Forumi Horizont - Copeza jete nga e kaluara...

Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Ditari (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=179)
-- Copeza jete nga e kaluara... (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=5885)

Sot jam zgjuar me nje deshire kanibaleske per te bere cope-e-grime deri ne fibren e fundit cdogje qe me kujton ngordhesira te tilla.Ngordhesira qe s'duan te shohin askend me mire se veten,shpiftesira qe kalbjen e tyre duan ta shohin dhe tek te tjeret...ptuhhhh!

Nga ora 11.30 bie zilja e shtepise,ishte Ai.E pyes se pse s'ishte ne pune,me thote te shoh brenda makines te tije...zgjatem si nje femije ne maje te gishtave te shoh: ishte nje bouquet me orchidea me nje kartoline ne te.Me porosit te behem gati cike shpejt meqe s'kishte dhe aq shume kohe se do shkonim tek puna e mamit te ja jepnim.E pyes se pse kishte lene punen,s'kishte dhe aq rendesi.Me pergjigjet qe ka shume rendesi,qe nuk donte qe individe margjinale qe per ne s'egzistojne fare te me prishin humorin qofte dhe me meskinitete si urimi i vdekjes i nje njeriu te familjes.

Arrijme tek puna e saje fiks ne oren kur merrte pauzen e drekes...gjitha koleget e saja qe njoh me vite afrohen duke puthur mua dhe Ate,edhepse ishte hera e pare qe e shihnin.Njera nga ato,njekohesisht dhe shoqja e ngushte e saje,atij i sjell kafe dhe mua leng frutash.Kishin ngelur duke bere bisede me ne tere pauzen e tyre,i them me mbrapa Atij"ngelen pa ngrene me duket per te derr-derrur me ne(

)"Ai qesh"kuriozitet femrash"Une"maskilist!"Ai"feeling better?" -"ehe

Sot kisha nje mbasdite ndoshta pakez te cuditeshme: miku im i ngushte me telefonon te me tregonte qe ishte tek shtepia e prinderve te tije e qe e ema i kishte kerkuar te me ftonte per darke tek ato meqe kisha kohe pa qene.Familjen e tije e njoh mire,kemi 11 vjete qe kemi patur nje maredhenie pothuajse vellazerore me te.Jane nje familje e vjeter aristokrate e qytetit ku banoj,vazhdojne te jetojne ne nje shtepi impresionuese ku veprat e antikuariatit mbizoterojne shoqeruar me mure qe vazhdojne te jene te veshur ne cope te kuqe ne vishnje,sofa'te bezhe me mbeshtetese ngjyre te arte,raftet e hapura me serviset e argjendit,dyshemete e drunjeta,studioja qe dikur ka qene e gjyshit te tije vazhdon te mbaje mbi te vulen e gjyshit ne nje mbajtese argjendi,foto,libra...nje pikture gati magjike e tije.Aty kam nuhatur perhere atmosferen e vjeter te ketij qyteti qe u kthye ne nje port strehues mbas stuhise Shqipetare.Shtepia e tije me kujton shpesh shtepine e gjyshit tim,ate te para viteve 90' natyrisht,mbas 90' i shpetoi vetem studioja dhe libraria e tije modernizimit shqipetar i cili vjellte per hundesh dhe goje cdogje qe kishte te bente me te kaluaren,qofshin dhe pjeset qe duheshin ruajtur,e qe u be magnet per llojet e reja te plastikes,hekurishteve,pllakave...sa pa vlere.Ne nje forme apo ne nje tjeter vazhdoj te nuhas ate eren tipike te studios te tije...vanilia,ah po,vanilia,ere druri,kafeje te sapo shtypur...Si femija i pare vajze ne familjen direkte timen,kam qene perhere e preferuara e tije ne krahasim me cunat e xhaxhallareve.Mbaj mend qe hyja shpesh ne studion e tije ndersa ai punonte,linte cdogje dhe me kerkonte ti recitoja vjershen e fundit qe kisha mesuar ne kopesht ose vjershen e fundit qe me kishte mesuar ai.Me merrte ne preher dhe me perseriste shpesh"ti do jesh krenaria e gjyshit gjithmone".

Po thoja...sapo mberrita tek ato ajo po me perqafonte me nje sinqeritet dhe fisnikeri te papershkrueshme,madje duke me qortuar per "mungesen".Me ftoi ta ndihmoja ne guzhine per te pregatitur darken.Ne muhabet e siper,une ne iluzionin qe ajo mund te dinte per lidhjen e tije te re me nje goce qe e ema e njihte mire,i them qe jane cift i lezetshem etj.I iku tere gjaku nga fytyra nga tmerri,lol,une e dija qe se pelqente shume ate gocen por se dija qe do e deshperonte kaq shume nje fakt i tille...Perfundoi duke me thene"i kam thene perhere te me sjelle ne shtepi nje vajze si ti,e jo vetem si shoqe...te mos merret me femra te tilla".Situate jo e kendeshme per mua,sidomos nese duhej ti thoja gjera te tjera ngaqe doja ti merrte vesh me mire nga goja ime

Me vone dolem ne kopeshtin mbrapa shtepise tek pishina,me nga nje gote vere...ai hyri ne pishine e me nje mashtrim me beri ti afrohesha pishines,me terhoqi e perfundova me gjitha rrobat brenda.

Kam nje jete te cmendur,te mbipopulluar nga njerez te cmendur por...mua me pelqen keshtu sic eshte,s'do doja te ndryshoja asgje ne te.

Kane qene kaq te lodheshme ditet e fundit,mbas sforcimeve te provimeve te cilat me konsumuan gati cdo energji mendore po pason dhe organizimi i nje te eventeve me te shume-pritura te organizates studentore(gje qe po me konsumon dhe fizikisht).Kemi dite te tera qe organizojme dhe gjerat me absurde.Nderkohe kishim kaluar buxhetin e akorduar,mbas ca kerkesave te tjera u vendos te na zgjerohet buxheti me nje shume qe as qe e kishim enderruar

Gati cdo dite behen prova per spektaklin qe do jepet para nates te shenjte te Fakultetit tim (

)Ngaqe aspektativat jane aq te medha kete vit ndaj bordit drejtues jemi nen njefare presioni psikologjik.Kjo ka patur kryesisht gjera pozitive,sidomos per ne te tre,u provua dhe njehere sa shume e mbeshtesim njeri-tjetrit...ka qene qe ne fillim nje mbeshtetje e pakushtezuar,mund ta quaja dhe te verber pasi asnjeri nga ne asnjehere nuk ka vene ne dyshim veprimet e dy te tjereve dhe atehere kur kishte ankesa kalamajsh.Ka patur raste ne te cilat dhe kemi qene gabim por qortimet kane qene perhere privatisht ndersa publikisht kemi mbrojtur shpinen e njeri-tjetrit.Ndoshta ky eshte sekreti i suksesit tone,miqesia.

Me pret nje tjeter event personal,nje arritje do thoja...jam aq e emocionuar.Po arrita te kap kete maje do kete vetem nje obstakel kohor per te arritur ate qe dua perfundimisht

YES,YES AND YESSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS
SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS

Kaluar vitin me shkeputjen me te madhe nga te tjeret.

S'me besohet...wauwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww

f*bastards yessssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
SSSSSSSSSSSSSSSSS Harvardddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddd
yihaaaaaaaaaaaaaaaa.I did it,I dit,I did itttttttttttttttttttt.

Go Amor!!
Go Harvard!!

COPEZE JETE NGA E KALUARA: Ishte nata e katert e korrikut,nata e fishekzjarreve,telefonata e dikujt e vazhdimesoi entuziazmin. Me buzen ne gaz degjova ata te dy teksa kendonin melodine qe luhet zakonisht ne piano sa here qe nje vajze ecen drejt altarit. S'po e merrja dot me mend sesa karragjoze po beheshin duke mermeritur dhe duke hedhur kunja njera pas tjetres mbi personin qe sapo kisha folur. Une me nje shikim te cuditur ia krisa se qeshurit dhe nxorra disa argumenta qe ti bindja se ate qe po mendonin s'kish per te ndodhur per nje kohe shume te gjate.

Thank you Darke,Darma,(poashtu dhe nga tema tjeter)demokrateforever,eyesight,Lorie...te tjeret qe me kane kontaktuar ne celular,mp,e-mail,msn(...)i kam falenderuar ne forme tjeter

Per mua nuk ka aq rendesi nese eshte Harvard apo te ishte ne Universitetin e Tiranes,ajo qe ka vertete rendesi per mua eshte arsyeja qe me coi aty: cmim/shperblim simbolik per arritjet e mia ne formen e nje burse disa-javore per te bere praktike atje.S'mund te mohoj dhe faktin qe ruaja pak frustracione nga viti akademik qe kaloi: edhe pse kisha rezultatet me te larta te grupit tim njohja e atij viti s'me shkoi mua por nje cunit qe vitin para atij vitit kishte qene me i miri dhe vjet kishte pak pike diference me mua.Ishte nje plotesim shpirteror qe ja kisha borxh vetes.Per te tjerat mu be qejfi ngaqe mund ti jepja nje sodisfaksion te tille prinderve,poashtu gjyshit (te cilin do e shoh brend apak ditesh).

S'kam arritur akoma te besoj tamam ate qe po ndodh,biles sot po i thoja partnerit te me pickonte qe me ne fund ti pranoja vetes dicka te tille.Sidoqofte jam e sigurte qe do jete nje eksperience qe do shijoj deri ne sekonden e fundit

Amor, dicka qe me ka ndihmuar te eci perpara ne jeten time (here me ngritje e here me zbritje) eshte pikerisht te arrish ti thuash vetes "TI MUNDESH!!" Atehere kur te thone qe nuk ka rrugedalje, qe nuk pa zgjidhje, qe nuk ... etj. ti mund ti tregosh vetes ne radhe te pare (per mua kjo eshte primare) dhe te tjereve qe asgje nuk eshte e paarritshme, duhet vetem vullnet i mire. Shume suksese dhe njehere

Dhe mos harro:: gjithnje do te kete qen qe lehin... ti vazhdo te ecesh!!!

To be in Harvard Amor, is very important and a nice experience in your life.
Congrats and suksese te metejshme ne kariere.

Nje mbremje te bukur ne Tirane kisha dale me shoqerine time, ok me shoqerine e motres time dhe po kenaqeshim po pinim nga nje gote vere per qef. Nje mik yne i tavolines papritur pa 2 miq te tij turist te cilet pa hezituar u afruan ne tavolinen tone. Miku yne per te mos u treguar i pasjellshem u detuarua ti ftonte te uleshim gje qe na e prishi pak terezine po nejse thashe me vete hajt mo se mik i mikut te mikut e dini si vete ajo pune kur "dikush tjeter paguan per pijet". Dhe fillojme te njihemi pasi ishim nje grup i mire te rinjsh. Pasi miku yne i cili nuk shquhej per te pire kthehu nje bire filloi te shante shqipetaret nje menyre te atille qe mua mu duk shume fyese. E lashe sa u kenaq dhe i thashe ne anglisht: you can be very smart, you can be very beautifull, you may think you are so perfect but to me you are worth nothing, because you do'nt appreciate the blood that runs through your veins. The world is full of hypocrites like you WHO STILL DON'T KNOW THAT NO ONE IS PERFECT NOT EVEN THE VERY RICH. And I left. The end.
PERSHENDETJE

Kam aq shume per thene,por e verteta eshte qe s'kam patur as vete kohen per te perpunuar ne nje forme te duhur ate qe kam perjetuar keto dite.Ndihem plot dhe bosh njekohesisht;plot nga njerezit qe rigjeta,bosh nga situata...

Amore suksese dhe me bahet shume qefi edhe pse nuk njihemi personalisht. Sa lezet kur perparojne shqiptart. ai Gill t'na marrte ligat neve, ja dhe nje Shqiptare ne Harvard. Thjesht kurjoze per cfar dege do e vazhdosh???

Ndofta vertet nuk do te shkosh per miqesira atje, but everything new is a kind of experience. You always learn and need something edhe nga milingonat qe i shkelim dhe jane shume te vogla.

Une per vete e kam pare me dylbi Harvard, shkoj per ndonje xhiro dhe per te pire ndonje kafe, per te degjuar muzikantet e ndryshem neper rruget e Harvard Square dhe per te pare ndonje exibition. That's it.

Te tjerat do te na i thuash ti.

"Cfare ke?" Perseri ajo pyetje.. e degjuar me mijera here.. pergjigja ime si gjithmone nje levizje e kokes dhe hedhje e veshtrimit diku larg, nuk dua te me besdisin...te futen ne mendimet e mia... "Cfare ke?" nuk eshte pyetja, eshte menyra se si behet ajo, pothuajse e vrazhde. eshte kjo vrazhdesi qe me ben te mos pergjigjem. Perse behet nje pyetje e tille kur nuk je i interesuar per pergjigjen qe do te marresh? Perse e ben? Eshte me mire te mos e besh fare, eshte me e ndershme. dhe une..me mire nuk pergjigjem fare por zhytem ne ate rremujen e madhe qe krijojne mendimet e mia e nis ti shtjelloj ngadale. Hmmm cfare ke?

Dedikuar ime dashurorit

Così deserta la citt�_
Io non me la ricordo più
Guardando un film
In bianco e nero davanti alla tv

Le corse dietro a quel pallone
Su quella strada di periferia
E sogni sotto al ponte della ferrovia

C'è sempre un treno che va...e va...
Quasi sempre verso il nordo dintorni
Il treno va e va
E quasi sempre indietro non ritorni

C'è un film di Rocco alla TV
Dal meridione arriva su
Quella valigia di cartone oggi non c'è più...

Ognuno sceglie la stazione
Ma a volte sbagli la destinazione
Se perdi il treno giusto
Perdi il gusto della vita

Il mio treno va e va...
dentro al mio vagone pieno di sogni
Il mio treno va e va e va
Con le paure ed incertezze ed inganni

Para papa para paparapa...ra papa...pa...pa...

La vita come il treno va
e un'altra estateormai è gi�_ qua
Da quella lunga galleria
Il treno spunter�_

Io sulla spiaggia sotto il sole
Ascolto una canzone di anni fa
Che dice il treno dei miei
pensieri all ìncontrario va

Il mio treno va da te..
Perché sei l'unica stazione per me
Il mio treno va da te...
Perché mi porta sempre a casa da te...

Che sei la cosa più importante che
c'è... E intanto scrivo una canzone per te...

Il mio treno va da te...
Che sei la cosa più importante che
l mio treno va da te...
È... E intanto scrivo una canzone per te...

----------------------------------------------------------------

Kisha konsumuar gjithe nervozitetin tim qe nje jave perpara udhetimit tim mbas tere atyre viteve,ishin aq shume,s'i mbaj mè mend...E si t'i mbaj mend?Viti 0 per mua filloi kete jave,javen qe lashe Shqiperine serish mbrapa meje.

U ngrita ne mengjes,s'kuptoja ne fakt qe ishte pikerisht dita qe me ishte dukur aq e larget gjate shume koheve.Njerezit e tjere te familjes me prisnin ne Shqiperi,babi e ka patur perhere si rregull te mos fluturoje asnjehere me tere njerezit e familjes ne nje avion,kjo "ne rast aksidenti per te evituar shuarjen e nje familje te tere".Kusheriri kishte fjetur ne dhomen e tije te dikurshme.Me solli dicka per te pire.Bie zilja e deres.Ai ngrihet dhe e hap.Ishte "ai-u im".Do me conte ai ne airport.Zbres poshte,me jep miremengjesin.Me pas shkojne ne guzhine me kushon dhe i servirin vetes kafe.Miq te mire ato te dy.Nderkohe une shkoj dhe bej nje dush,behem gati...serish e pergjumur,sikur te isha duke vajtur ne universitet.Ato te dy marrin valixhet e mia,i fusin ne bagazhin e makines te ime dashurorit.Perqafoj kusheririn tim fort tek dera e shtepise,tanto do e shihja mbas pak ditesh ne Shqiperi por serish s'ndihesha mire duke e lene pas;ai per mua ka qene vella/moter...cdo gje.Gjate gjithe rruges ne makine me Ate po mendoja momentin e ndarjes ne airport,heret e tjera kam qene une ajo qe ka qene ne pritje te ardhjes te tije,tani rolet ndryshuan edhepse per pak dite pasi dhe ai kishte bere nje jave te lire e do vinte ne Shqiperi.Sa e lumtur qe isha;ai,nje mashkull qe mund te kishte femra me te bukura se une,me te sukseseshme,me te lira,me me pak komplekse...zgjedh pikerisht mua,me qendron mua besnik gjate me teper se dy viteve,me qendron afer ne forme te pakushtezuar dhe...tani do vinte ne Shqiperi vetem per mua.

Hyjme tek parkinget nentokesore.Marrim nje nga karrocat e bagazheve dhe hyjme brenda ne airport.Ishim heret,ai propozon te pijme dicka,une pranoj.Ishte nje nga heret e vetme qe ishim aq te heshtur per aq gjate.Ndjenja e largimit(qofte dhe per pak dite)trishton.

Ora e fluturimit tim afrohet,erdhi koha te iki.Ai me jep valixhet,mundohet ti ver ne pozicion qe te me mundojne sa me pak deri tek check-ini meqe s'lejonin karrocat deri aty brenda.E perqafoj,shtrengoj fort,puthi ne qafe,gushe,sy...ishte nje nga heret e pakta ne jeten time qe kam derdhur lot ne publik.Shkoj te chek-in valixhet me pas.Pastaj,mbasi eca pa reshtur 10 minuta neper labirintet e airportit madheshtor te vendit ku banoj arrita ne "destinacion".Pres 30min ulur,nje cift shqiposh me nje kalama aty perkrah.Kisha aq shume uri,shkoj tek nje automat aty afer dhe blej chips.Me pas hyj ne radhe,me kontrollojne passaporten dhe bileten...nje nga asistentet e fluturimit me pershendet.Shkoj ulem tek karrigia ime,ana e majte,vend vetem per dy persona.

(Vazhdon)

Hajdeni në Harvard!

Belina Budini
Margen Çuko

Një shqiptar në Harvard, që hap rrugën për të tjerët

Nuk mban syze të trasha, dosje apo çantë të madhe me vete, nuk humbet në të thella dhe flokët nuk i lëpin anash, si ato gjenitë e Harvardit, që skematizohen në filmat e Hollivudit. Margen Çuko nuk është prototipi i vjetër i studentit të Harvardit, ose “peshkopit” siç thuhet nga ne, ama është një ndër ata pak shqiptarë që diplomohet në universitetin numër një në botë, sipas klasifikimit akademik të universiteteve, në Kolegjin e famshëm të Harvardit, që është edhe më i pasuri i botës. Ka ndjekur një rrugë të vështirë për të mbërritur atje, që duket se është edhe e vetmja që u është rezervuar shqiptarëve deri tani. Jo vetëm me rezultate të shkëlqyera dhe anglishte fluente, por duke kaluar së pari nga një shkollë e mesme e huaj, mundësisht e rrjetit të kolegjeve të botës së bashkuar. Por, Margeni që diplomohet këtë vit për ekonomi-financë në Harvard, kërkon t’ua thjeshtojë rrugën shqiptarëve të tjerë që duan ta arrijnë këtë universitet elitar. Duke u nisur për Harvard, edhe direkt nga Shqipëria. Dhe e ka nisur, bashkë me tetë shqiptarët e tjerë që studiojnë atje, me themelimin e një klubi të shqiptarëve të Harvardit.

Një Klub Shqiptarësh të Harvardit, që kërkon të hapë dyert e universitetit numër një të botës, për më shumë shqiptarë. Tetë shqiptarët e Harvardit, të vendosur për t’u kthyer në Shqipëri, por më parë duan të ndërtojnë një urë të re, që shqiptarët ta arrijnë ëndrrën amerikane, nëpërmjet Universitetit të Harvardit.

TIRANË

– Që nga Noli dhe Konica, shqiptarët që kanë studiuar në Harvard janë fare pak. Ndërsa edhe shtete të tilla si Singapori i përgatisin atje ministrat, liderët dhe elitarët e tyre, nga Shqipëria është ende e pamundur të mbërrish direkt në Universitetin e Harvardit. Ata pak syresh që kanë mbërritur, kanë ndjekur një rrugë të ndërlikuar, ndërsa të tjerët nuk kanë mundësinë as të aplikojnë. Kjo është arsyeja, pse 8 studentë me shtetësi shqiptare të Harvardit, kanë themeluar të parin Klub Shqiptar të Harvardit në SHBA. “Kanë munguar tërësisht kontaktet mes këtij Universiteti dhe nxënësve nga Shqipëria, mes Harvardit dhe shtetit shqiptar”, - tregon Margen Çuko, student në prag të diplomimit në këtë universitet.

“Klubi Shqiptar i Harvardit”, i themeluar vetëm pak muaj më parë, duket se mund të jetë një urë e re për arritjen e ëndrrës amerikane nga shqiptarët. Sigurisht, nga ata më të shkëlqyerit dhe që kërkojnë më shumë. Pavarësisht euforisë që studenti shqiptar thotë se është tipike harvardiane, plani i këtyre studentëve shqiptarë të Harvardit, nuk duket aspak i keq. Aq më tepër që kanë gjetur edhe paratë. U mungon vetëm një marrëveshje me shtetin shqiptar. Plani më i shpejtë, është ai i hapjes së një shkolle verore me lektorë nga Harvardi në Shqipëri dhe përgatitja e 100 deri në 200 aplikimeve nga nxënësit e shkollave të mesme shqiptare, që kërkojnë të ndjekin Harvardin. Deri tani, numri i shqiptarëve që arrijnë të aplikojnë, nuk është asnjëherë më i madh se 3 ose katër syresh në vit. Ata më mirë të orientuarit, sigurisht.
Margeni dhe disa nga miqtë e tij të klubit, duket se kërkojnë të gjejnë kështu edhe një urë për veten e tyre, pasi kanë mendimin të kthehen në Shqipëri. Edhe pse e ka të lidhur kontratën me J.P.Morgan, një kompani e madhe financiare dhe bankë investimesh, që i ka akorduar një vend pune pas studimeve në sektorin financiar të Bursës, Margeni thotë se do të kthehet sërish në Shqipëri. Sigurisht, jo menjëherë. Të paktën jo, pa siguruar ato të domosdoshmet, paratë. Dhe kushedi, ndoshta për t’iu futur politikës. Në fund të fundit, ai mendon se politikanët shqiptarë korruptohen, edhe sepse futen në politikë të papërgatitur financiarisht, start i cili, dihet që në Amerikë nuk konceptohet.

Por, deri atëherë do të rrjedhin shumë ujëra dhe vajzat e djemtë shqiptarë në Harvard, të frymëzuar nga filozofia amerikane e punës, kanë nisur diçka, nuk ka rëndësi se çfarë. Madje Margeni rrëfen se pavarësisht se është president i këtij klubi, që ka fituar simpatinë e profesorëve dhe të studentëve të tjerë të huaj, bën edhe punë të tilla si, ndihmës i kujdestarit të godinës, banakier e kamerier në raste festash në shkollë, si edhe në policinë e shkollës, punë këto të paguara relativisht mirë. Por, rroga e mëvonshme e një të diplomuari në Harvard, që ka kontratë paraprake punësimi me kompani të mëdha si për shembull J.P.Morgan, fillon me 100 mijë dollarë në vit. Studentët shqiptarë atje nuk e kanë të lehtë të refuzojnë shuma të tilla, për t’u kthyer në Shqipëri si aventurierë, megjithatë duket se jeta amerikane u duket tepër frenetike në krahasim me atë shqiptare dhe se ç’ka diçka që i tërheq të kthehen. Në Tiranë prej disa ditësh për pushime, Margeni sa herë vjen, bindet që do të kthehet në Shqipëri. Por për momentin, është duke menduar se si të ftojë shqiptarë të tjerë në Amerikë, në Harvard pra!

Klubi i Shqiptarëve të Harvardit: Ja çfarë kërkojmë nga shkollat dhe shteti: “Na duhet bashkëpunimi i shkollave dhe i shtetit, sepse duhet bërë një përzgjedhje e gjimnazistëve më të mirë për të aplikuar. Por jo në të gjitha rastet bursat për këta studentë mund të mbulohen nga Universiteti, si në rastin tim dhe të shqiptarëve që jemi aktualisht atje, prandaj edhe investimet e shtetit për bursa akorduar studentëve shqiptarë, do të ishin të nevojshme”, - thotë studenti shqiptar i Harvardit, duke shtuar se pjesën tjetër të aranzhimit me universitetin, e merr përsipër klubi që sapo kanë krijuar, i cili sipas tyre ka kontakte direkte me personat në Harvard që pranojnë studentët e rinj, pasi kanë arritur të kenë kredibilitetin dhe reputacionin e duhur pranë tyre.

Edhe Dritan Prifti e Arben Malaj
Politikanët shqiptarë të Harvardit, gati klubin e Harvardit në Shqipëri

Në Harvard i duan shumë studentët që vijnë nga vendet e tjera. Studenti shqiptar i Harvardit është i bindur për këtë. Ata që kanë studiuar një herë atje, mbeten të lidhur gjatë me këtë universitet. Kështu ka ndodhur edhe me disa shqiptarë si Dritan Prifti, Arben Malaj, Ilir Ciko, Elind Bajraktari, Kosta Baraba, të cilët kanë bërë ose janë duke bërë master në Harvard dhe sapo kanë miratuar në gjykatë, themelimin e një klubi tjetër të Harvardit. Kësaj radhe bëhet fjalë për Klubin e Harvardit në Shqipëri, me të cilin djemtë e klubit të parë, atë të Shqiptarëve në Harvard, mund të krijojnë bashkëpunim për planin ambicioz të hapjes së dyerve të Harvardit për më shumë shqiptarë.

O Gango,pse s'thua ti qe paskam rastin te takoj Arben Malaj & Dritan Priftin ne ndonje te ardhme te larget?Hahahahaha.Shembulli perfekt i"pranvera s'vjen me nje lule dhe as me nje dallendyshe".Dhe ato njerezit e mi ne Shqiperi po me permendnin njerez "te famshem" qe kane vajtur atje e une po rrija aty si krap ngaqe ishin gjera per te cilat as qe kisha marre mundimin t'i kerkoja

---------------------------------

S'e kisha imagjinuar asnjehere qe vendi ne te cilin banoj do me kishte munguar kaq shume gjate qendrimit tim ne Shqiperi.

Te jetosh me endra syhapur eshte nje bote me vete dhe te le aty qekur ke ardhur ne kete bote pa lavizur asnje centimeter me tutje.Gjynaf.

Ok rinia!

Fshiva shume mesazhe jashte teme qe ishin postuar ditet e fundit ketu, keshtu qe do ta vlersoja vertet nqs do ti permbaheshit temes me tutje. Mqs ishin shume mesazhe jashte teme, nqs gabimisht kam fshire ndonje mesazh i cili i permbahej si tematikes temes "Copeza jete nga e kaluara" atehere ma beni te ditur me Mesazh privat edhe do te kontrolloj serish mesazhet e fshira per ta gjetur mesazhin ne fjale. Nqs ka mbetur ende ndonje mesazh jashte teme ende ne kete teme, do ta kontrolloj serish kete teme kur te kem kohe edhe do te perpiqem ti fshij te gjithe.

Ju uroj gjithe te mirat edhe sa me shume permbajtje ne teme.

amor kur te zbukuron natyra te zbukuron me te gjitha si ne rastin tend.me kenaqe me kete teme.qente le te lehin sa te duan se s kane pune tjeter.shihemi around.

Ardi

me mori malli...kalo nga une kur te kesh kohe keto dite,dua te te tregoj dicka!

C'me shkrive amor. Ti te pakten e paske kapur vetem me punonjesen. Me ka rastisur te vij nga Italia dhe nderkohe qe mbanim radhen per te paraqitur pasaportat degjoj ca studente qe flisnin italisht me njeri-tjetren. Thjesht sa per tu dukur. Nje fodullek i papare, sikur ne ketej "nuk marrim vesh nga dynjaja" kur thote populli. Te huajt cuditen me nivelin tone te komunikimit ne gjuhe te huaj, sot eshte kerkese primare per te gjetur nje pune ne Shqiperi te jesh fluent te pakten ne nje gjuhe te huaj... por kur sheh ca "vogelushe" te tilla... hej Zot!!!

You look so beautiful tonight...

I love the way you talk, your beautiful smile, those sexy lips, the way you limp when you walk, how you look at me and frow your eyebrows. I am scared to get to know you better for I find out you are imperfect. It is impossible anyway.
I suffer from a bad illness called fixation...

---

*being fake by looking away into the distance not giving her a slight glimpse of notice.
HER: "Hello Endrit" "Am so glad to meet you"
FOOL: " Oh! HI C." "Where have you been?"
*tryies to hug me,... hesitates for a moment... and finally does so very tightly.
HER: " I was in Spain for the summer"
FOOL: That's really cool, did you have fun there?
HER: "Yes, it was awesome, so what have you been up to?"
FOOL: "Just working late... you know the daily routine

* silence. She hesitates by wanting to end the conversation. Not because she does not really want to, but because something else is bothering her.

FOOL: " So i've heard you moved back to US for your university, I hope everything is going well for you"
HER: "Yes yes, i came back here to work for the season and am leaving again very shortly"
HER: "By the way i still remember you teaching me those Albanian words back in High School."
FOOL: " Laughs!!
HER: " L-u-l-u-stryd-he, Mola, Si Yeniii!!

*God damn she is so sexy when she says that. I would die to hear it once again from her voice. Heard it dozens of times and never got tired of it.

FOOL: " I am surprised you still remember that"

* Male voices suddenly chatting and yelling in the background.
* She feels uncomfortable and moves around in a not self-consciencous manner.

FOOL: " Well okay, i am hurrying to go. I guess I will see you later."

*She feels relieved and at the same time very sad.

HER: " Okay!! Take care" ... and gives me a slight hug

Walking into the distance, knowing that there will be no "other time" i will have a chance to meet her again. Another Canadian sweetheart gone to "waste".
FOOL: * "looks backs walking in the opposite direction from her"
HER: * Very uneasy... ("turns her head and sees me eye-to-eye") ... smiles

Everything fading away.... another opportunity gone to drain thinking if i ever will find myself someone so tender,beautiful, easy-going and smart like her.

Ohhhh Endri, it's so romantic... he he he I loved the "Si Yeniiiii"

That girl should read this :p

Eca me ty ne mendjen e ne zemren time ate mengjes, po kujtoja copeza nga momentet tona bashke, nga batutat, nga ditet qe shiheshim perdite... Nje buzeqeshje me endej ne fytyre... Te kam kujtuar gjithmone me zemren e mbushur plot me shpresen se ti ke gjetur lumturine tende. Shpresoj e lutem gjithmone qe te kesh prane vetes dike qe te te beje te lumtur.
E di? Nese do te me pyesnin nese do te kthehesha mbrapsht ne nje moment te jetes sime, do te kthehesha pikerisht ne ato dite. Edhe pse ishte periudha me e rrembyer, me e vuajtur e jetes sime, do te kthehesha te te shihja drejt e ne sy e te kuptoja... ty. Te uroj lumturine e kesaj bote

Eh jemi zogj shtegtare te kesaj bote, fluturojme larg qe te gjejme lumturine tone, edhe pse mund ta kemi shume prane...

Lei è sale fa male ma porta
quella cosa in più quando c’è poco sapore
Amore e sale di una vita che ha senso
solo quando il godimento è buono e lento

Lui lui lui, lui è fatto di lei
quando finge che potr�_ un giorno farne a meno
Lui, lui è pieno di lei
Nei suoi occhi giallo grano e si perdono

Fytyra saje ngjitur per fytyren e tije,krahet perqafuar,belbezimet e saja te tekstit lehte duke vallezuar nen tingujt e kenges...largimet e saja te fytyres here pas here per te pare syte e tije qe e kishin bere te cmendej qe nga dita e pare...

imagjinoni nje lagje te vogel dhe ne mes te saj nje fushe te vogel ku luajne femijet...ose me mire luanin...deri kur erdhen disa persona dhe ngriten mur dhe e rrethuan dhe brenda asaj fushe te vogel ndertuan nje shtepi...pikerisht aty ku me perpara vendosnim nje nga portat...dhe muri shtrihej dhe zaptonte te gjithe fushen...
kur shkova kete rradhe ne shtepi kalova pikerisht prane atij muri dhe pashe qe kishte rene...dhe per here te pare pas kaq kohesh po shihja serish brenda asaj fushe...
diku aty ne cep kishte pase qene nje porte e bere me gura...dmth ishin tulla qe dikush i merrte pa lejen e babait nga shtepia dhe qe te gjithe binin dakort qe askush nuk do ti conte ne shtepi te vet

...nga njera ane e fushes ka qene nje kanal i vogel dhe pertej kanalit nje gardh.anash gardhi ka qene i mbushur plot me ferra. me kujtohej qe keputnim kercellat e rij nga ku do dilnin trendafilat dhe i hanim...
per te luajtur kemi pase nje top qinc (ka pase kushtuar 100 leke.pastaj dolen ato 250 lekshit por caheshin shpejt)...mund te them qe ka qene top legjende...top qe edhe po te cahej e ti behej nje vrime e madhe prap se prap nuk e humbte ate formen e vet sferike...kur provoje ta gjuaje, shihje qe te linte vulen e kuqe ne kembe...por me e keqja ka qene per ate qe e godiste ai top...thjesht ideja e llastikut ne trup te rrenqeth mishin...ashtu ishte edhe ai top... (topaluftash nuk ishte loje, ishte hakmarrje

)...fjala me e mire qe mund te gjej ne ate fjalor kalamojsh ka qene "topi qinc te skerpin mer"

...beh,vetem ato qe kane luajtur me ate lloj topi mund ta kene me mire parasysh se si mund te ndiheshe kur ai top te godiste ne trup...ju siguroj qe jane momente me lote

...
nuk u ndala me shume ne ato momente...sapo kisha mberritur ne ato vend dhe pak me tutje ishte shtepia ime...gjithsesi mu be qejfi sepse me kujtoi dicka qe e kisha lene ne harrese...cdo here qe kaloja aty mund te imagjinoja gjithcka sic ka qene

...

ok,tani mendoni nje qender te vogel me 6-7 dyqane dhe perreth ketyre disa pallate 3-4 katesh (pallate tipike te kohes se partise)...
di qe kur kam qene i vogel loja e preferuar e cunave ka qene loja me lufta, kurse ajo e gocave ka qene loja me pafka (sot gustot kane ndryshuar, cunat i shef duke nejt, ne pergjithsi duke pire duhan, kurse gocat luajne lojen e shotave)...loja e luftave ka qene loje e lezetshme...skuadra 4-5 vetesh...vendoseshim ne cep te mureve te dyqaneve dhe thenia tipike "loooooj fiiiiiillooooi" hapte lojen...mete thene ate njeri qendronte aty te tjeret zhdukeshin sa hap e mbyll syte...hapesira ishte ca e madhe...problem mund te ishin snajperat...dmth ato qe kishin shtepine ne kat te 4 te pallatit (derisa pastaj erdhi marreveshja qe nuk lejohen pozicionime brenda ne shtepi...atehere filluan te hypnin ne tarace me ate te atyre vrimave katrore qe gjenden ne katete fundit...derisa u ndalua edhe ajo

)...avantazhet e kesaj loje kane qene shume:
-koha kalonte shpejt
-vrapi moooo, te bente qe kur shkoje ne shtepi me zor hiqje kepucet
- nuk lije vend pa kontrolluar detajisht
...problemi i vetem?kur behej anullim loje...dmth kur dikush te therriste me emer tjeter...ka pase raste qe kur mbeteshe 2 vete dhe kundershtari ishte 4 ose 5 atehere taktika ishte qe kundershtari te gabonte...zakonisht nderronim bluzet ose pantallonat,ndonjehere te dyja

...teknika funksiononte ne pergjithsi...kjo conte ne anullim te lojes...ndonjehere duhet te beje heroin

. atehere ishte problemi qe te mblidhje te gjithe lojtaret dhe te rifilloje serish...hajd e ti kerkoje ne gjithe ato pallate e shtepi qe kishte zona aty...

nese do hapnit Google Earth ne koordinatat 41.02'.31" N , 19,29'.41" E , do shihni harkun qe merr shkumbini.ajo zone aty quhet Rrjele. me kujtohet qe njehere shkova me cunat e lagjes per tu lare ne shkumbin...dmth do laheshin ato se une nuk dija not. une qendroja buze lumit me kenbet ne uje dhe shihja cunat e tjere qe ishin pak me te medhej se une qe i ishin futur me not lumit dhe kishin kaluar ne afersi te bregut tjeter dhe ishin duke luajtur atje. ne nje fare momenti, tek po i shihja vendosa te futesha edhe une ne uje...ajo qe nuk dija ishte qe thellesia ne breg ishte e mjaftueshme per te me mbuluar...sapo u futa me mbuloi uji direkt. ne momentet e para dija qe hidhesha lart sa te merrja ajer dhe bija prap ne fund... pa patur mundesi te therrisja per ndihme. gjithsesi veshtire te me degjonin ata qe ishin nga ana tjeter. sa here qe kerceja vija re qe lartesia e ujit behej pak me e larte...me sa dukej po me terhiqte uji me teper. mbaj mend qe u lodha duke kercyer dhe ne fund mbeta brenda ne uje dhe nxorra krahet larte me shpresen qe do me shihnin...duart me dilnin pa pertej kyceve...ne ate moment me kap nje person dhe me terheq nga uji. e njoha direkt ne fytyre.ishte Gazi,nje djale i lagjes. "ca do ktu ti e tartakut?" ma beri! me tha qe kishte kaluar aty dhe kishte degjuar zerat e te tjereve qe po laheshin dhe ishte afruar per te pare...
me pas u nisa vetem per ne shtepi,pa u thene fare te tjereve...
shtepise nuk i thashe gje per cfare ndodhi.e kane marre vesh vetem para pak vitesh!sot dicka me ndryshe,di not! po prap ne ate lume nuk ma mban te lahem...dmth nese uji nuk eshte poshte nofulles time

Te nesermen arrijme ke rrugica e lagjes time te shtepise tjeter shoqeruar nga afersisht 10 makina te tjera te njerezve te mi,vetem njerezit e afert shume i dinin datat egzakte se kur do shkonim,te tjeret mendonin se munde te riktheheshim gjate atij muaji.Zbres nga makina,sa cudi,sa ka ndryshuar…ku jam ?!Ndjej nje gjendje te fikti,ndjej sikur kembet s’po me mbajne me…shoh njerez perreth qe afrohen,me perqafojne,puthin,qajne qe te gjithe.Une s’kisha nxjerrur asnje pike loti.Marr canten time te dores,bagazhet e tjera te dores i le ne makine,pa i thene kujt gje nisem nga shtepia e gjysherve…meqe gjyshi kishte patur ca probleme shendeti mjeku e kishte keshilluar te mos udhetonte,nena bashke me nusen e xhait kishin ngelur ti benin shoqeri te mos merzitej.Hapi porten e shtepise te tyre,para syve me hapet nje bote tjeter : nje shtepi aq e bukur,me elementet tipike te shtepive qytetare te qytetit tim por pa harruar nuancen moderne.Xhaja ne telefon me kishte folur shume per mundimet e tija per te gjetur materiale e njerez qe munde te punonin ne shtepi duke ruajtur stilin origjinal te shtepise.Shoh aq shume lule,pjese te oborrit ishin shtruar me pllaka guri ngjyre kafe,me tutje shihje nje peme molle,nje bankine gdhendur aq bukur ne dru.Shoh pusin qe e kishte vene ne dukje me materiale qe te kujtonin te kaluaren per njekohesisht te dukej dicka aq e kohes.Me tutje shihje bar(gazon),bari i pare qekur zbrita ne Shqiperi qe me dukej i mirembajtur.E me pas,qershia mbi torte,nje mini-shatervan qe u derdhte ne nje si forme akuariumi me peshqne te.

Po ecja ngadale,kur ne hijen e shtepise ne verande shoh nje plak te veshur ne kostum bezhe,me shkopin perkrah kolltukut,qe lexonte.Gjyshi !Nuk munde te permbahem me,me mbulojne djerset e ftohta,lotet me rrjedhin faqeve…ai me pa,s’ju besonte syve. Kur nga brenda degjoj dike qe me therret ne emrin tim te plote me sa ze kishte.Ishte nusja e xhajes qe po vraponte jashte bashke me nenen.I drejtohet gjyshit « Te erdhi vajza ».E shoh ti rrjedhin lotet dhe atij,ngrihet e me perqafon aq gjate.

[font=Verdana]Me vone shkojme gjithe bashke drejte shtepise time,kur ca te shihja?!Mbushur me njerez.Ne ato pak dite qe ndenjem ne aty kemi patur per vizite me qindra njerez,s’kishte ngelur askush qe njihte familjen e gjyshit pa ardhur.Shtepia ime s’zinte me njerez keshtu kishin vendosur tenta te bardha kopeshti qe i kishim sjellur nga kendej.Xhaja ishte kujdesur per dreken ne nje nga restaurantet e medha te qytetit,mgjth askush s’kishte deshire te shkonte ne restaurant keshtu babi coi qe ti sillnin te gjitha ne shtepi meqe s’i kishin shperndare akoma ne pjata.Mbushem kopeshtin me tavolina,bagetite qe kishin bere hell ne restaurant i sollen,poashtu gjerat e tjera,raki,birre,vere te bardhe-te kuqe…Me te rinjte u kujdesen te venin boxet e muzikes ne 4 kendet e kopeshtit,per camera…e keshtu kaloi dreka me afersisht 100 vete ne kopeshtin e shtepise.

Vazhdoj te degjoj tingujt e asaj nate ne Sarande;vodka,duart e mia qe perkedhelnin lehte silueten e tije pa e prekur duke u shkrire ne nje dance sensuale,levizjet e mia rreth tije,shikimet e tija provokuese,shikimet e tyre te habitura,zgjerimi i pistes te kercimit perreth nesh,peshperimat e tyre"jane grup te huajsh",filmimet me camera nga miqet per te patur sa me shume kujtime te asaj nate... e me pas,me pas gjithe zhyt ne detin e freskuar nga nata.

yekeke nimo ye ke ye ke
yekeke nimo ye ke ye ke
yekeke nimo ye ke ye ke...

Kisha kaluar shume pak kohe ne Shqiperi,nje nga arsyet qe kisha vendosur te vizitoja Shqiperine ishte dhe dasma e nje njeriu qe une kam shume perzemer,kembengulja e tije kishte bere te veten.Dhe ja,dita e dasmes,kisha qene tere naten keq dhe paraditja me kishte kaluar totalisht e keputur nga mungesa e energjive,intoksikuar nga gjera qe kishin ngrene te gjithe dhe s'ju kishin bere gje.Ishte vone,me duhej te ngrihesha urgjent te ndreqesha per darke.Erdhi kusheriri im te me terhiqte nga krevati pasi do me shoqeronte ne parukieri.Kisha shetitur nje mbasdite te tere,nje dite me pare,me nje njeri timit neper parukierite me ekskluzive per te gjetur dike qe ishte ne gjendje te bente modelin e flokeve sic e kisha zgjedhur une,retro vitet 30' - '40.Dhe fustani im ishte krijuar me nje koncept retro; ngjyre e bardhe ne bezhe,strapless,i ngushte deri ne mes e pastaj i leshuar deri pak mbi gjunj.Sandalkat i kisha blere ne nje dyqan qe krijonte ekskluzivisht kepuce me nje vintage-touch.Atyre ne Shqiperi ju dukej dicka e cuditeshme,mesa pashe ishte vene nje si forme kodi veshjeje qe imitonin te gjithe verberisht neper dasma.Ekskluziviteti si koncept eshte harruar ne momentin kur del te besh nje xhiro sheh minimum 20 vete me te njejtat pantallona,bluza...

Arritem ne parukieri,bente aq vapeeeeee,po avulloja e tera.Kisha aq gjume ndersa celulari im s'po pushonte se reni...mesa dukej te gjithe ishin aq zgjuar/energjike pervec meje.

Madje dhe dy parukieret qe po merreshin me floket dhe makiazhin tim.Kisha mbyllur syte dhe kisha lene ate gocen te me pikturonte surratin,kur ne nje moment me thote te shoh sesi me dukej...desh humba ndjenjat kur pashe veten,m'u duk vetja tamam si ato shkarravinat qe shihja neper caffé-te e Tiranes.U zbeha totalisht,i them "une kerkova vintage,jo pamje ordinere".Me shikoi cuditshem,pronarja e parukierise(ajo qe po me bente dhe floket)solli nje goce tjeter e cila kishte bere nje kurs pak mujor ne Itali.Ajo ja nisi nga zero serish e mbas ca mundimesh arriti ate ca doja.Dhe floket ishin ok.Para se te ngrihesha m'u luten te vishja nje fustan nusesh(qe do e merrnin borxh nga nje velari aty afer)dhe te me fotografonin modelin e flokeve qe ta fusnin ne katalogjet e tyre meqe po ju pelqente.Ju them qe s'kisha kohe,kusheriri im po qeshte nderkohe

Arrijme ne shtepine time,prinderit e mi s'ishin aty por tek lokaliteti i dasmes,mesa dukej ishim pak vone.U veshem,ate nate kushoja do ishte shoqeruesi im.Nderkohe celulari po me cmendte,xhaxhai(babi i dhendurrit) ne nje pike me merr ne cel.duke me thene qe kishte shpresuar te me kishte aty ndersa po hynin njerezit qe te me "prezantonte" me te gjithe meqe shume nga njerezit e mi s'me njihnin.E nje gje e tille ishte turp(!).I them qe s'eshte aq e rendesishme.Me vone,i hipim makines.Sapo mberritem na thone te shpejtojme pak se gati te gjithe jane brenda."Po pune e madhe mi",i them

Kushoja me zgjat krahun,"ajde rrusho te hyme se keto e paskan punen ne terezi" :p Sapo hyme brenda ndjej syte e tyre mbi ne

,serish njerez qe vine e me puthin,perqafojne...Me ne fund vjen babi,kur ndjej zerin e xhajes nga mbrapa qe i thote babit lehte"aaaaaa,me nderoi dasmen kjo,mos m'a afroni E...me nusen se e c'figuroi".E me pas me perqafon fort,shoh qe i perloten syte.Duke mos patur ai vajza,me ka trajtuar perhere dhe si te tijen.Me ne njerin krah babin,ne tjetrin xhajen shkoj ke tavolina jone.Teta me mamin i kishin hedhur krahet kushos dhe po vinin me pas.

Shoh perreth njerez te kostumosur,aq strikte,aq te permbajtur...s'me dukej si dasem por si mbledhje.Me ne fund po fillonte tamam dasma,organizuesit e dasmes i japin micron gjyshit qe t'ju uronte mireseardhjen njerezve.O Zot sa e dua ate njeri,po i perserisja vetes.Me vone ju dha mireseardhjen xhaja.Po habitesha nga artikullimi i xhajes i cili nderthurte shprehje te vjetra te shqipes me elemente te tjera bashkekohore qe normalisht i perdorte gjenerata ime(kjo per te ju afruar me teper botes te ciftit te ri).Ne nje pike e degjoj duke thene"une sot kam gezim te dyfishte: dasmen e djalit dhe rikthimin e vajzes te ...E nisem femije andej e shihni ca mrekullie na erdhi nga ...Do ngresh nje dolli me...(pseudonimin e tije qe e kam perdorur qe e vogel) ti?"Me terheq lehte per krahu te ngrihem,isha skuqur aq shume sa po plasja.Shoh ato njerezit e mi perreth qe po qanin.

Shoh dhe xhajen me lot ne sy por me pas vazhdoi me ate ca kishte nisur.

Nga ne e kemi pasur zakon perhere qe dasmen ta hapin dy te rinj beqar,te afert te ciftit.E cifti edhepse kishte jetuar/studiuar jashte vendit,kishin optuar per nje dasem tipike shqipetare.Ma kishin permendur me perpara qe ta hapja une me kushon por as qe ju kisha lene shanc per ate pune duke ju thene qe s'di te kercej ashtu sic kercejne ato e aq me pak du syte e 380 veteve tek une.E mire,s'e kishin hapur me temen.Ne momentin qe po behej orkestra gati per kengen e pare me vene nje tabaka ne preher me sheqer dhe me fusin gishtat ne te,kushos poashtu dhe na thone"ne dasmat tuaja".Une

"Cohuni ju te dy tani.E.mos ja prish qejfin xhajes tani"-ja bejne ato.Po qejfin tim?Kush can koken per qejfin tim?!

Na japin nga nje shami ne dore,ndjeja syte e njerezve ne mua...brrrr,dhe natyrisht kamerat te cilat vertete po me nervozonin!Ka 7 vjet qe ndjek kurse dance ne fundjave por ne ato kercimet e dasmave ne Shqiperi s'jam ndjere asnjehere tamam e lire...ne momentin qe orkestra fillon te kendoje hedhim shamiat mbas shpine dhe...ehh,dasma filloi

Ishte fundjave nuk me kujtohet mire si ishte e diel apo e shtune .Po me kujtohet qe siha shume merzitur dhe ndjehesha fare vetem .Doja te kisha nje shoqeri te flisja me ndonje dhe vendosa te hy ne net te shkruaj .I shikova te gjith emrat me radhe qe shkruanin aty dhe me ra emri yt ne sy qe me pelqeu shume .Dhe fillova te lexoj te gjitha postimet qe kishe bere .Cdo postim me pelqeu cdo fjale qe kishe shkruar dhe ndoshat eshte pak si cmenduri te them po fillove te me pelqeje pa e ditur fare se kush ishe .Dhe ashtu vendosa te shkruaj dhe une me mendimin te hyja ne muhabet me ty .Ky ishte pikesynimi im .Dhe ashtu bera fillova te shkruaj te dergoja mess ty dhe ti mua .Dhe pas disa castesh me kerkove emailin tim dhe une ashtu nga deshira te bisedoja me ty nuk hezitova fare dhe te dergova mess e pare ne emailin tend .........................................

Mbreme ne darke ne shtepi po flisnim per mua, jeten time, mendimet e mia, menyra se si i shoh gjerat (gjithnje shume ndryshe nga personat e tjere te familjes.. as vete nuk e di pse), reagimet e mia (me thone se duhet te jem shume me e durueshme me njerezit, ti kuptoj ata (per mendimin tim - hipokrizine e tyre... o Zot sa veshtire e kam ti duroj te tille tipa kur i takoj, ndonjehere me duket se i shpartalloj me shikimin tim te ftohte e mosbesues. Si mund tia besh ndryshe kur ke perpara vetes dike qe duket qe ne fytyre qe po thote ca fjale thjesht se duhen thene, thjesht se eshte rasti, por nderkohe ti ia lexon hipokrizine ne fytyre? Duhet thjesht te buzeqeshesh and let go? Nuk e di. Shume e veshtire kjo per mua. Nuk mund thjesht te thone ate qe mendojne? Nese nuk ju pelqen dicka, thuajeni, thjesht shprehuni pa shume lajka, perdredhje mendimesh deri aty ku nuk kuptohet me se cili ishte mendimi fillestar. sa keq, gjerat do te ishin shume me te thjeshta... shumeftytyresia nuk do kishte zene kaq shume rrenje mes njerezve.

Dhe cdo gje vazhdon, replikat "keshillimet" dhe shume here e gjej veten duke shpjeguar te njejtat ndjesi e mendime. Nga ana tjeter gjej te njejtat fytyra te cuditura qe te shohin sikur ke zbritur nga Marsi: ku shkon moj vajze me keto mendime, perceptime.. te familjes gjithnje me kane thene qe e vogel "po ti sikur jeton ne Paris? vjen e na flet sikur ke lindur andej" ta haje dreqi, gjithmone e veshtire per tu kuptuar... jam thjesht ketu, jetoj ketu... vetem se nuk mendoj si ju... nuk mund te me denoni per kete, as te me gjykoni.