Regjistruar: 28/12/2002
Vendbanimi: my house, house of sun
Mesazhe: 389

Ide te cmendura rreth nje te shtune normale ne darke vone.


Ti i ke ngulur syte ne nje ekran dhe sheh ate qe quhet...
Cdo te shtune keshtu. Une rri anash dhe pres. Jo qe te mbaroje. Ai vazhdon pa fund...thjesht ndrrohet adresa. Pres qe ti te lodhesh dhe me ne fund te biem ne gjumin e zakonshem.
Te shtunen qe vjen....
Eshte po ajo e javes qe shkoi e gjithe e shtuna e javes qe vjen, e djeshmja pasneser.
Ajo, inteligjente rri lexon ne ekran , shkruan ne tastiere.
Une shoh ate, dmth e shihja, por tani nuk e shoh, e cila ndersa po me sheh thote :
Asnjeri nuk qenka interesant, as te ky server, muhabet e zakonshme, - megjithese nuk i shqit syte nga objekti i perqendrimit.
Une, dhe une veshtroj diku, por aty ku shikimi im ka humbur nuk ekziston asgje e vecante, megjithate plotshmeria ndihet tek une po ashtu, me pak madje, sic ndihet kurioziteti qe une nuk e kam ne fytyren tende.
A doni te dini dicka me teper per veten, thote ideja tjeter qe shoqeron gjate gjithe kohes idene e pare?
Dua, pergjigjem une dhe nderkaq asgjesohet edhe ajo pak perhumbje qe me mbushte dhe une boshatisur syhapur filloj te ndiej metamorfozen , ndjej se jam ky qe sapo une thashe.
Pastaj merr patatinat e mbetura qe te shoqerosh forumin, dhe une nuk e di nese shikon ekranin dhe ha patatinat apo apo shikon patatinat dhe ha ekranin, apo ...
ki kujdes me veten, me porositi im ate ndersa u nis larg qytetit dhe me la celesin.
Te gjithe qe kujdesen jane prinder, thote ligji, megjithese ky baba nuk eshte ai i verteti, ose eshte pikerisht babai im, por cdua me tej..nuk jam kunder, por as ne gjendje te perceptoj figura.
Figura, qe zevendesojne figura. Truri im i tejngopur ne zbrazje pa zotesine e refuzimit, mbetet kallp ne kete gjendje qe te pakten do te ishte fat te quhej e mjerueshme, por mungesa e intensitetit jetesor nuk me jep shancin e nje arsye te tille.
Dhe asgje per te ardhur keq. Vecse :
Jane oret me te lodhshme te mbremjes, eshte ora 4, kam akoma grahmen e pijeve te pubit ne gryke, dhe ne hunde eren e trendafilit te tavolines se restorantit. Dhe do te ishte fat te kisha pelqyer ndonjehere trendafil.
lulet aromatizojne vdekjen. Por reale, mund te jete nga me te bukurat ore te mbremjes se vonshme.
Mishi eshte akoma i fresket dhe kjo apati e trurit e fsheh nje refuzim fisnik ne kete menyre pritshmerie.
Madje ne kete moment meqe jemi kaq afer, sapo mu kujtua nje puthje si nje mundesi. Qofte dhe si mundesi kujtimi, do te ishte shprese.
Aq me mire qe shtepia eshte bosh dhe dyert jane te mbyllura, por dhe dyert jane te mbylluara. Dera e jashtme, dera e brendshme madje dhe poret.
Ka nje mplakje te detyruar ky ritem. nuk eshte ritmi qe me lodh. Detyrimi. Levizin qerpiket. Shenje e vetme qetesie ne kete ore te hapur.
Keshtu aty main-i ecen, leviz.
Une nuk jam vecse as figure, as nick as shkronja.
Une nuk jam. Dhe nuk e di sesi ndrydhja mund ti mposhte keshtu objektet reale, te prekshem, me fjale kaq banale, sa dhe puna ime.
Por , ajo inteligjente, kthehet nga une pikerisht tani kur kam humbur cdo pritje
E sheh zemer sa kot eshte ketu ?
E shoh, - i them une po me te njejten ndjeshmeri qe lexoj mainin
Une pres te nderroje server, po per cudi nuk e ben...dhe une mendoj ndoshta per te njeqinden here.
Sidoqofte nuk eshte aq e pafytyre. Dhe vazhdon te shohe ndersa une e shoh ne profil.

Ps. Ky shkrim nuk ka lidhje me asnjerin

__________________
Ottimi corraptus pessimi

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 23/07/2003
Vendbanimi: in you
Mesazhe: 3137

???
nuk dallohen aspak duke patur mendjen gjithmone tek ai fakt. Koha duhet lene te kaloje lirshem,pa e cytur ,pa i vene me shume limite se c'ka...
E nqs ti lexon pas disa vitesh prologun qe e pelqeje aq shume: Re me Pantallona te Majakovskit qe i inatosej Zotit per dashurite e deshtuara dhe i lutej nje femre me emrin Maria ta merrte ne krahe, dhe e gjen kete rradhe shume mbytese dhe te erret ,atehere ke ndryshuar.Me thjesht se kaq ka?
Perse perpiqemi ti komplikojme ca gjera? Perse mundohemi te heqim vathin e veshit te djathte me doren e majte , e per me teper kur pikerisht ajo dore dhemb?
Po ngrenia,ngrenia e hidhur.. ?
As ajo s'ekziston me. Ka kohe qe eshte kthyer ne luftim lirie bittersweet.
Dedalusi nderkohe eshte transformuar ne mendje dhe jashte saj ,jo i ftohte ,por me ngjyra,me diell.
E te mendosh qe nektari i lules nuk i eshte marre vetem nga trillet e mendjes..
Ah keto gracka te mendjes!!!

__________________
Philippians 4:8-Finally, brothers, whatever is true, whatever is noble, whatever is right, whatever is pure, whatever is lovely, whatever is admirable--if anything is excellent or praiseworthy--think about such things.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 28/12/2002
Vendbanimi: my house, house of sun
Mesazhe: 389

Sot po flisja per nje koncept si lumturia. Ky iluzion qe zhduket ne ekzistence, ky iluzion e udheheq qenien time ne menyre te ndritshme.
Keshtu dhe kullimi i asaj drite, qe nuk e dija se ishte ndricimi im ( sepse drita lind nga trupat dhe jo nga momenti ). Keshtu dhe une ndiqja ate kulluese mahnie, pa e kuptuar se ndiqja ymrin tim. Me se fundi e kapa. nuk eshte se zura dicka me dore. Madje nuk shihja ndonje konturim konkret, por ja qe isha veshur me drite, rrezatoja.
Tani une e kuptoja se isha une objek i saj, dmth isha une vete. Dhe te gjithe objektet konkrete ishin te harrueshem, ne kuptimin e dhimbjes. Ata vetem e perkedhelnin ndricimin tim, kerkonin ymrin e tyre ne driten time qe ishte e tyrja.
Me deh shkelqimi

__________________
Ottimi corraptus pessimi

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 23/07/2003
Vendbanimi: in you
Mesazhe: 3137

-why ?
-because i was chasing the moon..........-i said ,and it was true.No figures of speech.Just literal.Sot nje ore te tere vetem pas saj duke u perpjekur te gjenim nje koder,ku ta shikonim me mire.E ajo fshihej ,luante,dilte serisht ,e perseri ikte nxitimthi.
-She's playing with us.She knows her worth. -i said
Sa kish dale ne horizont,e para here qe e shija aq te madhe ,te plote.
-What in the world happened to the moon? She has expanded so much.
Dukej Si nje diell ne perendim,por ne fakt ish hene ne lindje. Dhe mendoja sa e paarrire qe ishte.
Ne radio nje kenge e qete.Dicka qe kishte te bente me shprese.
Hope in you a nje gje e tille.Vetem kete fjale me kapi veshi.Veshi kap cdo gje qe i ben pershtypje ,syri ,cdo gje qe i duket interesante,qe i terheq vemendjen ,si the cocktail party effect ne psikologji:p
Shpejtesine e makines po e shijoja ne maksimum.E vetmja gje qe mungonte ishte era ,te ndjeja eren e rrembyer ,ta shijoja momentin deri ne piken e fundit por ishte ftohte ,s'e durova per shume akullsine e saj ndaj ngrita xhamin .
Dhe ja ,ne cdo rruge perpiqesha te isha me te, ta diktoja me sy,derisa arritem ne nje koder.mbrekulli,dritat poshte saj ,e ajo si mbretereshe shkelqente mbi gjithcka. nxora kameren ,e mora ne fotografi. Mbaj mend qe e kisha futur ne cante me mendimin e rastesishem per te bere ndonje foto artistike, per ta ngrire momentin si kujtim. C'kenaqesi kur je ne vendin e duhur dhe kohen e duhur dhe me kameren ne dore.
E pastaj qetesi.E pashe serisht, ishte ngritur me lart ne qiell.
-Has she shrunk?-i was asked
-Yeah ,-i said realising that all that vast was fading slowly.-She is rising up .
-We were racing against time.
-Why do you say so?- i asked
-Because ,only time can shrink her. As soon as we reached the hill ,it was not that big as in the beggining.
-Yeah, -i said smiling-i had fun racing against it ,speeding up ...
-Me too.

__________________
Philippians 4:8-Finally, brothers, whatever is true, whatever is noble, whatever is right, whatever is pure, whatever is lovely, whatever is admirable--if anything is excellent or praiseworthy--think about such things.

Modifikuar nga lorie datė 06/04/2004 ora 06:08

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233

Bashkangjitje: hena6.jpg
Ky file ėshtė shkarkuar 249 herė.

per lorin

__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 28/12/2002
Vendbanimi: my house, house of sun
Mesazhe: 389

E kujtoj shume qarte qe e pashe ne enderr, por njekohesisht kujtoj qe gjate endrres une kisha vetedijen e qarte qe po shoh nje enderrdhe nga ky shkak, nuk isha ne gjendje te dalloja nese isha ne gjume apo zgjuar, por di qe kur u zgjova, kisha ndjenjen e realiteti te sapokaluar.
Nqs nuk jam i percaktuar per ndonjerin, atehere ne djall, do te thote se as une vete nuk jam ne gjendje te percaktohem me tej per cfare shpreha, por me kryesorja, ajo qe dua te them, eshte e qarte, aq e qarte saqe tani nuk di si ta coj me tej ne nje realitet te paqarte.
Realitet e paqarta me kryejne, dhe ne kete menyre mbarohen me mua , sikurse ne fund dhe une mbarohem me to, dhe ajo cka mbetet prej meje dmth prej tyre eshte pikerisht ajo pjese e paqarte e cila permban vazhdueshmeri...........
Ishte Pasdreke, ne vend qe te ishte nate.
Them " ne vend qe te ishte nate" thjesht per te theksuar se konstatimet e vecanta mund te ndodhin jo vetem naten, por edhe ne cdo ore te dites, madje edhe pasdreke, e cila me duket si nje zone apatike ....por pa u zgjatur , ajo ishte shija me rrumbullake dhe me e plote qe kam njohur.
Gjate endrres shija ishte e mire, kur u zgjova shija ndryshoi, mu duk pothuajse banale ndersa mbulesa reale ishte e mprehte, pothuajse e paharrueshme.
Mund te kete edhe ndikime dytesore qe me shtyejne te them se shija e asaj endrre ishte pothuajse ordinere. Ndoshta ajo ishte vertet nje shije e mire apo e keqe, por kete me duhet ta vertetoj tani, pasi te riprodhoj kujtesesn e asaj endrre ne kujtesen time.
Them kujtesen e saj, sepse ajo nuk ishte nje pervoje thjesht e imja. Ajo vinte tek une si verifikim i pervojes sime nga ajo e te tjereve...dhe ndoshta ketu fshihet edhe sekreti i asaj shije jo aq te persosur, sepse ajo ishte nje shije globale, nje shije e te gjitheve.......

__________________
Ottimi corraptus pessimi

Modifikuar nga SUNBELOVED datė 07/04/2004 ora 10:51

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 28/12/2002
Vendbanimi: my house, house of sun
Mesazhe: 389

Gjithesia eshte e rruzullt, por clirimi i zemres vjen e ngadalesohet kur deshira shfaqet haptazi per te.
Le te shpresoj. Sot eshte shi, shiun vetem e shikoj. Veshtrimi im e ndien, ndersa lekura nuk e prek. Eshte cudi te ndihesh ne kete menyre. Bie pak shi, por natyra qan shume. Rete jane perzier dhe ka vetem nje dendesi te murrme levizese e palevizshme.
Asnje njeri. Asnje kujtim.
Jam rrugeve te qytetit tim. Por asnje njeri, i perzemert jo e jo, as i pranishem, ikshem, ndonje rremesi e pakapshme njeriu, qe nuk e shoh, por merret me mend, merret me trup, nese eshte e lejueshme te krijoj te tille marrje.
Sot ndihem vetem, nuk dua asnjerin nga ne.
Nga ne?
Kujtoja se do te ishte e tmerrshme, por ne te vertete e kapa fillin. Kete nuk kuptoj Ne!!!
Dua ta perceptoj kete objekt te cuditshem. Thone se eshte nje qenie madhore, atribut i te cilit cdo gje eshte krijuar nga dora e njeriut. Por une ne te dalloj vetem rraskapitje dhe vazhdoj te degjoj zhurmen monotone te nje terzgjahu qe nuk e shoh. Objekti : Ne !!!
Nuk dua ta injoroj por ishte nje dite rutine, kur e kuptova se nuk kisha lidhje me. Nuk kisha lidhje , as ndjenje grupi dhe e gjithe perpjekja per te pasur kishte qene nje sforco, mentalitet i cili vazhdon edhe sot te mbizotoroje boten. Ndonese arrija dhe arrij ta perballoj kete sforco thelle thelle e ndieja se bota qendronte e ftohte me mua. Qendronte.
Qendronte, e theksoj.
Sepse sot e njejta bote eshte e dashur me mua, e njejta huazuese e cila dikur me perbuzte.
Institucioni i vetmise ka lindur me shoqerine civile ( nuk me kujtohet se ku e kam lexuar, apo kush ma ka thene) . Ky pohim me largon nga spektri subjektiv. Nejse .... Une nuk shkaktoj lote romantike per mjerimin e nevojshem. Cdonjeri nga ne kaloi aq mjerim sa iu nevojit. Etika ime, anonimati im ka kohe qe po shkon drejt ezaurimit dhe zoti me ruajt nga arroganca ekzibitive.
Une jam njeri prej jush, por une nuk jam ju, dhe ju te gjithe jeni njeri prej nesh, por jo ne......

__________________
Ottimi corraptus pessimi

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 23/07/2003
Vendbanimi: in you
Mesazhe: 3137

AI e pa me sy te habitur dhe te trembur. Menjehere I beri pershtypje bardhesia e futyres.Ishte si shkumes ,nje fytyre e brishte dhe do dukej pa jete nqs nuk do kishte shprehejn e frikes dhe te dhimbjes. Po,,,,ajo ishte ne dhimbje.
Syte e zinj qe cuditerisht ate dite I Kish shkuar dhe nje rimel persiper qerpikeve si per te ndryshuar pamjen e saj e perkeqesonin tani pamjen ose ndoshta e benin me prekese ose me te bukur, me fisnike dhe te brishte. Varet me c’sy e shihje, ne kete bote gjithcka varet me c’sy I sheh gjerat…the frames are always important. E ne moment iu kujtua kenga Gone with the sin –Him dhe u rrenqet.
dhe u ndje kaq keq qe mendoi nje kenge patetike dhe brutale, nje kenge qe e kish vendin vetem ne plehra…
I love your skin oh so white
I love your touch cold as ice
And I love every single tear you cry
I just love the way you're losing your life

Oh, my Baby, how beautiful you are
Oh, my Darling, completely torn apart
You're gone with the sin my baby
and beautiful you are
So gone with the sin my darling

I adore the despair in your eyes
I worship your lips once red as wine
And I crave for your scent sending shivers down my spine
And I just love the way you're running out of life

Ktheu koken tek fotografia e saj ne mur dhe per cudi I ngjau me Winona Ryder .Ishte pothuajse si ajo, sy kafe te erret te shkelqyeshem ekspresive ,floke geshtenje, e rrumbullaket ,e embel .
E ne cast iu kujtua filmi: Autumn in New York ………pse dreqin sot po I kujtoheshin vetem gjera absurde, gjera qe ndillnin vdekje?
Nuk donte ta humbte, por nuk bente aspak mire te torturonte veten me kesi mendimesh.
Valle po pregatiteshe per me te keqen apo e dinte qe me e keqja do ndodhte?
Ne moment nuk ia dallonte dot kufirin, truri ishte I lodhur, i bllokuar, I nxehur si nje dalte e rrahur forte. Te pakten te shpetoje ajo…-shprehu nje deshire dhe u ndje perseri kaq fajtor prej egoizmit te tij. Dy here fajtor Brenda dy sekondash?
C’behej keshtu??? Ai s’ishte as cifut …
-Oh po shkalloj -peshperiti dhe I hodhi syte shtratit ku rrinte ajo .Sa here ndjente shkelmat ajo leshonte nje grahme te permbajtur qe te kepuste shpirtin. Grahmat nga fundi po beheshin me te therrshme ashtu si dhimbja.
S’duroi dot, foli neper dhembe nje lutje impromtu qe I drejtohej Zotit (e para here per nje ateist si ai…) dhe u fut pa pyetur per doktoret. U ul afer kokes se saj dhe I shtrengoi doren duke I dhene kurajo qe te mos dorezoheshe.
-Jepi zemer se do tia dalesh- s’e di nga I buroi forca, po c’rendesi kishte, ai ishte aty per te, do ishte gjithmone-Jepi, edhe pak dhe ia arrite. - Nuk e imagjinonte dot se si mundet te duronte ajo gjithe ate dhimbje, gjithe ate tmerr. Kjo e bente ta vleresonte me shume,ta adhuronte guximin e saj teksa ai kish frike nga spazmat e kraharorit te saj ,kish frike kur ajo dridhej dhe tronditej nga shtyrja ,kish frike nga komplikacionet .
-Eshte vajze- ia beri doktori me nje vije buzeqeshjeje ne buze poshte hijes se tij te rende. –Dhe eshte si kokrra e molles.
Ai degjoi klithmat dhe ktheu koken nga femija I porsalindur me sy te matufepsur dhe te habitur .Ish bere baba??!!
Kish qene kaq I merakosur per te, kish qene kaq ne ankth se mos I ikte per duarsh sa kish harruar qe nje dhurate e bukur po I vinte. Vajze??
Oh Zot ,atehere kish qare . Ne moment nuk e percaktonte ne kishin qene lot gezimi apo lot clirimi qe gjithcka kish shkuar mire. Dhe ja tek mbante ne dore ate krijese te vogel ,te brishte ish kthyer dhe ai femije dhe ishte shkrire ne lot .
-Anne shiko sa e bukur qe eshte,femija yne-ish kthyer nga ajo por ajo s’kish dhene pergjigje… Per nje moment I kaluan morrnica ne trup dhe iu afrua per ti degjuar frymemarrjen.
Kur I preku ballin pastaj pulsin ajo kish hapur pergjysme syte e kafenjte te lodhur dhe kish buzeqeshur ngrohte me buzet e saj te thara.
-Eshte e mbrekullueshme...... –kishte thene dhe e kish puthur foshnjen,pastaj ate.
Aty ai ishte ndjere njeriu me me fat ne bote…

__________________
Philippians 4:8-Finally, brothers, whatever is true, whatever is noble, whatever is right, whatever is pure, whatever is lovely, whatever is admirable--if anything is excellent or praiseworthy--think about such things.

Modifikuar nga lorie datė 13/05/2004 ora 07:38

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 23/06/2004
Vendbanimi: on the palm of God's hand
Mesazhe: 200

and today, pain inflicted in her...
it was sharp and terse...
sa mori lajmin ,sa degjoi zerin nga ana tjeter e receptorit qe i thoshte se ajo do ikte .
si kish mundesi qe njerezit me te shtrenjte te jetes se saj largohehsin ne drejtime te ndryshme ,e ajo s'i kapte dot ,s'i mblidhte dot ne grushtin e saj .
e dinte qe jeta keshtu ish bere, gjithmone do kishte ndryshime ,levizje e megjithate ne ate moment nuk pranonte asnje njeri ti bente moral sesi ishte jeta .Ajo refuzonte te thoshte nje "goodbye" te perseritur kushedi sa e sa here . Goodbyes were hard, were always sad.
Ne jeten e saj kish patur departures ,ndarje, levizje, duke lene njerez pas ,duke lene nje pjese te vetes pas.E perse duhet te vazhdonte i njejti rreth ,te perseritej e njejta histori?
Lately she had so light heartedly celebrated every day of her friendship ,ah jo vetem te sajes por edhe te njerezve te tjere qe e rrethonin .
Ish ndjere tmerresisht e vetmuar per nje kohe dhe vetmia ishte kthyer ne nje drive ,nje motiv i fuqishem per sakrifica, per te ofruar nje shpatull me shume ,nje ndihme pa marre gje mbrapsht.
DHe aty kish gjetur magjine qe e kish bere te ishte kaq mirenjohese per njerezit e saj .
Celebrating them almost everyday ,bying them little gifts, cards, sweets smelling candels and chocolates whenever she had the chance,"whenever the MOON spoke to her" .
CHOCOLAT (celebrating the blessings)
She had even thought of sending flowers in their works (just for the hack of it ,just letting them know how much they meant to her)
E megjithate dukej sikur e kish parandier ikjen e saj ne kete menyre .
Edhe pse u rrenqeth ajo u ndje mire qe kish dhuruar .
E dinte qe ne fund te fundit ndryshimi me i madh do ishte qe ajo do jetonte me mijera milje larg , e dinte qe largesia nuk do ndryshonte gje mes tyre ,mes miqesise ,e dinte qe kujtimet do e ngrohnin e atehere why in the whole world she was hurting so much !
yet she chose not to let out the pain .

__________________
Fear less,hope more/eat less,chew more/whine less,breathe more/talk less,say more/love more and all good things will be yours:p(swedish proverb)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 11/04/2003
Vendbanimi: city of the sin
Mesazhe: 7605

Lorie,
shoh qe ajo doja te shkruaja eshte pothuajse totalisht e shprehur ne postimin tend te fundit(vetem me fjale te tjera)...
Kam urryer gjithmone te them"goodbye" sepse sado qe dicka te jetoje dhe ne largesi nuk eshte e njejta,njeriu ndryshon dhe nese nuk je afer te perjetosh ato ndryshime bashke dhe ti pranosh atehere rritesh si personalitet larg.Nejse,le te shpresojme qe theniet e shumta ne lidhje me miqesine te jene te verteta
Mora nje dhurate te bukur ne pamje te pare,por me pas ishte dhe shume domethenese(meqe e kuptova me vone se c'donte te thoshte).Rishikoja kutine si nje femije qe eksploron dicka te re dhe ndersa e degjoja ne makine,mesazhi u be i qarte.S'doja ti rikthehesha rutines dhe per ca momente por jeta te gllaberon si gjithemone ne detyrat e saja te perditeshme...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar