robert
Veteran ne forum
Regjistruar: 08/05/2010
Vendbanimi: Gjermani
Mesazhe: 871
|
Me lejoni te hedh ketu nje shkrim te vjetshem, meqe ka te bej me Salen dhe Erdoganin.
Kësaj radhe Sali Berisha ka të drejtë
në punën e gjakut
Kundërshtimi, apo qoftë edhe urrejtja që mund të tregojmë ndaj një njeriu, nuk duhen të jenë patollogjike, pra të ardhura nga instiktet që trashëgojmë nga bota e kafshëve, por duhet të jenë të bazuara në një farë llogjike. Logosi është fillimi i jetës, na orienton dialektika heraklito-hegeliane. As që e diskutojmë!
Prandaj matuni o njerëz, ju lutem mos u nxitoni ju që shkruani në internet, shikoni dhe dëgjoni më parë edhe ju intelektualë që shkruani në gazeta! E vërtetë, Sali Berisha lëshon broçkulla çdo ditë, kjo është në zanatin e tij të politikanit. Por kësaj radhe në Turqi ai tha një të vërtetë të pamohueshme. Doni t’ua citoj se çfarë tha kryeministri ynë në Azi të Vogël? Lexoheni me kujdes, dhe pastaj flasim po të doni!
" Dua t’ju falenderoj shumë përzemërsisht për pritjen vllazërore. E them vllazërore sepse e theksuat ju që kemi lidhje gjaku. Çfarë më ndodh mua, të dashur miq? Çdo delegacion turk që unë takoj, pasi merr fund pjesa zyrtare, ju shtroj një pyetje. Cili nga ju ka gjak shqiptar në deje? Nuk kam gjetur deri më sot asnjë. Ju zoti kryeministër nuk ja u kam shtruar ndonjëherë këtë pyetje, se jam i sigurtë që nuk bëni përjashtim."
Kaq! Këto fjalë i gjejmë në tre-katër gazeta të sotme (So. 8.4.2012) dhe të djeshme (Sa. 3.4.2012). Dhe kjo apo këto, që ka thënë kryeministri shqiptar, janë më se të vërteta. Ja ti analizojmë me përpikmëri të gjitha fjalitë e tij.
Turqit i paskan thënë Salë-shqiptarit se ekziston një lidhje gjaku midis turqve dhe shqiptarve. Saliu patjetër ka hapur sytë i habitur dhe, për respekt, nuk është përgjigjur aty për aty. Por, pakëz më vonë ua ka kujtuar këtë indirekt, duke ua kthyer jo vetëm me një monedhe dipllomatike si fillim, por edhe i ka ndrequr turqit në broçkullat e tyre. Dhe ja se si.
Sala i ka falenderuar për pritjen vllazërore. Pra, kur dikujt i themi se na ka bërë një pritje vllazërore, kjo tregon konsideratën tonë për pritjen e shkëlqyeshme që na ka bërë vendaliu, pra si të ishim vëlla me ‘të. Kjo konsideratë e shprehur nëpërmjet fjalës vllazërore nuk parakupton aspak që pritësi dhe i prituri janë vëllezër, sepse në këtë rast do të ishte pa kuptim termi pritje vllazërore. Pra deri këtu u kuptuam. Saliu ynë u ka kujtuar turqve, se deklaratat e tyre të mëparshme mbi lidhjet e gjakut janë të tepruara, por ajo pritje e tyre është vërtet vllazërore; në këtë rast mund ta përdorim termin e vllazërimit, u thotë Sala indirekt. Pra, thjesht ata janë miq për Saliun. Deri këtu jemi brenda konsideratave miqësore të shprehura, çfarë janë të nevojshme në këto raste zyrtare, siç e shprehu edhe një gazetar, që Sala kërkon para për të paguar pensionistët. Vazhdojmë më tej.
Saliu, duke e ditur se i përket një race pak më të sqytë, -siç kujton të paktën- u shpjegon më tej turqve, -kësaj radhe më shkoqur- në mënyrë që ata të mos bëjnë më gafa të tilla. Ndaj ai vazhdon duke u treguar ato rastet e tija, tek takon delegacione të ndryshme turqish, të cilët (gjoja, me demek) i pyet se a ka ndonjëri nga ‘ta gjak shqiptari.
Nuk ka rëndësi nëse vërtet Sala ia ka bërë ndonjë delegacioni këtë pyetje ose jo, pasi ka qindra-mijra, për t’mos thënë miliona njerëz në Turqi me origjinë shqiptare, nga të ikurit si gjatë shekujve të fundit por edhe nga vetë këto 100 vjetët e fundit. Pra është normale një pyetje e tillë. Por kësaj radhe ai duhej ta veçonte këtë detaj, pikërisht për të dhënë rezultatin e këtij detaji, pra përgjigjen ndaj pyetjes së tij. E ai ua thotë këtë turqve zyrtarë tani: Nuk kam gjetur deri më sot asnjë. Pra, në pyetjen e shtruar, nëse ka ndonjë nga ju me gjak shqiptari, Sala ka marë si përgjigje nga ‘ta vetëm heshtjen ose mohimin, pra përgjigje negative. Sala nuk paska gjetur deri më sot asnjë turk me gjak shqiptari. E morrët vesh ju turq, u lë Sala të nënkuptojnë turqit e entuziazmuar nga lidhjet e gjakut me shqiptarët, deri më tani s‘ më ka dalë asnjë të më thotë se ka lidhje gjaku me ne shqiptarët! Ç’më dërdëllisni kot për këto lidhje gjaku!
Biles, me këtë pohim të tij, (mbi mohimin e turqve të pyetur për lidhje gjaku me ne), Sala i kritikon njëkohësisht zyrtarët turq edhe për faktin, pse në delegacionet turke nuk gjinden njerëz me prejardhje shqiptare, pra me gjak shqiptari, përderisa është i njohur fakti se në Turqi kanë emigruar gjatë 100 vjetëve të fundit disa dhjetra mijra, (e ndoshta qindra mijra) shqiptarë?! Pra, dashur pa dashur Sala i ka kritikuar zyrtarët turq edhe për faktin e mosprezantimit të pasardhësve shqiptarë në delegacionet zyrtare turke. Bravo i qoftë Salës!
Dhe Sala, duke patur parasysh se mos ai entuziast Erdogani shpall në konferencë shtypi ato deklarata mbi lidhjet e gjakut, i drejtohet aty për aty: Ju zoti kryeministër nuk ju a kam shtruar ndonjëherë këtë pyetje, se jam i sigurtë që nuk bëni përjashtim.
Më qartë nuk ka ku të shkojë. Pasi asnjë turk zyrtar nuk i ka pohuar shqiptarit Sali se ka lidhje gjaku me shqiptarët europianë, Sala jonë nuk ka dyshimin më të vogël se, edhe kryeministri turk nuk bën përjashtim nga ata turqit e tjerë, të cilët i ka pyetur për lidhjet e gjakut. Pra, është i sigurtë se edhe Erdogani nuk ka si të ketë lidhje gjaku me popullin e tij shqiptar. Ndaj Erdogani të mos bënte ndonjë gafë, ku të thosh se kishte lidhje gjaku me shqiptarët. Mëse e qartë. Pra Saliu ka thënë kësaj radhe një të vërtetë të madhe. Turqit dhe shqiptarët janë dy trungje të veçantë popujsh; panvarsisht se disa kolonë turq janë vendosur gjatë shekujve në Arbëri, si dhe dhjetra mijra shqiptarë, (apo qindra mijra), kanë emigruar vetëm gjatë 100 vjetëshit të fundit në Turqi, (fakt ky për të cilin Shqipëria duhet ta falenderojë Turqinë). Kjo është e vërteta, të cilën Saliu ynë e ka thënë troç dhe shkoqur.
Biles, do thoja se Sala ynë e ka tepruar kur ka vazhduar sqarimin edhe në adresë personale të Erdoganit, kur i ka pohuar atij se edhe ai nuk mund të bënte përjashtim nga ata turqit e tjerë, që e kishin mohuar lidhjen e gjakut me ne, kjo për faktin më të thjeshtë, se Erdogani e tregon me fytyrën e tij që është hane dad hane bagdat me ne shqiptarët, e tregon qartë që është një stërnipçe e Atilës apo Xhingis Khanit. (Erdogani mund të dallojë si kryeministër i aftë, por nga fytyra nuk i afrohet as tek thembrat Sal-fshatarit tonë europian.)
Po nejse, Sala kishte frikë ndaj ndonjë përsëritje të deklaratave të tepruara të disa zyrtarve turq mbi lidhjet e gjakut me ne, ndaj ia preu hovin më parë Erdoganit ndaj ndonjë deklarate të tij publike mbi këtë problem. Kështu, me pak fjalë dhe shkoqur, biles edhe me buzëqeshje dhe dipllomaci, kryeministri shqiptar, shoku Salë, tha një të vërtetë historike dhe biollogjike. Pas fjalëve të tij, Erdogani u përmbajt dhe vazhdoi me retorikën e zakonshme të partneritetit. Gjithshka shkoi bukur dhe mirë, pakëz hatri mund tu ketë ngelur turqve entuziastë, por e vërteta nuk mund të injorohet aq hapur sa ç‘do të donin disa entuziastë pa shkollë, ndaj tani priten që marrdhëniet turko-shqiptare të vazhdojnë në intesitetin e tyre në rritje, xhepi i Salës dhe arka e shtetit të Salës shpresojmë të mbushen ndopak, nga këto para mund të përfitojnë edhe gazetat që e kritikojnë Saliun, nëpërmjet reklamave qeveritare që botojnë, kështu jeta ecën në rrjedhat e saja.
E përse e kritikojnë tani Salën xhanëm!? Ju lutem o njerëz të kulturuar e të pakulturuar, lexojini mirë ato që ka thënë Saliu juaj! Kritikojeni kur e meriton, por jo kur nuk e meriton! Kritikojeni për ato që thotë, dhe jo për ato që nuk thotë! Shpresoj të më keni kuptuar, kështu keni kuptuar edhe kryeministrin tuaj!
8. 4. 2012
__________________
Kush i ben qejfin vetes, eshte
budall!
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|