Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Filozofia (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=124)
-- pse te frikesohesh nga vdekja? (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=7539)

Kur jam une nuk eshte vdekja , kur eshte vdekja atehere nuk jam me une .....

te gjithe jemi te denuar me vdekje ......

ne kete pike ske pse ke frike .....heret a vone te gjithe do vdesin .........

Por duhet ta dashurosh fuqishem jeten ......dhe permes dashurise se saj te mposhtesh vdekjen .........dhe vjen nje moment qe vdekja ska pike kuptimi ......

Duke i dhene nje rendesi te madhe vdjekjes ...fillon e dashuron ate ......duke braktisur jeten ......

pershendetje

me te vertet shume interesante si shprehje
mendoj se njerezit friksohen nga vdekja sepse ajo cfare dihet per vdekjen eshte me te vertet per tu patur frike.vdekja eshte thjesht fundi i cdo gjeje,i cdo momenti te kendeshem,apo edhe e cdo dhimbjeje qe me gjithe vuajtjet e saj esht prap pjese e jetes qe ne bejme,qe esht gjithshka qe kemi dhe jemi...dhe vetem ideja qe gjithshka qe kemi dhe jemi do te mare fund nje dite te ben te ndihesh i friksuar..

heret a vone te gjithe do vdesim....kjo eshte e drejt...por kur bileta eshte prer si i behet duhet pasur frik apo jo....dhe a ke fuqi te dashurosh jeten  through  luftes  me te pamunduren......

ne jemi qenje te vdekshme...

Para se vdesim lindim dhe nje here.Kuptojme qe jeta ishte shume e shkurter me aq pak qe kemi pare,bere,e ndjere.Mos hezitoj askushi te mendoje here pas here,qe kushdo qofte,nje dite do largohet.Mendoj,qe njerzimi do ishte ndryshe po ta shikonim ne kte kend.Kte ndjeva kur mora lajmin e biletes time te prere nga fati.

ndjehem shume keq kur degjoj per prerjen e biletes dhe tek njerrez te tjer....

korajo e zogjeve ,

e megjithate komenti ka goxha vler...faleminderit ...

Shpesh ndjesia dhe keqardhja per veten ben te harrojme qe jetuam,por dhe do vdesim.Tani kam menyren time fizolofike te jetuarit,qe vdekjen ta mar si shpetim.Smund te theme qe skam keqardhje per jeten,por as s'hidherohem per largimin.Kjo ndjenje e re me ka bere ti kuptoj njerzit me mire e te fal me shume...

e urrej te mendoj se nje dite do te jem pre e vekjes...edhe pse me kujton te jetoj cdo dite si diten e fundit te jetes sime...asnjehere nuk e shoh vdekjen si shpetim.... vet egzistenca e saj me beri  te forte....te mos ndjej  dhimbjen...me thau lotet...me dhuroi kurajo dhe fuqi  te punoj dhe te gezoj dhe deri diku ta harroj.....momentet e fundit qe kurr sdo ti takoj....

vdekje.....
shum here e mendoj,si do jete,si do jete,momenti i largimit tim nga kjo bote,a do iki me pishmane apo do jem duke e pritur.......
ne moment me kap nje ndjenj nostalgjie kur mendoj gjerat qe mund te humb nga kjo jete,kur mendoj se nuk do zgjohem me e te shihem ne pasqyre, nuk do takoj me familjen time, miqte e mi,nuk do ndjej me ngrohtesine e dashurise,nuk do mund te qesh,nuk do mund te qaj,nuk do mund te vuaj,kur nuk do mendoj me per te nesermen....
por ekzistenca ime do jete,e lene pezull ne dimensionin hapesire-kohe, thjesht nje kujtim per jeten tokesore.... ata qe lashe pas nese nuk do te me harrojne.
prandaj mundohem ti thith kesaj jete te gjitha momentet e bukura qe me dhuron,qe egersisht ti jep me pikatore,mundohem ti jap nje kuptim me pozitiv momenteve plot dhimbje,duke forcuar muskujt e zemres,e duke fituar urtesine e shpirtit....por mbi te gjitha ti pergjigjem asaj pyetje qe shpesh e bejme.....PSE ERDHEM NE KETE BOTE,A KA NDONJE KUPTIM,APO ESHTE THJESHT RASTESI?

vanesajaems

Me pelqen forca shpirtit tend...Nuk theme si luftoj cdo dite,por vetem dua te shpjegoj,qe vdekja sme tremb.Ndoshta kjo me frikson,qe skam me frike nga ajo.
nderimie e rrespekt per ju.