Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Lashtësia e gjuhës shqipe (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=392)
-- Gjuha shqipe, ne themel te gjuheve te vjetra. (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=17275)

Citim:

---

Po citoj ato që tha robert
Persa i perket Karaburunit dhe fjales (po themi morfemes) "kre", "kreja" "krey", kreyja" (etj. te perngjashme ne tonizim dhe kuptim), mua me bie menjehere ne sy dy morfema tek toponimi i pare: kara + burun = e zezw + ? (e ngritura?), nga turqishtja keto. Kjo "burun" ne turqisht ka vetem kuptimin e "hundes", por duke pare ne fjalor pashe se ka edhe kuptim per "ballore" (Giebel (gjerm.) = frontone (ital.)). Mesa me kujtohet nga shkolla, emertimi "Karaburun" vjen nga turqit ne shek. e XV. Por ka mundesi te vije edhe me pare, rreth shek. XIII, p.sh. nga piratet e ndryshem arabo-mesdhetare veriore, te cilet e kane perdorur kete gadishull si pike takimi per informacione dhe plack-fshehje. Keta fare saracenesh, do e kene perdorur kete fjale (kara), e cila ne fakt kategorizohet metafizikisht (pra gabim) si fjale turke; pasi ne fakt gjindet afersisht nen kete tonizim edhe ne gjuhe te tjera te reja e te vjetra (kala, kalu, kar, har, hari) si per ngjyren e zeze, por dhe per subjekte qe kane ngjyren e zeze, si sot ne gjerm.; Haare = floke, apo ne sanskrite: qaja= hije; pra eshte nje fjale e kaluar ne turqisht. (Mbi saracenet flasim tjeter here.)
Edhe kjo "burun", duhet te kete edhe ne ndonje gjuhe tjeter sot, apo te "kaluar" kuptimin e "te dales", "te ngritures"; pasi vete fonem-morfema "be", "bu", "buh", "bhu" (etj. te perngjashme) ka treguar ne shume gjuhe te vjetra e deri me sot "te madhen", dicka "te ber" (krijuar), e kemi dhe ne shqipe: me be (fare, machen). Pra tek "Karaburun" kemi thjesht: hunda e zeze, ku me hunde kuptojme kete dalje toke, gadishull pra.

---