Dhe ndonese heshtin, dicka kerkojne
Rolin qe kam nisur, si me pare luaj
Heshtur rri dhe une, bej sikur s'kuptoj
Bota zien, por s'kam mendime
Truri eshte mpire, noton ne qetesi
Keqardhje nuk ndjen per fletet e bardha
Ne qoshe i ka hedhur, indiferent rri
Ato s'flasin, qendrojne heshtur
Mendjet e tyre, nuk di c'mendojne
Ndoshta me urrejne, ndoshta s'thone asgje
Ndoshta perpiqen nje cast te me kuptojne
Era papritmas nga dritarja hyn
Me fletet e mia mosperfillshem luan...
S'kuptova kur pash, ajo i kish marre?
Apo te arratiseshin ato i kerkuan?
Dhoma eshte bosh, flete nuk ka me
Muzgu mbi qytet do te bjere pas pak
Era nuk fryn, papritmas eshte zhdukur
Me fletet pa mendime, horizontit larg
bleta, vite me pare, kur compjuterat punonin me dos
