Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Kinematografia (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=127)
-- Cili eshte filmi i fundit qe keni pare dhe cfare pershtypjesh ju ka lene (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=6556)
Postuar nga kurt datë 26 Mars 2013 - 08:38:
Rentova "Argo" dhe "zero dark thirty"
Ky Ben afleck sme ka pelquer kurr si aktor. Me duket jo shume figur interresante per leadin roles. Ishte ok.
Ndersa Zero Dark Thirty se si ndjeva icik keqardhje si e vrane bin ladenin adhtu ne shpi nersy te femijeve
Nga ana e portretit "burreror" ka dicka ne thelb qe i mungon ktyre amerikanve, edhe ne nje film hollivoodi i mungon aftesia ta paraqesin kte. Femra duke thene "fuck" "motherfucker" etj
Simpatia e karakterit ngelet ne anen tjeter, si tek argo ashtu edje tek Zero dark.
Noshta se me pelqejn the underdogs ne filma.
Ndersa The Hobbit, muau duk 5 minuta.
Kisha smoke weed and loved it
Postuar nga Fajtori datë 20 Prill 2013 - 07:18:
National Geographic: inside North Korea (2006)
Eshte e pabesueshme ngjashmeria e Korese se Veriut me Shqiperine e diktatures. Cdo element i atij vendi, rruget pa makina, devotshmeria per liderin, figurat e liderit kudo, izolimi total, njerezit qe vriten duke kaluar kufirin, kampet e internimit per familjaret e te arratisurve, obsesioni me aspektet ushtarake, cdo gje kujton Shqiperine e dikurshme. E forta eshte qe askush nuk mund ta kuptoje ate vend me mire sesa ne shqiptaret, askush nuk di ti jape kuptim, edhe gazetarja amerikane qe ka krijuar dokumentarin nuk kupton gjera thelbesore dhe nxjerr konkluzione naive. Nga ana shkencore ky dokumentar eshte nje deshmi e psikologjise baze te njeriut, si reduktohet, tjetersohet, si ngaterron friken me besimin (ashtu si dhe besimtaret fetare), si nuk njeh me veten. Nga ana artistike nje dokumentar i thjeshte si ky ben te qash dhe te qeshesh ne nje kohe te shkurter. Situata tragjike dhe komike alternohen, qe amerikanet nuk i kuptojne, por ne shqiptaret sot i shohim me komicitet, kurse nga ai komicitet del nje vuajtje qe te prek.
Nje fragment i vogel qe tregon njerez qe presin jashte spitalit me kujtoi njerezit qe prisnin per ore te tera para shtepise se nje komshiu doktor, thjesht qe ti jepnin pula ose veze a gje tjeter qe operacioni i i nenes a babes te shkonte mire. Prisnin gjithe diten pa ekzagjerim, ulur galic, tamam si keta ne dokumentar, anash deres se doktorit me shpresen se doktori do hynte a dilte nga shtepia. Doktori kur vinte mezi e duronte ate skene, i thoshte njerezve qe s'ka nevoje, etj. fundja s'mund te pranonte asgje se dukej si rryshfet. Po njeriu prandaj kishte pritur gjithe diten tek dera e shtepise e nuk kishte shkuar ne spital. Aty vetem spiuni i lagjes degjonte, Kadriu, i cili banonte mu perballe doktorit, dhe me siguri kenaqej kur doktori i refuzonte torbat dhe katunari i shkrete kthehej i pikelluar ne shpi se i kishte vajtur pritja kot.
Bah cfare situatash, perendimi nuk do i njohe kurre. Vetem neper libra i lexojne perendimoret kthinat e psikologjise se njeriut te gjendur ne situata ekstreme ku buka dhe besimi behen njesh dhe po nuk besove mund te vdesesh.
Duke pare kete dokumentar krijova pershtypjen se problemi i vetem i komunizmit tone ka qene mungesa e gradualitetit per kalimin ne demokraci. Shtete si Jugosllavia apo Kina bene nje kalim shume gradual prandaj populli nuk u traumatizua. Izolimi i tmerrshem me nje kalim te menjehershem ne nje sistem dhe nje bote te panjohur krijon nje shock qe perendimoret nuk e kuptojne. Prandaj dhe at qarjet kur lideri vdes jane te verteta, sepse kur vdiq Enveri nje pjese e mire e njerezve qane nga frika se Shqiperia po shkonte drejt te panjohures, asgje nuk do ishte si me pare. Perjetimi i nje sistemi apo traume ndjek gjithmone nje njeri a nje popull. Per shembull, mungesa e ushqimit ne femijeri do ndjeke gjithmone femijet koreane, me difekte trupore, apo thjesht ne psikologji, ashtu sic ne kujtojme akoma kohet e rralla qe na vinte ndonje cokollate dhe e ndanim me copa te vogla me njeri tjetrin, apo cimcakizin e famshem qe fusnim ne gote qe ta kishim per neser. Une akoma kujtoj keto gjera sa here qe shoh masen e cokollatave ne dyqan, apo kutine e qumshit milk qe bente 60 leke ne kohe te Enverit po nuk e blinim dot.
Nejse, e zgjata, po kush ia ka ngene ketij dokumentarit le ta shohe. Qenka komplet ne youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=mxLBywKrTf4
Postuar nga lorie datë 23 Prill 2013 - 02:30:
Mua me ben pershtypje sesi ka akoma vende te tilla qe drejtohen ne menyre te tille diktatoriale ne kohet e sotme. Me duket si histori e koheve me pare (si ato historite dhe hallet qe me tregonin prinderit nen ate sistem) jo si aktualitet qe jetohet ne nje vend tjeter. Ishte vertet keqardhes. Sidomos ato pjeset ku femijet jetonin ne kushte shume te keqija apo deluzioni i lumuturise nen ate tutele, menyra e te arsyetuarit dhe edhe orendite shepiake te dedikuara nje diktatori -fotot etj, nje adhurim i verber dhe pa baze, abuzim lirie dhe abuzim psikologjik...uh shume i frikshem.
E kushedi c'thonin vendet perendimore per Shqiperine, jo shume kohe me pare...
Postuar nga Fajtori datë 23 Prill 2013 - 02:58:
Fotot dhe orendite nuk ishin normale, dukej sheshit qe ishte pergatit shtepia para se te shkonte amerikanja. Fiks si ne Shqiperi. E kishin cuar amerikanen te shikonte nje shtepi model, s'kishte varferi, do kene qene me biografi te mire.
Lumturia eshte relative. Andej te gjitha jane falas po s'ka ilace. Ketej ka ilace po s'ka leke. Nuk jemi me mire, jemi thjesht ne sistem tjeter. 
Postuar nga lorie datë 23 Prill 2013 - 08:19:
E mire po te pakten nuk perdoren ketu derrasa operacioni te shpifura, te 'genjehet pak zemra' me aparaturat.
Postuar nga lorie datë 22 Maj 2013 - 21:09:
Fill pasi pash ate video une u luta
per North Korean qe dikush te infiltronte apo te bente ndonje percarje ne shtet qe njerezit te fitojne liri. Ndoshta ky lajm qe lexova eshte nje fillim i plotesimit te lutjes sime:
http://www.persecution.org/2013/05/...me-with-prayer/
Postuar nga SHKODRA4001 datë 23 Maj 2013 - 00:09:
PIANISTI......film shume domethenes !
Postuar nga eliz datë 10 Shtator 2013 - 05:00:
Now you see me
I bukur,me pelqeu.Arriti te me terheqe vemendjen per nja 2 ore.
Postuar nga eliz datë 15 Tetor 2013 - 14:09:
Safe haven
Bazuar ne novelen e Nicholas Sparks.Autori I "The notebook". Romantik.Ka dhe skena pothuajse si te ditarit.I lezecem.
Postuar nga Fajtori datë 09 Mars 2014 - 09:35:
La grande bellezza
Ky film italian sapo fitoi Oscar si filmi me i mire i huaj i 2013. Mesa degjova eshte filmi i pare italian qe arrin te fitoje qysh prej La vita e' bella e Benignit.
Filmi eshte 2:20 min, por kohe kaq te gjata po ndodhin shpesh ne kinematografi tashme dhe nuk e di pse.
Hapja eshte shume e bukur, spektakolare do thoja. 10 minutat e para kalojne pa u kuptuar fare. Stili i filmit ne pergjithesi eshte tamam Felinian, besnike e falenderimit qe regjizori i beri Fellinit kur fitoi Oscarin per inspirimin qe kishte marre. Vazhdimi i filmit eshte po ashtu i cuditshem. Ne pergjithesi filmat e Paolo Sorrentinos nuk me pelqejne. Ky ishte dicka me shume, doja ta pelqeja vertet. Por ne fund mbetet i ngjashem me cdo film tjeter te Sorrentinos, i bazuar ne sekuenca te avashta me fotografi te bukur. Kishte realizim te mire, por ne 2:20 min nuk ndodh asgje, absolutisht asgje. Regjizori e kthen depresionin e personazhit ne nje depresion filmik, duke mos lene asnje zhvillim jete ne film, asnje ndryshim nga fillimi deri ne fund.
Kshu qe si perfundim nuk arrita te shkepus kete film per Oscar nga filmat e tjere te Sorrentinos, si puna e Il Divo, qe kalon kohen me sekuenca pa folur. Aktori kryesor, edhe pse i zoti, nuk ka spekter personazhesh, eshte i njejti qe ben Andreotin tek Il Divo, me te njejtat shprehje fytyre ne cdo film, gje qe ben gjithe filmat e tij (edhe La Ragazza sul Lago psh) te gjithe njelloj, me te njejten melankoli.
Pra La Grande Bellezza, eshte stervitje regjizoriale qe nuk shpeputet dhe nuk shquhet nga filmat e rradhes te Sorrentinos, edhe pse nuk gjehen difekte ne akterim apo fotografi. Sorrentino di te beje vetem nje gje ne cdo film: te shfaqe merzi dhe depresion me cdo kusht.