Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

flm per komplimetin por nuk besoj se i afrohem. Nene Tereza eshte per mua nje yll polar qe me ndricon rrugen e jetes pasi te dish te japesh me shpirt eshte virtuti me i larte.
ndersa ne jeten profesionale yll polar kam HAVELIN ( e njeh se kush eshte ? )
pershendetje analistja

__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.

Modifikuar nga Klodel datë 03/02/2003 ora 21:33

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 05/02/2003
Vendbanimi: Romania
Mesazhe: 7

Jeta per mua eshte nje lufte,tek e cila njerzit qe jane pesimiste jane te mundurit dhe me te dobtit.Do te jetosh?Meso te luftosh kunder dhimbjes,vuajtjeve,trishtimit...

__________________
Learn to forgive yourself and then the others...

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 03/01/2003
Vendbanimi: Today
Mesazhe: 1498

Per mua jeta eshte nje faze qe cdo njeri kalon.
Para se te vdes dua te shikoj mbrapa dhe te them se c'kam arritur ne kete jete, cfare te mirash kam bere, etj

Mos ki frik nga vdekja ajo eshte nje proçes qe cdo njeri do e kaloj mos sot a neser, ne te gjithe do ikim shiko mbrapa dhe mendo se si e ke shfrytezuar ti ate kohe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 01/02/2003
Vendbanimi: USA
Mesazhe: 9

Jeta! Brenda saj labirinthe te shumta qe gjithkush nga ne i shtyre nga ligji i ekzistences ecen brenda tyre dhe sheh aty merr pjese ne gezimet qe sjell ajo, buzeqesh, dashuron, ndjen kenaqesi, por derdh edhe lot, urren, ndjen meri.
Secondat behen minuta, minutat ore, oret dite, e keshtu me rradhe iken edhe nje vit. Atehere kuptojne se koha iken, flutoron e bashke me te edhe dite nag jeta jone. Mundohemi ne te kapemi pas cdo sekonde, e ta shtrengojme forte. Nuk ka rendesi neqoftese eshte e lumtur apo e trishtuar, nuk ka rendesi nese na ben te buzeqeshim apo te derdhim lot, mjafton vetem qe eshte nje sekonde e jetes tone.
Te jetosh do te thote te marresh fryme thelle brenda veten e diku aty ne nje nga skutat e shpirtit tend te gjesh dicka qe te ben te ecesh perpara. Shume here urrejme veten e bashke me te edhe jeten, duke harruar qe ajo eshte nje dhurate e cmuar qe te dhurohet vetem njehere. Eshte veshtire te vleresosh kete dhurate, por, pastaj kur nje fije floku te ndan nga jeta e kupton se sa me vlere eshte ajo.
Shume here duke ecur ne labirintet e saj, godasim mure qe na shkaktojne dhimbje e vuajtje. Disa here te tjera, godasim mure qe na bejne te lumtur dhe per nje cast na duket sikur kapim qiellin me dore. E ne fund disa prej nesh kuptojne qe jeten duhet ta marresh ashtu si te vjen.
C'do dhimbje apo fatkeqesi eshte nje prove dhe fakt, mbi te cilat nje njeri ngre themelet e lumturise. Jane keto dhimbje qe e bejne ate te vleresoj momentet e lumtura edhe te kuptoj qe ne fund te fundit jeta eshte e bukur dhe se c'do surprize qe vjen me te duhet vleresuar si do qe te jete ajo.
E pra, ashtu si edhe gjithe te tjeret edhe une e dua jeten me te mirat e te keqiat e saj dhe dua ta jetoj ate duke pasur ne mendje se pas bores, shiut, fortunes gjithmone del dielli e duke te prekur e ledhatuar me nje nga rrezet e tij te arta te ben perseri te lumture duke te thene: "Cohu dhe jeto jeten tende o njeri!"


Ersa!

__________________
Shoot for the moon, even if you miss you'll land among the stars!

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 16/01/2003
Vendbanimi: gjakovë
Mesazhe: 149

JETA ESHTE RAST-SHFRYTEZOJE
JETA ESHTE SFIDE-SFIDOJE
JETA ESHTE DASHURI-SHIJOJE
JETA ESHTE SHPRESË-MERITOJE...........

__________________
lufto për te verteten,pamvarsisht nga qmimi

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 17/02/2003
Vendbanimi: Filadelfia USA
Mesazhe: 54

Pershendetje analistes!

Tema qe keni hapur me duket shume interesante, megjithate desha te thoja se kjo teme eshte shume e larmishme dhe mendimet qe jane shprehur deri tani nuk mund te permblidhen ose me mire nuk identifikohen te gjitha ne kete teme.Nuk jam kurkush per te gjykuar, por kam prshtypjen se nje pjese e mire e personave e lidhin kete teme vetem ne aspektin e dashurise klasike dhe jo ne kuptimin e pergjithshem te jetes.Une mendoj se jeta ose c'do aspekt i saj eshte ne radhe te pare ceshtje ekuilibri.Nga momenti qe fillon te njihet me jeten, deri ne fund te jetes njeriu eshte si puna e nje udhetari, i cili mund te gjykoje per ato qe ka pare dhe nga eksperiencat qe ka jatuar, por nuk mund te gjykoje per ate se c'ka e pret ne vazhdimin e udhetimit.Pra jeta eshte shume komplekse.Megjithate fatmiresisht njeriu mund te mesoje nga eksperenciat e te tjereve, dhe ne nje fare menyre ai vete behet deri ne nje fare mase projektusi i jetes se vet.Pra idea ime eshte qe njeriu duhet te gjeje balancat pra ekuilibrin ndermjet ekzistences fizike dhe ndergjegjes.Pikerisht eshte koshienca ajo qe na diferencon nga krijesat e tjera fizike.Logjika eshte elementi kryesor qe ndikon ne marjen e vendimeve, por shpeshhere zemra ose me mire "l'etat d'ame"eshte elementi tjeter fondamental i cili eshte me i veshtire per tu kontrolluar, eshte pra kjo gjendja shpirterore qe prish balancat.E pra ai qe arrin ti manaxhoje ne menyre te ekuilibruar keto dy elemente, arrin ti japi pergjigjje deri ne njefare shkalle pyetjes "c'eshte jeta ose kuptimi i saj" Pres mendimin tuaj per kete ceshtje dhe shpresoj sadopak t'ju kem percjellur ide te dobishme.

__________________
Shqiptar deri ne vdekje

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

pershendetje Anton,
flm per mendimet e tua, jane interesante. e bukura e kesaj teme eshte pikerisht ajo qe eshte shume e veshtire te mbledhesh kuptimin e jetes ne pak fjale dhe secili ka kendveshtrime dhe mendime te ndryshme dhe kjo e ben te larmishme. mendoj qe jetet e secilit prej nesh jane si atomet qe mund te levizin lirshem ne hapesire por gjithsesi i nenshtrohen nje ligji qe i drejton.

Ligji i natyres eshte qe lind dhe nje dite do vdesesh. por cfare eshte ajo midis ketyre dy momenteve?
ndoshta per te nxitur pak diskutimin do shtroja nje pyetje, cili ishte qellimi qe erdhem ne kete bote, cfare kuptimi ka jeta jone midis lindjes dhe vdekjes, pse perpiqemi te jemi mire, te gezohemi te jemi te lumtur kur vdesim nje dite dhe ska rendesi me si jemi sjelle apo cfare kemi bere ??
a ka jeta nje kuptim me te thelle sesa thjesht te maresh fryme, te ushqehesh, te plotesosh nevojat biologjike?

si mendoni????

__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 16/01/2003
Vendbanimi: gjakovë
Mesazhe: 149

Pershendetje Analiste
Je futur(JEMI FUTUR),ne nje temë qe janë munduar ta shtjellojnë Kokat me te mdha te qenjes njerzore dhe kanë tentuar ta spjegojnë dhe orientojnë njerzimin ne baze te asaj Filozofije qe ata e kanë menduar,krijuar zhvilluar dhe mbeshtetur pra qe nga Platoni,Aristoteli.......Buda......................Marksi.... dhe deri sot dhe skanë mundur ti japin nje pergjigjje te qendrueshme,prandaj me rendesi eshte te jetohet jeta me ndershmeri,humanizem dhe dinjitet dhe te lihen vepra per brezat qe vijnë.Sepse ska spjegim te plotë dhe te gjithanshem.Per kete arsye kemi Ateistet,religjionistet(Islam,kristian,budist etj),materialistet,fatalistet e istet tjerë.
KAQ. SHENDET!!!!!!!!!!!

__________________
lufto për te verteten,pamvarsisht nga qmimi

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

mire e the mo Xeni, po pse mos behemi edhe ne cik filozofe. pastaj mua me intereson te di mendimin e forumistave, nuk po perpiqem te gjej ndonje ide pergjithesuese qe ta marrin baze te gjithe. pikerisht se secili nga ne eshte origjinal edhe mendimet jane origjinale, dhe nuk eshte puna qe ata filozofet nuk i kane dhene pergjigje por secili ka patur kendveshtrim tjeter

pershendetje

__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 17/02/2003
Vendbanimi: Filadelfia USA
Mesazhe: 54

Ri-pershendetje analistes!

E dashur bashkatdhetare, me sa shoh ti vazhdon te kerkosh pergjigje absolute duke injoruar kohen.Pergjigje te sakte (uniforme ) nuk ka.Gjithkush ka kendveshtrimin e tij ne lidhje me fenomenet e jetes, dhe gjithkush e kerkon dhe ndoshta e gjen ate tek vetja.C'do jete njerezore eshte nje filozofi me vete.Eshte si puna e asaj gotes te cilen njeri e percakton si gjysem plot, dhe tjetri si gjysem bosh, te dy kane te drejte, secili sipas interpretimit te vet.Megjithate pyetjet qe ti shtron jane me vend.Sigurisht qe qenia njerezore nryshon rrenjesisht me qeniet e tjera biologjike, pra natyrshem del konkluzioni qe njeriu nuk jeton thjesht per tu ushqyer dhe per te riprodhuar.Po per c'fare pra?Perseri do perpiqem te jap pergjigjen time ashtu si e konceptoj une ate.Kursesi te qenit me ndergjegje nuk na jep neve te drejten morale te ndjehemi zot te botes, perkundrazi ne jemi nje hallke (e redesishme) por gjithsesi nje hallke e zinxhirit te jetes ose ekosistemit.Dhe duke u nisur nga ky fakt, nuk mund te kerkojme pergjigjje jashte ketij konteksti.Fatkeqesia e njerezve qendron ne faktin se ata harojne se sa "vulnerable" ata jane.Krijesat e tjera nuk e kane kete problem, ato thjesht drejtohen prej instikteve universale te jetes, por tek njeriu ndryshon puna.Ai eshte ne nje lufte te vazhdueshme me vetveten nga fillimi deri ne fund te jetes, pikerisht per shkak te arsyetimit.Pra eshte perseri dhe gjithmone EKUILIBRI ai qe do te percktoje vazhdueshmerine e jetes dhe qe do ti jape pergjigjjet ne lidhje me misteret e jetes.Megjithate e dashur bashkpatriote, jeta do te ishte me pak interesante ne qofte se nuk do te ekzistonin misteret e saj, apo jo? Thjesht po mar si shembull mardheniet e dy personave te dashuruar. Atyre nuk u intereson aspak te dine "psene" e terheqjes se pa rezistueshme qe kane per njeri-tjetrin, por thjeshte e lene veten te lundroje ne rjedhen e ketij pasioni ose dashurie ose me mire po them ketij misteri.Dhe personalisht mendoj qe kjo eshte dicka normale.Ne qofte se njeri prej partnereve do ta shtynte kuriozitetin me larg se sa duhej ( pra do kerkonte te dinte c'do gje, deri ne detaje teper personale te partnerit) atehere edhe magjia e dashurise qe kane per njeri-tjetrin do te shembej shume shpejt.A do te deshiroje ti te dije c'do gje ne lidhje me te supozuar te dashurin tend? Une personalisht JO.Me duket se dola pak nga tema, por jam pak i lodhur, sidoqofte shpresoj se do te kemi rastin te shkembejme mendimet tona perseri ne te ardhmen.

Si tu veux etre libre, sois captif de l'amour.

Nga Anton, Filadelfia 18 Shkurt 2003

__________________
Shqiptar deri ne vdekje

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar