Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Turisti i shpirtit (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=1017)

Re: Re: Biopsi e mendimeve te çastit

Citim:

---

Po citoj ato që tha kurti
me behet qejfi qe mendon kshtu, nje shkrim kaq analetikal i perpikt, eshte gjithashtu e pamundur te vij nga nje shpirt i keq, e kunderta faktikisht.
gjithashtu mos e vraj mendjen kaq shume, smoke a joint, relax fajtoro

---

Ken Park i perkohshem

Me eshte merzitur vetja...

Nga kontakti me njerez qe nuk njohin veten aspak... dhe lumturohen ne kaçilen e huaj.
Nga njerezit pa histori qe realizohen me nje makine dhe nje shtepi.
Nga femijet e keqprodhuar, te bindur se bota eshte ashtu si prindet ia kane treguar.
Nga mungesa e alkolit qe do ngjiste kallupat e shpirtit, te lene mizorisht bosh.
Nga te paturit te bej me emigrante qe reduktohen ne mbijetese.

Me jane merzitur rrudhat ne duar, te krijuara nga ndonje prekje e munguar.

Me jane merzitur ato ore te mallkuara qe perbejne diferencen e gjumeve tona.

Me eshte merzitur vetja...

Gjera qe ndodhin. Numrat e faqeve te ndonje teme rreshtohen si ushtare. Aty gjej copeza te vetes ne te kaluaren. Dhe ç'merzitem serisht.

Me eshte merzitur vetja...

Kjo eshte shenje e mire. Merzia nuk eshte gje tjeter veçse vajtim per lumturine. Tregon se diku gjetke a me dike tjeter vetja ime do ishte e lumtur. Fundja nuk mund te merziten njerezit qe nuk dine si do ishin te lumtur. Merzia eshte vetem nje etalon qe nuk kompromentohet kollaj...

"Kur njeh nje lumturi nuk mund ta evitosh me" thoshte Frojdi.

Njerezit sa me shume rriten, aq me shume lumturi njohin. Aq me shume merziten. Aq me pak mund te kompromentojne etalonet e tyre. Behen infleksibel, si meshkuj. Edhe femrat si meshkuj, presin floket shkurt, ti ngjasojne pamjes ushtarake te infleksibilitetit. I heqin botes butesine, embelsine, aftesine per te dashuruar dhe i japin aftesine per te predikuar, per te induktuar, e ndonjehere mashtruar.

Njerezit njohin lumturi... dhe behen kalkulues. Thua se matematika do i coje prape drejt formules se lumturise. Kerkojne pasionin irracional nepermjet racionalitetit prej shahistesh. Dhe si gjithmone gjejne vetem ushtare te ngrene dhe mbreteri ne mat. E pastaj, struken ne komplekset e veta: lumturi te perthara qe teknikisht kane ndodhur.


------------------
Shtojce:
Njerezit duhet te gjenden njehere ne medyshje mes ngjitjes individuale qe krijon alkoli dhe ngjitjes sociale qe krijon familja. Kokeulurit nuk ngjisin kurre qelizat e vetvetes, por vetem gjenet e familjes, nga brezi ne brez, nga buzeqeshja ne buzeqeshje. Dhe bota e shqiptareve eshte plot me kokeulur, sidomos ne emigracion. Prandaj bota jone nuk perparon kurre, teksa i vetmi zhvillim gjendet tek oshetimat e gezimit per nje pjelle te re gjenetike, te cilen do t'a induktojne njesoj, te sigurt se nuk do ngreje koke te shikoje boten pertej qenies SHQIPTAR.
------------------

Teksa vazhdoj te flas mbi "njerezit" ndjej se jam rritur. Dikur urreja çdo fjali te tipit "Njerezit keshtu e njerezit ashtu". Dhe beja mire. Duhet te ha ca ushtare te se kaluares...

Teknokonformizmi

Gjithmone e me shume interneti i adaptohet individit qe gjendet pas ekranit. Duke njohur tipin tend, interesat e tua, mundesite e tua ekonomike, te shfaqen reklama dhe artikuj posaçorisht per tipin tend. Kjo teknologji po izolon njerezit brenda individualizmit akoma me shume, i ben monolitike, te thelluar vetem ne ekzistencen e tyre. Nje person qe nuk para shkon ne koncerte nuk stimulohet kurre te shkoje ne koncerte, ndersa dikush qe blen bileta koncertesh do jete gjithmone ne kontakt. Ai qe ka interes shkencor do ndahet ne menyren e perjetimin nga ai qe ka interes pokerin dhe lojrat e fatit. Do behemi keshtu te huaj ne planetin tone. Realiteti aty jashte eshte i njejte, por dritarja qe i shfaqet secilit per ta pare eshte e ngushte.

Eshte fatkeqesi qe na pret. Heqja e stimujve random qe na bejne boten te shijshme dhe venia perpara e nje pjate me aminoacide dhe reklama specifike, njelloj si ne Matrix, ku çdo njeri kthehet ne bateri per sistemin ekonomik ku ben pjese. Njerezit jane konsumatore, prandaj duhet te bejne funksionin e tyre. Mos beni fjale. Koloset e ekonomise qe prodhon Amerika ju ofrojne dritaren qe ju nevojitet per te marre fryme. Facebook ergo sum. Youtube ergo sum. Gmail ergo sum.

Drejt udhetimit per shoqerine perfekte, ekonomine perfekte, softwarein perfekt, harrojme nevoja baze te njeriut. Shoqeria, ekonomia dhe teknologjia nuk na do te pagatuar. Na do brenda tenxheres me presion, te zbutur, te squllur, konsumatore te konsumueshem. Keshtu historia qe jetojme luhet ne ekuliber mes presionit te rebeleve te rastit dhe ventilit qe leshohet here pas here per ti lejuar shoqerise te mos shpertheje.

Ne shqipet jemi ndertues te rregullit qe s'duhet te shpertheje. Neve vijme nga mos-rregulli, i urrejme shperthimet. Duam vetem pak paqe, mundesi ekonomike dhe shumezim konformist qe trashegon mbiemrin (e mashkullit). Neve s'jemi nga ata qe rrisin presionin, mos u tremb o bote. Neve sapo kemi dale nga izolimi. S'mund t'i lejojme vetes te ushtroje trysni. Ne jemi vetem kercyell, s'i kemi rrenjet ketu. I kemi atje tek toka meme qe lajme e lyejme, qajme e lavderojme. Ne jemi bime te reja, jo peme shekullore. Jemi trungje te posaformuar, s'mund te çajme asfaltet me rrenje kryeneçe. Ne jemi fibra te rreshtuara qe bejne tapetin e rregullt. Erdhem ketu per kete.

Re: Ken Park i perkohshem

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori
Me eshte merzitur vetja...

Nga kontakti me njerez qe nuk njohin veten aspak... dhe lumturohen ne kaçilen e huaj.
Nga njerezit pa histori qe realizohen me nje makine dhe nje shtepi.
Nga femijet e keqprodhuar, te bindur se bota eshte ashtu si prindet ia kane treguar.
Nga mungesa e alkolit qe do ngjiste kallupat e shpirtit, te lene mizorisht bosh.
Nga te paturit te bej me emigrante qe reduktohen ne mbijetese.

Me jane merzitur rrudhat ne duar, te krijuara nga ndonje prekje e munguar.

Me jane merzitur ato ore te mallkuara qe perbejne diferencen e gjumeve tona.

Me eshte merzitur vetja...

Gjera qe ndodhin. Numrat e faqeve te ndonje teme rreshtohen si ushtare. Aty gjej copeza te vetes ne te kaluaren. Dhe ç'merzitem serisht.

Me eshte merzitur vetja...

Kjo eshte shenje e mire. Merzia nuk eshte gje tjeter veçse vajtim per lumturine. Tregon se diku gjetke a me dike tjeter vetja ime do ishte e lumtur. Fundja nuk mund te merziten njerezit qe nuk dine si do ishin te lumtur. Merzia eshte vetem nje etalon qe nuk kompromentohet kollaj...

"Kur njeh nje lumturi nuk mund ta evitosh me" thoshte Frojdi.

Njerezit sa me shume rriten, aq me shume lumturi njohin. Aq me shume merziten. Aq me pak mund te kompromentojne etalonet e tyre. Behen infleksibel, si meshkuj. Edhe femrat si meshkuj, presin floket shkurt, ti ngjasojne pamjes ushtarake te infleksibilitetit. I heqin botes butesine, embelsine, aftesine per te dashuruar dhe i japin aftesine per te predikuar, per te induktuar, e ndonjehere mashtruar.

Njerezit njohin lumturi... dhe behen kalkulues. Thua se matematika do i coje prape drejt formules se lumturise. Kerkojne pasionin irracional nepermjet racionalitetit prej shahistesh. Dhe si gjithmone gjejne vetem ushtare te ngrene dhe mbreteri ne mat. E pastaj, struken ne komplekset e veta: lumturi te perthara qe teknikisht kane ndodhur.


------------------
Shtojce:
Njerezit duhet te gjenden njehere ne medyshje mes ngjitjes individuale qe krijon alkoli dhe ngjitjes sociale qe krijon familja. Kokeulurit nuk ngjisin kurre qelizat e vetvetes, por vetem gjenet e familjes, nga brezi ne brez, nga buzeqeshja ne buzeqeshje. Dhe bota e shqiptareve eshte plot me kokeulur, sidomos ne emigracion. Prandaj bota jone nuk perparon kurre, teksa i vetmi zhvillim gjendet tek oshetimat e gezimit per nje pjelle te re gjenetike, te cilen do t'a induktojne njesoj, te sigurt se nuk do ngreje koke te shikoje boten pertej qenies SHQIPTAR.
------------------

Teksa vazhdoj te flas mbi "njerezit" ndjej se jam rritur. Dikur urreja çdo fjali te tipit "Njerezit keshtu e njerezit ashtu". Dhe beja mire. Duhet te ha ca ushtare te se kaluares...

---

Re: haha

Citim:

---

Po citoj ato që tha lorie

Rastesisht dje po kerkoja kenge to Ardjan Trebicke-s, nje nder kengetaret e preferuar te mi, dhe u ndesha me fajtorinnn.

---

Re: Ken Park i perkohshem

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori
Me eshte merzitur vetja...

Nga kontakti me njerez qe nuk njohin veten aspak... dhe lumturohen ne kaçilen e huaj.
Nga njerezit pa histori qe realizohen me nje makine dhe nje shtepi.
Nga femijet e keqprodhuar, te bindur se bota eshte ashtu si prindet ia kane treguar.
Nga mungesa e alkolit qe do ngjiste kallupat e shpirtit, te lene mizorisht bosh.
Nga te paturit te bej me emigrante qe reduktohen ne mbijetese.

Me jane merzitur rrudhat ne duar, te krijuara nga ndonje prekje e munguar.

Me jane merzitur ato ore te mallkuara qe perbejne diferencen e gjumeve tona.

Me eshte merzitur vetja...

Gjera qe ndodhin. Numrat e faqeve te ndonje teme rreshtohen si ushtare. Aty gjej copeza te vetes ne te kaluaren. Dhe ç'merzitem serisht.

Me eshte merzitur vetja...

Kjo eshte shenje e mire. Merzia nuk eshte gje tjeter veçse vajtim per lumturine. Tregon se diku gjetke a me dike tjeter vetja ime do ishte e lumtur. Fundja nuk mund te merziten njerezit qe nuk dine si do ishin te lumtur. Merzia eshte vetem nje etalon qe nuk kompromentohet kollaj...

"Kur njeh nje lumturi nuk mund ta evitosh me" thoshte Frojdi.

Njerezit sa me shume rriten, aq me shume lumturi njohin. Aq me shume merziten. Aq me pak mund te kompromentojne etalonet e tyre. Behen infleksibel, si meshkuj. Edhe femrat si meshkuj, presin floket shkurt, ti ngjasojne pamjes ushtarake te infleksibilitetit. I heqin botes butesine, embelsine, aftesine per te dashuruar dhe i japin aftesine per te predikuar, per te induktuar, e ndonjehere mashtruar.

Njerezit njohin lumturi... dhe behen kalkulues. Thua se matematika do i coje prape drejt formules se lumturise. Kerkojne pasionin irracional nepermjet racionalitetit prej shahistesh. Dhe si gjithmone gjejne vetem ushtare te ngrene dhe mbreteri ne mat. E pastaj, struken ne komplekset e veta: lumturi te perthara qe teknikisht kane ndodhur.


------------------
Shtojce:
Njerezit duhet te gjenden njehere ne medyshje mes ngjitjes individuale qe krijon alkoli dhe ngjitjes sociale qe krijon familja. Kokeulurit nuk ngjisin kurre qelizat e vetvetes, por vetem gjenet e familjes, nga brezi ne brez, nga buzeqeshja ne buzeqeshje. Dhe bota e shqiptareve eshte plot me kokeulur, sidomos ne emigracion. Prandaj bota jone nuk perparon kurre, teksa i vetmi zhvillim gjendet tek oshetimat e gezimit per nje pjelle te re gjenetike, te cilen do t'a induktojne njesoj, te sigurt se nuk do ngreje koke te shikoje boten pertej qenies SHQIPTAR.
------------------

Teksa vazhdoj te flas mbi "njerezit" ndjej se jam rritur. Dikur urreja çdo fjali te tipit "Njerezit keshtu e njerezit ashtu". Dhe beja mire. Duhet te ha ca ushtare te se kaluares...

---

Mein Kampf

Shkrimtarit nuk i duhen shume frymezime, nuk i duhet nje barre alkol. I duhet vetem deshira per te shkruar. Nje fare derdhje, pjellje, apo ovulimi qe duhet te ndodhe pavaresisht nga bota. Kjo nuk do te thote qe mendja e tyre eshte autonome. Ah, jo. Eshte krejt si te tjeret, plot me caste magjike dhe impulse sociale, tavolina pijesh dhe buzeqeshje te ngerdheshura. Shkrimtarit i duhet imperfeksioni qe te prodhoje perfeksion. Nuk mund te llustroje kepuce te llustruara. Eshte pluhuri i kohes qe ndez furcat e tij. Prandaj me ose pa shpirtra sublime afer, me ose pa deshira e deshirues, shpirti pjellor do prodhoje dicka, ashtu sic shpirti oportunist nuk mund te prodhoje asgje, teksa pershtatet oportunisht me shoqerine.

Gjithcka ekziston ne kete bote eshte njekohesisht nje plehre dhe nje tulle. Nje mbetje historike dhe nje skele ndertimi. Fundja ndertimet tona ngrihen mbi germadha gjendjesh shpirterore. Aty ku bimesia lulezon mbi dekompozimin e jeteve te vdekura. E vetmja gje qe duhet te bejme eshte te kemi kujdes mos vdesim. Te ruhemi nga pertharja totale, te lagemi nga pak, sadopak, qofte dhe kalimthi, aq sa mendja jone mos jete nje regjistrim bosh. Ti lejojme botes te lere nje shenje, nje stimul, nje enderr. Ajo enderr pastaj do na terheqe drejt gjendjeve te ardhshme, drejt deshirave dhe endrrave te tjera, te cilat edhe pse jashte orbites se kesaj shoqerie te rendomte, do na udheheqin drejt piramidave shirterore. Ndertesa ku thelbi nuk dihet nga e ka hyrjen, por rezultati eshte i dukshem.

Miredita Gusht i 2011-es.

Ne ciklet varrim-harrim-lulezim une ngulem si heshte. Nuk di ku perfundoj, por di qe trupi im ngulet ne rrathet e drurit tend si plage botanike. Asnje prej nesh nuk di nese kjo eshte e bukur apo e shemtuar. Vetem e jetojme, si formula magjike te nje realiteti pornografik.

Re: Mein Kampf

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori
Shkrimtarit nuk i duhen shume frymezime, nuk i duhet nje barre alkol. I duhet vetem deshira per te shkruar. Nje fare derdhje, pjellje, apo ovulimi qe duhet te ndodhe pavaresisht nga bota. Kjo nuk do te thote qe mendja e tyre eshte autonome. Ah, jo. Eshte krejt si te tjeret, plot me caste magjike dhe impulse sociale, tavolina pijesh dhe buzeqeshje te ngerdheshura. Shkrimtarit i duhet imperfeksioni qe te prodhoje perfeksion. Nuk mund te llustroje kepuce te llustruara. Eshte pluhuri i kohes qe ndez furcat e tij. Prandaj me ose pa shpirtra sublime afer, me ose pa deshira e deshirues, shpirti pjellor do prodhoje dicka, ashtu sic shpirti oportunist nuk mund te prodhoje asgje, teksa pershtatet oportunisht me shoqerine.

Gjithcka ekziston ne kete bote eshte njekohesisht nje plehre dhe nje tulle. Nje mbetje historike dhe nje skele ndertimi. Fundja ndertimet tona ngrihen mbi germadha gjendjesh shpirterore. Aty ku bimesia lulezon mbi dekompozimin e jeteve te vdekura. E vetmja gje qe duhet te bejme eshte te kemi kujdes mos vdesim. Te ruhemi nga pertharja totale, te lagemi nga pak, sadopak, qofte dhe kalimthi, aq sa mendja jone mos jete nje regjistrim bosh. Ti lejojme botes te lere nje shenje, nje stimul, nje enderr. Ajo enderr pastaj do na terheqe drejt gjendjeve te ardhshme, drejt deshirave dhe endrrave te tjera, te cilat edhe pse jashte orbites se kesaj shoqerie te rendomte, do na udheheqin drejt piramidave shirterore. Ndertesa ku thelbi nuk dihet nga e ka hyrjen, por rezultati eshte i dukshem.

Miredita Gusht i 2011-es.

Ne ciklet varrim-harrim-lulezim une ngulem si heshte. Nuk di ku perfundoj, por di qe trupi im ngulet ne rrathet e drurit tend si plage botanike. Asnje prej nesh nuk di nese kjo eshte e bukur apo e shemtuar. Vetem e jetojme, si formula magjike te nje realiteti pornografik.

---

Re: Mein Kampf

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori
Shkrimtarit nuk i duhen shume frymezime, nuk i duhet nje barre alkol. I duhet vetem deshira per te shkruar. Nje fare derdhje, pjellje, apo ovulimi qe duhet te ndodhe pavaresisht nga bota. Kjo nuk do te thote qe mendja e tyre eshte autonome. Ah, jo. Eshte krejt si te tjeret, plot me caste magjike dhe impulse sociale, tavolina pijesh dhe buzeqeshje te ngerdheshura. Shkrimtarit i duhet imperfeksioni qe te prodhoje perfeksion. Nuk mund te llustroje kepuce te llustruara. Eshte pluhuri i kohes qe ndez furcat e tij. Prandaj me ose pa shpirtra sublime afer, me ose pa deshira e deshirues, shpirti pjellor do prodhoje dicka, ashtu sic shpirti oportunist nuk mund te prodhoje asgje, teksa pershtatet oportunisht me shoqerine.

Gjithcka ekziston ne kete bote eshte njekohesisht nje plehre dhe nje tulle. Nje mbetje historike dhe nje skele ndertimi. Fundja ndertimet tona ngrihen mbi germadha gjendjesh shpirterore. Aty ku bimesia lulezon mbi dekompozimin e jeteve te vdekura. E vetmja gje qe duhet te bejme eshte te kemi kujdes mos vdesim. Te ruhemi nga pertharja totale, te lagemi nga pak, sadopak, qofte dhe kalimthi, aq sa mendja jone mos jete nje regjistrim bosh. Ti lejojme botes te lere nje shenje, nje stimul, nje enderr. Ajo enderr pastaj do na terheqe drejt gjendjeve te ardhshme, drejt deshirave dhe endrrave te tjera, te cilat edhe pse jashte orbites se kesaj shoqerie te rendomte, do na udheheqin drejt piramidave shirterore. Ndertesa ku thelbi nuk dihet nga e ka hyrjen, por rezultati eshte i dukshem.

Miredita Gusht i 2011-es.

Ne ciklet varrim-harrim-lulezim une ngulem si heshte. Nuk di ku perfundoj, por di qe trupi im ngulet ne rrathet e drurit tend si plage botanike. Asnje prej nesh nuk di nese kjo eshte e bukur apo e shemtuar. Vetem e jetojme, si formula magjike te nje realiteti pornografik.

---

Re: Mein Kampf

Citim:

---

Po citoj ato që tha Fajtori
Shkrimtarit nuk i duhen shume frymezime, nuk i duhet nje barre alkol. I duhet vetem deshira per te shkruar. Nje fare derdhje, pjellje, apo ovulimi qe duhet te ndodhe pavaresisht nga bota. Kjo nuk do te thote qe mendja e tyre eshte autonome. Ah, jo. Eshte krejt si te tjeret, plot me caste magjike dhe impulse sociale, tavolina pijesh dhe buzeqeshje te ngerdheshura. Shkrimtarit i duhet imperfeksioni qe te prodhoje perfeksion. Nuk mund te llustroje kepuce te llustruara. Eshte pluhuri i kohes qe ndez furcat e tij. Prandaj me ose pa shpirtra sublime afer, me ose pa deshira e deshirues, shpirti pjellor do prodhoje dicka, ashtu sic shpirti oportunist nuk mund te prodhoje asgje, teksa pershtatet oportunisht me shoqerine.

Gjithcka ekziston ne kete bote eshte njekohesisht nje plehre dhe nje tulle. Nje mbetje historike dhe nje skele ndertimi. Fundja ndertimet tona ngrihen mbi germadha gjendjesh shpirterore. Aty ku bimesia lulezon mbi dekompozimin e jeteve te vdekura. E vetmja gje qe duhet te bejme eshte te kemi kujdes mos vdesim. Te ruhemi nga pertharja totale, te lagemi nga pak, sadopak, qofte dhe kalimthi, aq sa mendja jone mos jete nje regjistrim bosh. Ti lejojme botes te lere nje shenje, nje stimul, nje enderr. Ajo enderr pastaj do na terheqe drejt gjendjeve te ardhshme, drejt deshirave dhe endrrave te tjera, te cilat edhe pse jashte orbites se kesaj shoqerie te rendomte, do na udheheqin drejt piramidave shirterore. Ndertesa ku thelbi nuk dihet nga e ka hyrjen, por rezultati eshte i dukshem.

Miredita Gusht i 2011-es.

Ne ciklet varrim-harrim-lulezim une ngulem si heshte. Nuk di ku perfundoj, por di qe trupi im ngulet ne rrathet e drurit tend si plage botanike. Asnje prej nesh nuk di nese kjo eshte e bukur apo e shemtuar. Vetem e jetojme, si formula magjike te nje realiteti pornografik.

---