Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Ja, arrita atje, tek qyteti im, ku u rrita, ku lozja, ku rendja dhe papritur zemra ime filloi te loste me mendimet, qe vinin furishem ne trurin tim. Te dyja dukeshin sikur losnin symbyllasi, kush do te sillte me pare kujtimet e mija te femijerise. Zemra apo truri kishte memorje me te forte? Dhe ashtu sic ishin te dyja duke lojtur ne garen qe sa kishin filluar, syte e mij kapnin cdo detaj te lagjes time ku u rrita, parkun e bukur dhe te vogel ku une losja futboll, rrugicat e trotuaret e vogla dhe te pastra, neper te cilat une ngisja bicikleten time te dashur, pyllin e vogel perballe nderteses ku banoja, mbushur me peme e lule, rrethuar nga pellumbat gjithandej dhe macet e beshme qe vinin verdalle dhe nuk kishin kurre uri, se i mbiushqenin gjitonet e mija plaka.

Ecja dhe shihja te njejtat vitrina me xhama te pastra dhe te ndricuara nga dritat e shumta pa kursim. Kafeniot ishin te gjitha po aty, poshte nderteses time, por tashme ishin te mbuluara me tendat lluksoze dhe zbukuruar me polithronat moderne dhe te rehatshme, ne te cilat une dikur nuk hyja se isha i vogel dhe vetem i shihja me indiferentizem duke ngare me vrull bicikleten time neper gjitonia qe te arrija shoket e mij.

Ja matane me kap syrin "Goodies" pikerisht restorantin tim te dashur, ku shkoja pothuajse per dite me shoket, i urritur te haja nje sanduic mbas lojes se vrullshme te futbollit, ku here humbnim e here fitonim.

Matane me kap syri MacDonald, oh pikerisht aty ku hanim akulloret tona mbasditeve te djersitur dhe qeshnim plot zhurme e shpejtesi, qe te fillonim lojen tjeter tone te dashur, basketbollin.

Ah qyteti im , sa shume me ke munguar dhe sa shume me pelqejne keto detajet e tua. Me keto detaje u rrita une atje, tek qyteti im.

Kujtoj natet e vona 12 i nates, nje e mengjesit kur dritat feksnin pa pushim, si te ishin ne gare me driten e diellit te mengjesit te neserm, qe do te vinte serish.

Ja ku jam, tani ketu tek ty, qyteti im dhe une te gjitha i perjetoj me ate nostalgjine e nje te larguari me vite.

Sa shume te dua qyteti im, ketu u rrita tek ty. Ti me mesove shume gjera, qe kurre nuk mund ti harroj kollaj ne jete. Ketu me dhe shoqerine e pare, vitet e para te shkolles, ketu mesova notin, futbollin, basketbollin, tenisin, ketu putha per here te pare vajzen time te pare dhe sa shume te tjera vajza dua t'i puth ketu ne qytetin tim.....sa shume dua te jetoj ketu, ketu me ty, qyteti im...

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Per ty mendoj,
Me ty flas pa pushim,
Ne heshtje ti degjon,
Fjalet e mija pa kuptim.

Heshtja jote,
I mund fjalet mija,
...........................
Perse valle une mendoj,
Gjithmone per ty dhe kurre
per vehte?

Te ndjek, me ndjek
Te lexoj, me lexon
Te shikoj, me shikon
Kjo loje me pelqen

Asgje me teper,
Nuk do te desha ne kete bote,
Nje kafe bashke ta pinim
Atje tek buze e detit.

Kafja dhe dallga te degjoheshin
Une e ti te shikoheshim
Asgje me teper nuk do te desha
Ty perballe meje....dhe une perballe teje...

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Krrraaak, u degjua ne gjoksin tim nje thyerje e forte, qe la pas nje plasarritje te theksuar. Ah sa shume dhembi, nuk ishte i pergatitur gjoksi im per kete plasarritje kaq te madhe. Perse e bere kete, perse, temthi plasi, goja u mbyll, fjalet mbeten brenda pa zhurme, sa shume donte te fliste, ti thonte te gjitha, pa frike e pa ndrojtje, por ti nuk e le, i perplase deren, kaq shume e perplase, perse valle, perse. Sa shume me gervishti kjo zhurme KRRAAAKK dhe u zhduk keshtu per nje moment, sikur nje gje e madhe u thye shume e madhe qe do kohe ta fshish. Ishte ora 10 e mengjesit dhe drita e diellit u shnderrua ne nje mjegull te padeshiruar.

Oh sa dhemb, dhimbja ishte e madhe, por nuk di ta pershkruaj. Ka njeri valle te me ndihmoje te shkruaj ato qe une dua te them, se tani jam e lodhur, teper e lodhur qe te shkruaj... me qarje dua te clodhem...une e palodhura

Akoma ne veshet e mij degjoj kkrrrakun e pafajshem, sa shume doja te te thoja ashtu ne ujrat e pafajsise time, dhe te pafajsise tende....sa shume te dua


Eeehhhh cmenduri, askush nuk te ka faj ne kete bote, pervecse cmendurise sime.


Leviz, dil, merr makinen, zhduku dhe humb ne hapesire, qe te gjitha ti harrosh. Qaj, bertit, uleri.... qe shpirti te qetesohet dhe mos urrej kerkend, mos urrej, se askush nuk te ka faj, por vete cmenduria jote...

Goja po me thahet, uje nuk dua, veshet me bucasin, muziken e largova, syte po lotojne, lotet le te rreshqasin, faqet ngrohin, duart dridhen, tastiren godasin....

Jam akoma e vogel, do te rritem....por nuk po rritem....

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Me ne fund qava dhe u lirova. Jane lote per ty dhe per askend tjeter dhe sa me pelqejne keto lote, me kish marre malli per keto lote, lote bukurie. Ti me ne fund erdhe, erdhe dhe nuk me harrove. Degjoj hapat e tua te lehta qe i terheq zvarre zvarre ashtu rendueshem dhe kyc deren me kujdes, heq kepucet elegante dhe nisesh per te hequr pluhurin e dites ne dushin qe sapo do te besh...

Naten e mire, une jam e lodhur nuk kam me fuqi...

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Grope e madhe e zeze, eshte ky boshlleku...........dhe dhemb nga vete vakumi i vet, qe ka krijuar ne gjoksin tim.

Askush nuk ka te drejte te hyje ne kete boshllek, me perket vetem mua...

Pervec atyre, qe duan te bejne pak humor dhe te gezojne defrim. Per mua eshte ferr, per ata parajse... kenaqesi per te dy palet nuk eshte ky boshllek?

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/06/2007
Vendbanimi: asgjekundi
Mesazhe: 1119

Boshlleku eshte perhere aty, na duhet, na ndihmon qe te ndihemi me te plote. Vakumi shpesh ploteson me mire se materja fizike.

Vakumin e mbush vetem ndjenja, por ajo eshte shume fluide.

E kush diti ti kape dhe mbaje ashtu sic duhet dhe sic do te donte?

DXP

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Citim:

---

Po citoj ato që tha Mister_DXP
Boshlleku eshte perhere aty, na duhet, na ndihmon qe te ndihemi me te plote. Vakumi shpesh ploteson me mire se materja fizike.

Vakumin e mbush vetem ndjenja, por ajo eshte shume fluide.

E kush diti ti kape dhe mbaje ashtu sic duhet dhe sic do te donte?

DXP

---

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

I pafundshem eshte dhe une jam atje mes ty dhe meje.

Mengjes i bukur... dhe une zgjohem nga nje enderr kaq e embel atje ne infinitin tim. E ndjej se fytyra ime dukej e bukur kete mengjes. Lekura e tendosur e fytyres, e clodhur nga rraskapitjet e diteve te fundit, fliste me shume se kushdo tjeter. Kaq ishte, mbaruan te gjitha dhe truri kishte shkuar te ulej atje larg, prape vatres se ngrohte te pinte kafene me vehten e vet ne qetesine shekullore dhe te pafundme.

Dhoma ishte bosh fare, ku kishin shkuar valle gjithe ato orendi te teperta dhe te panevojshme?

Isha vetem, une dhe infiniti. Pashe dy duar te gjata e te stergjatura ne hapesire ne infinitin tim, por perseri nuk preka kurgje vecse infinitin tim. Sa te gjata i kisha duart dhe nuk e dija.......me te gjata se vete infiniti im.

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Nuk mund te kete njeriu gjithmone energji per tu merzitur, per te qare, per te dashuruar, per te bertitur, per te qeshur, per te lojtur e per te punuar...

Vjen nje moment qe kerkon qetesine, ate qetesine e shpirtit, qe te flase me vehte dhe te doje cdo gje perreth, diellin, detin, qiellin, rruget, makinat, njerezit, femijet e cdo gje perreth. Vjen nje moment qe ti do te rrish ashtu palevizur dhe te degjosh rrjedhjen e gjakut tend ne damaret e lodhur te trupit tend, se si leviz ky leng i kuq ashtu qete-qete deri ne qelizat e largeta te trurit tend dhe ti rilaksohesh ne paqe dhe urtesi.

Vjen nje moment, qe duke ngare makinen ne mengjes, e sheh boten ja ashtu me ngjyrat e bukura, qe reflektojne syzet e diellit ne syte e tu, ngjyra me te bukura se sa jane ne realitet. Dhe ty te pelqen ky zbukurim i perkohshem, ky ndryshim i ngjyrave nga ajo origjinalja, nga ajo e te vertetes. Thjesht te pelqen, sa per te gjetur atje, ate qetesine tende te perkohshme, dhe pastaj te fillosh perseri shume shpejt te lodhesh me vorbullen e mendimeve dhe fantazive joreale te tua....

Fantazo shpirt, fantazo moj zemer, deri sa te lodhesh.... fanatazia jote vizaton disa rruge te largeta ne horizont me kthesa dhe rotare dhe ti i ndjek ja ashtu duke ngare makinen.......nen tingujt e muzikes qe ty te terbon.

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar

Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612

Citim:

---

Po citoj ato që tha hebeja
Rri prane dritares dhe veshtroj se si mendimet vrapojne neper lendinene

pafundshme......e une e fundosur ne oqeanin e mendimeve....e humbur ne

erresire. Prape kujtimet ecin, ecin...ne ato kujtime ku me duket se jane te

palosur diku thelle ne zemren time. Kujtimet s'kane te ndalur, kurse shpirti

im qendron ne ato shtigjet e germise ku ai dimer i janarit si puhize e lehte i

ledhatoj shpirterat e posadashuruar. Une dua te jem rob ne zemren tende,

dua te jem lot ne syte e tu, dua te jem enderr e neteve tua...


Kujtoj castet e kaluara si pjese me te mira te jetes sone, e kjo me ben te

mendoj se e ardhmja do te jete me e mire.


Buzet tona ishin bashkuar dhe lotet ishin perzier me njeri-tjetrin, gjithe

dyshimet ishin avulluar ne cast dhe rete e zeza ishin zhdavarit nga qielli i

mendjes sime. Kishte lind dielli i lumturise dhe buzet tona kendonin

kengen e dashurise per te perfshire ngadhnjimin e zemrave tona. As Leka i

Madh qe pushtoi boten, as Napoleoni qe i mundi gjeneralet me te medhenj

nuk ngadhnjyen sa une, ngase ata fituan toke e keshtjelle duke derdh gjak,

kurse une duke derdh lote pushtova nje zemer qe vlen me shume se

mbreterite e tyre. Oh, si qenka njeriu qe dashuron, ai qenka nje pus i

pashterur ndjenjash dhe goja e tij nje kove shprehjesh dashurie........

---

__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.

Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar