Mbreme isha diku jashte Shkodre me familjen dhe ne mesnate gjate kthimit per ne shtepi pak e lodhur nga dita e ngarkuar qe kisha kaluar dhe pak nga "emocionet" qe kalova gjate darkes ,mbeshteta koken tek xhami i makines dhe po perendohesha ne gjume ,kur nje ngacmim rrezesh dhe ndricimi i befte me solli ne vete. Ishte nje gjysmehene verdhacuke , e fshehur pas reve te dendura qe dukej aq e madhe saqe pas nje % te gjate mbi te m'u duk sikur e kisha nje pellembe larg meje dhe mund ta prekja. Qe ne ate cast dhe deri tani vazhdon akoma te me perfaqesoje kenga "Flas me henen" ....
