Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Në rrotë të lirë...këtu nuk është filozofia (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=263)
-- Mendime te castit... (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=18442)

- Çfare do per veten, tani?
- Të perqafoj nënën e t'i them që do të bëj një udhëtim të largët.
- Do të kthehesh tek ajo?
- Gjithmonë. Por më përpara duhet të iki që të mund të kthehem.
- Pastaj?
- Pastaj do të zhvishesha nga çdo mësim a eksperience që kam mësuar e kaluar.
- Pa pendim?
- Asnjë.
- Pastaj?
- Pastaj, një çante me gjërat më kryesore që do të më duhen: Nje hartë, busull, libër shënimesh, lapës dhe një libër.
- Vetëm kaq?!
- Asgjë më shumë.
- Po zemren?
- As zemren. Vetëm çantën, këpucët dhe shpirtin e zhveshur.
- Përse kaq pak?
- Që të bëhesh ai që je destinuar të jesh, duhet të braktisësh çdo gjë që ke qënë.
- Kuptoj. Pastaj?
- Pastaj do u jepja këmbëve.
- Sa zgjat udhetimi?
- S'mund ta masësh udhëtimin e shpirtit. Nëse magjepsem nga natyra, gjë që me siguri do të ndodhë, do të zgjasi më shumë sesa mund të të them tani. Por kuptoje që ky udhëtim është që te harroj kohën, e jo të varem përsëri nga ajo.
- Po pastaj?
- Pastaj do kthehem në shtëpi tek nëna. I kam premtuar.
- Ka kaluar mjaft kohë qëkur ke ikur. Si do t'i justifikohesh?
- Do ti dorëzoj shkrimet e mia.
- Mendon se do të të kuptojë?
- Nëse s'më kupton, do të më ndjejë.
- Çfarë do të ndjejë?
- Do të kuptojë që gjithçka që ikën, një ditë kthehet, e gjithmonë në një formë tjetër. Ikja është gjithmonë e njëjtë, kthimi përherë i ndryshëm.
- Do te marrin fund udhëtimet e tua me kaq?
- Sigurisht që jo.
- Çfarë synon më tej?
- Të marr dhe zemren me vete!