rehat duke mos i shkruar(postuar) keto ? Ka kohe qe kam hequr dore nga nje rehati e tille,dhe tani qe e mendoj mire : mike,une NUK e dua rehatine tende,une nuk dua monotonine tende,per rehati e monotoni do kem kohe mbasi te jem kthyer ne ushqim per krimbat.U linda te jetoj,dhe e di cfare e dashur/i dashur ?Merre « rehatine » tende,mbeshtille ne lecka-lecka-lecka dhe njehere lecka,ktheje ne nje mumie dhe ruaje.Keshtu dhe pasardhesit e tu do ta kene kujtim nga ty,por ama shpresoj nje gje :qe pasardhesit e mi te mos kene kurre te bejne me skoriet e tua humane.

--------------------------------------

« …te tjere duam,te tjere na duan,te tjere marrim »

Thenie e bukur,nuk e di sa vertetesi ka ne te por ama besoj qe cdo dashuri i perket nje periudhe te caktuar te jetes.Dhe sikur ne,te mos ishim pre e fenomenit « rehatia e mendjes » do vazhdonte deri ne fundin e diteve tona.Njeriu eshte si karakter ne evolucion konstant,gjate nje periudhe ka nevoje per mbrojtje,s’ka rendesi se tek kush e gjen,tek nje leckaman qe s’ka as minimumin e partnerit.Mashkull/ femer per te cilen mund te thuhet”huh,ku e gjeti ai(ajo) ate shpifaman/e.Mund te kishte 20 here me mire se ajo/ai”,po c’dreqin dine ato qe ai/ajo pikerisht kishte nevoje ne ate periudhe per nje leckaman,e qe e vetmja gje qe di te jape eshte embelsi pa shume fjale e inteligjence!Ka nevoje per zgjuaresi te japesh embelsi?

Dhe keshtu jeta vazhdon,nga nje vale ne tjetren,njehere merzitur nga embelsia(e kohes adoleshenciale) njeriu hidhet ne nje faze tjeter te jetes,deshire te paturi te nje vetie tjeter…

Dashuria fillon ne nje pelqim,ne nje deshire per ti pelqyer dikujt dhe ajo deshire humbet ne momentin qe eshte plotesuar.Aha,ketu vjen e bukura,ajo qe ne njerezit quajme me nje fjale qe vetem kur e mendojme na sjell ngjyren e kuqe para syve… "dashuri ".Mosvalle dashuria ne njefare pike kthehet ne nje sinonim i fjales afeksion?Pra,nese njeriu arrin ti afeksionohet nje gjeje aq shume sa te mos veje askund pa e patur me vete,nuk mund te ndodh e njejta gje dhe me nje njeri?Oh sa fjale e concepte te bukura kemi ditur te shpikim ne humanet gjate historise.

Ne nje periudhe te jetes ju afeksionohemi njerezve te caktuar dhe nese ajo histori mund te kete mbaruar nga ana tjeter(ose filluar asnjehere),atehere themi”te tjere duam…”,ngaqe kemi idealizuar aq shume deshirat tona sa i kemi kthyer ne Mana,duke harruar cdo defekt.Jam e sigurte qe ai qe ka shkruar kete thenien po te kishte mundesi te rishikonte “dashurite” e tija,dhe ti riprovonte serish ate lidhje do NEVERITEJ e do i thoshte vetes “sa e paskam iluduar veten”.

“te tjere na duan…”
E po te mos harrojme qe perhere terheq e pamundura dhe nese kemi dicka kur te duam ne,atehere s’na intereson e si pasoje mungon dhe Mana.

“te tjere marrim…”(per kete kam lexuar diku nje fragment mjaft te goditur qe e shpreh mjaft bukur ate manine e te pelqyerit ate qe s'ke/ate qe eshte e ndaluar...ate qe ne fund,ne forme te deshperuar e shpreh me"te tjere marrim",duke mos kuptuar qe mund te ishte shume me keq)
“Ti e tradheton ate nje nate me mua per te kuptuar qe jam shume me mire se ai,e tradheton te dyten here per te kuptuar qe jam pak me mire se ai,e tradheton te treten here per te kuptuar qe jam njesoj si ai”.

---------------------------

...je ti ai qe me lejon te bej ekuilibristen!

Sot e kuptova se pse tamam me kishin dhene aq bezdi ato dy shprehje,shprehnin nje mungese kontrolli ne jeten e nje njeriu.E une duke qene nje controlefreak persa i perket jetes time,ndihem e pafuqishme ndaj afirmimeve te tilla.


-------------------------

Nese njeriu perfekt do egzistonte atehere me siguri do kishte inteligjencen/pamjen tende!Mekat qe se lexon kete kend Shqiperie te vogel

« Ketu,mbeshtjellur ne kete flete po te dergoj zemren time,e shqyeva me duart e mia nga gjoksi,ndieja gishtat ngadale qe e shtrengonin,e terhiqnin derisa e nxorren.Ne duart e mia ndieja rrahjet e fundit,sikur te donte te perqafonte serish trupin tim.
Do te te dergoj dhe ca organe te tjera te vogla si mushkeri,melci…dhe se fundi dhe copa mishi.E di qe jashte trupit tim nuk kane jete te gjate por do kujdesem qe ti kesh ne kohe…
...diathese morbide... »

Amor te lutem me konfirmo dicka.kete fragmentin e fundit e ke shkrujt vet apo e ke kopjuar nga dikush?

Too morbid ....i like it...

Kur nuk isha me shume se 5 vjec me kishin cuar per arsye shendetesore ne nje fshat shum te bukur qe quhet Zicisht,nje fshat nder te rrallet fshatra te krishtera te Korces,qe qendron qofte nga mentaliteti qofte dhe nga kultura e njerezve te tij shume larg nga fshatrat e tjere primitive qe e rrethojne dhe qe historikisht e kane patur zili per jeten qe behej aty....

Jetoja tek gjysherit ,teper i lumtur.Me kane treguar se njehere,ne pranvere erdhi daja me disa shoke dhe kusherinj gjithashtu per vizite.Njeri nga djemte ishte oficer ushtrie dhe kishte nje pistolete.Dihej qe ndermjet argetimeve te shumta,daja me shoket e tij praktikonin edhe qitjen me arme apo pistolete diku ne ndonje vend te humbur larg fshatit dhe njerezve.Sic me kane thene isha nje femije shume i lezetshem dhe pike e dobet per fisin,por jo si ato femijet e llastuar qe duan vetem te perkedhelen,qe qajne dhe ulerijne per nje akullore etj.Isha thjesht i dashur dhe i lezetshem.Qelloi nje dite qe ne shtepi nuk kishte asnje njeri dhe i vetmi qe mund te kujdesej per mua ishte daja ,erdhen shoket bashke me ate oficerin per ta mare per qitje sic e kishin lene.Daja tha qe smund te vinte sepse nuk kishte njeri qe te kujdesej per mua,por mbas shume replikash dhe lutjesh vendosen qe te me merrnin me vete.

Shkuam nja dy kilometra larg fshatit,kaluam nje fushe te mbjelle me grure dhe arritem diku rreze nje shkembi jo shume te larte .Me lane nje pallaske pingpongu dhe nje top ne dore dhe une u harrova mbas lojes.Ndersa ata pasi vune shenjestra,disa kanoce dhe shishe bosh birre qe kishin mare me vete,filluan te shtinin.Kaq shume u magjepsen mbas qitjes sa nuk e vune re qe une kisha shtangur si i ngrire komplet qe mbas te shtenes se pare,qe ishte e tmerrshme per veshet e mi te vegjel.me kujtohet shume turrbullt oshtima e krismave si nje batare,veshtrimin e trembur qe i hodha qiellit,ndoshta kutjova mos ishte ndonje vetetime apo rrufe,nuk e di si me eshte dukur por ishte e padurueshme per mua.dhe mbas disa minutash kur asnjenjeri nuk e kishte mendje te shihte se cfare po beja une ia futa nje vrapi si i cmendur ne fushe,midis kallinjve qe ne shumicen e vendeve ma kalonte per nga lartesia.Nuk e di se per sa kohe vrapova por shkova aq larg sa nuk degjoja me asnje krisem,ndersa lotet me vershonin si shatrivan faqeve.Qendrova nen nje molle,dhe u ula ne hijen e saj.


Me thane qe me kane kerkuar 30 burra dhe gra per 12 ore deri ne mbremje vone,derisa me gjeten per fatin tim te mire rreze ksaj molle ku me kishte zene gjumi.Ishte nje fshatar qe po krasiste tokejn e vet jo shume larg vendit ku isha fshehur qe me mori krejt i habitur, me hipi ne gomarin e tij dhe me solli ne fshat.Ndersa gjithe fshati vazhdonte te me kerkonte pa shprese......

Cfare do te ndodhte po te mos me kishin gjetur,nje femije 5 vjec,rreze malit,midis kafsheve te egra krejt i pambrojtur.Ndoshta do me kishin ngrene ujqerit ose do kisha vdekur nga i ftohti urija etja apo edhe nga frika.Nuk me kane thene se cfare u be me dajen,por e di qe nga ajo dite filluan te kujdeseshin dyfish per mua te gjithe dhe me vjen per te qeshur kur e mendoj,tronditeshin tmerresisht qofte dhe nga nje teshtime e imja.Ndoshta nuk do kisha dashur kete kujdes te teperuar,shpesh here me klane thene qe ishte shkak per rebelimet e mia te vockla dhe largimet e shpeshta te miat larg shtepise pa dijenine e tyre...

Kjo ishte nje copeze nga femijeria ime me sa me kane treguar dhe sa muind te mbaja mend.

amor

po kjo ne shq te ka ndodhur?nese po ca vendi nese lejohet?



pushimet e veres per mua ne femijeri ishin teper te rrezikshme sepse kam qene nje femije teper grindavec dy gur nuk lija bashke por kur i kujtoj tani qesh dhe habitem si i kam bere une ato?
mora pushimet edhe shkova ne skrapar tek gjyshja per nja nji muaj.
kur u kethevashkova ne shpi bashke me gjishin edhe gjyshen ne nje moment babai me dergon per te blere cigare kur u ketheva poshte pallatit tim takoj disa shok edhe i takoj bisedojme si ja kemi kaluar edhe ne nje momente u them shikoni cfare doi te bej une djema dhe shkoj afer tek tubi qe zbresin ujrat e palllaiti edhe brenda tij ishte nje cope hekur dhe vazhdova ta levizja zhurma e tij degjohej si nje kembane edhe degjohej ne te tere fshatin tim kur papritur shkeputet nje cope e tubit prej betoni reth 4 metra dhe aty mu veshen syte nuk pashe vetem kur shikoj krahun tim te mbuluar me gjak dhe vazhdova te ulerija nga dhimbja,
degjon nena ime edhe del ne ballkon mendoi se dikush me kish qedhuar por kur pa gjakun tim ne krahe ja krisi te qares edhe zbriti me vrap tek une me moren me cuan ne farmaci por isha keq dhe me cuan ne dr per qepje te dores une britsja nga dhimbja dhe thoja vdiqa tani kurse babai im qeshte dhe me thoshte nuk ke gjo po pusho se po nuk u vrave nuk rritesh,me mbajten nje dite ne spital dhe kur u ketheva ne fshat shoket me tallin dhe thoshin shiko ca stili di une ato qe une kisha thene para se te vritesha.

kjo ishte nje cope historie nga budalliqet e mija femije,

(vazhdim)
...gjete nje forme per te perpunuar ato organe,isha e sigurte qe do dije ta beje,ti ktheje ne te pavdekeshme.I hodhe ne mixer ne syte e mi,duke mos harruar te shtoje dhe zemren,mushkerite,melcine...tende,i ndame ne dy dhe i hengrem me pas.E kjo duke ditur keshtu qe organet e reja qe do rriteshin,do ishin nje mixer i te dyve,e do shpetonin mbeturinat e trupave nga dekompozimi i njeanshem.

Nje nga gjerat e pakta qe s'shtuam ne mixer ishte masa jone e trurit,ah jo,ajo na sherbente qe te mbanim cdogje mbi mendjevogelsine njerezore.Ky ka qene sekreti i jetegjatesise,fakti qe kemi hedhur aq shume besim pa i vene aspak rendesi vogelsirave.Por kjo njekohesisht perben dhe mungesen me te madhe qe kemi ne,fakti qe besojme shume ne njeri-tjetrin,pasi mire ne jemi njerez te besuar po si i behet per te tjeret qe shpesh na rrethojne duke formuar nje baze mendjevogelsie qe do vetem shkaterrimin e cdogjeje qe qendron mbi to?
Me beson teper,ky eshte gabimi yt me i madh...ti e di qe shpesh armiku me i madh eshte vetja.

I kisha premtuar vetes qe s'do e perserisja,s'do beja veten pre e deshires per ti "rikthyer favorin",fundja vetem mendimi do bente efektin e duhur.Por jo!!Do shkoj deri ne fund dhe kesaj here.Ashtu sic e bej perhere.Eshte si rreth vicioz qe s'po arrij te nderpres,por ne fakt pyetja eshte nese jam une ajo qe do te nderpres vijimin?Besoj qe jo,ndryshe do e kisha bere tashme!
-------------------------------------------------
Dhe rrethet vicioze ne jeten time vazhdojne
Po i shkaktoj vuajtje latente,dhe kjo duke qene plotesisht koshiente.Me dhimbset,me dhimbset me teper se askush,me jep mbeshtetje,deshire per te vazhduar...sa do doja t'i thosha te kishte kujdes nga une,te kishte kujdes nga deshira e tije qe dashur pa dashur do krijonte mirazhe.Por as kesaj here s'mundem,s'mund ti them qe s'jemi i njejti lloj.Njekohesisht as s'arrij ta injoroj per ca kohe(edhe pse do kishte qene gjeja me e mire).
Do doja te kerkoja falje per vendimin tim per te mos marre asnje vendim,por serish s'mundem
-------------------------------------------
Te kuptoj,te kuptoj aq mire,te kuptoj me teper se askush...e kjo jo nga ndonje dhunti mbitokesore por nga fakti qe jemi njesoj.Dreqi ta haje,arrij te kuptoj dhe gabimet e tua,sa e urrej veten ne momente te tilla,ne momente kur cdogje duhet ti bente vend nervave.Por jo,s'jam e tille,s'je i tille,pse te jem e merzitur ndaj teje kur une ne vendin tend do kisha bere te njejten gje?Dhe po te isha,do ishte me teper drejtuar ndaj vetes,ndaj vetive qe kam dhe une.

Me jep embelsi krenaria jote shqipetare e zbehur nga vitet larg e cila perkedhelet me pak ne momente nevoje.
Je cdogje qe une s'mund te jem,je cdogje qe une do jem ne nje te ardhme sado te larget.

Nje dite do printoj cdogje nga ky kend dhe do ti jap ti lexosh...deri atehere do vazhdoj te ti them duke te patur perballe.Delirium?Ehh,eshte deliri im,ashtu sic eshte cdogje qe me rrethon!

Para ca ditesh isha ne nje fejese tipike shqipetare,vendi perfekt per te rene ne kontakt me traditat e pasura te memedheut tone,aty ku dhe zakonet Mesjetare te shijojne me teper se civilizimi Euro-Perendimor(te pakten ne teori).Cifti ishte nga nje qytet tjeter i Shqiperise nga ai imi,njihja pak njerez por ama vendosa te veja ngaqe e fejuara in spe kembenguli aq shume ne telefon qe te ju bashkohesha prinderve + isha kurioze te shihja format e ndryshme te organizimit te rasteve te tilla alla shqipetarce.(per te qene e sinqerte kisha muaj te tere pa pare ate gocen,por nejse...)
Sapo hyj brenda me bie direkt ne sy veshja e femrave aty :mini-funde,kepuce 15 cm,gjokse te zbuluara,rroba aderente.Te mos harrojme dhe kovat e tera te fond du teint,lapsit te buzeve dhe mascares,ah po,ngjyrat e dukeshme ne sy e kudo qe kishte ngelur pakez vend ne fytyren e tyre dhe parfumet e renda qe s’te lene vend te marresh fryme e qete.E kote te shtoj qe zbukurimet humane ne ate hapesire(femrat) i jepnin hijen e nje bordelloje.
Meshkujt ne veshje i afroheshin me teper realitetit te vendit qe ishte munduar ti adoptonte.Ne kete pike pyes veten se pse keto femra e cojne veten deri ne ekstreme ?Nga konkurenca me njera-tjetren apo per te ndezur epshet e meshkujve te tjere qe ndodhen ne rrethin e tyre ?
Po te ishte nga konkurenca nuk kuptoj shume dobine,pasi fundja te gjitha kemi te njejten materie primare dhe per te qene e sinqerte nuk e ndiej aspak te nevojeshme te shoh teresisht gjoksin e ndonjeres sapo ulet te ndreq sandalin,ose-ose kur perkulet te marre cunin e saje !!
Nese eshte per te zgjuar epshet e meshkujve atehere mire,le ta bejne,por ama ne fund s’dua ti degjoj duke bere listen e « ndershmerise »te tyre kur ndonje i hedh noj fjale.
Ah,tani sapo mu kujtua femra tipike shqipetare e te 35-esave,floke kacurrela te zinj sikur te ishin noj rrace aziatike,e shkarravitur si prostitute,e veshur me rroba sikur te ishte noj adoleshente,cunin disa vjec qe i qendronte me te shoqin dhe me nje burre me te cilin flirtonte konstant(e qe me vone mesa u tha,ishte dashnori saje !)

Hyj brenda dhe njera nga ato grate me ben rruge « per ke rinia »,nje grup meshkujsh ke njera ane,nje grup gocash nga ana tjeter qe po derdalliseshin me njeri-tjetrin.Te vetmit njerez qe njihja aty ishte cifti dhe nje goce tjeter,ndiej syte e tyre ne trup sikur te ishin hormone adoleshentesh te zgjidhura…natyrisht,rasti perfekt « per te gjuajtur »,gjueti femrash/meshkujsh per te rinjte,gjueti thashethemesh se « kush e beri me ke » per te vjetrit !

Ne nje pike na « urdherojne » te ulemi diku ,rastesisht tavolina ishte perkrah sorres te zeze dhe dashnorit te saje(+ te shoqit,por ai ishte per garniture natyrisht),perballe meje ishte nje goce dhe ne nje moment erdhi dhe ju ul perkrah nje cun simpatik.Shoh sorren e zeze ne ate moment qe ja ben me koke nje gruas aty afer ne drejtimin e tyre,sikur ti thoshte « aha,e zura mat me dashnorin ».Sa do kisha dashur te ja perplasja ne fytyre cdogje,por neveria ime e vertete ishte ndaj mentalitetit shqipetar te qelbur,i njejti mentalitet qe i jep forcen prostitutave te martuara qe te flasin per nje femer te lire e cila si e tille dashuron.Sa neveri me vjen ndaj popullit te shtetit ku kam lindur kur shoh sesi shpirterat e vertete te panjollosur si ai i asaj vajzes te brishte,behen pre e njerezve te kalbur qe qendrojne me goje hapur te kapin noj mize thashethemi qe me pas ta krahasojne veten me « vajzen e perdale » dhe te thone « ne kohen e saje s‘isha si ajo ».Duke harruar qe ne te vertete jane prostituta te dores te pare.
Eshte ne momente si ai qe kam respekt te plote per ato femra dhe meshkuj qe ja vene minat atij mentaliteti duke mos kursyer asnje plotesim deshire,e kjo larg syve te prostitutave te tilla,pa bere as veten dhe as familjen martire.

Dhe pastaj thone « do behet Shqiperia » !Poooooo,Shqiperia do ngjitet sikur ngjiten kockat e thyera te trupit,por infrastruktura s’ben njerezit…e derisa njerezit « te behen » s’me vete te kalb veten ne nje lageshtire te tille mendjesh sterile.
-----------------------------------------------------

Mire qe u krahasua brezi i ri me brezin e vjeter,por te rinjte ne raport me njeri-tjetrin?Po meshkujt shqipetar?
Ato meshkuj qe mundohen te vene mentalitet e ndrydhur shqipetar per tu hakmarre nga indiferenca jote!
Ato meshkuj qe s'kuptojne vlerat e tyre e qe sundojne perhere me lart se vetja,meshkuj qe s'kuptojne asnjehere qe ti me njerez te tille vetem mund te fshish kepucet gjate jetes tende,asgje me teper.
Ato meshkuj qe ndihen te frikesuar nga shkathtesia femerore pasi diku ne thellesine e tyre dine qe s'mund te te bene balle.
Ato meshkuj qe vene si zagare mbas cdo femre qe ju kryqezon rrugen,e kjo vetem per nje doze endorfine.
Ato meshkuj qe bejne cdogje per te te larguar nga njeriu qe dashuron e kjo vetem me pas qe te mundohen te te fusin ne krevat!
Ato meshkuj qe jane cdogje pervec se njerez...



P.s.Lorie,mund te fshish postimet jashte teme?Flm!

Pjese te shkruara ne ditarin tim personal

Zgjohem ne mengjes,heret,te bej jogging ose te kthelloj mendimet qe me kishin renduar gjate nates ndersa studioja ose rrija zgjuar.Gjumi s'kishte rendesi ne ato momente,por rremuja e mendimeve te mia po.
Ndersa ben jogging te duket sikur po i lufton me ecjen tende.Gati gjate gjithe rruges isha nen shoqerine e discman-it tim si dhe te luleve te pemeve qe kishin celur...roze-e-bardhe,e bardhe-roze...
Shpesh pyes veten se pse kaq shume kafshe ne gjendje te lire ne Shqiperi dhe jashte kufinjeve te saje ? Ne shume rast konstatoj qe Shqiperia paska patur nje sistem industrial mjaft te zhvilluar ne prodhimin e injorances.Por,ne fund nuk jane kafshet qe e vuajne kete gje,pasi ato jane te lumtur me nje cope buke qe u eshte hedhur nga sistemet e sigurimeve shoqerore jashte vendit,ose nga puna e tyre kafsherore brenda vendit.Te deshperuarit e vertete jane njerezit qe jane ingranuar ne strukturat e ndryshme te vendit ku banojne,shohin sesi MUND te ishte gjendje dhe ne Shqiperi vetem sikur keto njerez te kishin te kishin mesuar ABC-ne e jetes.
Jane po keto njerez qe bota Perendimore eshte munduar te ju jap ERE njeriu duke ju perplasur ne duar madje dhe teknologjite me te avancuara,llastiqet dhe guret ne Shqiperi ju zevendesuan me kompjutera-makina-…Por si mund te kthehet kafsha ne njeri pa kaluar stadia-t e ndryshme te evolucionit?Si mund te arrijne kafshet e tilla njerezore te bejne nje perdorim te denje te kushteve,teknologjive te reja pa patur kulturen e duhur?

Nga ana tjeter,ku do ishim sikurse dhe massa te fillonte te MENDONTE?Well,jo larg,por ne shume vende massa ju eshte nen-shtruar(ne forme te pavetedijeshme)atyre qe kuptojne me teper nga tere ky iluzion i quajtur jete.E kjo pa sjellur anarki,pa u munduar te shkaterrojne cdogje,pa u munduar te shkaterrojne e perulin kokat e verteta.
Nuk kam deshiruar asnjehere qe bujqerit,kepucetaret,mekaniket…te ktheheshin ne mendje te ndritura,jo,por ama te arrinin ne kuptimin e rendesise te te qenit NJERI.

Ne shume raste flitet per paralizim nga chaosi qe eshte krijuar vete,ne kete rast mund te flas per nje paralizim total nga chaosi i krijuar nga te tjeret qe as se vene re se ato jane krijuesit e vertete.Ndihem e paralizuar,e paralizuar nga fakti qe s’mund te bej asgje.


KAFSHE-KAFSHE-KAFSHE…dhe si te tille do duheshin te mblidheshin ne vende te caktuara per kafshet,ne stalla,dhe aty te hanin njeri-tjetrin,te infektonin njeri-tjetrin …pa pritur aspak ndihme nga jashte stalles pasi ato njerez ishin pikerisht ato qe u hodhen ne lumenj me gure ne qafe nga ju,per te pare nese ishin shtriga ose jo.

pse te pelqen molla?-i thashe. Me pa i habitur dhe po perqendrohej ne pertypjen e frutit. Me pelqen se eshet e shkrifet, e embel, Ja ben kerc kur kafshohet nga dhembet...Nuk dua ta qeroj, me pelqen kur dhembet ngulen me veshtiresi ne te...(buzeqesh). Dukesh pak kafsheror kur shoh qe kafshon me nuanca agresiviteti mollen. Me pelqen ky tipar qe ti ke marre nga kafshet.Hahaha-qeshim...
Po ty pse te pelqen portokalli?-vazhdon duke mu afruar me prane fytyres, a thua keshtu do te shijoje ate kenaqesi qe po shijoja une tani...Ka leng-te them...Ka shije te embel ne te tharet...Ndjej lengun e tij te me rreshqase ne cdo pjese te organizmit ne forme sheruese...Me pelqen edhe procesi qerimit te cilit i kushtoj kohe imtesisht...mmmm cfare po provoj tani...Na! Leshohu tani ne portokallin tend!!Hajde leshohemi te dy dhe kerkojme forma dhe mendime te tjera!!!Ja dhe vepra jone e perbashket...Ky eshte femija jone!!!Sa shijon tani!! mire mire...Si mund te jemi te qete kur sapo kemi ekzekutuar femijen tone!!!(qeshje).

Re: Pjese te shkruara ne ditarin tim personal

Citim:

---

Po citoj ato që tha amor alucius

KAFSHE-KAFSHE-KAFSHE…dhe si te tille do duheshin te mblidheshin ne vende te caktuara per kafshet,ne stalla,dhe aty te hanin njeri-tjetrin,te infektonin njeri-tjetrin …pa pritur aspak ndihme nga jashte stalles pasi ato njerez ishin pikerisht ato qe u hodhen ne lumenj me gure ne qafe nga ju,per te pare nese ishin shtriga ose jo.

---

http://www.forumihorizont.com/showt...=&threadid=8267

konti ,harrova te te jepja kete

Dhe ketij viti akademik po i vjen fundi,sa trishtim largimi i tije,sa trishtim ndjenja e trishtimit qe te sjellin vendet boshe te redaksise te clubit qe tashme do mbushen me njerez te cilet si ndiej...por fundja eshte rrjedha normale e jetes.
Vjen ngadale,i heshtur,kishte lexuar surprizen qe i kishim bere me miq ngaqe kete vit do dipllomohej...dy flete totalisht dedikuar atij dhe gjerave qe dha per redaksine,menyren sesi na mbeshteti ne "te rinjeve" ne ate kohe.E dija qe do prekej,e dija qe i ishte afeksionuar jetes studentore aq shume saqe do donte ta zgjaste,dija aq shume gjera ne lidhje me periudhen e kaluar aty,me miserien e cdo problemi...

Nga larg ma ben me dore duke me treguar revisten dhe duke bere nje shenje ne qafen e tije sikur te me thoshte"je e vdekur".

*"Mos bej bastardin tani me mua.S'mund te na lije pa nje dedikim te fundit.E di qe doje ta lije bosh ate kend,dhe ti e le bosh,isha une qe mbusha cdogje."i them duke ju afruar.Shoh qe ishte merzitur, dhe qe filluan ti skuqeshin syte.Ne nje moment afrohet dhe mbeshtet ballin ke i imi duke me thene:
-"E di qe te kam xhan?"
*"Une ika po vazhdove te besh keshtu,sinqerisht,jam e merzitur cike per vete dhe po ja nisa te qaj ti e di qe s'di te pushoj une"
Ai qesh ne mes loteve
-"Flm-flm-flm per cdo fjale te shkruar aty.Nuk e di nese i meritoj"
*"E mjaft,te them une qe i meriton,ndryshe si kisha shkruar.Pastaj huh,me ne fund cike me teper vend afer meje ne zyre.Tere ajo rremuja jote filloi te me bezdiste"
-"Do te ti hedh ke kendi jot gjysmen.Keshtu te pakten hija ime ngelet nepermjet objekteve"
Qeshem,qeshem me lot.Kishte sjellur vere me vete,morem gota dhe pime aty per dy ore te tera.

---------------------------------------------------------------
Je ti ai qe balancon cdo gje,ai qe di te perkujdeset per komplekset e mia shpesh te tepruara.

Re: Re: Pjese te shkruara ne ditarin tim personal

Citim:

---

Po citoj ato që tha amor alucius

Kafshet nen petkat njerezore s'kane brire,briret reale i kane zhvilluar ne tru.Kerkojne nje cope vend tek njerezit qe s'ju perkasin botekuptimin te tyre,por me nje diference te vogel: qe prania e tyre sjell vetem indiference.

Pervoja ime me thote qe dicka kthehet ne obsesion vetem kur dikush te refuzon dicka: deshire per te dashuruar,per te prekur,per te te dhene boten, vemendje,deshire per te te patur rreth e rrotull,per te te degjuar,deshire per te djegur neuronet...

Me jep bezdi dicka e tille,me dhimbsen njerez te tille(inkluziv dhe vetja ne noj rast ne te kaluaren) pasi brenda ndihen keq...e cfare mund te bej une,nje pike e vogel ne kete bote per te ndihmuar shpirterat e zvarritur pervecse te ju jap nje te shtyre ne gremine kur duan te me mbysin shpirtin tim?! Survival of the fittest!

---

Ti,mik i dashur,do veshesh rroben e injorances derisa ajo te venitet,derisa ajo te te mos rrije me mire.Duke pare qe nuk shoh dicka te tille ne vizatimet prespektive te te qenit tend,atehere kujdesu per te,mbuloje me ndonje ngjyre rrobe tjeter keshtu nuk duket shume ngjyra e zeze.
Ne gardaroben e jetes pse nuk zgjodhe dicka qe i vlente shpirtit tend ?
Pse nuk zgjodhe dicka qe i vlente shpirterave te te tjereve?
Eshte aq rehat te marresh rrugen me te shkurter ne jete,tentacionet jane aq te medha,por pikerisht shkurtesia i jep nje jetegjatesi vuajtjeve e mekateve.

E kam quajtur kutia e mekateve,tek disa eshte me e madhe,tek te tjere me e vogel por serish pesha e cdo mekati nuk matet ne volum vendi qe ze por ne pasoja.Cdo kuti mekatesh eshte kutia e nje seri zgjedhjesh nga alternativat e jetes.Disa arriten ti shfrytezojne me mire,edhe pse vuajten,te tjere deshen te shfrytezojne rruget mekatit,e me pas kur kuptojne cdogje duan qe frustracionet e tyre te asfiksojne dhe ato qe i shfrytezuan.
-------------------------------------------------------------
Sa kohe u be qe s’je me?
Sa kohe u be qe hija jote ndjek aq shume njerez te trishtuar nga mosqenia jote?
Mbreme per here te pare mbas ca kohesh qe ti mungon vesha dicka me ngjyre te ndezur,do dilja me miq.Mu duk sikur nje pjese e imja u shkeput per ti bere vend trishtimit dhe loteve,mu duk sikur po tradhetoja kujtesen tende,si perfundim vajta e veshur totalisht ne te zeza me nje lule te bardhe ne floke ne shenje shprese.E di qe ti besoje ne dicka mbas kesaj jete,e ajo fe qe e predikon thote qe ngjyrat e tilla per njefare kohe s’duhet te vishen ne shenje zie.Dhe une,edhe pse s’besoj ne gjera te tilla kam respektuar dhe gjera te bazuara ne irracionalitet.
Po me perndjekin fjalet e tua te heres te fundit kur te pashe:”kur te kthehesh do e sherosh…?Do jesh …ime”.Do kthehesha per ty,per te te plotesuar deshirat ty,qofte per pak dite,do dilnim te shetisnim sikur atehere kur vinim per vizite,por ishe ti qe s’me prite,ai qe tradhetoi premtimin.
Me mungon ti,me mungon idea qe ti do ishe atje diten qe do zbrisja nga airporti si nje njeri qe ka arritur ate qe ka dashur.Ishte si nje forme finish-i simbolik…cdogje eshte ne vijat e duhura,por me mungon finish-i.Ku te ndalem tashme?!

P.s. ingmetalboy
Sykaltra,nese nuk merrem shume me ca njerez,nuk eshte sepse fjalet e tyre me vrasin,aspak,thjeshte ngaqe s'meritojne kohen time!Dhe nese ato njerez vazhdojne te bejne veten 0 pa e kuptuar,atehere...le ta bejne!

Re: Re: Pjese te shkruara ne ditarin tim personal

Citim:

---

Po citoj ato që tha amor alucius


Pervoja ime me thote qe dicka kthehet ne obsesion vetem kur dikush te refuzon dicka: deshire per te dashuruar,per te prekur,per te te dhene boten, vemendje,deshire per te te patur rreth e rrotull,per te te degjuar,deshire per te djegur neuronet...

Me jep bezdi dicka e tille,me dhimbsen njerez te tille(inkluziv dhe vetja ne
noj rast ne te kaluaren) pasi brenda ndihen keq...e cfare mund te bej une,nje pike e vogel ne kete bote per te ndihmuar shpirterat e zvarritur pervecse te ju jap nje te shtyre ne gremine kur duan te me mbysin shpirtin tim?! Survival of the fittest!

---

Nuk besoj me ne kurva tashme,besoj ne femra qe mashtrojne dhe ne femra qe dashurojne shpesh.
E duke mos bere pjese ne asnjerin grup,pa dashur mund te ndodh dhe ti gjykoj.
Ne fjalorin e perditshem ngaterrohet kurva me femren qe dashuron shpesh,ndersa kurve e vertete eshte ajo qe mashtron per te arritur qellimet e saja ne jete.Femrat qe arrijne te mbajne aq shume dashuri ne vete,jane per tu patur zili.I kam zili per guximin e tyre qe te vene shpesh gjera te rendesishme ne loje,dhe kjo duke ndjekur vetem ndjenjat e tyre.
Femrat qe mashtrojne nje mashkull per te arritur qellimet e tyre qe jane larg dashurise(= kurvat) mendojne qe kane "mashtruar" por ne fakt,i ka mashtruar jeta ato.Cili njeri inteligjent do linte veten te mashtrohej nga nje femer e tille?!Heem,mgjth thenie e goditur ajo qe the mesiper analistja...sidomos per meshkujt e padalur qe behen pudding me njehere te bere sy te embel.(ke kafazi i arte ke nje shembull shume te bukur si ilustrim)


Obsesioni?Heem,i rrezikshem,sidomos per njerez qe jane mesuar te kene shume here deshirat e tyre te plotesuara.Nuk me ka ndodhur asnjehere qe te perjetoj nje refuzim ne fushen e ndjenjave(ne rrethana te tjera natyrisht qe po),aq me pak kur objekti i refuzimit eshte kthyer ne obsesion.Ndoshta kjo ka qene nje nga arsyet qe me ka ndertuar nje imunitet mjaft te forte.
Shpesh me ndodh te shoh dicka ne vitrinen e ndonje dyqani dhe ta pelqej,ne momentin qe kam mundesine ta blej s’me pelqen me.Me terhiqte vetem udha deri ke blerja e dickaje qe mund te kalonte cmimin e cdo fustani te cdo cmimi normal.
Mgjth ne,njerezit e tille, na ndodh te takojme njerez qe terheqin litarin nga ana tjeter po aq fort sa ben ti dhe obsesioni mund te vazhdoje dhe mbas blerjes.

Deshira me e madhe e njerzve eshte te jene ndryshe. Me vjen keq per ta por duhet ti them se nuk ka mundesi. Asnje nuk eshte ndryshe. Te gjithe qeshim, prekemi, ndjejme, trishtohemi, vuajme, luftojme dhimbjen, por ne menyre te ndryshme te cilat per veten e tyre nuk jane dhe aq ndryshe mbasi kane te njejten nene. Shpirtin njeriut.
Jemi te vdekshem. Nuk jemi dikush. Por jemi dikush per Dike qe mund te ndryshoje gjithcka.

Sot po mendoja per hipokrizine,sot po mendoja per hipokrizine shqipetare,sot po mendoja per kurverine e siperpermendur e cila eshte dukshem e karakterizuar nga hipokrizia,sot te mora baze krahasimi pastertie per te kuptuar me mire fenomet e hipokrizise,sot te vesha tjeter rrobe...("femer,duhet te mendosh me pak" do thoshte nje mik i imi)

Me vjen te qesh sesi ekstremet zgjidhen neperjet hiporizise,ne kishe,ne xhami,ne mentalitetin e qelbur shqipetar.
Po qeshja me ty sot ndersa tregoje sesi kur po ktheheshe nga pushimet ne avion hipen ca parashuta dhe po zhdukeshin nje nga nje ne toilette,kur ktheheshin ishin ne rroba perendimore.
« Shtetet Islamike » me njerez qe u zgjodhen ne bazen e diturive fetare,po si u be te dashur me centralet berthamore ?Ishin njerez qe u zgjodhen ne baze te bindjeve fetare ?
Po mbreteresha e njerit te ketyre vendeve duke bere ski ne Sint-Morris,me après-ski natyrisht?
Apo ato parashutat e tjera me Dior nen Burkha?

Po ato pseudo-prifterinjte e qelbur qe I hyjne rruges te Zotit nepermjet pjeseve intime te adoleshenteve?
Femrat qe vene neper kisha me mbi gjoksin zbuluar,nje forme tyli I cili perfundon me pas si ornament seksi sapo dalin nga kisha?
Apo duhet te flasim per Papen I cili mendon qe njerezit le te vdesin,por principeve te kishes s’ju bihet shqelm duke perdorur masa parandaluese?I njejti Pape qe denon maredheniet paramartesore,ndersa ky ka shijuar vitet e tija rinore ne shume forma?
Ah c’po me kujtohet,Hitleri me “biondet e gjate,sy bojeqielli,kafke-medhenj” ndersa ai …heeem,ishte biond?I gjate?Sy bojeqielli?Ja keni matur ndonjehere madhesine e kafkes?

E nga kjo perfundova ke mentaliteti shqipetar,ai ku brenda te cdo muri te padukshem hedh valle imoraliteti dore me dore me hipokrizine.Aty ku kurvat e verteta,ato qe s’lene vrime muri pa futur koken per te pare cfare behet,mundohen te bejne ekuilibristet ne litaret qe durojne vetem peshen e sinqeritetit.
Dicka kam vene re tek femrat me principe: jane teper te zena per te qendruar ne vijat e drejta,per te patur kohe per ti shkelur.
Po dikush pa principe?Cfare ka per te humbur dikush qe s’ka principe?Asgje,vetem te fitoje duke u harvallisur ne flirtations te meshkujve/femrave te rendomet.Me bejne te qesh harrakatjet e tyre te tyre te kota,thua s’kane aq mundesi vete-analizimi?Nje njeri qe i perket utopise te historise tha”nuk te vjen gjynah dhe ty nga ato njerez qe vetem mund te fitojne ne jete pasi s’kane cfare te humbin më?” Yeah,me vjen,por njekohesisht me neverisin!
----------------------------------------------------

Sot ne mengjes erdhe me mua deri ke dera e fakultetit ngaqe s’kishim patur shume kohe nga oraret e ndryshme edhe pse e dije qe do ishe vone ne takim me ca kliente,kisha ftohte nen ate diell qe nuk arrinte ti jepte ngrohtesi atmosferes,pa e ndier me hodhe pallton mbi krahe.Syte e tu te enjtur,aq te bukur,ndiqnin cdo levizje me aq kujdes…

Sot gabimisht u gjenda ne Perandorine e budallackave,ne Perandorine e femrave te deshtuara ne jete,ne Perandorine e maceve te ngordhura,ne Perandorine e femrave qe xhelozia ndaj dikujt me e mire se vetja e tyre i verbon,ne Perandorine e kenaqesise time personale meqe ishte nje nga indikatoret qe tregon sesa ndryshe jam nga femra ordinere e mesme shqipetare !

(dhe te mendosh qe nje Perendori mund ta gjesh ne nje e-mail te vetme)

Na ishte sec na ishte njehere Palacoja,dikush qe s’turperohet per ate qe eshte per tu turperuar,dikush qe fut koken ne cdo vrime muri per te pare c’behet,dikush qe me tere palacerine qe mbart ne strajcen e budallekut thote qe kulla ne bregun e detit shendrit ne ate forme sa humbet gjinine ! Nje palaco qe s’respekton veten,trupin…kthehet ne polic gjinie ?Me cfare guximi ? Hyr ne avujt e kulles,mbush mushkerite e tua te ndyra me ajer pastertie e pastaj vazhdo kryqezatat prej palacoje…shirerat toksike kane per te te gerryer dhe ate pak ere njeriu !

Po shihja ne screen-in e nje shoqes pashe nje imitim te nje kryevepre te Da Vincit,nje version modern natyrisht,me nje buzeqeshje hipokrizie,inati,deshire hakmarrjet per heret qe mikja ime i ka prere kembet tashme aq te shkurtera.Por si perfundim,eshte mikja ime qe i ka fijet e marionetes te fjaleve te saja ne dore.Piktori modern ka bere nje mix fantastik te tipareve servile te njerezve qe dalin ne skene vetem nese heq sitet e ndryshme…kush sheh ne nje fushe boshe ?

Dhe ne fund kemi macen e ngordhur,e gervisht vetem me thonjte fallso,aq te dobet,aq pa ngjyre,tani qe po e mendoj ju vjen era budallallek…te kem kujdes qe mos ti marr fjalet « nga goja » ndonjerit ketu,pasi aftesia ime per te menduar vete eshte ne minimumet e saja !
« Persh.,jam stud. …,jam ...vjec »
-« Persh.nje dite une do jem ne sherbimin e atyre si ti,jam shume me e madhe se ti ne moshe,por serish jam me mbrapa »


Hipokrizi ka ne ato njerez qe jane rritur ne ambiente te tilla,duke bere derr-derr-derr mbas perdeve te shtepise.Dhe nje dite,nese rriten,ndiejne mungesen e kushteve primitive dhe mundohen ti krijojne kudo .Pergjigja ime ndaj tere kesaj eshte : plasni,gerryeni enet tuaja,konsumoni perdet e mendjes brenda te cilave s’hyjne rrezet e diellit…ehste dicka qe s’do me ndaloje asnjehere te ju perplas ne fytyre paaftesite tuaja per te qene NJEREZ !!!!

Ishin mbledh nje here te gjitha dhite e fshatit. Kishin ankesa per dhine e zeze dhe me veshe te prera.
Te gjitha i thane edhe cjapi plak; ti ha shume ferra.
Cfar te bej une e shkreta shume me shijojne,sapo i shoh, ferrat me verbojne.
Por,jo, jo ne kte menyre se na e shikon njerzia te gjithe kete menxyre.
Po mire si thoni ju, te ha vetem bar lepjeta me letyre?
Jo, perpjekje te besh te hashe edhe buke edhe grure se njerzit e mbledhin,ti haje kur ta hedhin.
Shume jam lodhur,por,s'behem dot njeri,me pelqejne ferrat qe kur isha femi.
Turpin nuk e njihke ti moj dhia e zeze, je dhe femer kush pra nga ty keca do te prese?
Nje cjap budalla une do ta gjej,te pakten e shpresoj dhe si te bej une kecat ate do mesoj. Pervoje kam shume di dhe te kercej, di te haje ferra dhe gjembat pelqej. Kam edhe brire jam dhi e arrire,me e mire se njerzit qe ferra kurre nuk hane,budallackat vajza qe dhi si une nuk jane.
Jam me e mira me bukra jam, dy brire te bukura une mbi balle i kam.Shume me kane inate ato vajza mua, une kam edhe mjeker,pa me thoni a ka si mua tjeter?

Plasi bufja prapagande duke bere, te jeni njerez o ju te mjere
Ja shikoni koken time, dy sy te medhej un kam dhe sqepin nuk eshte thjeshte sebep e kam te bukur ngjan me nje grep.
Behuni pra njerez megjithese njerez jeni,filozofe une jam mend po ju jap,dhe kurre te mos qani, bufen tuaj keni.
Nje iriq aty me poshte shpejt te mencures po i thote; Po ti o bufe pse nuk behesh njeri,por si bufe jeton naten mbi cati.
Te jem une njeri? Tha bufja shpejt e shpejt, un kam nje sqep ngjan me nje grep, dy sy te medhej, kam edhe veshe dhe fytyre te sheshte.E pse te shemtohem duke qene njeri,une naten dal dhe gjuaj per shume minj,pra njeri po te jesh, kurre nuk do te dishe qe miun si ta zejshe. Ata nuk dine shijen , e miut si e ka, me turicka te bukura,mustaqe pak te gjata, lumturi une kam kur ate e ha.

o kont lene mer burre se nuk ja vlen te merresh me te tilla gjera,varja

Lere-lere,se kendon bukur dreqi...dhe pak dhe do jete me i kerkuar se Shakespeare!
Eshte mesuar tere jeten me dhi e cjape.

Ne qylymin e jetes time,ka kohe tashme qe shtoj fijet qe mbajne emerin tend,ka kohe tashme qe motivet duken me bukur fale atyre fijeve,ka kohe tashme qe syte me jane mesuar me ato ngjyra,sa kohe u be qekur ti more fijet e mia e une te tuat,i thurem ne ate forme saqe s’mund te shkeputen me pa u shkaterruar…sa shpejt kalon koha !
Cdo renie ne kontakt me mbeturinat e shoqerise shqipetare me ben qe te respektoj me teper,me ben te ndihem aq me fat,me ben te ndihem larg hipokrizise,me ben te ndihem e perzgjedhur.
Nje citim nga Plloshtani:
“Drejtesia dhe e drejta jane ide te kota. Kujt t'i djege, le ta mbaje per kujtim nga filozofia...Dhe kush ta kuptoje mire, te tjeret meshire”

Yeah,jane ide te kota per ato qe si njohin,jane si kafshet,njohin vetem dhimbje fizike si te djegurit.Te dija qe egziston nje Zot do thoja “ki meshire me to,jane prodhime te prinderve qe i kane nxjerrur ne erresiren e principeve,s’eshte totalisht faji i tyre”.

Serish thenia e Plloshtanit:
“Duhet te mendosh ndershem vetem ndershem, qofte edhe nese te gjithe ngriten kunder teje”
Jam munduar perhere te mendoj ndershem,te flas per ate qe mendoj lirshem,dhe kjo ne pranine e te njerezve qe ju perkasin gjerat,asnjehere mbas shpine.Eshte pikerisht korrektesia ime e te menduarit,e qendrimit ndaj te tjereve qe me coi ne suksese ne jeten time si ne ate private,ashtu dhe ne ate universitare.Ndershmeria…nje nga principet qe me dhe me vete ti “dyshi logel”.

Fajkoi dhe palloi

Nje here , nje pallua se c'po grindej me nje fajkua.
Jam e bukur, s'kam te share, qe te gjithe e shikojne me kujdesje
me kete bisht qe un kam, lart e mbaj dhe kam suksese
jam e ndershme,ti si thua se keshtu dhe une mendoj
je fajkua nuk e di se cfare mendon ti per palloj?
Nuk jam kafshe,por pallua,s'jam njeri,por thjeshte nje grua
kush me shane bukurine, une bej shpejt baterdine
une jam femer o fajkua dua shume bukurine
se pa te une nuk rroj dot,le te jem une tra la la
qe te gjithve u tregoj, bisht si imi asnje nuk ka
ne megjez edhe ne mbremje vec kte gje une mendoj
je fajkua, nuk e di se cfar mendon ti per palloj?

- O pallua - tha Fajkoi sy shigjete
shume fjale sot na the,bishtin tend si qender ke
se cdo qenie po u zgjua
kurre nuk do, te jete pallua

rrefimet e nje mendjeje te heshtur

u futem ne nje salle e madhe qe kishte drita te forta ne piken qendrore.u afruam tek pacienti qe ishte ne shtratin e vetme qe ishte ne ate dhome.me qelloi te qendroja te koka.ai nuk fliste por vetem degjonte.nje heshtje qe te sillte trishtim...fytyra e tij fliste me shume se fjalet qe mund te thonte.nje fytyre e mbushur me rrudha...
nderkohe qe profesori filloi te shpjegonte,e kisha fiksuar ate fytyre dhe nuk po ia hiqja syte kur papritur degjova nje ze te zbehte dhe te ulet:
-he djale shoh qe me paske ardhur per vizite sot.dale te te shoh njehere!!!qeke cun i ri fare!me duket se nuk te kane rene dhembet e qumeshtit akoma.prit te ti shoh iher!!!
nje qeshje e shoqeruar me shume rrudha te tjera ne fytyre...
-me behet qejfi se kohet e fundit sme kane ardhur shume persona.se di pse!!!ndoshta infermjerja nuk i ka lejuar...e besoj!!!kush do te donte te shihte ne nje person ne gjendjen time...te fus friken apo jo!!!
kishte te drejte...me pare nuk kisha pare kurre nje person ne ate gjendje!!!
-se c'ndiej edhe pak ftohet kohet e fundit megjithse me kane mbuluar!!!ndoshta infermjerja do te kete lene hapur dritaren.i kam thene 100 here qe nuk e duroj dot ftohtin dhe ajo prap se prape ma le dritaren hapur!!!
ngrita syte por dritarja per cudi ishte e mbyllur...mosha ben te veten-mendova
-aaaa qenke edhe me shoket e tu.shifi pak!!! te cuditshem apo jo?asnje nuk e mendon se para tyre kane nje njeri qe po u meson dicka.jeni te rinj dhe akoma nuk jeni ne gjendje te kuptoni po ska gje se cdo gje do mesohet me kohen...ah koha...te te them nje gje:mendoja qe gjithmone per cdo semundje kishte sherim po koha vete me tregoi se nuk eshte e vertete kjo gje...ose te them me mire qe vjen nje moment qe refuzon te marresh ilacin dhe deshiron qe semundja te te marre me vete...jo per gje po gjith ato vuajtje durohen deri ne nje fare pike por edhe durimi i njeriut e ka nje limit apo jo?ai aty eshte profesori juaj?njeri i zoti duket!!!ca me rrudha ne fytyre,domethene jo sa une po ska gje.rrudhat formohen nga vuajtjet dhe ne kete bote nuk jane qe mungojne.pas te mbeten vetem kujtimet dhe fillon e ha veten me to!!!kam menduar shpesh se cmund te me hyjne ne pune keto kujtime:gezimet harrohen,hidherimet te lene shenja dhe nuk do ti kujtosh me...ne fund?asgje!!!kupton qe ke kaluar 70 vjet duke u cuar ne mengjes dhe shtrire ne darke!!!fillon te ecesh me 4 gjymtyre pastaj kalon me 2 dhe ne fund je me tre si thone ata te mocmit.gjith ai mundim per te jetuar kete jete dhe shih si perfundon...ne nje shtrat nga ku nuk ke me fuqi te cohesh...i varur nga mjeket!!!meqe ra fjala,ca na duhen mjeket?a na sherojne dot nga vdekja?jo!!!pyes veten per cfare na duheni!!!dini vetem te mbushni njerezit me genjeshtra,i ushqeni me iluzione...njerez qe dorezohen plotesisht per te jetuar dhe nje dite tjeter...cfare deshire pa kuptim...e per cfare te jestosh me teper?per te shtuar ndonje kujtim me shume...kujtime...nuk e di per cfare me duhen me!!!he me thuaj ti:a ke ndonje kujtim nga jeta jote deri tani qe ia vlen barra qirane qe ta besh mendjen te lodhet qe ta kujtosh?se besoj...per me teper kur pjesa me e madhe e kujtimeve jane hidherime...i kujton njehere,2 here,3....pastaj i thua jetes boll se te eshtembushur balli me rrudha nga deshperimi.per vete i kam hedhur ne qoshin me te larget te mendjes time dhe kane zene tym...nuk me duhen...e cfare paskemi qene!!!jashtezakonisht te forte megjithse ka gjera qe na perkulin...te te them dhe nje gje djale dhe kete ta kesh prej meje:njerezve mos u beso shume!do te shofesh nga cdo lloj tipi nga personi me i keq e deri tek ai qe te do perjete...keta te fundit jane shume te rralle...eshte si me kerku gjilperen klasike ne ate kashte...po e gjete mbaje fort dhe mos e le te te iki.mund te te kerkoje edhe sakrifica kjo gje por ia vlen nese kjo gje te kembehet.eshte ndjenje e ralle...si ta them une ty...nuk kam fjale te ta pershkruaj.do te hasesh me shume deluzione,do te zhgenjesh persona dhe do te zhgenjehesh nga persona...ate qe deri sot e ke mik neser te behet armik,kurse armiku po armik te mbetet...eshte me te vertete tragjike por ne fund si do qe te jete mbetemi vetem...te gjithe ikin kur ua ke nevojen...dhe ne fund te gjithe vdesim...qe me shume duket si vetvrasje...
kurre nuk kam dashur te bej keq por prape te detyrojne dhe ne fund e ndien veten ne faj megjithse nuk ka qene faji yt!!!
hej djale sa bote e keqe paska qene kjo.secili tregon nje pjese te historise dhe i le vendin tjetrit...nejse jane gjera qe ndodhin...te pakten njehere...u lodha duke folur.me duhet te qetesohem pak nese nuk e ke problem.fundja fundit e meritoj apo jo!nese nuk e ke problem kur te dalesh fiki pak dritat se kam pak probleme me shikimin.
-kur te dalesh fiki dritat...
-si?aaaa po po profesor.
duke dale kthej koken edhe nje here pas...
-faleminderit djale.dhe hajde te me vizitosh ndonje here tjeter.me duket se donin te me trasferonin...ne nje vend tjeter...se si ja thane emrin se e harrova...a kjo mendje e shkrete qe eshte bosh.dhe mos harro!!!nje dite do ta tregosh ti nje pjese te historise...une thjesht te dhashe nje mesim...i shtrire ketu ne vendin tim...thjesht do te plotesosh nje hallke te zinxhirit...

fika driten dhe ne dhomen e madhe ra erresira e ne mes te saj shihej vetem forma e nje trupi...qe nuk kishte folur...por heshtja e tij kishte thene mjaft...nje trup i vdekur...nje trup i heshtur...e per dy ore te tera kisha heshtur bashke me te...
mbylla deren dhe dola jashte ku me prisnin shoket e klases,te gezuar sepse kishte mbaruar leksioni...

Shtepia ime eshte shtepia e oreve por dhoma ime s'ka asnje ore te vecante brenda,TV-ja po,impianti po,celulari po,PC-ja po...por ore te vecante JO.Zbres ne shkallet prej druri ngjyre mjalti,faqet e murit gjitha me foto familjare te momenteve me te gezuara.Aq shume buzeqeshje,jane gjitha B&W ashtu si me pelqejne mua.Madje-madje dhe mbremja e fundit e …eshte nder te tjera e stampuar B&W ne leter.Zbres shkallen e fundit,dhe kthehem serish per te pare cdo cdogje nga poshte,me bie ne sy ora e madhe.
Shtepia ime ka eren e saje,ka eren e trendafilave te produkteve qe perdor mamaja per te pastruar drurin me kujdes.Era e drurit dhe e trendafilave…eshte era qe asnje shtepi parfumesh s’do mundte ta riprodhonte.
Hyj ne living,aty ku drita e catise gjysme te xhamte te sjell deshire jete,aty ku shija femerore e mamase time me orchideat e bardha nderthyret me pasionin e babit per oret.Nje,dy,tre…Nje nate ishte 4.00 po studioja dhe tik-taku i tyre i lehte s’po me linte te perqendrohesha,i mora dhe i vendosa ne guzhine,im ate kur i pa ne mengjes qeshi.Qeshi me pamjet e perfundimit te oreve te tija.

Me mungon,por njekohesisht je idhulli im ne jete: je ti ai qe “braktis”perkohesisht vendin tend ne aule per te vajtur ne ate vend te braktisur nga Zoti,per te dhene dicka qe te rimekembet,ndoshta-ndoshta per te me dhene shembullin mua…yeah,mua.Te dua babush.

Ne nje moment ndiej dike duke u hedhur mbi krevat,ngre koken dhe ashtu e pergjumur shoh hijen e saje ne ate pak ndricim qe kishte hyre en dhomen time.
"Do zgjohesh ti?Do zgjohesh?Me ka lene mami sot ke ju"
-"Zbrit se te lashe pa veshe,mjaft u hodhe mbi krevat,lerme te fle"i them duke u munduar te mbaja cike seriozitet,por me se koti,s'kam arritur asnjehere te ushtroj autoritet tek ajo,eshte pastertia femijerore qe te imponon fleksibilitet.
"Me tha teta te zgjoja se mjaft ke fjetur,do me marresh me vete me vone ke liqeni tha ajo"
Nderkohe isha ulur ndenjur ne krevat dhe po e shihja pa arritur te zgjohesha mire.
-"E meqe te tha teta,dil me teten,njesoj"
"Jooooo,do kendojme Schnappin ne,ajo s'di ta kendoje...oo E..,me ka blere mami varese si ti"
-"E mire,e mora vesh,zbrit poshte se erdha".

Dal ashtu ne rroba sportive,marr celesat e makines,kalamanin per dore dhe i drejtohem garage te shtepise te nxjerr makinen.

"Ta hapi une deren,e E..?e?"
-"Hape bubuzhel,hape.Por kujdes bubezhelat e tjere se jane fshehur aty"
Mbasi hapi deren e garage ne fillim e frikesuar(me ndihmen time),ngelet e habitur
"Ka harruar xhaxhi makinen ketu,si do veje ke gjyshi ai?"
-"Jo mi jo,se ka harru,ka vajtur me aeroplan."
"Pse?"
-"Sepse shkon me shpejt"
"Te marrim makinen e xhaxhit se asaj i hiqet çatia dhe hyn dielli brenda?"
E shikoj ne fillim e habitur duke pyetur veten se cfare po degjoja dhe pastaj plasa ne te qeshur.
-"çatia?hahahahaha...E mire,marrim makinen qe i hiqet catia hahahaha,por sheeet,kur te telefonoje xhaxhi mos ja thuaj.Sekreti jone i vogel,ndryshe do na shkul veshet mua dhe ty."

Marr CD-te nga makina ime,duke mos harruar Schnappin dhe nisemi per ke liqeni per te ju dhene zogjve per te ngrene.
Rruges po kendonte ajo me sa ze qe kishte kurse une po i mbaja ison aty me te lehte.

"Marrim xhaxhin ne telefon te degjoje tani si e kam mesuar tere kengen?"
-"Xhaxhin do e marrim ne darke se tani eshte ne pune atje larg "
"Po une dua ti flas tani."
-"Mos u llasto tani,do i flasim ne darke"

Kur mberritem ke liqeni,ajo mori qesken e ushqimit te zogjve dhe ju drejtua bregut duke i trembur.U ula aty afer dhe po shijoja diellin...ndiej celularin qe bie,ishe ti.Mbasi te tregova gjithe historine e mengjesit kerkon bubuzhelin qe ta pershendesesh.Ajo vjen me vrap,duke menduar qe ishe "xhaxhi",merr celularin nga dora ime dhe ulet perkrah meje duke biseduar sikur te ishte e rritur me ty.Po qeshja me vete...i afrohem lehte ke veshi bubuzhelit dhe ..."heyy,ju te dy,jam dhe une ketu".Ti qeshe duke i thene asaj "mos ja jep fare asaj celuarin se nuk e meriton.Flasim bashke ne te dy"...

Je nje nga njerezit e vetem qe deri tani arriti te mbaje peshen time femerore,me ne supe biblioteken plot me libra qe ndertova gjate viteve.Heem,ne momentin qe kuptova dicka te tille fillova te frikesohem tamam ...

Nje dite para ne uni i kisha thene qe te nesermen do kaloja nga ora 8.00 nga rruga ku banonte ai pasi kisha pune ne nje qender aty.Ai,nje nga shoket e mi te ngushte i cili vjen nga nje qytet tjeter por qe banon ne nje studio studentesh me qera bashke dhe me nje mori tjeter studentesh ne te njejten ndertese.Me kishte kerkuar ti bieja ziles nese kaloja andej qe te kishim mengjes bashke meqe ishte heret(per ne studentet) por kisha refuzuar ngaqe s'doja ta shqetesoja ne ate ore.
Te nesermen parkoj diku aty afer,dhe rrugen qe kishte ngelur vendosa ta bej ne kembe meqe vetem aty ishte e sigurte qe do gjeja parking.Kisha vene dy canta krah-qafe ne forme X-i dhe po ecja rruges kur e shoh ate ulur ne shkallet e nderteses ku banon duke pire duhan.
Kur e pashe qesha,i bertas nga larg moton e nje kampanje sensibilizimi te zhvilluar nga studentet ne uni kunder duhanit.Ai qeshen duke me ofruar ne shaka nje cigare.
Me fton brenda por s'pranoj ngaqe s'kisha shume kohe,me rrihej aty ne shkalle,ai shkon shpejt brenda dhe merr jasteke per mua dhe dy filxhane te medhenj me caj me shije luleshtrydheje.E pyes se sa mire arriti ti shqepej nga krevati asaj cironkes.Ai me shikon me ca sy qe i qeshnin dhe ngadale me thote qe se ka te gjate me te,qe s'eshte tipi i tije.E pyes se cili eshte tipi i tije pasi qekur e njoh mendoja qe ai kishte ezauruar gjitha tipet.Me pergjigjet qe ka dhe horizonte te tjera qe s'ka ezauruar por qe ato horizonte tashme kishin sllaveruar horizonte te tjera shume me lart sec ishin te tijat.
Ai vazhdon duke bere nje krahasim me mua,duke perdorur po te njejten fjale qe perdora pak sec. me pare,"ezaurim",nderkohe une isha me "hunden" ne filxhanin e madh te cajit.Me thote qe mesa ka kuptuar,une arrij ti ezauroj njerezit ne nje bisede.E qe intuita ime arrin te zhvesh cdo kuriozitet ne pak kohe,gje qe shpesh me heq kuriozitetin per ti njohur ne forma ate tjera.E shoh nese e kishte seriozisht...por s'i them gje,e le te vazhdoje.
(e tere ajo qe tha me vone me dha shume material meditimi mbi vertetesine e asaj qe tha)
Thote qe ai njerezit i ezauron fizikisht e jo psikologjikisht.I them ne shaka qe pjeserisht fajin e kane ato qe lene veten te ezaurohen vetem nga dy sy te bukur.
"Ver nen xham te erret syte e tu ti,keshtu do besh me pak deme,ate bej ti"-thote duke qeshur.
Ngrihem ngadale ngaqe me duhej te ikja,i le filxhanin ne dore duke i peshperitur lehte qe eshte detyra jone te kurojme "ezaurimet" fizike dhe efektivisht jane te kurueshem,kurse ato psikologjike lene shenjat mbrapa ndaj sidoqofte ai dilte me i fituar se une.
"Mos e ler te te ftohet krevati T..."i them ne fund
-"Je djalli vete vajzo"
Ja bej me dore duke ju dhene flokeve sic ju jepte e ashtu-quajtura e dashura e tije sahere qe i fliste dikush.Ai s'mund te permbahej me nga e qeshura.Dicka eshte e sigurte,ajo femer na ka dhene shume momente te qeshuri me miqet

Tulving:Le ta provojme dhe njehere pyetjen ne lidhje me te ardhmen tende.Cfare do besh neser?
(nje pauze 15 sec)
K.C : Qesh dobet,pastaj thote:" Se di"
Tulving:"E mban mend pyetjen?"
K.C : "Ishte ne lidhje me ate qe do beja neser."
Tulving:"Po.Mund te me pershkruash gjendjen tende emocionale kur mundohesh te mendosh per te ardhmen?"
(pauze 5 sec)
K.C. :"Bosh,me duket mua."

"Eshte njesoj sikur te isha ne nje dhome qe s'ka asgje brenda dhe nje burre hyn duke me thene qe mund te ulesha ne nje karrige,nderkohe qe aty s'ka gje".
-----------------------
Ishin fragmenta qe me shoqeruan gjate gjithe rruges per ne shtepi,fragmenta qe bene me te rende pritjen time ne trafik,fragmente te tilla librash & takime me keto njerez qe po trondisin keto dite te qenurit tim...eshte copetues fakti qe njerezit qe pershkruajne me bukur nje gjendje rastesore emocionale te ne njerezve "normale",jane pikerisht njerezit qe e jetojne 24h/7.
Imagjino sesi nje goditje ne vendin e gabuar,ne momentin e gabuar mund te fshinte cdogje ne lidhje me ty...

Citim:

---

Po citoj ato që tha amor alucius
...eshte copetues fakti qe njerezit qe pershkruajne me bukur nje gjendje rastesore emocionale te ne njerezve "normale",jane pikerisht njerezit qe e jetojne 24h/7.

---