Katilesha
.
Regjistruar: 02/09/2006
Vendbanimi: .
Mesazhe: 12531
|
Ka nje ore qe as vedin nuk mundem me e duru n'pasqyre , ku kamt m'randojn , durt me duken sikur humbin ekspresivitetin e tyne n'allcine e mpimjes dhe levizi neper shpi sikur nje rrobot. Dhe ate kohe nuk du gja tjeter vecse te shtrihem ne shtratin tem , te gjej rehatin ne ato carcafa roze dhe te mundem me u ndje sikur nade kur celi syte. Plot jete, plot energji , me nje thes deng me andrra dhe me nje thes deng me plane , plot me optimizem , me buzeqeshjen e pare qe i dhuroj syve te frym ne pasqyre, flokeve te shpupurishuna dhe te ndonje shenje gjumi ne fytyre.
Kohet e fundit kam fillu me e shperfill shume binjakun tem shpirteror. Dreqin ,kur ka momente qe nuk kuptojme e nuk dona vedin,si duhet me pretendu ne miresine e binjakut shpirteror , ne dashurine e tij besnike, te perhershme dhe ne kuptimin e tij te gjithmonshem!?
Pa lidhje.....
__________________
.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|