Regjistruar: 01/04/2004
Vendbanimi: I ulur ne zemren e nenes.
Mesazhe: 1814

Puhiza e lehte e pasdites sapo kishte filluar. Une pasi i kisha dhene leje sekretares te largohej fillova te perpilitem neper krevat por gjumi spo me zinte.
mendova gjate dhe e vetmja gje qe me ra nder mend ishte qe te dilja ne ballkon te merrja pak ajer te paster e po ashtu ta shoqeroja kete atmosfere me nje qese fara kungulli.
Ashtu bera degova njerin prej sherbyesve te me bleje farat dhe vete dola ne ballkon.
Ndersa syte e mij po soditnin sa ne njerin drejtim ne tjetrin verej qe komshia ime e re tek pallati perballe kishte vendosur ate dite te laje xhamat.
Tek me pa aty duke pertypur fara leng i shko goja te shkretes, dhe kushedi cpo mendonte, ndoshta qe te hidhej qe nga dritarja per te perfituar nje kokerr fare kungulli.
kjo skene vazhdoi gjate, ajo bente sikur pastronte e une sikur haja fara.
Pas disa kohesh vjen miku im plloshtani dhe me thote:"ej Indrit cpo ben keshtu? Ja i them po ha fara e po clodhem pak pasi jam bere telef duke fjetur. Po u pergjigj Plloshtani ke te drejte, menyra me e mire per clodhje eshte te perdoresh fara me kripe.
E pyes une:"po ti Plloshtan cke bere qe ste kam pare me as ne zyre as ne parlament? Po cte bej mu pergjigj kam fjetur derisa jam lodhur, e me pas kam fjetur derisa jam clodhur.
Sa mire thashe me vete paska gjetur goxha metode, e heq lodhjen me gjume, po ubne cti bej kesaj komshies qe ste le te flesh pasi e ka ngritur manjetofonin ne kupe te qiellit.
Plloshtani pasi me gjuajti nja dy fjele rreshqitazi me kerkoi leje te largohej dhe une e lejova, pasi po me hiqte vemendjen nga kenga e bukur qe po kendonte Komshia,.Ishte ajo kenga e bukur e Kengetarit tone te ri me shume perspektive. ah po kenga e tonin tershanes"Fukara fukara".
Pasi e degjova deri ne fund, nuk mu durua me dhe nxitova te qe ve edhe une nje cd .
Nuk zgjati as pese min dhe e gjithe lagjia buciti nga zeri magjik i grupit:"Pleqte e Krujes" me kengen "Mos kalo or cun afer kopshit tim"
Nderkohe une u fundosa thelle ne kete atmosfere dhe harova farat e mia te shtrenjta ne ballkon.

Paso Plloshtan po te le ty vazhdimin, nderkaq ti zgjedh dike tjeter.
Nese nuk e vazhdon do e vazhdoj vete pas ca ditesh.
Indriti.

__________________
Duro, duro...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 19/11/2003
Vendbanimi: Moscow
Mesazhe: 4646

Ora tetë e mëngjesit. Ne qytetin e bukur pa njeri, vetem une dhe hija e zeze e Plloshtanit...Thuajse ambienti ishte në gjume, dhe në qetësi relative. Vështrova nga dritarja, pash një varg yjesh që ishin tërhiqur gjatë nates, dhe shkëlqenin tërë dites. Natyra dukej ashtu si dridhja e lehtë e dritave, që shquheshin, herë me shuarje, e herë me vezullim. Kisha dëshirë të zjarrtë të shihja yjet që notonin nëpër galaksionin e ketij qyteti te bukur… Qielli ndërroi me ditë të kulluar, prandaj edhe une vendosa të ndërrojë frymën me elemente të reja, ndërsa mesdita në heshtje kërkonte dorën e artistit për të luajtur rolin e duhur...
Atëherë le të shohim, kush e ka fatin të jetë pjesë e kësaj bukurie natyrore!?
Para skenës qëndronte fytyra e Indriti, që rrinte në kureshtje para natyrës së kulluar, me tërë potencialin e vetëdijës së tij. Indritin e kishin dhuruar të shohë botën e lumturisë, dashurisë, vetëm e vetëm, për të notuar, në ndërgjegjen e kësaj bukurie. Kur thellohesh diç më shumë dukej si një pikturë me margaritarët e palëvizur nga mbretëritë e përrallave, dhe tregimeve të moçëm. Në këto momente atij I dukej vetja se ishte I argjendtë. Fytyra e tij ishte përplot qeshje të lehta. Ai ishte ulur në shkëmb, dhe vështronte dritën e diellit që afrohej tokës duke I dhënë një hijedritë të vërtetë.
Sot dielli ndrite tërë pamjen e natyrës më mirë se ditëve tjera. Aty më së shumti gjasonte e bukura, dhe fenomeni i natyrës që ishte shndërruar në atmosferë të kristaltë.
Ai ishte i goditur thellë nga kjo skenë e mallëngjyeshme, dhe vazhdimisht ekzaminonte pamjen e natyrës me sy të artistit. Në moment vështroi kuajt magjik të cilët qëndronin krenarë para fytyrës së tij, gjithashtu vërejti diellin që nuk tentonte t’ia arrijë hënës, e as nata nuk lind para ditës, ashtu edhe yjet ndriçonin pas njëra-tjetrës dhe nuk pengonin rrugën e shenjtë të udhëtimit, por secili kryente në mënyrë të veçantë detyrën e vet. Pothuaj natyra kishte pamje të veçantë nga pamjet e herave të tjera.
Madje, edhe ujvara që binte poshtë nga një lartësi mjaft e lartë, dhe shkuma që formohej ia freskonte shpirtin me muz poetik. Ashtu bukur mirë ia zbuste veshin me shushurimën e përjetshme, dhe pandërprerë ia ëmbëlsonte timpanët e veshit me valën e saj shkumbuese. Dhe për moment I lindi në mendje monologu I prekatarisë…
Ujvara që rridhte, në heshtje bënte strumin për të kaluar në anën tjetër të natyrës. U afrua rreth shkumës së ujvarës për ta freskuar shpirtin e tij, dhe t’i lind në zemër drita e fatbardhësisë. U afrua rreth strumit të lumit, dhe shkoi drejt për t’i ledhatuar flokët e kuajve magjik, që shkëlqenin si shirita mëndafshi.
Qëndroi një kohë të gjatë, dhe më pas u largua, ngase koha nuk premtonte edhe aq shumë. Atje në skaj pa diellin që kishte futur maskën e vet në rrëzë mali, dhe ngadalë po përfundonte udhëtimin e tij të nderuar.
Pasi arriti në shkëmbin e pushimit u ul një çikëz, dhe ia hodhi një sy tërë peizazhit të natyrës…
Duke qëndruar në rrëzë të pyllit, befas në qiell u shfaq koka e Plloshtanit, që fluturonte me kalin e tij magjik. Kjo I çoi mallëngjim të çoroditur të nderuarit dhe te respektuarit, Indritit.
Oh, oh! Brohoriti në vete Indrit. ǒpo ndodh në këtë moment!? Fluturim me kalin magjik!? Sa bukuri e rralle!!! Ashtu i befasuar u ngrit në këmbë, përnjëherë arriti në faqen tjetër të natyrës, dhe me shpejtësi i hipi kalit magjik, për të fluturuar drejt qiellit kaltrosh, dhe duke shpresuar se do te takohej me mikun e tij Plloshtanin...Nesje optimizmi te con ne boten e madhe...tha Plloshtani ne vete...
Indrit i buzëqeshur, shpejt e shpejt u nda nga kjo natyrë e kulluar, duke hipur ne kalin e Plloshtanit per te fluturuar drejt qiellit kaltrosh...Sa cudi sa cudi...Bota dhe Indriti eshte me Plloshtanin-tha ne heshtje te qetesise Indriti...

Po zgjedhe ti Indrit, se kush ta vazhdoje me pas ok

Me respekt Plloshtani

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 01/06/2004
Vendbanimi: Ne endrra
Mesazhe: 16

E ulur perballe shihja vetem silueten e Indritit qe pertypej si i cmendur,e kuptoja qe ai as nuk me vinte re....Rete po mbulonin furishem dhe rrezet e fundit te diellit dhe dhomeza ime po zhytej ne terr.As sot nuk me ngrihej nga shtrati , e lodhur nga indiferenca jote me vinte te haja veten me dhembe nga indiferenca jote.Sa inat, ti vazhdoje ta shikoje me nje etje mashkullore pastruesen e xhamave dhe per here te pare ne jeten time une desha te isha ajo.Tik-tak-u i ores me binte ne vesh si nje kembane e meshes se te dieles,nuk doja te rrija e fshehur pas perdes ashtu tinez duke kerkuar te thithja cdo grimase te tipareve te tua.As neser nuk do te beje diell,rrete e nevrikosura dhe te ngarkuara te ftonin ne nje shtrengate .Une vendosa te mbyll syte........................Ti nuk ishe me ne ballkon .



Mendoj ta vazhdoj me vone,tani kam pak pune

__________________
Me ruaj kur te me gjesh qe te me kesh kur te me duash................

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 18/03/2004
Vendbanimi: Tirane
Mesazhe: 39

E para deshiroj te ju falendeoj qe te treve pasi me shkrite me keto qe keni shkruar.

Po e fillijn une pak .

Duke ndenjur ne ballkonin perballe shikoj Indritin qe po hante fara dhe te them te drejten ndjeva nje neps te papare ndonjehre pasi i kishte bere edhe me kripe.

Thoja me vete sikur ta di qe mbetem gjalle hidhem edhe i mar ca fara.

Nderkoheqe Indriti ja kishte keputur gjumit duke enderruar Komshijen e re,une shikoj Andian qe rendi me vrap drejt ballkonit bashke me plloshtanin.

Plloshtani kishte ne krahe nje pale shkalle te gjata dhe pasi i mbeshteti mbi ballkon urdheroi Andian te ngjitej e te grabiste qesen e farave nga tavolina e vogel prej xhami qe kish vene Indriti ne Ballkon.
Pasi hipi une po shikoja me vemendje se cpo ndodh kur Andia i kepuit nje te puthur Indritit qe gerhiste sa nuk po shembte ballkonin dhe me pas tha keto fjale:"Kerko e ste jep Vjedhi e ste thote gje" nderkohe Plloshtani bertiste po shpejt moj se ti hoqa shkallet fare. Ndersa andia bertiti me plot gojen:"Hiqi ore pune e madhe se nuk po rri e fle ketu ne ballkon une apo nuk qenka edhe fresk.
Nderkohe qe plloshtani hodhi shikimin drejt meje dhe te them te drejten u tremba pasi isha i vetmi deshmitar qe pashe sesi u vodh qesja e farava.

Kaq per sot.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 01/06/2004
Vendbanimi: Ne endrra
Mesazhe: 16

sa lezetshem qenka kur te komentojne te tjeret!


Ditari ka marre nje kthese te papare qe se kisha parashikuar.
Por me vjen ne mendje nje vazhdim................


Ne dhome nuk me kthehej me,ishte shume vape dhe me kishte kapur nje uri te cilen farat qe moora hua(nuk me pelqen ideja qe i vodha!),ma shtuan dhe me shume.Plloshtani qendronte poshte me shkallen ne dore dhe duke lepire buzet me sugjeroi te dilnim ne qytet qe te blinim ndonje gje per te ngrene.Indrit flinte si qenjgj(pervec gerhitjes qe e kishte te llahtarisur),te them te drejten s'ma kishte fare qejfi te bridhja ne kembe,por uria fitoi mbi mua dhe i thashe po Plloshtanit.Ishte duke dale mbasditja dhe isha e sigurt qe me kete vape qe bente do ia plaste ndonje shi per kokerr te qejfit.Shpiva kembet,rregullova kacurrelin qe me kishte rene mbi sy,fshiva me pellemben e dores buzet dhe u ktheva ne drejtim te rruges kur.........c'te shoh El-faith si ndonje spiun i stervitur nuk di ne c'agjensi sherbimesh inteligjente kishte ngritur te gjitha tentakulat ne drejtimin tone dhe me nje veshtrim hileqar me tha:Andia nese me jep qofte dhe nje kokerr fare nuk i tregoj Indritit ate qe me pane syte!Bera c'bera dhe me nje nervozitet te nje njeriu te uritur i drejtova kokrren duke e porositur paraprakisht per perdorimin dhe egzaktesisht i thashe qe ta lepinte mire e mire para se ta hante se ishte gjithe kripe,nderkohe qe ai vazhdonte ta shijonte gjithe lezet vura re qe Plloshtani po lepihej ne nje menyre qe nuk i ka hije nje poeti(po c'ti besh nepsit!).Vendosem te tre te niseshim si te cmendur ne drejtim te qytetit....................


P.s
Pjesen tjeter them ta shkruaj ndonjehere tjeter ose le ta vazhdoj Plloshtani ose El-faith meqe ishin me mua.

__________________
Me ruaj kur te me gjesh qe te me kesh kur te me duash................

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 08/07/2003
Vendbanimi: *$*$*
Mesazhe: 958

Te ndezur nga kripesia e farave dhe e nxehta zhuritese e qytetit Plloshtani, Andia dhe El-Fatih po mundoheshin te gjenin piken me te afert per te thyer sadopak etjen dhe te largonin ankthin qe vjedhja u kishte shkaktuar. Lokalet e zhurmshme, turmat e njerezve rrugeve dhe muzikat qe gershetoheshin midis tyre i ndollen pak nga pak e i ftuan te behen pjese e kesaj rremuje..

Zilja e telefonit qe binte pa nderprere ja preu endren ne mes....Hapi syte dhe u habit me veten qe ndodhej ne shtrat.
-Paskam qene ne gjume?- pyeti veten,- pra cdo gje ishte thjesht nje ender..U mundua te mblidhte ato copeza momentesh dhe te krijonte nje ide , turbull shihte fytyra te panjohura, te egra, te vrara qe suleshin drejt tij, kerkonin ta perfshinin ne vorbullen e tyre..Befas nje zane shfaqej , ashtu e bukur, hyjnore me kacurrelin hijezuar syve dhe po aq papritur rrembimthi i jepte puthjen..Dhe me shpejtesine e drites engjelli u be nje me fytyrat e mjegullta, u largua duke i lene shijen e puthjes buzeve...
Vuri duart buzeve dhe ndjeu qe era e buzekuqit u perhap duarve, i pa dhe kuptoi qe s'ishte thjesht nje enderr apo magji.. Hodhi syte nga ballkoni dhe rrezet e forta te diellit ja bene me sy si per ti thene: - te erdhi ne strofull o Indrit , por nuk dite! Buzeqeshi me veten, dhe me nje kercim u cua ne kembe. Me dy hapa te shpejte u gjend ne ballkon, muzika ritmike i solli ne mend mengjesin, sekretaren, plloshtanin, gjitonen dhe te shtrenjtat farat e tij..Hodhi syte nga parmaku dhe me pas nga dritare e komshijes...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 01/04/2004
Vendbanimi: I ulur ne zemren e nenes.
Mesazhe: 1814

Ju pershendes te gjitheve fillimisht e me pas dut tju pergezoj per shkrimet e bukura duke filluar qe me Plloshtanin, andian Fatin edhe monen.

Keni shume imagjinate edhe ju me te vertete.

Tani po e filloj une megjithese Andia ka lene fatin ose plloshtanin.
po mundohem qe ta lidh pak aty ku e la Mona.
**************************************************
*

Ora shenonte 9 e darkes dhe une akoma nuk kisha levizur nga ballkoni.
Syte me ishin bere pishe nga gjumi i tepert pasi kisha rreth tre ore qe flinja.
Befas nje prej sherbyesve me lajmeroi qe dikush donte te me takoje, vertet i thashe! Po pershperiti ai. Fillimisht mendova se do jete Plloshtani dhe i thashe mos kishte gje qese ne dore?Jo nuk pashe gje me tha. Atehere e kuptova se dicka nuk shkonte pasi une i kisha shume te rezervuara takimet, vetem Plloshtani mund te me takonte lirisht.Dhe e dyta Plloshtani ishte simpatizant i qeses se farave,nuk kalonte dot pa te, e plus kesaj ai mbante cdo dite me vete edhe nje qese me duhan “Tarabosh” dhe nje defter letrash pasi cigarja me filter nuk ja heqte qejfin e duhanit.Gjithmone me thonte:”Indrit si duhani i llulles nuk ka, ky ta kenaq shpirtin.Ndersa une si njeri me potencjal te madh qe isha me vinte turp te pij duhan me qese”tarabosh’ prandaj perdorja me shume paketen “Partizan”. Kishte kohe qe ne shqiperi kjo pakete sperdorej me, prandaj mendova qe per nder te kesaj pakete burrash te rihap fabriken e re ketu ku jam.Fillimisht prodhonte vetem per mua cigare kjo fabrike ndersa me vone fale nje reklamimi te persosur ky duhan filloi te shperndahej ne shume vende te botes.I pari qe shprehu deshiren ti pije pakete “partizan”ishte Fidel Kasro i cili dha nje ndihme te konsiderueshme per shtimin e prodhimtarise se kesaj fabrike.Bile kishte raste qe punonte edhe vete kur kishte nevoje per force punetore.Me pas paketa Partizan arriti te fitoje edhe simpatine e Sadamit i cili filloi te importoje tonelata duhan. Kete duhan nje pjese e perdorte per nevojat familjare dhe tjetren e mbante rezerve ne raste te veshtira.Po ashtu edhe xhorxh bushi me kish derguar nje leter ku me thonte:”indrit te lutem me dergo ca paketa Partizan qe ti provoj pasi keto ketu i bejne me hile, nuk pihen hic. U mendova thelle por me ne fund vendosa te mos i dergoj asnje pakete pasi kisha frike se po me prish pazarin me fidelin e sadamin te cilet nuk ishin dakort qe edhe bushi te behej burre e te pinte te njenjtin duhan.Aman mos thonte Fideli, mos i co te lutem se me pas ne duhet te pijme “Partner” ose “gent’ pasi nuk mund te pijme te njenjtin duhan me bushin. Nga ana tjeter edhe sadami me thosh me pergjerim”Qafsh lalen tat mos na e boj ket, te lutem, do na prishe imazhin e paketes.Me keto fjale u preka thelle ne shpirt e sidomos kur pashe Fidelin qe i kishte mbushur syte me lot. E mblodha mendjen top dhe ju thashe;Nuk i dergoj jo pasi kjo pakete nuk eshte per burra dosido por eshte vetem per burra me “RR” te forte keshtu si jemi ne. kur degjoi keto fjale Sadamit ju be zemra mal dhe me premtoi qe fabriken e cigareve partizan do e benim me te madhen ne te gjithe boten madje me te madhen fabrike duhani ne te gjithe Republiken, Popullore Demokratike te Kongos.
Nderkaq truri im luante qindra funksone ne kete moment, si duket edhe nen ndergjegjien e kisha vene ne pune. Kush do jete ky pervec Plloshtanit?!! Po ashtu mendoja se mos Bushi i poshter me ka bombarduar fabriken dhe plloshtani se ka marre me vete qesen per te mos me prekur edhe me shume.
Akoma sherbyesi ishte ne kembe,dhe po priste qe ti them dicka.
Ok i thashe, kontrolloje per ndonje arme dhe fute brenda.
Pasi ju nenshtrua nje kontrolli te rrepte miku po ngjitej lart neper shkalle. E njoha qe nga e ecura kush ishte dhe mu qetesua zemra qe cdo pune shkonte mire.
Pa e pare i them:”Mirese erdhe Fato po ku je o derezi’
Po kush te tha se jam une reagoi fati, po te dallova o derebardhe i thashe se ti ngjit nga kater shkalle bashke.
Nderkohe e takova mikun e vjeter aty ku kisha vene rezidencen time te re, pra ne ballkon dhe per nder te tij vura nje kasete me kengen e Bujar Qamilit”Hall i madh qe m’ka zan mu”

Atehere po ju le ne ballkon ne atmosferen e kenges se Bujar qamilit dhe ftoj dike qe ta vazhdoje historine ketu ku e lashe une.Nderkohe qe ju rikujtoj se fati eshte i vetmi deshmitar qe di per zhdukjen e qeses se farave ne ballkon.Do deshiroja qe te futet ndonje i ri qe nuk eshte aktivizuar deri tani ne kete teme.
Nese nuk futet ndonje i ri radha i mbeten Mones ose Fatit. Detyrimisht kjo.
Indriti.

__________________
Duro, duro...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 08/07/2003
Vendbanimi: *$*$*
Mesazhe: 958

Nderkohe qe Fati hyri ne ballkon, sherbyesi me shpejtesine dhe devotshemrine qe e karakterizon gjithmone,solli karrigen qe mysafiri te rehatohej. Nje buzeqeshje tinzare i dallohej lehtazi, dhe syte i kishin marre nje shprehje te pazakonte. Ndersa Fati u rehatua, Indriti levizi koken ne shenje miratimi, dhe kerkese largimi per te. Ndersa sherbyesi u largua, mendimi i kaloi nxitimthi tek buzeqeshja e tij.
-C'donte te shprehte me ate veshtrim? -C'fare nuk ishte normale keto momente? Por rrjedhen e mendimit ja nderpreu Fati, me zerin e tij te ulet dhe monoton :
-Si te kane shkuar punet Z.Indrit?
Dhe ne vend te pergjigjes, morri nje veshtrim zhbirues qe i futi ankthin dhe sikletin ato momente. Si spiun i rregjur qe ishte, mblodhi veten dhe mendoi ti dale kesaj situate pa lagur. Nuk duhej ne asnje menyre te implikonte Andian ne kete problem, perndryshe do ta humbte ate pergjithmone..Kaloi ne mend fytyren e saj, buzeqeshjen lozonjare, zerin melodioz dhe u be bishe qe tani ajo ishte pikerisht me ate, plloshtanin. - Nuk do ta le rastin te me iki nga dora!-ishte ky vendimi i momentit, vetem keshtu do ti hapte rruge nje aventure te re..
Indriti qendronte perballe tij, ne pritje te ndonje te reje nga Fati, por po shihte nje Fati te menduar..
-C'e mire te solli mor bukurosh?- theu heshtjen Indriti.
-Plloshtani, zoteri:- u kthye rrufeshem Fati..
-Nuk mund ta duroj dot nje veprim te tille ndaj zotnise tate, dhe pikerisht nga miku yt, qe ti e respekton aq shume. E di eshte pak e veshtire ta pranosh kete veprim,por farat e tua fluturuan..Plloshtani lejen qe i dhate e shfrytezoi per farat dhe per komshijen tuaj..

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 19/11/2003
Vendbanimi: Moscow
Mesazhe: 4646

Skena mes miqve Monen, Andia, Indritin, dhe El Fatih jepte bujen apo jehonen madheshtore ne ato momente te bukura qetesie.... Koha kalon, dhe ne heshtje adhuron... E shtuna magjike, zbardhi me hënë të plotë e me yje ndriçuese që formonin rrugën e takimit me ndriçimet e tyre vezulluese, dhe në heshtje shkruanin botën e rinisë.
Nata që kalonte në qetësi, akoma më shumë ngjallte rinine me nota të dashurisë, dhe njëkohësisht natyrën e shndërronte në smeraldi që shkëlqen për të gjithë, ashtu si rrezeplotë. Në mbrëmje nuk dëgjohej asgjë tjetër, veçse shushurima e thellë e lumit qe gumezhin shume lehtaz..
dhe kenga e bufit patriot.... Befas u shfaq koka e Andias, që kalonte rrugën e qytetit në vetmi, ndërsa hëna rrezeplotë vazhdimisht e ndjekte fatin e saj në qetësi si shtojzovallë e mbinatyrshme. Thuajse, panorama e qytetit ishte shndërruar në magji të kulluar, ashtu me pamje pompoze. Gjatë rrugës e shoqëronte vetëm Mona, dhe asaj I dukej sikur e shikonte me bisht syri. Duke ecur nëpër rrugët e qytetit, papritmas u dëgjua kambana e orës dhjetë. Menjëherë pas saj, qyteti ra në heshtje relative.
Rasti i bukur i tyre i takoi me Indritin dhe El_Fatih.., thuajsene kete nate ishin krejt me mendime erotike. Gocat e bukura Mona dhe Andia, qe ishin me frymë ideale terhioqnin ne heshtje Indritin dhe El_Fatih... Ajo, Andia në shikim të parë kishte një bukuri të rrallë, flokët I kishte te bukura dhe të lidhura me fjongo, kishte linjë të bukur të vetullave, ndërsa faqet i kuqëlonin sikur trëndafila pranverorë, ashtu që I jepnin pamje joshëse. Përshëndetjet e mbrëmjes i pranoi me respekt të veçantë nga El_Fatih, dhe fill pas saj, emocionet e tyre të hovshme u futën brenda dashurisë së tyre, ashtu si vrull shpirtëror. Gjuha e djaloshit, kishte marrë gërshëtime të dashurisë, dhe sikur atë e tërhiqte akoma më shumë si në vargjet e Zef Serembes. Andia heshtte, ndërsa fytyra e saj ndërroi në të kuqe.
Dëgjo një çikëz e nderuar- Shtoi El_Fatih me shprehësi emocionale.
Më mungon aroma e buzëve të tu që ke në këtë mbrëmje madhështore. Jam kurioz që ta gjej aromën edhe nëse është fshehur në fund të detit. Komunikimi akoma rrinte I varur, dhe flinte në heshtje. El_Fatih mendoi se nuk I ngjasonte këtij ambienti, dhe u fut në dilemë mendimesh. Ai me gjithë mend I tha:- Më beso se jam I goditur nga pamja juaj e dëlirë, dhe tërë kohën mendoj për jue nderuara Andia. Ajo rrinte e mjegulluar para fytyrës së tij, dhe dukej si nuse e molisur në korën e tokës T.
Andia!? Në sytë e tu të bukur, shoh dashurinë time të sinqertë, gjithashtu edhe fatin e jetës që është simbol madhor për ne të dy.
Ah,ah! Përsëri po heshtte! Të lutem! Flisni e nderuar, sepse më lodhe me këtë heshtje!
Nëse keni mëshirën e të "Madhit Zot", shkrepeni fjalën dedë të dashurisë, dhe mos mendoni se është mëkat të dashurohesh!?
Pas një kohe në buzët e saj të kuqe u dëgjua madhështia e fjalës:
Të dua!... Përnjëherë, fytyra e tij u mbulua me ndriçime të shkëlqyera, dhe aty për aty e nuhati aromën e buzëve të saj. Këtu morën emocione, edhe hëna edhe yjet me ndriçimet e tyre të hovshme. Dhe kështu takimi në orët e mbrëmjes, I bashkoi ndjenjat e tyre dhe I futi në prehërin e dashurisë së sinqertë. Andia ju afruar El_Fatiht, dhe sie cmendur e dashuronte ne buzet e tij te njoma, qe akoma nuk kishte shijuar puthjet i nderuari ne fjale...Atij i dukej vetja se bota po mbaronte me...El_Fatih, atehere me puthjen e tij si mysliman qe eshte filoi te puthte dhe tia perkedhelte gjite ne menyre dinjitoze-islamike, po ketu Andia sikur e kundershtonte rastin e tij, por erosi ishte ne maje te nxehur dhe nuk njihte me limitet.....

Kaloi kjo dahsuri erotike mes Andias dhe El_Fatih shume bukur, por pak me nje dilem ne eros, por megjithate mire doli...pasi u ndane qe te dy, ne nje skaj Andia pa Monen me Indritin qe rrinin en parkun e qytetit duke shkembyer mendime ne naten pa njeri... Sikur kamera po i afrohej Mones ne incizim, dhe skena u perqendronte tek Indriti dhe Mona...Por ju keni parasysh qe Plloshtani eshte ne nje skaj dhe incizon skenen me kameren e tij te vogel... Degjoja papritur duke biseduar per farat, dhe perse Plloshtani nuk eshte dukur aq shume keto ditet ne mazhorance...Nejse Indriti sikur i afrohej me bisede se une te jap nje sinjal per te dashuruar, dhe pasataj te rreshtohemi te dy bashke.... Mona ne dashuri ishte shume e forte, dhe Indriti kishte nje rezistence te madhe, nuk prtanonte dashuri erotike, por vetem i pelqente te bisedonte me te...Indriti sikur i hipi nje shtrese e kuqe ne fytyre, dhe u ngrit papritur dhe i drejtoi duart tek qiellin i erret qe notonte si i frikshem me yjet e mesnates..."O zot me ndihmo qe ta dashuroj Monen si nje fetare dhe nje njeri me mend ne koke...pastaj une jam edhe ne mazhorance me mikun tim, dhe shpresoj se do te dalim mire"-theksoi me gjithe shpirt Indriti... Mona e kuptoi dhe e mori mirekuptimin e zjarrte te Indritit ne zemer, por ajo ishte e rende qe te thoshte te dua...Moan ashtu si nje goce me sy te bukur, me nje ajke te dalur dhe ahstu si nje artiste e rralle qe kur dilte te jepte raportin ne media te gjithe cunat u ndalonin ne stop te madh...ishte e gjate, dhe kishte floke te bukur si flori...ate nate kishte nje unaze te bukur me bruz, dhe me gur dijamanti, dhe kjo i conte mallengjim Indritit jashte mase... Indrit te lutem une dua vetem te bisedoj me ty, kam frike te dashuroj ne ty, por nese koha flet se duhet ne te dy te dashurohemi atehere ne te dy do te dashurohemi...Indritit kjo i erdhi si nje lule qe kerkon here diell, e here shi...here buzeqeshte e here ndalte buzeqeshjen ne shikim preres...Mire, de mire ashtu eshte goca...Hena me breroren e saj rrethonte Monen dhe Indritin si dy te dashuruarit e ketij qyteti pa njeri... Indriti sikur kishte inat te luste femrat, por ja qe sonte kishte magnet tek Mona, qe ajo ishte rende te dashuronte nje njeri... Indriti vendosi qe mos jete shume lutes, por te jete ne heshtje si nje njeri modest, me nota te vecanta qendrimesh...Qe te dy per momentin i kaploi heshtja, nuk flisnin, rrinin ashtu nte varur, por edhe ne sy nuk shikoheshin, por vetem nganjehere buzeqesheshin, dhe putheshin ne faqe...Kjo jepte dashuri sinjalizuese te Indriti, por akoma ishte e dyshimte, kendej Mona sikur e shikonte me bisht syri, dhe thoshte me veten a ti them se te dua apo jo...dhe prape vinte me sy tek Indriti, dhe i buzeqeshte me nje fat te bukur, sa here qe qeshte Mona aq me teper faqet i kuqelonin si dy lule te zjarrte....Mona kishte imagjinate te bukur, saqe kur e fuste mendjen ne perdorim te kepuste fare, aq e vecante qe ishte saqe edhe nje poet apo nje artist nuk e kuptonte fare dot..
Mona te lutem thuam ndonje fjale te bukur, qe te rrshtohemi si dy njerez te me koke te shendoshe, dhe si dy njerez te bukur, dhe te futemi ne prehrin e kesaj nate pa njeri...Mona buzeqeshte dhe filloi ti ligjeronte per qendrimet, dhe i foli per nje poezi qe kishte marre nga Plloshtani...Ah tha Indriti po shume bukur ishte, por kjo poezia sikur eshte e Plloshtanit apo jo Mona? Mona i tha po po e Plloshtanit eshte, me pelqeu dhe recitova ne kete nate... Qeshen qe te dy, dhe ketu moren puthjen e pare ne buze, ashtu si dy njerez te shendoshe erotik... Mona vazhdonte bukurine, ndersa Indriti me mall po i binte violines ne kete nate dhe gjithcka merrte kohe romatizmi...sa bukur thoshnin keto te dy...Dashuria eshte e bukur...
Indirti i tha me qe ti recitove nje poezi nga Plloshtani, atehere une po recitoj nje poezi tjeter po te njejtit autor, degjoi keto vargje e nderuara Mona

Goca i bie violines nen zemren e te dashurit
violina i kendon Mones se bukur
vetem per nje dashuri malli
Mona po kerkon tela e violines per te lozur
ndersa violina i kerkon gishterinjte e mendafshte te Mones
vetem per nje melodi te zjarrte..
Pasi degjoi Mona ketu vargje ajo nuk kishte aq fuqi te mblidhte veten ne kete nate, dhe iu afrua si nje artiste e vjeter ne krah te Indritit, dhe i thoshte me ledhato, me puth, me dashuro fuqimisht, dhe me harxho lezetin tim qe kam ne kete nate... Moan me beso se jam i dashuruar, dhe te kam engjellushe, dhe te kam nje pellumbeshe e dashurise se madhe.....
Indriti dhe Mona ashtu te bashkuar moren puthjet erotike, dhe keshtu kalaun kete nate me nje magji te madhe...
Naten perendeshe e bukurise i tha Indriti me ate zerin drishes...

Me respekt

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 18/03/2004
Vendbanimi: Tirane
Mesazhe: 39

Duke lexuar ketu nuk e di por me terhoqi te shkruaj dicka pasi kjo teme u be mjaft interesante ne saje te ketij bashkepunimi.

Atehere ja fillova;

Ishte ora nente e darkes, kisha gati nje ore qe po prisja pas deres se Indritit dhe me ne fund u clirova kur mora pergjigjie pozitive per te hyre.

Pasi hyra e pershendeta Indritin dhe ai me priti me nje pritje mjaft te ngrohte kishte vene sidine e Buajar Qamilit. Une i cuditur i thashe po pse nuk ve Altin Shiren eshte mjeshter fare. Ik re me tha ku di gje ti, bujari eshte mjeshter, ai eshte kengetari me i mire ne te gjithe Republiken Popullore Demokratike te Kongos.

Nejse isha i detyruar edhe une te degjoj kengen "Halli madh qe mka nxan mu"
Nderkohe qe une po pergatitesha ti them Indritit per dicka qe po me zinte frymarrjen, bie dera dhe sherbyesi thote, qe nje njeri me nje qese ne dore do tju takoje . Ah Plloshtani tha Indriti.Nderkohe Plloshtani qe nuk kishte nevoje per leje futet gjithe vrull dhe sapo me pa mua ju ndryshua pamja pasi ma kishte fiksuar fytyren qe ne momentin kur e pashe ne flagrance.

Sikur doje te thoje dicka ma priti Indriti. Po ne fakt i thashe por tani nuk mundem me te flas.
Hajde mos te lutem me flit. Spo me kujtohet me i them. Ok, te kujtoj une thote indriti dhe rend ne ballkon per te marre qesen e farave qe kishte gllaberuar Andia ne bashkepunim me Plloshtanin.
Filloi te kerkoje por aha ska asgje!
Po ku dreqin humben more tha me cudi.
Nderkohe Plloshtani qe me kishte shume afer me thote:"Kujdes se po fole te iku koka"
I mjeri une, te tregoja te verteten e te perballesha me nje atentat te mundeshem nga bashkepunetoret e Plloshtanit apo te mbaja brenda gjoksit tere ate barre duke fshehur deshmine.

Me ne fund Pashe qe indriti e ktheu ballakonin permbys te gjeje farat,mu dhimbs dhe i thashe, hajde se mu kujtua. Ou po mire ti se sheh se cme ka gjetur mua tani tha indriti , me thuaj me vone.

Jo i them une tani do te te them. Me ne fund ja mbusha mendjen te me degjoje. Si eshte puna me tha: Ja po i them ky plloshtani ti ka marre farat ne ballkon qe dje kur ishe ne gjume. Nderkohe Indritit ju ngriten qimet e kokes perpjete. Edhe kete e bere more plloshtan i tha? Jo te betohem genjen i thote plloshtani. Jo Qafsha lalen ky i mori me gjithe andian, hengren sa hengren dhe te tjerat ja cuan dhurate kryetarit te parlamentit.

Nderkohe qe plloshtani priste vdekjen pasi nuk ishte faj i vogel, imagjino kishte vjedhur fara! e jo dosodo por fara kungulli me kripe.Indriti pasi u mendua pak tha: Fajin e kam vete pasi ke dite qe me ka fluturuar miza, me ka mbetur vetem nje grenxe e i harroj farat ne ballkon, po a lihet gjithe ky mall aty mor. Po he pra ja priti plloshtani si u linkan ne ballkon!!

Po ju fal tha Indriti por me premto Plloshtan qe sdo i besh keq Fatit, Sigurisht qe jo tha plloshtani, te betohem.

Me pas Indriti me zemergjeresine e tij, mori ne tel dike dhe i tha:"Nese per nje ore nuk sjell ketu qofte edhe nje thes te vetem me fara kungulli mjere ti" Me pas I ra nje tjeter numri, dhe mori ne telefon Monen, dhe Andian.
Me pas edhe komshijen. Pasi erdhen qe te tere, na tregoi planin qe kishte.
Indriti kishte planifikuar qe te darkonim sebashku tek "restorant Oreksi".

Pasi u mblodhem te tere morem avjonin e rastit dhe u nisem per tek restoranti qe te gjashte.
Nderkohe qe piloti kishte vene nje kasete te bukur muzike dhe i tere avjoni gumezhiu nga zeri brilant i kengetarit"Luan Rrapushi me kengen"Dy dele treqind pare".

Atehere dy dele treqind pare
Hopa indriti hyr ne valle.

Filloje ti Indrit pjesen tek restoranti.
Me respekt per te tere.
Fati.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar