Eria
... smile ...
Regjistruar: 19/10/2005
Vendbanimi:
Mesazhe: 10645
|
Dikush me tha,qe duhet te shkruaj...nje mike me shoqeroi...
Bashkangjitje: sun_bath__by_m0thyyku.jpg
Ky file është shkarkuar 73 herë.
(Eria)
...u be nje vit qe terheq kembet zvarre ne ndjekjen e ketij rituali te permuajshem...
e ndjej rendesen e hapave ne cdo mengjes...e ndjej rrahjen e frikesuar te zemres cdo nate...kurre nuk ka zgjatur nata kaq shume sa ne netet para dates se shenuar..
(Kati)
E sa mire qe dy shpirtra poetik si ai i dy mîqve te mi e mbysnin zymtesine e nates me ngjyrat e shpirtrave te tyre. E ndonese tani jam brenda mureve te ftohte e te zbehte, kur e shpie mendjen tek njerezit e dashur, mbushem e tera me ngrohtesi dhe i gjithe ambjenti perreth merr ngjyrat e ylberit. E ndjej qe ndonese vetem, nuk jam e vetmuar, nuk ndihem e tille....E teksa oret e pritjes zvarriten ne fytyre me eshte pikturuar buzeqeshja...
(Eria)
Rituali I 14 filloi,syte e mi te fiksuar ne tavanin e bardhe,te cilit I njoh cdo gervishje...keto mure te verdha qe me njohin ...edhe llampa e bardhe mi paska ngulur syte...te vetmet gjera te ngrohta ne kete dhome jane piktura me diellin qe shkelqen per mua dhe buzeqeshja ime kur mendoj per momentet e embla qe me falin njerezit qe dua.Une vetem?Jo asnjehere,kurre sme lene vetem ata qe me duan...
(Kati)
Dhe teksa harrohem me shikimin qe deperton perdeve pak te hapura te dritares perbri, filloi te buzeqesh me vete me nje lot qe kacavirret qerpikeve. Mjeku me sheh me habi, dicka po bluan ne mendje dhe duket sikur me ben nje radiografi me syte e tij zhbirilus. - Nuk kam asgje jo- thjeshte po tres mendjen me caste te bukura, teksa njerin krah ma ka zaptuar ky "ritual" i permujshem, qe ndonese me injekton "athtesi" ne trup, perseri nuk e mund embelsine time te brendshme. Jo me kot me therrasin 'sheqerke' mua.
(Eria)
Jane pikezat e fundit qe braktisin shishen e qelqte,per tu bere pjese e imja...akrepat e ores ne mur flutrojne sot...
(Kati)
Hap e mbyll gishterinjte te mpire ne grusht. Mbaroj dhe kjo pune. Tani s'dua gje tjeter vecse te dal dhe te le eren qe po fryn perjashta te me zhveshe nga zymtesia qe te ngjitet trupit do apo s'do...
(Eria)
...dua te dale,por me duhet ende te pres...e ulur ne nje cep te dhomes se pritjes,duke ndjere mbi trup veshtrimin e te gjithe te pranishmeve...te gjithe bluajme ne koke kujtimet qe na mundojne...nderkohe me veshtrimin e ngrire te fiksuar ne xhamat e dritares shijoj copezat fosile te vjeshtes qe po na jep shpejt lamtumiren kete vit...edhe 30 minuta mendoj&braktis kete dere...duke uruar,qe hera tjeter qe do vije te jete fiks pas 4 javeve,te jete vetem pjese e vazhdimesise,se rutines se permuajshme...
(Eria)
Ne vend te prologut: ...hapat e hedhura ne mengjes lodhshem me pertese,jane kthyer ne drejtimin e kundert,dhe hidhen me siguri,me deshire...gjurme e lena ne asfaltin e lagur me kujtojne gjurmet qe lene ne librin e jetes sime miqte e mi...e mbushin me kaq embelsi kete dite te zymte dhe gri...fjalet e tyre dhe prania e tyre sheqerosin&ndricojne edhe diten e sotme...ora sot ka fluturuar si kurre me pare...ne kthimin tim ne piken e nisjes e ngarkuar me grimca te embla kujtimesh dhe e mbushur me buzeqeshje te dhuruara vetem per mua(une dhe egoizmi im te pandare)...me kete shije te mrekullueshme ne shpirt,duke u ndjere kaq e dashur......nje buzeqeshje e shkelqyeshme me ndrin ne fytyre....Erdha,udhetimi mbaroi..back to base ....again...
(Kati)
Pike.
Ps.Ishte dicka shume e improvizuar,ndoshta nuk jam ne te njejtin nivel me shkrimet e Katit,por mua me pelqeu shume..per me teper ne momentin kur e kemi shkruar,dhe per me teper ne veshtiresine qe kishim te dyja kur kemi shkruar...
Faleminderit Kat
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|