Equis
Anetar i regjistruar
Regjistruar: 09/03/2003
Vendbanimi: Tirane
Mesazhe: 139
|
Citim:
Po citoj ato që tha Klodel
Shyqyr me ne fund nje diskutim frymezues mes njerezve normale  .
Tema shume interesante.
Per mua ideja e ferrit dhe e parajses eshte metaforike. Nese besojme se shpirti ekziston, atehere duhet te kuptojme apo t'ja veme veshin edhe nevojave te shpirtit, sepse edhe ai ka nevoje qe te zhvillohet, ashtu sic zhvillohet trupi jone permes ushqimit, ashtu sic zhvillohet mendja jone permes kultures librave, informacioneve, ashtu dhe shpirti ka nevoje qe te zhvillohet.
Dhe menyra me e mire per t'u zhvilluar eshte permes lutjeve, sepse ato jane si te thuash buka e perditshme e shpirtit.
Tek cdo njeri zoti ka hedhur nga nje xhevahir te cilesive te tij por sidomos aftesine per ta njohur dhe per ta dashur ate. dhe mendoj qe cdo njeri rrezaton vale apo energji shpirterore te cilat pakuptuar i thithim dhe prandaj themi qe filan person na terheq me shume sesa filan person apo ndiejme nje si ze te brendshem qe na shtyn te kerkojme t'i njohim me tej, t'i duam, te krijojme shoqeri.
Mendoj qe psh ky forum eshte shume interesant ne energjine qe rezatojne forumistat permes fjaleve te tyre. dhe mendoj qe eshte dicka e ndjeshme.
Per t'u kthyer tek tema:
Dashuria eshte e vetmja menyre se si mund t'i afrohesh Zotit dhe se si mund edhe te ndryshosh veten tende, ne menyre qe te zhvillohen cilesite dhe virtytet qe nevojiten per boten shpirterore te metejshme jo vetem per kete bote.
Do e shpjegoj me nje perralle.
Nje njeriu ju dha mundesia qe te shkonte ne boten e pertejshme dhe te shihte se si silleshin njerezit ne baze te cilesive qe kishin zhvilluar ne kete bote.
Ata qe ishin mesuar qe te genjenin, nuk kishin mundesi te genjenin ne boten e pertejme, sepse aty lexohen mendimet e te tjereve.
Ata qe ishin mesuar te ziheshin, te rrifeshin, aty nuk kishin se ku te godisnin, meqe ne boten e pertejme eshte gjithshka shpirterore dhe jo fizike.
Ata qe ishin mesuar te vidhnin nuk kishin c'te vidhnin.
Ferrin e kuptoj si gjendjen ne te cilen nuk ke te zhvilluar asnje aftesi shpirterore ne kete bote ( qe mund te konsiderohet si me zhvillimin e femijes ne barkun e nenes) dhe kur vdes dhe shpirti shkeputet nga trupi dhe kalon ne boten shpirterore, ti je i izoluar, si ne nje erresire totale, i paafte qe te perceptosh realitetet shpirterore apo te gezosh takimin shpirteror me njerezit me te dashur apo me ata qe kane te njejtat aftesi shpirterore te zhvilluara. Domethene je sic eshte i verbri ne kete bote, apo personi antikapat, apo personi i pazhvilluar fizzikisht e menderisht, qe nuk mund te eci ne te njejtin hap me njerezit e tjere te lindur me te gjitha funksionet e duhura. Dhe kjo nenkupton ferrin, ndersa parajsa eshte kur je ne gjendje te perceptosh dhe te marresh pjese ne boten shpirterore te metejme.
Prandaj duhet te thellohemi mbi jeten dhe te kujdesemi per zhvillimin tone shpirteror, te pakten aq sa kujdesemi qe te hame cdo dite disa here ne dite dhe te ushqejme trurin me informacione te ndryshme.
Shpresoj mos e kem zgjatur shume. NJe pershendetje te gjithe pjesemarresve ne kete teme. Lorinka shkruaj shqip zemer  qe te kuptojne te gjithe.
Jam shume dakord me Klodel.Ferri eshte nje pershkrim metaforik i ndeshkimit per mekataret mbas vdekjes.Megjithese nuk jam ne gjendje te jap ndonje mendim ne lidhje me te apo me parjsen.Asnje nuk mund te thote me skatesi se si duket feeri apo parajsa.
Koncepti i jetes mbas vdekjes eshte nje nevoje per te besuar se shpirti i njeriut nuk vdes bashkie me trupin ne kete jete kaq te shkurter.Edhe nese do te pranoja jeten mbas vdekjes nuk do te mund te pranoja existencen e ferrit apo par5ajses ne menyren qe shprehet ne bibel apo kuran.
I bie qe 99 % e njerezve kr vdesin do te shkojne ne ferr,sepse jeta e njeriut,ana materiale e saj eshte nje mekat ne vetvete,dhe duke i mbledhur te gjitha mekat njerezore qofte edhe ato me te lehtat zor se shpeton ndonje.Ckuptim ka kjo?nuk ka njeri ne bote qe nuk mbart ne vetvete nje mekat sado te vogel dhe ai duhet te vuaje flaket e ferrit ne perjetesi?Prandaj jam dakord me mendimin se ferri ka nje kuptim metaforik.Shpirtrat e njerezve do jene te kufizuar,ashtu si invalidet apo te verberit,ne jeten materiale,me kufizime te ndryshme ne krahasim me shpirtrat e njerezve jomekatare.
Megjithate kush mund t'i jape nje pergjigje kesaj pyetje mbi existencen e ferrit.E shumta mund te hamendesojme mbi existencen e tyre apo se si jane ata ne te vertete.Vete te derguarit e perendise kane qene shume te paqarte ne shpjegimin mbi jeten mbas vdekjes,mbase as ata vete nuk kishin ndonje ide te sakte lidhur me to.
__________________
............U must keep yourself alive........that's the most important think ........
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|
14 Tetor 2006 19:45
Forumi Horizont > Tema Shoqėrore > Besimi Fetar > A egziston Ferri?
