Regjistruar: 25/09/2007
Vendbanimi: Ne qiell
Mesazhe: 37

Simfoni shpirtrash
~~~
Tereza iu mbështet në gjoks ashtu rrëmbyer dhe e zhyti fytyrën në aromën e trupit të tij të nxehur. Me një deshire të beftë e puthi tek qafa dhe ndjeu që ai u drodh. Ashtu e mbështetur pas trupit të tij, e ndjeu atë drithmë në të gjithë qënjen e saj dhe një dehje e
pushtoi të gjithën.
~ Ky njeri me do vertet ,- tha e lumturuar me vete. Mbylli syte dhe e puthi prapë. Ndjeu një dëshire të papërmbajtur që të mbytej ne ujrat e thella të atij pellgu të ëmbël. Ngriti kokën për një çast dhe pa se edhe ai po e vështronte, me sy lakmues dhe të qeshur. Dukej sikur nuk donte që të humbte asnjë çast nga ky moment. Në sytë e tij vuri re etje, ndjenje, shumë ndjenjë dhe dashuri. Femra ka nje sens te gjashte, te fshehur per te kuptuar te tilla gjera, që mashkulli nuk arrin qe t’i ndjejë.

~ Shpirt, më puth, më puth prapë - i tha me zë te ulët dhe përkuli qafën e lakuar, duke mbyllur sytë përgjysëm. 


---
 

__________________
...il mondo è piccolo, il bianco si sporca

Modifikuar nga ASTRA datë 26/09/2007 ora 23:10

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2007
Vendbanimi: asgjekundi
Mesazhe: 1119

Po pres vazhdimin

Fillim i bukur

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 25/09/2007
Vendbanimi: Ne qiell
Mesazhe: 37

Drute ne vatër kërcisnin duke u djegur dhe zhurma e tyre i nxorri për një moment nga kllapia ku kishin rënë. Ajo ngriti përsëri syte e bukur dhe e vështroi drejt, drejt pa ndrojtje, dhe me nje dëshirë të pafundme. Ai e kishte kërkuar atë vështrim prej shumë kohësh.

Ngadalë e tërhoqi drejt qoshes së dhomës, diku anash vatrës së lartë, ku ishte shtruar një kuvertë me thekë sipër tapetit të ngrohte. U rrotulluan ashtu të përqafuar duke ndjerë deri në qelizë çdo ethe të brendëshme dhe duke harmonizuar levizjet, si në një balet klasik, vazhduan ritin e lashtë të luleve...

Ajo duke rrotulluar trupin e shkathët e tërhoqi mbi vete. Bashkimi ishte i egër dhe i rrëmbyer. Ndjenja e thellë e shtërngonte në grykë. Ashtu midis frymëmarrjes së shpejtuar, ndjeu peshën e tij mbi gjoks. Ngërçe të shkurtra i tronditën shpinën dhe teksa trupi i tij penetronte fundbarkun e saj, e lëshoi veten në një humnerë kënaqësie të pafundme.

.....

__________________
...il mondo è piccolo, il bianco si sporca

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 25/09/2007
Vendbanimi: Ne qiell
Mesazhe: 37

Ishte ulur e qetë tek dritarja e dhomes dhe po shihte se si dielli i ndritshëm, duke u fshehur pas një mjegulle të hollë, po ulej me shpejtësi drej vijës së horizontit. Një ngjyrë e kuqe po përhapej gjithandej. Dukej sikur sendet po ngriheshin drejt qiellit, duke u shpërbërë në mijra pjesëza të ndritshme. Perëndimet, i kujtonin shtëpinë e saj të bardhë buzë detit dhe verandën e gjërë. Gjithmonë i kishte pëlqyer ky cast dhe ja ashtu e përhumbur në kujtime iu duk sikur u shkëput nga vetja.

Psherëtiu lehtë me një gaz të brendshëm dhe përsëri, kushedi se për të satën herë, solli ndër mend me hollësi çdo çast të mbrëmjes së fundit, klithmën e këputur, spazmën e çmëndur te fundbarkut të saj dhe tendosjen e egër drejt buzëve të tij. Ishte pra ai, hyjnori kulminacion, rreth të cilit janë shkruar mijra e mijra faqe librash.

Ajo e dinte mire, se kjo nuk ishte një pëpjekje e zakonshme. Jo, ajo isht dashuria...ëndrra e munguar, dhimbja në kraharor, ethja e buzëve të djegura, akti i ëmbël final. Atë mbrëmje, rrobat kishin qënë të tepërta. Zjarri në vatër…dëshmitar i një bashkimi shpirtërash. Asnjëherë më parë, nuk kishte qënë aq shumë në paqe me veten dhe me natyrën. Një qetësi e tillë mund të ishte, ose në varr, ose në parajsë. Ndjeu pas shpine nje zhurmë të lehtë dhe ktheu kokën pas. Ai ishte aty pas shpinës së saj dhe po i buzëqeshte lehtë…

.............

__________________
...il mondo è piccolo, il bianco si sporca

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 15/08/2006
Vendbanimi: kosherja n.176
Mesazhe: 2075

Astra, me lejo te them qe me ben te skuqem kur te lexoj.
Dhe nuk eshte ndjenja e vuajarizmit (voyeurism) qe ma shkakton kete, sic mund te mendoje nje mendje e ngushte, por delikatesa dhe forca njekohesisht e momenteve qe pershkruan.
Ajo c'ka me erdh ne mend kur lexoja rreshtat e tu ish "Amore e Psiche" e Canova-s. Kaq!

__________________
. . due gocce di chanel

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 25/09/2007
Vendbanimi: Ne qiell
Mesazhe: 37

Faleminderit Bleta...Nuk dua te flas me shume per ket teme se me duket se e zbuloj dramen para kohe.
Me inkurajon nderhyrja juaj
.......
Dora e tij e freskët i përkëdhelte qafën e zbuluar dhe kjo e bënte t’i kalonin rrymëza të lehta dridhjesh që përhapeshin prej qafës drejt trupit të hajthëm. I kishte mbledhur flokët me një karficë të madhe që e pat blerë lirë në një tregëtar ambulant, në rrugën duke ardhur këtu në këtë qoshe të humbur. Përkuli lehtë qafën dhe mbështeti faqen e nxehtë pas dorës së tij duke u fërkuar plot ledha si mace.
- U kënaqe shpirt?
- Te dua lulja ime - i pëshpëriti ai afër veshit .Të dua si diellin, si ujiin, si ajrin. Të dua, sa as vetë nuk e di, se mund të dojë zemra e njeriut. Të dua dhe të kam të shtrenjte, ëngjëlli im.

Pastaj ajo u ngrit në gjunjë, u kthye nga ai dhe sytë e tij të qeshur u ndeshën në shikimin e butë, të ëmbël e te dashuruar deri në pafundesi të syve të saj.
..........

__________________
...il mondo è piccolo, il bianco si sporca

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 25/09/2007
Vendbanimi: Ne qiell
Mesazhe: 37

* Ditët e fundit të Gushtit, kishin qënë të freskëta dhe me një qiell të ndritshëm. Kalonin vargje te gjata patash që shkonin drejt jugut dhe i jepnin qiellit një gjallëri të çuditshme. Pupla të bardha resh, vozisnin me një shpejtësi të vogël si varka dembele në blunë e thellë.

* Rrinte ashtu gjysëm e shtrirë dhe shihte nga dritarja e ulët dritën që po zbriste ngadalë si një tis i mëndafshtë prej qiellit. Pastaj duke qeshur me vete, uli kokën dhe pa duart e saj. Kishte duar të bukura, me thonj të ndritshëm, të lëmuar me kujdes. Tek tuk në trasparencën e tyre, shihte disa njolla të bardha, të vogla, që i dukeshin si retë në qiell. E kishte pasur zakon që të shihte thonjtë, që kur ishte e vogël.

* - Mos i shih thonjtë, se të flasin njerzit- i thoshte gjyshja gjithmonë.
Dhe ajo qeshte me zë…Psherëtiu thellë e zhytur në kujtime. Sot mëngjesi e kishte gjetur me shpirt të plagosur. Nuk arrinte që të shpjegonte një lloj tronditje, që ndjente në brendësi të gjoksit.

__________________
...il mondo è piccolo, il bianco si sporca

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 25/09/2007
Vendbanimi: Ne qiell
Mesazhe: 37

* Mblodhi supet, tundi kokën dhe u largua nga kujtimet sikur donte që të mbyllte një derë që e lidhtë me të kaluarën. Shpesh e kapte veten të mbërthyer në grackën e kujtimeve. Dhe qeshte…e ç’mund të bënte tjetër në këto raste?
Tereza shkoi duart ne floket e saj ,hapi krahet sikur donte te perqafonte dhe gelltiste brenda vetes te gjithe ate mengjes.

* Alex me duar të pastërvitura për të tilla punë dhe duke qeshur me vete pregatiti diçka shpejt e shpejt, pak djathe feta dhe bukë të thekur me gjalpë. Pastaj sikur u kujtua papritur për diçka…mori telefonin dhe kërkoi restorantin më të afërt. Pronari ishte një i njohuri i tij, që nga koha kur vendosi që të ndërtonte këtë shtëpi në bregun e ashpër dhe plot gjire të vegjël të bardhë. Kishin biseduar gjatë një mbrëmje duke ngrënë në një nga tavolinat e fshehta të atij restoranti klasik ku Billi i kishte thënë me një siguri të admirueshme...

---

__________________
...il mondo è piccolo, il bianco si sporca

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2007
Vendbanimi: asgjekundi
Mesazhe: 1119

Bukur shume. Bleta me siper me intrigoi me dy goditje "sinister". Une nuk ve re ketu asnje kupid dhe asnje ekstraterrest.

 Ndjenje e holle, mund te them i bindur, uje kristal burimesh malore, dhe dashuri. "so far". Le te presim me tej.

Bleta, ti ke nderhyrje shume intriguese.

 ASTRA, si vazhdon me tej?

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 15/08/2006
Vendbanimi: kosherja n.176
Mesazhe: 2075

Bashkangjitje: canova.jpg
Ky file është shkarkuar 82 herë.

nuk kam sh per te thene, mister... ish nje koment i momentit.

ne ato rrjeshta ndjeva " tensionin" e deshires si tek keto pak centimentra qe ndajne buzet e te dy dashuruarve te Canova-s... se ish cupido ne mes apo jo, pak rendesi kish... ish nje paralelizem vizual.

__________________
. . due gocce di chanel

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar