Ana
Whatnot
Regjistruar: 18/02/2003
Vendbanimi: Ja ketu
Mesazhe: 405
|
Teme intersante.
Cdo njeri mendoj une e jep mendimin e tij ne baze te eksperiencave personale e familjare ( meqe tema eshte e lidhur me familjen)> Personalisht besoj te martesa, kur ajo shihet dhe konsiderohet se plotesim i detyrave dhe te drejtave te dyaneshme, pra kur kontribuojne burre e grua ne cdo gje, per te realizuar idealin qe ata kishin ne fillim te ketij udhetimi te perbashket: nje jete e qete, me femije, dhe mundesisht te plaken duke patur njeri tjetrin prane, ne te mire e ne te keq si e thote dhe betimi ne kishe.
Dhe kjo nuk eshte e parealizueshme. Probleme do kete, sepse jeta e tille eshte, por kur jane te dy te predispozuar per te ndihmuar njeri tjetrin kur duhet, per te qene prane e per te mbeshtetur njeri tjetrin ne momente te veshtira, cdo gje eshte e lehte. Dhe qe te arihet kjo, duhet shume dashuri, dashuri pa kushte dhe mirekuptim nga te dyja palet.
Me kete rast nuk dua te them qe bashkejetesa nuk ia arrin ketij qellimi, perkundrazi, mbeshtes fort mendimin, qe nqs cifti ka ne bindjet e tij per jeten bashkejetesen jashte martese, mendoj qe eshte me mire dhe per femijet qe do lindin, nje femije rritet shume me mire, edhe nqs i ka prinderit jo te martuar, edhe nqs i ka te divorcuar, kur merr shume dashuri prej tyre, dhe kur sheh qe prinderit duhen, sesa kur jeton brenda nje martese jo te lumtur. Kaq kisha.
__________________
Success stands mostly in not giving up, when the others have let go.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|