Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Turisti i shpirtit (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=1017)

plloshtani po ku e ke kete frymezim o zot, dhe une kam shume per t'ju rrefyer por tani jo, javen tjeter po. Ju pershendes te gjitheve!

Njerezit flene. Vetem ti jep e merr me valet e shpirtit. Do ti masesh, do ti ndryshosh.
une fle, gerhas, dhe nuk e di se cfare ben ti me shpirtin po te keshilloj qe te flesh edhe ti, nuk jam doktor po gjumi eshte i shendetshem, pagjumesi ka pasaoja distrofike, pagjumesia te shkeput nga realiteti, pagjumesi te ben pagjume kur je pagjume ngatarron njerzit rruges, rruga eshte e mbushur me makina, me mister, edhe po nuk qe ne rruge do rrish ne shtepi do te shohesh ose Brave heart ose do futesh ngdonje film nga ato me pulle te kuqe ne video. Une fle...... jo se ma do qejfi po se duhet te zgjohem neser heret...

Me vlere

Humbas dicka...& njekohesisht gjithcka.....Humbas 2 sy, qe me veshtrimin e tyre shkrinin cfaredolloj akulli ne shpirtin tim....Humbas 2 buze ,prej te cilave gjithmone dilte siguria,ngrohtesia,dashuria...Humbas nja zemer dhe ne te njejten kohe ``strehen`` time .Ate vend ku e ndjeja veten te mbrojtur nga stuhite e jetes....Humbas nje njeri dhe bashke me te pasqyrimin tim.....Humbas nje jete....Jeten time....Humbas TY....


__________________

Jam me se i kenaqur kur lexoj kesisoj postimesh, te nje rangu te larte dhe nje shkrim qe fsheh diturine ndaj fshehtesise dhe humbjes se papercaktuar!!! Aty-ketu me bota rinore i ka hudhur patkojt pertej perdeve te hekurta, ke prishur gardhe te vena gabimisht dhe ne rrjedhoje ke sendergjuar nje imazh te bukur pergjate hartimit te nje letre me peshe.Ketu shihet "qarte" bota e goces se fshehur qe gufon ashtu si nje vullkan dhe qendron si nje lule per te pare humbjen e saj...Dhe ne fund eshte lidhur si nje kurore rinie me pasionin qe ka ndier brenda shpirtit te saj qe tanime eshte edhe e pambrojtur nga gjithçka.
Kjo do te ishte nje udhe pershkrimi i kesaj letre. Dhe jo rastesisht mora detyre te vleresoj kete punim te ndertuar me lloj-lloj ndjenje artistike e poetike.
MIREKUPTIM NGA UNE ADELAIDA.

Plloshtani te lumte qe e vure ne pah, cfare Adelaida ka shkruar eshte fantastike. Une e kam cituar dhe ne ditarin tim... mrekulli! S'po shtoj me shume nga fjalet e tua mik, edhe Adelaides i nis nje perqafim per t'i treguar, se pas cdo humbjeje ka nje fitim te madh.

Nder ditare te pluhurosura po kerkoja dhe gjeta(s'di nga kush):

"VETEM NJE JAVE JETOVA”

Te henen jetova mes imagjinatave te prinderve te mi,

Te marten linda,

Te merkuren u rrita,

Te ejten mesova te tere misteret e botes,

Te premten dashurova,

Te shtunen u martova ,

Te dielen vdiqa per te mos lindur me kurre!


Dhe cdo gje qe iken ... VJEN!!!

shpirti im ne keto momente po jau injektoj dhe ju pershendes nga turisti i shpirtit dhe nuk ju kam harruar, ju dua shume!

Ti je nje qiell i bukur vjeshte, roze e tere çiltersi!
Po si nje det, trishtimin ngjit mbi mua, duke u dridhur,
E le pas duke rreshqiitur mbi buzet e mia mavi,
Kujtimin pervelonjes te baltes se tij te hidhur.

-Dora jote pershkon me kot gjoksin tim qe lengon:
Mikja ime, s'eshte me vetem nje vend i shkrumbuar,
Prej thonjve dhe dhembeve te grave,ajo qe kerkon,
Ndaj mos kerko me! Zemren bishat ma kane gllaberuar.

Zemra im eshte nje pallat prej turmes i perdhosur,
Brenda saj njerez dehen, zihen, ngelen te sakatosur,
Parfumi i embel i qafes tende seç po me ndjell...

A do pra, kamzhik i rende shpirtrash, ti Bukuri!
Me syte e zjarrit qe shndrisin si nje dite festash ne qiell,
Ato mbeturina e lena prej bishave ti kthesh ne hi......

plloshtani & i_lire

Nuk me pelqen modestia atehere kur eshte e shtirur prandaj ju them flm shume qe te 2 per vlersimin ...sepse ne fund te fundit eshte nje vlersim jo per mua ,jo per ate qe une perfaqsoj,nickun ADELAIDA por eshte nje vlersim per shpirtin tim ,pasi cdo fjale e shkruajtur nuk eshte e imja por e asaj qe kam brenda ne shpirt....
Une nuk di te flas atehere kur dua te shpreh dicka ,por kur ja le kete detyre shpirtit atehere ai hudheheq jo vetem doren time por edhe mua...Eshte i vetmi qe i takon te flasi sepse eshte ai qe ndjen ,ai qe vuan,ai qe gezohet....
Dhe sot vertetova qe eshte ai qe ma jep edhe emrin....
Edhe njehere shume flm dhe nje perqafim te fot te fot nga mua ...

..dhe sot

.... per te paren here mu kujtua nje pjese kenge qe e kisha harruar:
vorrei
iluminarti l'anima
nei blu,
nei giorni tuoi piu fragili
io ci saro
come una musica
come domenica
di sole e d'azzurro
vorrei
liberarti l'anima....
dhe pershendeta dike ......duke i premtuar me mendje qe ndricimin e zemres do t'ia jepja une.
por me pas veshtrova brenda dhe pashe qe s'isha ndricuar as vete....

e megjithate forca qe me lidh eshte kaq e madhe....kaq e pafundme....sa une shnderrohem frikshem ne nje vale te ngrohte ,rrezatuese...qe reflektohet....
dhe cuditerisht ndihem e ndricuar nga nje pershtjellim ndjenjash,pa e kuptuar as vete se si.

lorie, ADELAIDA, plloshtani, i_lire, elbasanlliu_2003, sa te mire qe jeni

O zot, tek turisti i shpirtit e kuptoj se me c'njerez kam te beje, me ç'shpirta te ndjeshem dhe romantike

Engjejt ju pacin ne mbrojtje, te gjitheve
e pasioni i artit kurr mos j'u shterrte
se prej tij ju linde kenge e dashuri
sa vete ne jete s' kishe provuar.
E prej fytyres buronte vec miresi,
packa nese shpirti kishte dhembje.

Engjejt ju pacin ne mbrojtje, fytyre e cilter
se ju jeni shpirti i dashurise edhe pse vete pa dashuri,
ti je shpirti i kenges - edhe pse vete pa kenge,
se askush nuk botoi vargje erotike per ju
e djemt s'u marrosen me serenata
por me kenget tuaja vajzave te tjera
u kendonin.

Gezimi kurr mos te shterrte tek ju,
zemer e dhembshur,
se i dhe gjithesekujt nga pak ngrohtesi,
nga pak drite te shpirtit tend u dhe,
qe te mjeret te kishin guxim te mendonin
se kur gezimi ngrine si nje pike loti
prej kenges mund te shkrihej
e ndizej ylli i shpreses,
qe plaga te mos kishte aq mundim.

U mbledhshi zogjt e Shqiperise, vellezer,
aty, tek floket thinjosh, ne Itali
e ju kthefshin kenget tek ju serisht,
qe ta gezojne jeten mergimtare
e tju zbardhin vitet qe ju kane mbetur,
se cdo fijez e trupit tuaj jeton me kenge
e prej tyre e keni rrojtjen dhe pas vdekjes.

Di sole e di azzurro - Giorgia