ajo qe me shqeteson eshte sepse shumica ,per mos te dhene ndonje perqindje habitese (nejse!!!) , e botes mashkullore e shohin martesen si burg,sikur eshte fundi i lirise personale.
eshte e vertete qe rritet pergjegjesia brenda jetes se ciftit por nje njeri i pergjegjshem s'eshte domosdoshmerisht nje njeri i cenuar dhe i denuar. une them gjithmone qe jeta eshte ndertuar mbi kendveshtrime;ajo qe per mua eshte e bardhe per dike mund te jete cfaredolloj tjeter ngjyre. tek e fundit eshte nje zgjedhje e lire dhe ai qe e ben, i bindur apo jo, duhet te jete te pakten korrekt dhe koherent me zgjedhjen e tij/saj.
edhe pse duhet te konfermoj faktin qe rehati ka kenaqesine e vet
per te gjithe ata qe ndiejne se u ka ardhur mosha per dicka te tille do jepja nje keshille(nese me lejohet):
mos beni kurre dicka qe do te pendoheni sepse qetesia shpirterore eshte edhe kjo. respekti mbi veten te jep mundesine te jesh dhe te ndihesh i respektuar nga njerezit qe te rrethojne.
ne cdo rast, pergezime te gjitheve atyre qe vendosin te hedhin nje hap te tille.