Jarigas
gigolò
Regjistruar: 08/05/2007
Vendbanimi: napoli
Mesazhe: 600
|
Re: Edhe rete vallezonin...
Citim:
...---
[i]
Asgje....
Nuk ndodhi asgje nga te gjitha ato qe ai priste te ndodhnin.U kthye ne piano-bar ate nate per te pare te mbijetuarit e asaj historie.
Asgje dhe asnjeri, nuk u duk.Cdo gje po behej me e koklavitur dhe po vishej me nje tis te holle misteri dhe lemerie.Enya qe nuk dukej e qe nuk shkruante me ne postimin e tyre te perditshem.Briseide qe kishte lene segreterine telefonike i te vetmen shenje te egzistences se saj.Cellulari as nuk tringellonte me, zeri i asistentes elektronike perseriste pa mbarim se ai numer rizultonte jashte fushes elektomagjetike.Bleten nuk e kontaktonte dot, me te nuk pati hyre ndonjehere ne confidence.Uff......
Banakieri e pershendeti zymte duke ngritur supet si me thene:"E sheh pak se c'kishim ne rrisk?"..
Andej nga tavolina e fundit ishte ulur nje cift jo shume i ri.I hodhi nje sy asaj qe po konsumonin, por nuk arriti ta dallonte mire.Me hapa te rende ju afrua juke-box-it dhe i futi nje cerekshe.I kaloi me shpejtesi syte mbi titujt e fundit , por nuk vuri re ndonje gje terheqese."Ehh.."-.mendoi.
"ne te tilla raste vetem kenget e vjetra ta ngrohin shpirtin, si gota e rakise ne shoqerine e nje miku te vjeter."
Miku te vjeter?!I ra me pellembe ballit , si per te ndeshkuar ate pjese te trupit qe mbart barren e te gjitha kujtimeve."Po Diabolic"- the me vete-"nga dreqin do te jete tani?".
Instinktivisht nxorri cellularin dhe filloi te rrjedhe numrat e memorizuar.Per nje cast ngurroi .Po sikur te mos ja kishte qejfi te prishte terezine tani, per te rendur ne piano bar?
"Epo miku ketu shihet "-qetesoi veten-"e lipset qe miqesia te vihet gjithmone ne prove, si puna e dashurise.Zjarri ne vater, po se cimbise here pas here, fiket." Ndersa ishe i zhytur ne keto filozofira, nje prekje e lehte mbi shpatull e zbriti ne toke.
"Keni nevoje per ndihme ne zgjedhjen e kenges"-u degjua nje ze i holle dhe i embel prapa tij.Theksi ishte fortesisht me ndikime jugu dhe paksa i zvarritur sic eshte e natyrshme ne vendet bregdetare.U rrotullua dhe ngeli i goditur nga ajo qe i doli para syve.Dy sy magjepses ne forme ulliri me ngjyre qielli aq te celet sa gati-gati dukeshin te hirte.Per nje cast nuk ishte ne gjendje te artikullonte ndonje fjale.
"Ehi, thirri mendjes mor burre "- i bertiti vetes."fundja femer eshtepak a shume si klientet e perditshme".
Por, ajo ndjesi e thelle, veti e te gjithe grabitqareve kur jane para prese,e shtyu te peshperiste:"Do te ishte nje kenaqesi e paimagjinueshme per mua".E pak nga pak horizonti filloi te shperbehej perqark syve dhe ai vuri re me kenaqesi se syte ishin vatra e nje fytyre mjaft terheqese.Dhe ajo qe i pelqeu akoma me shume , nuk kishte gjurme substancash kimike e farmaceutike.Ai nuk duronte dot femrat qe lyhen si aktore teatri.Vajzat uje e sapun, ishin si gota e ujit ne shkretetire per te , i mesuar sic ishte te manipulonte gjithmone "zonjat" e renda, te cilat kishin skuadra trukatoresh personale.
Gjithcka ishte e permbyllur ne nje krife boje arre e celet, e prere shkurt, aqsa nga prapa mund ta merrje si djale.Lekuren e bardhe, thua se se kishte pare dielli me sy, e nxirrte akoma me shume ne pah qafa e brishte dhe ajo pjese e gushes qe dilte jashte cepave te jakes se kemishes bojeqielli."Shije e holle"-mendoi vetvetiu.Keto gjera tashme ishin aq te ngulosura ne trurin e tij, saqe edhe po te sforcohej, nuk ngelej pa dhene nje gjykim mbi cfaredo lloj elementi estetik qe i kalonte para hundes.Trupi ishte ne proporcion me te tjerat.Pak a shume duhej te peshonte aty te k 50-kilshi, gje me se normale per nje shtatlartesi si ajo qe kishte perpara.I arrinte gati tek mjekrra, pra e larte aty tek 1,65."E perkryer"- mendoi-" tani te shohim pak se c'shije muzikore ka". Beri nje hap prapa per ti lene vendin asaj dhe ngriti vetullat , ne pritje te levizjes se saj.Nderkohe kishin kaluar vetem pak sekonda dhe ai u permend me telefon ne dore. Idukej sikur kishte ore te tera duke ndenjur ashtu.NUk po kujtohej me se c'i duhej telefoni..."ah, po...Diabolic"-tha me vete-"po e leme per here tjeter".
E dinte shume mire se po te vinte aty, sado qe ishte djale i matur, ishte po aq gjahtar sa ai vete.Fundja , thuame c'mik ke, te te them se kush je.
Tingujt e pare e risollen ne vete."Oh, c'mrekulli" mendoi.sikur te kishte qene ne mendjen e tij.Kenga e Xhemalit.Ai nuk e pati pyetur kurre zoteruesin e piano-barit se nga i kishte gjetur ato kenge te vjetra, bej hesap qe ishin kenget e gjimnazit, dhe ai mendonte se ishin nga kenget e pakta qe ishin plotesisht ne akord me telat e shpirtit te tij ne momentet e vetmise.Nen ritmin e embel te valsit, pa thene asnje fjale, i futi doren, prapa shpines e kam fjalen, dhe filluan te lekundeshin lehte pa levizur nga vendi............
To be continued..........
__________________
Carpe diem
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|