Forumi Horizont Forumi Horizont > Tema Shoqërore > Letërsia > Letrarë të rinj > Bota e re e prozes > projekt 01
Gjithsej 4 faqe: « 1 2 3 [4]   Tema e mëparshme   Tema Tjetër
Autori
Titulli Hap një temë të re    Përgjigju brenda kësaj teme
Equis
Anetar i regjistruar

Regjistruar: 09/03/2003
Vendbanimi: Tirane
Mesazhe: 139

[QUOTE]Po citoj ato që tha GANGOO
[B]

[color=purple][b][i]...Klejla kishte qene nje pellumbeshe e vertete.Pak e cmendur(ne embelsi sic e therriste Andrea),
dhe shume e bukur...Te gjithe djemte ishin te dashuruar ne nje menyre a tjeter pas flokeve te saj,
ecjes se saj krenare,
syve te saj te ullinjte dhe buzeve te saj aq exituese te kuqe si luleshtrydhe.
Andrea kishte qene me fatlumi djale i qytetit ,te shijonte nga afer ate bukuri te paprekshme,
te kthjellet sikurse uji i bjeshkes se Nemur...
Shpeshhere ajo dilte ne takim me Andrean fshehurazi nga prinderit e saj.
Vraponte si pellumbeshe duke buzeqeshur deri ne vendtakim e per aq pak minuta
qe qendronte me Andrean dhe vetem qeshte me shikimin shpirteror te saj.
Ishte e dashuruar, cmendurisht e dashuruar pas Andreas
aq sa fytyra e saj e njome shndriste porsi rreze dielli dhe hene ne agim...


Kaluan keshtu dite ,jave ,muaj..perhere se bashku.Andrea mund te quhej me ne fund i lumtur.Ndihej njesoj si nje 20 vjecar,po me i forte,me enegjitik,me i cmendur,i cmendur ne lumturine e tij dhe thellesisht i dashuruar.Ah sa e dashuronte ate fytyrez aq te emble.Saq e sa here ndersa e pushtonte ne krahet e tij,te shtrire te dy ne krevat,nen driten e llambes se vogel,nen ate gjysem erresire paksa te mistershme qe krijohej edhe nga pasqyrimi i dritave te rruges, e veshtronte me vemendje.I dukej sikur e perpinte oqeani i trazuar i syve te saj blu.Perkedhelte embelsisht lekuren e saj kaq te lemuar,luante me floket e saj ndersa me shpirt e pushtonte fort fort,sikur do ta mbyste ashtu nen ate shtrengim kaq te pangopur.Papritur nje shkenije e syve te saj,nje levizje e pavullnetshme e vetullave te holla dhe ai e kuptonte.Njesoj sikur te lexonte mendjen e saj buzet e tij bashkoheshin lehte lehte me ato buzet saj si luleshtrydhe te kuqe flake.Ne fillim lehtesisht,derisa pasioni t'i pushtonte te dy dhe t'i mbulonte me mantelin e cmendurise se tij.Duart pushtonin cdo pjese te trupit te saj,ndersa gjuhet bashkoheshin sikur te ishin nje.Degjohej nje britme kenaqesie te pamase ndersa depertonte thelle tek ajo.Nje nderzim sa i embel aq edhe i apasionuar,nje pasion qe buron nga instikti kafsheror qe duam ,s'duam ta pranojme e kemi te perbashket si te gjitha krijesat e Zotit.Mbas disa minutash te kesaj perleshjeje ndjenjash leshoheshin te lodhur ne krahet e njeri tjetrit,ashtu te shtrire me frymemarje kaq te shpeshte dhe te forte sikur nuk do te mbusheshin dot kurre me me fryme.Me ne fund Klelja e kenaqur mbyllte syte, ndersa buzeqeshja nuk do t'i ndahej per nje kohe te gjate...O zot ishin kaq te lumtur dhe ai kaq i dashuruar por...

__________________
............U must keep yourself alive........that's the most important think ........

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
Mesazh i vjetër 07 Qershor 2006 00:20
Equis nuk po viziton aktualisht forumin Kliko këtu për Profilin Personal të Equis Kliko këtu për të kontaktuar me Equis (me Mesazh Privat) Kërko mesazhe të tjera nga: Equis Shto Equis në listën e injorimit Printo vetëm këtë mesazh Shto Equis në listën e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Përgjigju Duke e Cituar
Eyesight
Anëtar Aktiv

Regjistruar: 13/04/2006
Vendbanimi: Diku atje tej, atje ku ti nuk me arrin dot...
Mesazhe: 390

Citim:
Po citoj ato që tha Equis

Kaluan keshtu dite ,jave ,muaj..perhere se bashku.Andrea mund te quhej me ne fund i lumtur.Ndihej njesoj si nje 20 vjecar,po me i forte,me enegjitik,me i cmendur,i cmendur ne lumturine e tij dhe thellesisht i dashuruar.Ah sa e dashuronte ate fytyrez aq te emble.Saq e sa here ndersa e pushtonte ne krahet e tij,te shtrire te dy ne krevat,nen driten e llambes se vogel,nen ate gjysem erresire paksa te mistershme qe krijohej edhe nga pasqyrimi i dritave te rruges, e veshtronte me vemendje.I dukej sikur e perpinte oqeani i trazuar i syve te saj blu.Perkedhelte embelsisht lekuren e saj kaq te lemuar,luante me floket e saj ndersa me shpirt e pushtonte fort fort,sikur do ta mbyste ashtu nen ate shtrengim kaq te pangopur.Papritur nje shkenije e syve te saj,nje levizje e pavullnetshme e vetullave te holla dhe ai e kuptonte.Njesoj sikur te lexonte mendjen e saj buzet e tij bashkoheshin lehte lehte me ato buzet saj si luleshtrydhe te kuqe flake.Ne fillim lehtesisht,derisa pasioni t'i pushtonte te dy dhe t'i mbulonte me mantelin e cmendurise se tij.Duart pushtonin cdo pjese te trupit te saj,ndersa gjuhet bashkoheshin sikur te ishin nje.Degjohej nje britme kenaqesie te pamase ndersa depertonte thelle tek ajo.Nje nderzim sa i embel aq edhe i apasionuar,nje pasion qe buron nga instikti kafsheror qe duam ,s'duam ta pranojme e kemi te perbashket si te gjitha krijesat e Zotit.Mbas disa minutash te kesaj perleshjeje ndjenjash leshoheshin te lodhur ne krahet e njeri tjetrit,ashtu te shtrire me frymemarje kaq te shpeshte dhe te forte sikur nuk do te mbusheshin dot kurre me me fryme.Me ne fund Klelja e kenaqur mbyllte syte, ndersa buzeqeshja nuk do t'i ndahej per nje kohe te gjate...O zot ishin kaq te lumtur dhe ai kaq i dashuruar por... [/B]


pa dashje ne mendje iu rithye ajo pasdite e zymte, kur nga buzet e embla te saj kishte dale nje "JO". Iu rikthye ne shpirt ajo qe ndjeu ne ato momente.. toka iu hap nen kembe, nje hon i thelle e perpiu pa meshire... Andrea tundi koken ne menyre te pavullnetshme... Sa kohe kaloi ashtu, sa dite, muaj vite.. Ate dite preku fundin.. nese kishte nje fund ai e kishte prekur ate.. ishte shtrire aty duke u perpelitur per nje kohe te gjate, derisa.. ah ashtu pa kuptuar kishte rinisur te merrte fryme, te ndjente eren qe i perkedhelte floket, te degjonte zogjte te kendonin perseri... pikerisht ata zogj qe vetem pak kohe me pare i kishte mallkuar per "zhurmen e tmerrshme" qe benin ne kopshtin e shtepise se tij... Ashtu si pa kuptuar i ishte rikthyer jetes, punes e me pas dhe jetes.. Kishte njohur Glorian (ish-gruan e tij). Sa here qe mendonte per te nje pasthirrme i dilte nga shpirti... Gloria e mjere.. e kish dashur Andrean fort, shume me teper sesa ai kishte menduar se do ta donte njeri ne jeten e tij. E megjithate, ne fund te zemres e tij kish mbetur hija e Klejles.. Entuziazmi i Glorias, perpjekjet e saj per ta bere te dilnin per te festuar rastet e vecanta, e me ne fund dhe buzeqeshja e saj ishin shuar ngadale... Nje dite thjesht kishte bere valixhet e ishte larguar. Andrea kishte degjuar se tani ajo jetonte me nje burre qe e kish njohur ne Californi. Me ne fund ajo gjeti lumturine e saj, qetesine.. po ai?? Gjithmone i ishte dukur i cuditshem ndikimi i madh qe kishte nje njeri ne jeten e dikujt tjeter.. e si kishte mundesi qe kujtimi i saj e turbullonte dhe pas kaq vitesh... femra te tjera pas Glorias kishte patur plot, por kishin qene kalimtare, jo me shume.. kishin mbushur ditet e tij, momentet e vetmise, por jo jeten e tij... Ja tek kthesa u duk Roni, pamja e tij e trembur e shkeputi nga mendimet. Ndali motorin ne kembet e nxenesit te tij
-He Roni? Gjithcka mire?
Roni, ende i hutuar iu pergjigj:
-Po ecje aq shpejt.. nuk arrita te te jap as kaskon...
Andrea qeshi.
-Mos ki merak se nuk me gjen gje. Por ti mos leviz asnjehere pa kasko, eshte e rrezikshme per nje djalosh si ti. Eja brenda. Rea, na pergatit dhe nje kafe tjeter per mua e nje leng frutash per Ronin.
Rean qe nderkohe i ishte afruar atyre pohoi me koke dhe u drejtua mga kuzhina.
-Pa he c'me thua- e pyeti Andrea Ronin. Ke punuar ndopak kohet e fundit?

__________________
The greatest thing we'll ever learn is just to love and be loved in return

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
Mesazh i vjetër 27 Korrik 2006 16:21
Eyesight nuk po viziton aktualisht forumin Kliko këtu për Profilin Personal të Eyesight Kliko këtu për të kontaktuar me Eyesight (me Mesazh Privat) Kërko mesazhe të tjera nga: Eyesight Shto Eyesight në listën e injorimit Printo vetëm këtë mesazh Shto Eyesight në listën e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Përgjigju Duke e Cituar
ingmetalboy është moderator/e në këtë nën-forum   ingmetalboy
without a trace

Regjistruar: 06/12/2004
Vendbanimi: wherever I may room
Mesazhe: 1008

-Po tallesh me duket? Kete kohe kam punuar 60 ore ne jave. E di qe edhe nqs punon 40 ore ne jave me rrogen minimale qe marr une ne kete qytet te shemtuar nuk mund te paguash qirane per nje apartament. Pastaj ky bukuroshi ketu qe ti sapo i dogje gomat harxhon benzine sa harxhoni ju per cigare.
-Me bene veshet apo mu drejtove me ju? Ke filluar te marresh ndonje kurs mirsjelljeje ne ndonje shkolle ketej rrotull keshtu? E kuptova si eshte puna.
-Mos! "Zberthimi i psikologjise njerzore" nga Andreas James Aron, kapitulli "rini e djegur". Pa he te degjojme njehere.
-Aharon, trim. Aharon. I vetmi italiano-hebre qe egziston ne L.A e qelbur. Megjithate, arsyeja pse mendoj qe nuk ke me frymezim eshte se te zbresesh zonjushat nga sedilja e mbasme e motorit duhet te jete bere tani pune me dy turne.-buzeqeshi vesh me vesh dhe u ul ne poltronen e tij te vjeter. Ky buzequmesht nga Hondurasi qe i pelqente te lepinte floket e zinj me xhelatine tipi James Dean, cuditerisht i pelqente fort.
-I dashur mesues. Si gjithmone intuita prej prokuroi nuk te paska braktisur. Por Rondali eshte akoma i ri per tu lodhur vetem me dy turne. Kur fillon behen tre ose kater fillon veshtiresija.
-Kujdes bukurosh se mos gabimisht pervec motorit te shtohet edhe ndonje goje tjeter per te ushqyer.
-Per ate mos ki merak mesues. Gjithmone...
-Nuk me intereson te degjoj me shume per jeten tende seksuale Roni. Femra nuk eshte vetem burim qejfesh seksuale.
-Jo, perkundrazi eshte nje force e fuqishme punetore qe ben faturen ne restorant dy here me te vogel dhe ndonjehere zero.
-Cfare dreqin ndodhi me kete brez te ri njerzish keshtu qe nuk njohim me as rregullat me te thjeshta te te qenit burre.
-Ehh... besoj se gjithe ato faqe interneti pornografike dhe lojrat e dhunshme ne kompiuter kane fshire cdo pike romanticizmi ne brezin e sotem te te rinjve. Rasti konkret po merr fryme para teje. Dhe ndersa ne vazhdojme e flasim ketu ora ka shkuar 5 dhe une duhet te zhdukem sepse ne oren 6 duhet te jem ne kinema me nje nga ato zonjushat qe duan te jene aq te pavarura sa nuk e kane problem te paguajne dhe bileten time te kinemase. Mirupafshim mesues dhe me uro fat kete nate. Ka shume mundesi qe edhe te shenoj sot.
-Shiko se mos fiton ndonje semundje ngjitese o karafil dhe mos ec shume shpejt me ate kafshe...

__________________
"Just because some of us can read and write and do little math, that doesn't mean we deserve to conquer the Universe."- K. Vonnegut

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
Mesazh i vjetër 07 Gusht 2006 11:18
ingmetalboy nuk po viziton aktualisht forumin Kliko këtu për Profilin Personal të ingmetalboy Kliko këtu për të kontaktuar me ingmetalboy (me Mesazh Privat) Kërko mesazhe të tjera nga: ingmetalboy Shto ingmetalboy në listën e injorimit Printo vetëm këtë mesazh Shto ingmetalboy në listën e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Përgjigju Duke e Cituar
Eyesight
Anëtar Aktiv

Regjistruar: 13/04/2006
Vendbanimi: Diku atje tej, atje ku ti nuk me arrin dot...
Mesazhe: 390

Citim:
Po citoj ato që tha ingmetalboy

-Shiko se mos fiton ndonje semundje ngjitese o karafil dhe mos ec shume shpejt me ate kafshe... [/B]


Roni i buzeqeshi, vuri kaskon dhe pasi pershendeti me dore Andrean i dha gaz motorit e u zhduk ne kthese.
- Eh, ky djale - Andrea mbeti duke fiksuar me sy rugen per pak caste e pastaj u fut brenda. U mbyll ne studion e tij dhe mori ne dore penelin. Iu afrua tabllos qe kishte lene te paperfunduar. E shikoi. Ne filim me nje sy vezhguesi te thjeshte por me pas shikimi iu mprehtesua. Mendja iu perqendrua ne ate peisazh vjeshte. Ai u fut ne boten e tij, u mbeshtoll i gjithi nga ajo ndjesi qe i lindte ne shpirt sa here merrte ne dore penelin. Tablloja nisi te gjallerohej. Ndjeu ne fytyre puhine vjeshtake qe bente te binin gjethet e vyshkura. Deget e holla te pemeve perkuleshin ngadale. Ato e ftonin ta ndiqnin dhe ai ashtu beri. Nje cast me vone ai ishte duke pershkruar rrugicen e ngushte te pyllit. Ku do ta conte ajo? Andrea nuk e dinte, dinte vetem se duhej ta ndiqte. I zhytur ne punen e tij ai nuk e ndjeu Rean kur i solli dreken. Kur pasdite ajo e lajmeroi se e kerkonin ne telefon, ai vetem i murmuriti dicka te pakumtimpte. Rea e la te qete. E dinte se ishte e kote ti flisje kur ishte duke punuar keshtu. Andrea vazhdoi te punonte deri ne mbremje. Kur iu duk se e kishte perfunduar punen e tij, ndaloi ta shihte dhe njehere. Ne shpirt kishte ndjesine e lirise qe i kishte dhene puna. Ishte i lodhur, po megjithate i kenaqur nga puna etij. Nje buzeqeshje iu end ne fytyre. la penelin e shkoi te bente nje banje. Uji i ftohte e freskoi. U vesh dhe shkoi ne kuzhine. Rea i kishte pergatitur darken e i kishte lene nje pusulle. Te nesermen do te vonohej se do te shkonte per vizite tek mjeku. Andrea kontrolloi letrat qe i kishin ardhur ate dite. Mbushi nje gote vere te kuqe dhe nisi te hapte letrat me radhe: fatura, fatura, nje leter nga nje koleg (Andrea nuk e hapi), nje reviste artistike dhe pas saj nje leter. Andrea nuk e njihte personin qe ia dergonte: Clara Smith. E mbajti letren ne duar per pak caste para se te vendoste ta hapte. Atij i vinin shume here letra nga te panjohur, fansa te veprave te tij, persona te interesuar per ti blere - kete pune ai ia kishte lene ne dore Roger-it, managerit te tij. E hapi, ishte nje ftese per te pare ambjentet e nje ekspozite te re qe do te hapej se shpejti. "Neo" Hm, si kishte arritur ajo leter ne adresen e tij? Andrea ishte nje tip i rezervuar dhe ruante kontakte me nje rreth shume te ngushte njerezish. "Roxher" mendoi "kjo eshte pune per ty". Gjithsesi i hodhi nje sy letres. Nje paraqitje paksa joformale, me pershkrim gati letrar te hapesirave te ekspozites, sallave qe ofroheshin. bla, bla , bla-te e zakonshme. "Me sa duket Znj Clara paska kohe per te humbur" mendoi. E la letren menjane e nisi te shfletonte revisten.

Te nesermen Roger erdhi ta takonte. Ai ishte duke pergatitur ekspoziten e re te Andreas. Kishte vizituar disa salla ekspozitash e deshironte ti shqyrtonte me Andrean para se te vendosnin. Kjo do te ishte ekspozita me e madhe dhe me e rendesishmja e Andreas. Punimet e disa viteve do te paraqiteshin aty. Te ftuar do te ishin njerez te rendesishem nga fusha e piktures. Ne naten e pare te hapjes vetem persona te perzgjedhur, ne ditet ne vazhdim ekspozita do te ishte e hapur per publikun... Roger kishte menduar per te gjitha. Ishte shume entuziast. Ai punonte me Andrean prej shume vitesh tashme, ia njihte zakonet. Andrea kishte paraqitur punimet e tij gjithmone tek nje grup shume i perzgjedhur njerezish, por kete here ishte ndryshe. cdo gje duhej pergatitur me kujdes, ne detaje. U ulen te dy ne verande dhe Roger nisi te paraqiste opsionet e vendit qe duhej zgjedhur per ekspoziten. Fletpalosjet u hapen ne tryezen e vogel njera pas tjetres. Ne njeren prej tyre Andrea njohu ekspoziten "Neo" dhe i tregoi Rogerit letren qe kishte marre. Nga fletpalosja shpalosej me mjeshteri nje hapesire goxha e madhe, e ndare ne seksione te ndryshme te rregulluara me shije. Andrea ra dakort te ishte nje nga opsionet qe do te shihnin sebashku. Vendosen te shkonin atje ate mbremje.

Ne oren 8.00 Andrea ishte para ekspozites, por Roger nuk po dukej. Pasi priti pak minuta, u fut brenda. "Edhe nese nuk eshte Roger qe ta ben koken dhalle ndonjehere me shprehjet e tij te fryra, do te jete aty mis Clara e gatshme qe te ngreje ne qiell ekspoziten e saj te re" u tall ai ne mendimet e tij. Andrea u drejtua per tek recepsioni duke menduar se cfare tipi do te ishte kjo Clara. Po nuk pati kohe te zgjatej ne mendime. Dikush e thirri ne emer dhe ai u kthye andej nga i erdhi zeri. Nje vajze e re po i drejtohej e buzeqeshur. Ishte e gjate, me floke te gjata qe i derdheshin ne supe, sy geshtenje. Kishte veshur nje kostum te lehte kaf qe i rrinte shume bukur pas trupit. "Nje puhi e lehte pranvere" mendoi Andrea per te.
-Pershendetje Andrea - iu drejtua vajza - Me lejoni te prezantohem. Une jam Clara Smith.

__________________
The greatest thing we'll ever learn is just to love and be loved in return

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
Mesazh i vjetër 12 Tetor 2006 19:53
Eyesight nuk po viziton aktualisht forumin Kliko këtu për Profilin Personal të Eyesight Kliko këtu për të kontaktuar me Eyesight (me Mesazh Privat) Kërko mesazhe të tjera nga: Eyesight Shto Eyesight në listën e injorimit Printo vetëm këtë mesazh Shto Eyesight në listën e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Përgjigju Duke e Cituar
Pellumb Syku
Anetar i regjistruar

Regjistruar: 23/09/2007
Vendbanimi: Itali
Mesazhe: 44

Nuk pata kohe ta lexoj teresisht prandaj nuk mund te shtoj pjese per momentin.
Ideja me pelqen shume dhe po shoh se po misherohen personazhe plot ngjyra, arsyetisht.

Komplimente!

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
Mesazh i vjetër 19 Tetor 2007 19:54
Pellumb Syku nuk po viziton aktualisht forumin Kliko këtu për Profilin Personal të Pellumb Syku Kliko këtu për të kontaktuar me Pellumb Syku (me Mesazh Privat) Kërko mesazhe të tjera nga: Pellumb Syku Shto Pellumb Syku në listën e injorimit Printo vetëm këtë mesazh Shto Pellumb Syku në listën e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Përgjigju Duke e Cituar
Ora tani: 16:55 Hap një temë të re    Përgjigju brenda kësaj teme
Gjithsej 4 faqe: « 1 2 3 [4]   Tema e mëparshme   Tema Tjetër

Forumi Horizont Forumi Horizont > Tema Shoqërore > Letërsia > Letrarë të rinj > Bota e re e prozes > projekt 01

Përgatit Këtë Faqe Për Printim | Dërgoje Me Email | Abonohu Në Këtë Temë

Vlerëso këtë temë:

Mundësitë e Nën-Forumit:
Nuk mund të hapni tema
Nuk mund ti përgjigjeni temave
Nuk mund të bashkangjisni file
Nuk mund të modifikoni mesazhin tuaj 		Kodet HTML nuk lejohen
Kodet speciale lejohen
Ikonat lejohen
Kodet [IMG] lejohen
 

 

Kliko për tu larguar nese je identifikuar
Powered by: vBulletin © Jelsoft Enterprises Limited.
Materialet që gjenden tek Forumi Horizont janë kontribut i vizitorëve. Jeni të lutur të mos i kopjoni por ti bëni link adresën ku ndodhen.