robert
Veteran ne forum
Regjistruar: 08/05/2010
Vendbanimi: Gjermani
Mesazhe: 871
|
Big-bangu, si shume teori te tjera, perfshi edhe ato te Ajnshtajnit, ka nisur te zerw vend ne (pseudo)shkence qysh nga vitet 60 e ketej. Por ka shume shkencare qe nuk i puqen ketij modeli. Paksa naivisht e kam trajtuar edhe une bigun fillestar te universit tek punimi im, qe po e jap ketu ate pjese:
(Kuptimi met. dhe dial. i levizjes-2015)
Pra, të qëndrojmë njëherë për njëherë me këmbë në tokë e të trajtojmë ato fenomene dhe trupa çfar shohim.
Mbi të gjitha, teza e ripërsëritur nga Engelsi, se jeta nuk ka nevojë për demiurg, pasi ajo është sublimja e vetvetes, gjen vërtet zbatimin e saj në gjithë shkencën e sotme, e cila nuk pranon perpetuum mobile-n (lëvizjen e përjetshme) në vetvete dhe pa një shtysë nga jashtë, duke na prezantuar deri më sot një materie/energji të mbledhur në një pikë shumë të vogël, jashtë ligjeve të fizikës dhe kohës tonë, ku me shpërthimin e papritur të së cilës (Big-Bengu) kemi fillimin e Lëvizjes/ Universit/ Materies/ Hapsirës/ Kohës dhe Jetës më vonë. Ky shpërthim i kësaj Materie/ Energjie, që ne shohim dhe masim sot, as shtohet dhe as pakësohet, pasi vjen në kundërshtim me të gjitha ligjet e zbuluara deri tani, të cilat përmblidhen në atë kryesore: mosasgjesimin e materies, por transformimin e saj.
Mirpo edhe kjo tezë: jeta është demiurg i vetvetes, -duke e kaluar në gjithë materien dhe lëvizjen e saj-, nuk na shpjegon gjë, pa atë shtytje të përhershme të kësaj materie! Shkenca akoma nuk ka zbuluar mekanizmin e lëvizjes së materies, -po të mos llogarisim Big-Bengun fillestar, i cili ka më shumë pikpyetje se sa përgjigje. Biles, nën trajtimin filozofik të çështjes, filozofia fare kollaj mund ta barazojë këtë Big-Beng (a)fizikal me cilëndo teori fetare dhe gjysëm-fetare, duke kërkuar shkakun e shpërthimit të kësaj materie të mbledhur në një pikë pa masë e kohë! Pra, Big-Bengu duket se na jep një shpjegim (a)fizikal me shumë pikpyetje, por sapo ne duam ta trajtojmë filozofikisht këtë Big-Beng, ai na duket një pesë me hiç. Thjesht një besim gjoja shkencor, por i cili nuk shpjegon ligjet e sotme nën të cilat lëviz materia.
Ky Big-Beng vetëm sa përpiqet të justifikojë Materien dhe Energjinë e sotme, duke na thënë apriori, se kjo Materie-Energji ka ekzistuar jashtë Hapsirë-Kohës tonë, e mbledhur në një pikë të paimagjinueshme me ligje të tjera nga këto që njohim sot! A mund ta pranojë filozofia këtë arnim, si shumë arnime të tjera!?!
Nëse ne arrijmë që edhe fizikalisht të shpjegojmë këtë transformim të Materies ekzistuese, ne nuk kemi nevojë për këtë Big-Beng. Nëse në shpjegimin tonë ngelet diçka jashtë ligjeve të fizikës, atëhere ne kemi nevojë për këtë Big-Beng. Nëse ne, për disa probleme të caktuara të Natyrës, siç është ajo e fillimit dhe mbarimit të saj, dalim nga shpjegimi fizik dhe hyjmë në atë filozofik, kjo do të thotë se, ose ne nuk jemi aq të zhvilluar në idetë dhe provat shkencore (reale), ose fizika e përfundon në këto tema studimin e vet. Kaq sa thamë e pranon gjithkush, ndaj ne vazhdojmë më tej.
Nëse për një moment do ta pranonim Big-Bengun (Shpërthimin e Madh), pra shpërthimin fillestar të Materies-Energji-Univers-Hapsirë-Kohë, kjo do të na shpjegonte nga ky moment thjesht vetëm lëvizjen drejtvizore të trupave materialë në Hapsirë. Por ky Big-Beng nuk na shpjegon lëvizjen rrotulluese të trupave në Hapsirë, nuk na shpjegon krijimin e Gravitetit, -si në atë njutionian ashtu dhe në atë ajnshtajnian-, kështu nuk na shpjegon as krijimin e Materies, apo siç i themi ndryshe, kthimin e energjisë në materie!
Por jo vetëm këto nuk shpjegon ky Big-Bang, por ky as edhe nuk jep një provë të vetme të ekzistencës së tij të dikurshme, ndonëse edhe për këtë „provë“ të ekzistencës së tij është dhënë çmimi Nobel në vitet ’70, në dy astrofizikantë amerikanë. Kjo provë (në thonjza) ishte kapja e radiovalëve të Hapsirës (1964), pra ajo zhurmë e përhershme qiellore, (rrezatim i sfondit=background radation), e cila u konsiderua zhurma e krijuar pas Big-Bengut, zhurmë kjo pak a shumë konstante, që vazhdon të dëgjohet në të gjithë Universin tonë.
Që kjo zhurmë, mund të jetë ajo zhurmë që lëshojnë yjet në qiell, apo dhe trupat e tjerë gjatë lëvizjes së tyre, (e ndoshta edhe materia mikroskopike në vetvete), kjo nuk merret në konsideratë nga shkencarët e sotëm! Përparsi ka Big-Bengu, i mbështetur kështu nga biblistë të rafinuar.
Pa diskutim, nëse do të kemi patur në krijim të Hapsirës-Kohë një Big-Beng të tillë, ne do të arrinim sot të dallonim gjurmët e tij në Hapsirë dhe në Kohë, -tek kemi parasysh se drita do një farë kohe të përhapet. Kështu do të dallonim në këtë kohë Universi një unitralitet formash materie, çfarë do të thotë, do të kishim mundësi të dallonim në largësi të njëjta, të njëjtat forma materie. Pra, nëse pranojmë që materia dhe energjia e sotme ishin të mbledhura në këtë pikë para Big-Bengut, dhe pas Big-Bengut nisën ndarjen dhe formimin e tyre, -të paktën materia, të cilën e dallojmë edhe me sy-, në këtë rast do të vepronin kudo të njëjtat ligje, pra do të kishim në Univers formim të njëjtë materie, gjë që do arrinim ta shihnim sot në Univers. Jo vetëm kaq, por do të mundnim të dallonim edhe se ku gjindemi ne në këtë Univers që zgjerohet njëtrajtësisht, duke matur shpejtësitë e largimit nga të gjitha anët e qiellit, kështu do të arrinim të dallonim edhe qendrën fillestare të Universit, nga e cila ne kemi një largim shumë më të njëtrajt-shëm nga pjesët e tjera të Universit, ku largimi i ynë nga këto pjesë të tjera është më i shpejtë nga ai i qendrës. Biles, në këtë gjetje të qendrës së dikurshme, dhe në këtë gjetje të pozicionit tonë në këtë Univers, do të na ndihmonte edhe largimi mjaft i ngadaltë i galaktikës tonë nga galaktikat pranë nesh, të cilat gjithashtu janë formuar gati në të njëjtën kohë me galaktikën tonë, e të cilat gjithashtu kanë pak a shumë po atë shpejtësi largimi nga kjo ish-qendër, apo ndryshe: nga ky Big-Bang. Gjithashtu, ne do të dallonim në anën tjetër larguese/ zgjeruese të Universit një shpejtësi mbi dyfishe sa shpejtësia e trupave në anën tonë larguese/ zgjeruese të Universit. Në bazë të kësaj shpejtësie të ndryshme në Hapsirë, ne do të mundnim të kuptonim edhe se ku është ana tjetër zgjeruese e Universit, dhe ku është ana jonë; kështu do të imagjinonim pak a shumë edhe qendrën e dikurshme të Big-Bengut, dhe kështu do të arrinim të dallonim ato forma zhvillimi të këtij Universi, propocional të larguara nga ne në këtë Hapsirë-Kohë!
Gjithshka nga këto sa ne thamë, astronautët, kozmologët, astrofizikanët, etj., me gjithë teleskopët dhe aparaturat e tyre, nuk kanë mundur ti dallojnë. Ata, e shumta, na kujtojnë historinë e persianit Saadi, ku astronomi përpiqet të zbulojë qiellin, pa mundur të shoh ç’ndodh në shtëpi të tij.
Të pranosh Big-Bengun lemertian pa bërë vrojtimet e nevojshme, duke u bazuar vetëm tek ajo zhurmë e zakonshme qiellore, e kapur nga antenat e radio-valve, kjo do të thotë ti shërbesh vetëm pjatës që të kanë vënë përpara.
Nëse astronomia do të arrijë një ditë të dallojë fazat e ndryshme të shtadit të zhvillimit të Universit, dhe këto në zona të caktuara rrethore, (apo të paktën harkore, pra të pjesëshme, për faktin se nuk mund ta përfshijë në vështrimin e saj të gjithë Universin), vetëm në këtë rast ne mund të flasim për një Big-Beng të paimagjinueshëm, ku ka pasë qenë e mbledhur gjithë kjo Materie + Energji, që ne as me teleskopët në Hapsirë nuk kemi mundur ta përfshijmë dot në sytë tanë. Vetëm në këtë rast! Ndaj, harrojeni Big-Bengun, sado idè gjeniale me bishta mbrapa duket.
__________________
Kush i ben qejfin vetes, eshte
budall!
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|