Into my arms, my Lord...
Hala m'jehon neper mbrendi kjo kange
e ndi te me kacavjerret neper kindat e fustanit,
tu kerkue gjurmet e qytetit n'mu,
e tu fike nji nga nji neonet e rrugeve
qe i perēudnojne hijet tona
ne paralele te deformueme,
tu na largue prej njeni-tjetrit
ma shume seē jena.
Prandaj nuk i due neonet e rrugeve, i dashtun
sepse me kujtojne terrin q'asht mes nesh.
E teksa rruget ngushtohen mbas shpindes tone
kanga vjen e bahet ma e fuqishme,
e krahet na mbushen me Zotin e perqafimeve
e mbrenda nesh
lutjet coptojne gjunjet ne altaret e andjeve
dhe duert kapen..shterngohen,
ne rruget mbushun me neone
dy hije jane te perqafueme, perqafueme der' n'dhembje.