dylan
Veteran ne forum

Regjistruar: 18/05/2009
Vendbanimi: vlore
Mesazhe: 5487
|
Une e di se ne nuk kemi biseduar ne pergjithmone , por qe nuk do te thote qe nuk mendoj per ty cdo dite . Ti nuk e di se sa shume deshire kam qe une te mund te shtrihem, ne gjoksin tuaj duke pershperitur ne vesh deshirat me te thellla te zemres sime
Mbyll syte e mi dhe mendimet e mia i le te rrjelle Imagjinoj nje bisede ne mendjen time midis nesh te dy, endrrat qe kishim ,deshirat qe kishim sikur te mundnim ket po e dinim qe jo se arrinim dot .Te pakten une e dija qe sdo ishte kurre ,po pse jo e mendoja e imagjinoja se kisha deshire ta mendoj imagjinoj ,ndjej ,jetoj ,se kisha nevoje per ty ,se kisha nevoje per endrrat se kisha nevoje te ndjehesha ne jet,se kisha nevoje te dal nga ajo humnere qe isha zhytur .Dhe po kisha deshire te enderroja dhe pse e kisha kuptuar qe ishte nje enderr e parealizuar nje enderr qe shpejt do mbaronte .E ja endra qe jetoja .E shifja veten ne shtrire ne krevat, ju mbanit duart rreth trupit tim , koka ime mbi gjoksin tuaj, gishtat e mi preknin mbi lekuren tuaj. Buzet e mia te buta te pershperisnin lehte fjalen te dua , e nje puthje ne qafen tuaj. Une mund te degjoja rrahjet ne zemres suaj qe beheshin gjithnje e me te shpejta. Ne mendjen time,shikoja buzet etua afer fytyres sime ,shijoja puthjet e ngrohta qe me dhuroje ,e shikoja veten me syte e qeshur e te perlotur ,nga gezimi,nga lumturia ,nga deshira per te mos mbaruar kurre .Ne shikonim ne sy njeri tjetrin dhe humbisnim ne deshirat tona ne dashurine qe ndjenim per njeri tjetrin ne deshiren qe i jepnim pranise se njeri tjetrit.Ndjeja duart e tua te pershkruanim trupin tim ,ndjeja drithmat qe pershkruanin trupin tim ne ato momente ,ndjeja pershperitjet ne veshin tim ngadale (te dua shpirt) dhe une une te thoja ne rallen time dhe une ty te dua pafundesisht .Dhe ne ate cast mendoja puthjet tona te zjarrta ,mendoja duke ber dashuri me ty ,dhe shifja lotet e mi qe rrjellnin,nje te qeshur te lehte e perzier me nje britme ,e nje psheretime ne vesh |kurre sjam ndreje si sot| e nje buzeqeshje ne syt e mi ne syt e tu e shoqeruar me nje puthje pa fund..Dhe kur mbaroja gjithe ket hapja syte ,dhe shikoja qe ishte vetem nje enderr,nga syte rrjellnin lot,nje dhimbje e malle ne zemer ,dhe nje shpirt i lenduar qe qante me denese nga kjo largesi e malle e kjo dashuri e cmendur
Kam provuar aq shume per te luftuar kto ndjenja qe kampor nuk munda kurre ti mposht dhe pse provova me gjithe forcen time sarrita kurre ta bej.E shifja te pamunduren me sy cdo dite .E shifja dashurine qe po rritej mes nesh cdo dite,e shifja qe cdo dite e me shume po lendoheshin vuanim deshironim njeri tjetrin ,Po smunda te bej dicka te ndaloj kte dhe pse doja,dhe pse e kerkoja me plot forcen .Ajo dashuri qe ndjeja sme linte te veproj sipas llogjikes ,me ngalonte donte te dashuronte
U mundova e u mundova te te harroj ,u largova me bindjen se pak disa kohesh do kisha arritur te hek nje pjese te mendojes time nga ju do kisha arritur tju harroj .Po ishte e kohe cdo dite qe kalonte me ishte si nje turture ,cdo dite qe kalonte me ngjante si nje shekull .Kisha nevoje te te lexoja te te nigjoja oh zot kisha nevoje per ty me shume se kurre .Dhe arrita te realizoj qe sa me shume largohesha dhimbja me ishte me e malle e deshira te jem me ju acoma me e malle .Arrita te realizoj qe kurre me nje ndjenje si ket sdo e provoja e nje njeri si ty sdo e doja .
Nje kohe kisha vendosur foton tuaj ne truezen time dhe sa here njerezit shoqeria me pyesnin kush ehste ,nje i dashur secret ,i fejuar,burri apo njeri i familjes .Me buze ne gaz u pergjigejsha gjithmone .NJE NJERI I SHTRENJTE I ZEMRES.dhe zhutesha per nje cast ne boten time.Dhe tani kur e mendoj ate kohe qesh me ironi dhe pyes veten kush ishte ai njeri zot dhe me vjen te ulerij po serish mbahem plot mendime te bukura nga ato dite qe si harroj dhe u mabhem atyre se i dua e i respektoj si gjene me te shtrenjte ne ket jete si kujtesen e vetme si deshiren me te malle qe ksiha jetuar ndonjeher.
Dhe tani qe shkruaj ndjej tmerersisht nevojen tju flas tu nigjoj zerin .Ate ze te embel qe sdo mudn ta harroj kurre .e papritmas me kujtohet hera e pare qe u nigjova zerin .Kur ju thashe ti je .Ti duke qeshur ma ktheve pse shpirt nuk besoje qe existoja .Dhe une te thashe nje si jo e syte mu mbushen me lot .ne ate cast e ndjeja qe ishit dhe ju tmerersisht i dashruar pas meje sikur isha dhe une me ju ne ate cast e kuptova qe do mbeteshit njeriu i paharruar i zemres sime pergjithmone.
Ti bie apo jo asaj zile .Me kapen frtika frika qe sdo ta hapesh frika cfare do me thuash .frika cfare do te them une .frika se ska mbetur ndoshta asgje mes nesh .frika se sdo as te flas ,e vetem frike e deshire e lot .
Une skerkoja dicka tjeter nga ju vetem te duheshim ,kerkoja vetem te mbanim ne zemer njeri tjetrin ,te flisnim te qeshnim ti falnim pak minuta cdo dite nejri tjetrit .Kerkova vetem te ishin afer njeri tjetrint ,Ne te mire dhe te keq .Po si duket per ju u be e veshtire .ndoshta isha une ajo qe sdija te mbaja ,ndoshta isha une ajo qe sdija te dashuroja, ndoshta isha ber une nje pengese per ty ne jeten tende se di .
Por gjithsesi nje gje ta dish qe sado dite te kalojne ,sado muaj vite te kalojne .Ne zemren time gjithmone do jesh nje ,ne zemren time gjithmone ka nje vend per ty .sado kohe te kaloje une do mbetet e dashuruar me ju ,me endrrat qe thura per ne te dy ,me kujtimet qe mi fale qe i falem njeri tjetrit ,me fjalet me te bukra qe i mora nga ti ,me dashurine me te cmendur qe kam jetuar ndonjeher .
Pergjithmone e jotja E
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|