cecilia
Adoleshente
Regjistruar: 14/04/2006
Vendbanimi: Në bankat e shkollës.
Mesazhe: 8180
|
Cfare gjenie...!
...
Po lexoja me shume kureshtje vargjet...e ketij gjeniu...
Personalisht jam per ato vargje ku cecili nga ne i mendon ne heshtje dhe skuqet nqs i thote apo shkruan. Jo, une sonte nuk do skuqem...dhe as syte s'do t'i ul...
Do veçoja disa fragmente per sonte: Flete nga ditari i nje prostitute (tregim)
O Zot i madh! Cfarë rrëmuje e tmerrshme u bë në partin e mbrëmshëm. Ishim gjashtë vajza dhe dhjetë burra ( më i riu rreth të dyzetave). Muzikë, pije dhe seks. Ishin të njëjtët pleq, por këtë herë u sollën më mirë. Më bëri përshtypje njëri prej tyre. E quajnin Andrea. Më kish sjellur lule dhe një varëse të florinjtë. E kalova natën me të. Vetëm me të. Mua më pëlqejnë këto lloj zbavitjesh kolektive, sidomos për faktin se ke mundësi të ndrrosh partner, të shkosh me grup, të shohësh e të të shohin plot epsh, ndërsa ti përpëlitesh në agoninë e qirjes – gjëra që do t’i ëndërronte edhe gruaja më e moralshme. Është një gjë që ia vlen ta bësh edhe falas, packa se të paguajnë pesëfish.
Por mbrëmë në castin që Andrea më dhuroi lulet, ndjeva dicka brenda meje, dicka që s’mund të paguhej, por që vec falej. Ndërsa po bënim seks të shtrirë mes carcafëve të zhubrosur e të lagur nga djersa, dora e tij në vënd që të shtrydhte format e mia eksituese, për orë të tëra me kish përkëdhelur flokët dhe duart, butësisht dhe lehtë – lehtë, aq lehtë sa që ajo prekje nuk ndjehej në lëkurë, por në shpirt.
U qiva apo bëra dashuri? Sa budallaqe jam… Vjen një burrë e më dhuron lule e unë kujtoj se ka rënë në dashuri me mua. Naivitete që u kanë hije adoleshenteve e jo një tridhjetëvjecareje. Megjithatë kish dicka të vecantë në prekjen e tij, dicka që unë nga instikti dhe përvoja e di që është tepër e rrallë. Fundja a nuk shkruan edhe Mopasani se “në dhomën e një kurve gjithmonë ka vend për një tufë me lule“ ?
Sot e kam pushim. Është dita kur unë shkruaj më shumë në ditarin tim, në ditarin e një prostitute. Që kur hapa sytë në mëngjez nisa të filozofoj si budallackë për gjëra të mëdha si psh, shteti, presidenti dhe Qeveria, ministrat, gratë dhe dashnoret e tyre…Kështu psh arrita të zbuloj që gruaja e një ministri të suksesshëm duhet të jetë patjetër kurvë, dashnori i saj – një karrierist i ri dhe gruaja e këtij të fundit prostitutë. Se për mua kurva dhe prostituta nuk janë e njëjta gjë. Kurva pallohet për qejfin e vet, prostituta për qejfin e të tjerëve. Ashtu si dhe unë. Për qejfin e të tjerëve. Dhe për paratë e tyre. Për paratë e mija. Të trupit tim. Por s’është e thënë të prostituosh vec për para. Mund t’i jepesh tjetrit edhe për një vend të mirë pune për vete apo për tët shoq, për një bursë jashtë shtetit, për karrierë, për një orë të florinjtë apo edhe për një copë bukë. Nëse unë do të isha dashnorja e Presidentit cili burrë s’do të më ëndërronte për grua? Le të shpresoj të bëhem e dashura e Andreas e ai më pas të bëhet President. Pastaj do të dalë edhe falli i filxhanit që shtie cdo ditë te teto Vana.
Tani m’u kujtua një gallatë e vogël e Linës në shtëpinë e kushurirës së vet. Kish ardhur për vizitë një shoqe e kushurirës që punonte në një ministri .Duke u prezantuar ajo i kish thënë Linës “Unë punoj sekretare e ministrit. Po ti?” “Dicka e ngjajshme me punën tënde.”, ish përgjigjur Lina. “Punoj në një bordell“
Mysafirja mezi ishte gëlltitur, packa se më pas,në kofidencë, i kish thënë “ Lum si ti me gjithë ata meshkuj!“
Ëndrra ime më e madhe është t’i përkas një burri. Vetëm një burri të cilit do t’i falja gjithshka, në fillim rrahjet e zemrës e pastaj trupin tim. Do t’ia jepja dashurinë, dhimbjen, dhëmbshurinë, lotin e sinqertë dhe lule, me mijëra lule të bukura që do t’ia dhuroja cdo ditë të jetës mes puthjesh të zjarrta. Do t’i falja kujdesin që ai kurrë të mos kujtonte kujdesin e të ëmës, do t’i falja prehjen dhe qetësinë që ai kurrë s’e ka gjetur as në këndin më të qetë të ndonjë kishe, do t’i falja besnikërinë që ndoshta s’ia ka falur as qeni i vet. Dhe si shpërblim për të gjitha këto prej tij do të këkoja vec një gje. Të ekzistonte, të jetonte … për veten e tij e ndoshta një ditë edhe për mua .
Pastaj do të kishim edhe fëmijë të bukur e të pastër, më të mirët në botë, me nënën më të mirë nga të gjitha nënat. Oh sa e lumtur do të isha sikur një ditë dikush të thotë për mua “Kam gruan më të mrekullueshme“ e një zë fëmije të shtonte “ Edhe unë kam mamin më të mirë në botë! “ Pastaj le të vdisja…
__________________
Sto lavorando duro per preparare il mio prossimo errore.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|
12 Maj 2010 18:17
ika imen se e bana temen chit chat
...prit se harrova sa mendon se do duroje arti i ketij Hasanit ...mendon sa Neruda ...e te kam thene mos me ngacmo kur jam e gezuar 
I ka te qarta mendimet,i shpreh thjesht,bukur por ajo qe i ngre temperaturen peozise eshte pasioni..
Forumi Horizont > Tema Shoqërore > Letërsia > Letrarë të rinj > Artan Hasani
