Forumi Horizont Forumi Horizont > Media dhe Politika > Mediat Shqiptare > Komente
Gjithsej 21 faqe: « 1 2 3 4 5 [6] 7 8 9 10 11 12 13 14 15 » ... E fundit »   Tema e mėparshme   Tema Tjetėr
Autori
Titulli Hap njė temė tė re    Pėrgjigju brenda kėsaj teme
Fajtori
Apo jo?

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Wikileaks dhe 28 Nentori

Përtej të gjitha historive me emra e mbiemra, komente e stërkomente të bazuara në kabllogramet e ambasadës amerikane, publikuar nga “Wikileaks” dhe ripublikuar nga mediat shqiptare, qëndrojnë dy mësime të mëdha.

Mësimi i parë është që nuk kemi institucione. Dhe kjo për një vend që feston vitin tjetër 100 vjet pavarësi, është e rëndë. Nuk mund të fshihet as me programe ullinjsh, as me reformat e shkëlqyera, as me histori me spiunë. Nuk shtyhet as me vaj e as me verë. Dhe ngritja e institucioneve nuk është punë e një qeverie të vetme, janë një arradhë syresh që kanë dështuar në ngritjen dhe fuqizimin e institucioneve, ndaj përgjegjësia është e gjithë klasës politike shqiptare.

Mësimi i dytë është që “Wikileaks” nuk është dhe nuk do të jetë kurrë një Watergate (skandali që përfshiu administratën Nikson me përgjimet e kundërshtarëve dhe që u finalizua me dorëheqjen e Niksonit). Duke përjashtuar mundësinë që Berisha të veprojë si Niksoni, media dhe analistët e saj po “shqyhen” duke bërtitur për “skandale”, “furtunë”, “vdekje të republikës”, etj. Ngjan sikur janë të pakënaqur që nuk po ndodh asgjë në këtë vend edhe pas publikimit të kabllogrameve.

Nuk e di çfarë presin të ngjasë në një vend që kaloi ‘97-n, Gërdecin, 21 janarin. Do të duhej të reagonin institucionet, prokuroria p.sh., po siç e thamë institucione s’ka. Presin të ngrihen njerëzit? Për të gjithë ata që presin revolucion, duhet të lexojnë Fukuyaman që thotë se revolucionet sot nuk bëhen nga të varfrit, por nga klasa e mesme që nuk ndjehet e përmbushur në potencialin e saj. Klasë të mesme këtu s’ka ose është e dobët dhe ja ku jemi sërish në pikën e nisjes. Pra, ta flenë mendjen për revolucione.

Ndryshime me votë? Kjo është një përrallë që nuk funksionon më. Për më tepër, zgjedhjet janë larg dy vjet dhe ne kemi provuar disa herë që harrojmë shpejt. Fatkeqësisht duket se në Shqipëri është e vërtetë paradoksi që thotë një nga personazhet e Ekos në romanin “Varreza e Pragës”: e drejta universale për të votuar është armiku numër 1 i demokracisë. Sepse vota është përgjegjësi dhe jo të gjithë e kanë. Sepse vota do mend dhe jo të gjithë i kanë. Votat mund të blihen, mund të shiten, mund edhe të hidhen për tekë, për inat të këtij apo atij, duke harruar se është i vetmi pushtet që i ka mbetur qytetarit e fshatarit. Ndaj ja ku jemi sërish në pikën e nisjes, madje vite dritë mbrapa.

Të gjitha historitë e tjera të “Wikileaks” me “I thashë”, “më tha”, “thuhet se” nuk kanë pikë rëndësie. Ato do të mbushin dhe ca kohë kafenetë e shqiptarëve dhe do të harrohen deri në një “Wikileaks” tjetër. Analistët do ta kenë shpirtin në paqe se i shkruan ç’kishin për të thënë. Politikanët do ta kalojnë me një nënqeshje kur t’ua kujtojnë nëpër intervistat e radhës. Ndonjë do të kujtojë që “Wikileaks” ishte një operacion i paligjshëm i një njeriu që vodhi kodin e kabllogrameve. Po askush nuk do mund t’i mohojë meritën se në prag të 100-vjetorit të Pavarësisë, u tregoi shqiptarëve në pasqyrë se nuk kishin shtet. Atyre që kishin sy. Edhe pasqyrë.

Valbona Sulce
------------------------------------------------


Shtojce: Pervec kesaj qe ka permendur Valbona, ka nje detaj tjeter qe tregon qe s'ka institucione. Eshte fakti se cdo zyrtar a parti kalon nga ambasada amerikane per tu rrefyer, ankuar ose ndihmuar. Ngjan sikur ambasada amerikane eshte nje organ suprem qe mund te qendroje mbi lojrat feminore te politikaneve tane. Ngjan sikur Shqiperia eshte nje femije budalla qe duhet kontrolluar vazhdimisht sepse ben gabime elementare. Jo me kot fjalet qe thone te huajt, ambasadoret, OSBE, BE, SHBA, jane te vetmet qe shqiptaret i degjojne pa percmim. Ngjan sikur Shqiperia eshte nje protektorat i vendeve perendimore, qe mban nje shtet farse sa per te bindur veten se mund te kete shtet. Por ne te vertete vetem te huajt besojne dhe vetem jashte vendit gjejne shpetim.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 16 Shtator 2011 06:51
Fajtori nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Fajtori Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Fajtori (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė Fajtori't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: Fajtori Shto Fajtori nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Fajtori nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
shelgu
-

Regjistruar: 27/11/2007
Vendbanimi: EU
Mesazhe: 8928

Pamundesia e shtetit per te mbrojtur jeten e nje gjykatesi eshte thjesht nje element i jetes se perditshme ne Shqiperi.

Ne cdo shtet eshte e mundur qe te vrasesh nje gjykates, madje edhe ne USA. Nuk eshte aspak e veshtire qe te gjesh jeten private te nje gjykatesi dhe ta eleminosh ate, por koncepti i personit ne raport me institucionin eshte krejt i ndryshem.
Gjykatesi ne USA, nuk eshte thjesht nje person, por nje mjet per te transmetuar drejtesine e nje institucioni. Ai, eshte hallke ne procesin e marrjes se nje vendimi te caktuar.
Ne Shqiperi, nuk funksionon sic duket ky sistem. Kjo lejon shmangje nga norma te te gjithe konceptimit baze, themeltar te raportit njeri/institucion.
kjo sjell sigurisht edhe personalizime te ligjzbatimit me pasoje zbulimin e jetes private te nje punonjesi qe ne fund te fundit eshte thjesht nje vegel, ose mjet.

Pra, perderisa institucioni, ose institucionet e shtetit, nuk do funksionojne sic duhet, do te kete te tilla perversitete.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 16 Shtator 2011 12:51
shelgu nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė shelgu Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me shelgu (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: shelgu Shto shelgu nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto shelgu nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Fajtori
Apo jo?

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Rroftė pushteti, poshtė opozita!

Nga Mustafa Nano

Kur erdhi refuzimi i parë nga ana e BE-së i kërkesës sonë për të marrë statusin e vendit kandidat, m’u desh të ndodhesha në studiot e televizionit “Alsat”, në një debat me njerëz të pushtetit.

Në ndryshim nga tani, atëmot kish pak pritmëri nga mazhoranca, e cila do donte të bënte me atë rast një festë të madhe të ngritur mbi dy arritje, atë të liberalizimit të vizave dhe atë të marrjes së statusit të vendit kandidat. Qeveria e bëri festën, prapëseprapë. E bëri të madhe sa më s’kish. Nuk mund ta linte pa e shtrydhur politikisht këtë ngjarje. Të njëjtën gjë kish bërë dhe me anëtarësimin në NATO pak kohë më parë. Festë, fishekzjarrë, fjalime, britma, e mbi gjithçka binin në sy flamujt e PD-së, flamujt e asaj partie që “ia doli ta fuste vendin në NATO”. Të krijohej përshtypja se PD-ja e kishte futur vendin në NATO për inat të socialistëve dhe prandaj e kishin monopolizuar këtë ngjarje, më saktë vjedhur, ashtu si çdo gjë tjetër në këtë vend, nga vota e deri te trojet, tenderët, licencat e paratë publike.

Na futi PD-ja në NATO? Absolutisht jo. Anëtarësimi në NATO ishte një vendim i marrë nga Aleanca Euroatlantike, për qëllime të sajat (të cilat neve na vinin e na vinë prore për osh). E nëse do duhej të shihej se s’bën edhe ndonjë meritë lokale, syri do duhej të shkonte te të dy krahët, pasi anëtarësimi ishte finale e një procesi që filloi pas vitit 1992, u ndërpre në vitin 1997, rifilloi në vitin 1998 e nuk ndali derisa erdhi momenti i anëtarësimit. Pak ditë e javë para se në Bruksel të merrej vendimi historik, Edi Rama u ka bërë udhëheqësve të Aleancës lutje, a thirrje, nga pozicioni i përunjur i numrit një të opozitës, për ta pranuar Shqipërinë në gjirin e vet. Sapo kish ndodhur Gërdeci, që i vuri një njollë të madhe qeverisë, Kryeministrit (babait të djalit të ngatërruar keq në atë aferë vrastare), dhe ushtrisë, e opozita kish gjithë të drejtën t’u thosh boss-ëve të Aleancës, që “ne, me këtë qeveri e me këtë Kryeministër, nuk jemi ende gati për në NATO”. Por nuk e bëri. Veproi drejt? Për mua, jo. Do duhej ta kish bllokuar atë anëtarësim (ndërkombëtarizimi i Gërdecit mund ta bënte këtë), i cili gjithsesi do vinte shumë shpejt, pasi siç thashë, përpara se të ish një projekt i yni, ka qenë një axhendë e NATO-s. Tregoi ndonjë çikë mirënjohje Berisha për socialistët e Edi Ramës? As që bëhet fjalë. Siç e thashë, festën e bëri vetë, me të vetët, për të vetët, e për inat të socialistëve e të kundërshtarëve të tij.

Të njëjtën gjë bëri dhe ca më vonë pra, kur erdhi festa e liberalizimit të vizave, e cila në fakt do duhej të anulohej për shkak të shuplakës që na u dha me refuzimin e kërkesës për marrjen e statusit të vendit kandidat. Liberalizimi i vizave ishte i lidhur veç me garancinë, që shqiptarët do të pajiseshin me pasaporta biometrike. Ky ishte kushti, dhe nga ky kusht buronte dhe arritja medemek e stërmadhe e qeverisë: organizimi i një tenderi, përgatitja e pasaportave, shpërndarja e tyre, dhe kaq. Ndërsa refuzimi i statusit ishte tjetër gjë. Të marrësh statusin duhen këllqe, duhen vepra, duhen prova. Na u tha “jo” atëherë, ngaqë Parlamenti nuk funksiononte, ngaqë nuk ish bërë lufta kundër korrupsionit, ngaqë nuk ka rend e ligj, ngaqë priteshin prova të tjera për organizimin e zgjedhjeve të lira e të ndershme, ngaqë opozita nuk pranonte të hynte në Parlament, ngaqë institucionet dhe administrata ishin nën presion të pushtetit etj.

Berisha festoi, megjithatë. Dhe logoja e festës ishte: “liberalizimi i vizave u krye prej nesh, statusi i vendit kandidat për në BE na u refuzua prej opozitës”. Kjo ishte gjëja më e poshtër që mund të thuhej; dhe më idiotikja. Por e thanë. Nuk doli asnjë karafil nga mazhoranca të tentonte ta ndalonte këtë avaz, këtë gjë që s’qëndronte as në qiell e as në tokë, dhe në këtë mes nuk e kam fjalën veç për deputetët vuvë të saj. Jo, e kam fjalën për të gjithë kampin e mazhorancës, që fillon me deputetët vuvë e mbaron me intellighentsia-n në shërbim të Kryeministrit. Përkundrazi, të gjithë thoshin të njëjtën gjë idiotike e të poshtër, d.m.th. që “vizat u liberalizuan për meritë të qeverisë, ndërsa statusi na u mohua për faj të opozitës”. Kushedi sa herë e kam dëgjuar këtë frazë në studiot e “Alsat”-it në ditët e harbimit të madh, e shumica e atyre që e thoshin nuk ishin deputetë e politikanë, por gazetarë e opinionistë.

Po më vjen vërdallë një deja vu (kjo është arsyeja që m’u kujtuan këto situata e ngjarje të shkuara). E dinë tanimë që përgjigjja e Brukselit do të jetë sërish “jo”, dhe nuk shihet asnjë çikë trishtim në fytyrat e tyre. Po shoh që njerëz të mazhorancës po bëhen gati ta këndojnë sërish refrenin e “opozitës që po na bllokon, e opozitës që s’po na lë të hyjmë në Europë etj”. Në periudhën kohore që ndan dy refuzimet kjo qeveri ka vrarë katër njerëz në bulevard, ka shpallur puçistë autoritetet më të larta të shtetit e të politikës, ka penguar organet e hetimit të gjenin vrasësit, ka penguar e vonuar hetimin e Gërdecit, dhe së fundmi ka vjedhur dhe zgjedhjet në Tiranë, e prapëseprapë, ata do t’i mëshojnë idesë që “nuk na e japin statusin për faj të opozitës”.

Ambasadorët do të jenë aty për ta shfryrë pak tullumbacen e teprimit, e për të thënë se “të dyja palët janë përgjegjëse”, por makina e madhe e propagandës qeveritare (gazeta, televizione, lajme, opinionistë, intelektualë, zyrtarë patriotë etj., etj) do bëjë çmos që në eter të përhapet mbi të gjitha një e vetëm një lajm: fajin e ka opozita. Jemi i vetmi vend në botë, ku të jesh me opozitën është frikë, e turp, e marre, ndërsa të jesh me pushtetin është nder. Dhe modë. Dhe qejf. Tralala!

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 01 Tetor 2011 17:59
Fajtori nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Fajtori Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Fajtori (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė Fajtori't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: Fajtori Shto Fajtori nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Fajtori nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
AngelDevil
Shejtone

Regjistruar: 02/05/2009
Vendbanimi:
Mesazhe: 14611

Shpresoj qe politika ne Shqiperi te nxjerre mesime dhe jo te fillojne me atribuimin e fajit kunder njeri-tjetrit sic ndodh rendom ne keto raste.

__________________
.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 01 Tetor 2011 22:13
AngelDevil  nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė AngelDevil Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me AngelDevil  (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: AngelDevil Shto AngelDevil  nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto AngelDevil  nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Fajtori
Apo jo?

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Nga shkrimet e Mustafa Nanos te nxjerre mesime politika? Po Muci ka 10 vjet qe shkruan dhe e perbuzin.

Politika eshte perfaqsues i njerezve. Dhe njerezit duan dru, se ashtu jane mesuar. Prandaj dhe politikanet nuk kuptojne fjalet, idete, teorite e M. Nanos. Jane njerez praktike, kuptojne vetem lekun, pushtetin dhe dhunen. Dhe kjo hiqet vetem me dhune, duke krijuar alternativa, si Aleanca Kuq e Zi, qe neser te krijoje nje krah te armatosur per vrasjen e politikaneve. Sepse AK ia ka bere te qarte shtetit qe po abuzon, i dergoi listen e deputeteve qe votuan per censusin dhe ishin hedhur vota fallco te njerezve qe nuk ishin. Nqs vete parlamenti del jashte ligjit, pse mos dale dhe nje krah i AK-se?

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 01 Tetor 2011 23:10
Fajtori nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Fajtori Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Fajtori (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė Fajtori't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: Fajtori Shto Fajtori nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Fajtori nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
AngelDevil
Shejtone

Regjistruar: 02/05/2009
Vendbanimi:
Mesazhe: 14611

Po i rreferohesha mos pranimit te vendit kandidat Faje, jo Mucrave & co ...

__________________
.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 01 Tetor 2011 23:31
AngelDevil  nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė AngelDevil Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me AngelDevil  (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: AngelDevil Shto AngelDevil  nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto AngelDevil  nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Piktor
Artist

Regjistruar: 03/02/2007
Vendbanimi: larg & afer
Mesazhe: 10972

Citim:
Po citoj ato që tha AngelDevil
Po i rreferohesha mos pranimit te vendit kandidat Faje, jo Mucrave & co ...
Biles do shtoja se me duket se do mbesim jetime pas thirrjes se AK te mos deklarojme se jemi shqiptare, do deklarojne greket, serbet, boshnjaket e evgjitet e ndonje turk vetem shqiptare nuk do kemi. hahahah.
Osa ... me qene shqiptare.

turp=

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 01 Tetor 2011 23:41
Piktor nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Piktor Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Piktor (me Mesazh Privat) Kėrko mesazhe tė tjera nga: Piktor Shto Piktor nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Piktor nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
NS-6
Mnemonic

Regjistruar: 16/01/2005
Vendbanimi: Raccon City
Mesazhe: 3634

Per nje Histori pa Heronj

(Opinione ga Fatos Lubonja)
(Shqiperia.com)

E prita me interes një emision “Shqip” të Rudina Xhungës të datës 28 nëntor, pasi e dija se atje do të transmetohej një intervistë e historianes Nathalie Clayer lidhur me shpalljen e pavarësisë dhe figurën e Ismail Qemalit. Isha kureshtar të dëgjoja historianen, të cilën e njoh dhe e vlerësoj për kontributin e paçmuar që ka dhënë në shkrimin e historisë sonë, veçanërisht me librin “Në fillimet e nacionalizmit shqiptar” (botime “Përpjekja”, Tiranë 2009). Mirëpo u zhgënjeva pasi u ndodha përpara disa befasish të njëpasnjëshme.

Befasia e parë ishte titulli i emisionit: “Heronjtë e Shqipërisë”. Ende nuk e paska mësuar gazetarja se termi “hero” është tejet romantizues, ideologjizues (“heronjtë e Luftës Nacional-Çlirimtare”, “heronjtë e komunizmit”, “të ndërtimit të socializmit”, “heronjtë e heshtur”, “heronjtë e burgjeve”) e se, prandaj, duhet përdorur me kujdes e me kursim në përgjithësi, e jo më kur duam të flasim për shkencë – thashë me vete – pasi kështu lehtësisht do ta humbasim njeriun Ismail Qemali dhe historinë e tij të vërtetë prapa heroit Ismail Qemali.

Befasia e dytë ishte se ndërkohë që prisja intervistën e historianes franceze, më dolën tre të ftuar shqiptarë të Xhungës: Arben Puto, Paskal Milo dhe Artan Lame, që filluan një avaz të vjetër për Ismail Qemalin, themeluesin e shtetit të parë shqiptar, aktin e tij historik – gjëra për të cilat m’u duk se s’kishte nevojë të ftonte historianë në atë tryezë. Mendova se, për të mos “prishur festën”, Xhunga e kishte hequr intervistën e Clayer pasi e merrja me mend që historiania do të ishte larg gjuhës nacional-romantike që po përdorej aty. U bëra disa herë gati ta kaloja në ndonjë stacion tjetër, por ishte e thënë të provoja befasitë e tjera. Pasi e kishte ngarkuar mirë publikun me ndjenja të larta patriotike, Xhunga futi intervistën e Clayer duke e prezantuar me një lloj mënyre sikur po na paralajmëronte se kishim të bënim me një lloj diversioni ndaj të cilit tre të ftuarit duhet të rrinin në beft që të reagonin në mbarim të intervistës dhe të reklamave pas saj.

Nëse do ta sintetizoja atë çka tha Clayer, do të veçoja disa ide që, sipas meje, qenë të reja e të rëndësishme për publikun e gjerë.

Së pari, se shqiptarizmi nuk është vepër e disa heronjve, por se për lindjen e tij (që fillon me arbëreshët) kanë ndikuar shumë faktorë, ku përveç zhvillimit të helenizmit (nacionalizmit grek), ka pasur edhe faktorë të tjerë, si zhvillimi i shkollës, i leximit të shtypit, politikat e Austro-Hungarisë e Italisë, por edhe (vini re!) politikat e Perandorisë sepse autoritetet osmane në vitet 1860 vendosën të krijojnë më shumë shkolla dhe në këtë mënyrë, niveli i edukimit mes shqiptarëve myslimanë, por edhe të tjerë, u zhvillua, u lartësua dhe ideja e nacionalizmit apo kombit bëhet kështu më e pranueshme te të rinjtë që shkonin nëpër shkolla.

Së dyti, e pyetur nëse i duket normale të kërkohet rishikimi i historisë sonë me Perandorinë, Clayer u përgjigj se “patjetër, duket normale”, madje se e gjithë historia e Shqipërisë duhet të rishikohet, pasi deri tani kjo histori ka qenë shumë e ideologjizuar dhe është shkruar duke mos shfrytëzuar teorinë e shkencave sociale.

Së treti, kur u pyet mbi rolin e Ismail Qemalit, Clayer vuri në dukje se ky ka qenë një burrë shteti osman dhe se nacionalizmi shqiptar për të, në fillim, ka pasur më shumë qëllime osmane, sesa shqiptare dhe se ai zgjodhi pavarësinë në një moment ku nuk kishte zgjedhje tjetër. Po ashtu, Clayer u tregua “e kursyer” në dhënien e meritave për themelimin e shtetit shqiptar vetëm këtij “heroi”. Duke vënë në dukje se ai ka qenë në krye të qeverisë për një kohë të shkurtër (e këtu ajo bëri një lapsus, sepse me shqipen e saj tha “disa ditë” në vend se “një kohë të shkurtër”), Clayer nënvizoi rolin e Komisionit Ndërkombëtar, i cili ka ndikuar më shumë se Ismail Qemali për krijimin e Shqipërinë duke vënë gjithashtu në dukje se ai ka qeverisur vetëm Vlorën dhe rreth Vlorës, pasi në Durrës ishte Esad Pasha, i cili mund të kishte qenë edhe ai një hero i pavarësisë për shembull. Pra, ideja e saj në thelb ishte se ka pasur shumë aktorë në atë kohë dhe se, ndër ta, Austro-Hungaria dhe Italia ndoshta kanë luajtur rolin më të rëndësishëm nga të gjithë.

Së katërti, e pyetur për nacionalizmin dhe raportin e tij me shtetin, Clayer tha se ai ka qenë dhe është një nga mënyrat për të mobilizuar popullin, por se nuk është e sigurt nëse ai i bën më mirë ndërtimit të shtetit apo atyre që e përdorin. Sepse, gjithë sipas saj, shoqëria në përditshmërinë e vet jeton dinamika të ndryshme, që nuk janë vetëm kombëtare ose shtetërore, por edhe transnacionale, edhe krahinore, familjare etj. Pra, se gjërat (edhe kur bëhet fjalë për studimet historike) nuk duhen parë vetëm në prizmin e nacionalizmit, pasi ky është një vizion shumë i kufizuar i botës.

Befasitë e tjera jobefasuese për mua erdhën nga reagimet e historianëve tanë pasi mbaroi intervista. Arben Puto, pasi tha disa fjalë pozitive për librin e Clayer të botuar në shqip, u kap te lapsusi gjuhësor “disa ditë” dhe tha se, si duket, historiania nuk e njeh mirë figurën e Ismail Qemalit, duke lënë të kuptohet se s’ia vlente të merreshe edhe me çka tha ajo. Pastaj e mori fjalën Paskal Milo dhe tori një retorikë të tërë, sipas së cilës, ne nuk duhet t’i mbivlerësojmë këta të huajt, nuk duhet të kemi komplekse inferioriteti ndaj tyre, duke shtuar se historinë tonë e dimë ne më mirë se ata pasi ne “e kemi në gjak” atë.
Shkurt, historiania franceze, e cila ka punuar dhjetë vjet për të shkruar një libër si “Fillimet e nacionalizmit shqiptar”, u fut në një emision ku s’kishte as të drejtën e replikës dhe u masakrua në stilin tashmë të njohur të “shkollës” sonë që merret me denigrimin e personit, dhe jo me analizën e argumenteve të tij. Dhe kjo, sipas meje, jo për shkak të lapsusit – që në fakt i përkiste gazetares që e kishte intervistuar ta sqaronte që gjatë intervistës, – por duke e shfrytëzuar këtë lapsus që, sipas meje, historianët tanë do të duhet të ishin të parët që ta kuptonin, duke u nisur vetëm nga fakti se një studiuese që ka punuar dhjetë vjet mbi nacionalizmin shqiptar, nuk mund të mos e dinte se për sa kohë ka qëndruar në krye të qeverisë Ismail Qemali. Në fakt, Clayer ka shkruar një tekst të tërë mbi rolin e figurës së Ismail Qemalit, të titulluar: “Të rimendojmë nacionalizmin ballkanik: – rasti i figurës së Ismail Qemal beut dhe i nacionalizmit shqiptar”, ku trajton gjithë aktivitetin e tij para dhe pas shpalljes së pavarësisë.1

E vërteta është se prapa lapsusit dhe keqpërdorimit të tij, problemi i emisionit ishte se ai qe një ballafaqim dydiskursesh: atij të historianit shkencëtar dhe atij të historianit ideologjizues që u shfaq qartë në një moment të intervistës ku Xhunga e pyeti Clayer: “Pra, sipas jush, do të na duhet të çlirohemi nga simbolet dhe heronjtë në historinë tonë? Nuk paskemi nevojë për to?”. Dhe Clayer u përgjigj se ajo është historiane që përpiqet të shkruajë historinë apo të japë një interpretim të saj, të kuptojë se cilët janë aktorët që kanë vepruar dhe si kanë vepruar ata – duke nënkuptuar se ky rol nuk përkon me atë të që synon ta përdorë historinë dhe protagonistët e saj si mjet për aktivizim ndjenjash popullore. Kurse qëndrimi i historianëve tanë, veçanërisht me shprehjen e Milos, se ne historinë tonë “e kemi në gjak”, e kësisoj, gati-gati s’paskemi as nevojë ta mësojmë atë, e jo më të na e mësojnë të huajt, ishte një ilustrim par exellence i asaj që studiuesi serb, Slobodan Naumoviç, e quan double insider syndrome (sindroma e dyfishtë të brendshmit). Kjo është sindroma e atij historiani, antropologu, etnologu, shkrimtari, intelektuali që ka prirjen ta ideologjizojë diskursin pasi është dyfish i brendshëm: së pari, pasi i përket grupit që studion për shkak se ndan me të të njëjtën gjuhë, tradita, vlera, interesa dhe, së dyti, pasi bën pjesë në atë nëngrup special shoqëror që historia e ndërtimit të shtetit komb i ka vënë tradicionalisht si detyrë të studiojë, krijojë, mbrojë “çështjen” e grupit. Ky ideologjizim, thotë Naumoviç, mund të jetë i vetëdijshëm dhe i pavetëdijshëm, por të dyja variantet nuk e përjashtojnë njëri-tjetrin dhe bash kombinimi i tyre është tipik për studiuesit ballkanas.2

Për ironi të fatit, Puto e provoi si bumerang mbi kurrizin e tij këtë metodë ideologjizimi të diskursit që në thelb e ka origjinën te shërbimi ndaj grupit e që mund të aplikohet edhe brenda vendit kur bëhet fjalë për ballafaqim grupesh me histori të ndryshme. Kohët e fundit Puto ka nxjerrë një libër mbi luftën italo-greke, ku, mes tjerash, ka botuar edhe një dokument që tregon se at Gjergj Fishta ka qenë mbështetësi i fashizmit e se paska thënë për Hitlerin dhe Musolinin se kanë qenë gjeni. Antikomunistët që sot e përdorin Fishtën me të njëjtën metodë mendimi, e sulmuan aq egër historianin për këtë sa ndonjëri arriti deri t’i urojë vdekje të shpejtë. Ndërkaq, duhet thënë se nuk ka pikë dyshimi që ky dokument është i vërtetë, madje ka edhe dokumente të tjera që provojnë lidhjet e Fishtës me fashizmin, që nga faktet e njohura se ai ka qenë akademik i fashizmit dhe antisemit, deri te dokumente që tregojnë se u ka bërë thirrje italianëve të vijnë e t’i “presin duart” Mbretit Zog. Nuk është as i pari, as i fundit, kemi të bëjmë me një figurë që ka jetuar në një kontekst të caktuar social historik, jo me një hero të pacenuar e të pacenueshëm. A duhet t’i dimë ne këto, a duhet të na i shkruajnë historianët këto fakte, apo duhet të heshtin e të vazhdojnë të idealizojnë sipas parimit të mbrojtjes dhe glorifikimit të grupit? Sipas meje, ka ardhur koha që shkenca jonë e historisë të çlirohet nga diskursi ideologjizues, në emër të kalimin tonë në një fazë më të lartë vetëdijeje, e jo të degradojë edhe më tej duke e konceptuar rishkrimin e historisë si heroizim të figurave që ka demonizuar komunizmi.

Po me heronjtë ç’duhet të bëjmë? A mos vallë duhet t’i heqim ata nga piedestalet ku i kemi ngritur? A nuk paskemi ne nevojë për t’u frymëzuar, për të idealizuar, për të besuar në diçka? – do të nxitojnë të më pyesin, së bashku me Xhungën, një pjesë që, kur kam trajtuar kësi temash, më kanë akuzuar për mohues, rimohues, shkatërrues mitesh, renegat, tradhtar, joshqiptar. Duke mirëkuptuar kompleksitetin e pyetjes po e lë përgjigjen e asaj se ç’duhet të bëjmë me heronjtë për një herë tjetër. Por, nxitoj, megjithatë, të vë në dukje se ky shkrim nuk synon të trajtojë temën nëse na duhen apo jo heronjtë dhe ideologjitë që ata simbolizojnë, por të vë në dukje se me rishikim të historisë së shkruar nga komunizmi duhet të kuptojmë një histori që respekton teoritë shkencore të kohës, dhe jo diskursin ideologjizues të historianëve nacionalistë që vuajnë sindromën e double insider-it.

Po ç’duhet të kuptojmë me diskurs shkencor mbi historinë tonë? Sipas meje, një diskurs (që na e inspiron edhe leximi i librit të Nathaile Clayer), ku historia nuk shpjegohet nëpërmjet heronjve tanë të pagabueshëm të shoqëruar me epitetet “i madh”, “i fuqishëm”, “i lavdishëm”, por ku ka një analizë të hollësishme të të gjithë faktorëve që sjellin një ngjarje historike, pa fshehje, manipulim, instrumentalizim faktesh; një diskurs ku vendlindja jonë, apo bindjet tona, apo interesat tona e të grupit ku bëjmë pjesë nuk na bëjnë të humbasim etikën profesionale, ashtu që të veçantën tonë ta trajtojmë me tjetër peshë e masë me të cilën trajtojmë të përgjithshmen. Sigurisht, kjo nuk është e lehtë. “Mund të jetë e vështirë, gati e pamundur, për shkencëtarët e shkencave sociale të jenë objektivë, që shpresat dhe frikat e tyre të mos ngjyrosin bindjet e tyre, – shkruan Naumoviç në esenë e tij duke cituar Alan Rayan - por, ama, ka një diferencë të madhe sa bota midis qëllimit për të bërë diçka shumë të vështirë dhe atij për bërë diçka që s’ka kuptim”.

-----------------

Ka ndokush gje per te thene?

__________________
Kurre mos debato me nje idiot!Njerezit mund te mos e bejne dallimin! (Ligj i Marfit)
Think Different!Think Again! (National Geographic Channel)

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 17 Dhjetor 2011 14:22
NS-6 nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė NS-6 Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me NS-6 (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė NS-6't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: NS-6 Shto NS-6 nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto NS-6 nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Fajtori
Apo jo?

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Heh, mire e tha po kujt ia tha. Kultura shqiptare eshte mbushur me Rimonder, ose mendime nacional-politike qe nuk hyjne dot ne botekuptimin e drejtesise, historise dhe shkences pa u lagur me sentimentet e romantikes dhe pushtetit.

Ajo qe do i shtoja Lubonjes eshte se ka nje paralelizem mes historianeve romantike dhe mungeses se sistemit te drejtesise. Edhe historiani edhe gjykatesi (por edhe shkencetari) duhet te llogjikojne ftohte dhe te zhveshur nga emocionet. Pra duhet te bazohen ne fakte. Eshte gati e pamundur te prodhohet histori e perpikte kur historiani nuk ka njohur ndonjehere sistem tjeter vec shtetit te politizuar dhe drejtesise se fallsifikuar. Shqiperia ka qene gjithmone e tille, nga lindja e tij deri sot. Prandaj nuk ka sesi te dalin historiane jo-ideologjike qe gjykojne pa fjale romantike. Ne fund fare jane Raimondet qe gjykojne dhe qeverisin. Dhe kur te dale ndonje allcak me keto karakteristika, askush nuk do e therrese ne TV per te folur.

__________________
Ne vendin tim, ne vendin tend, e shpojne lakren, i hedhin mend...

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 18 Dhjetor 2011 00:45
Fajtori nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Fajtori Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Fajtori (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė Fajtori't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: Fajtori Shto Fajtori nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Fajtori nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Fajtori
Apo jo?

Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

“Enver Hoxha” na kėnaqi tė gjithėve(!)

Bashkangjitje: Kliko pėr tė hapur kėtė file nė njė dritare tė re hoxha123333.jpg
Ky file ėshtė shkarkuar 13 herė.

Shkrim nga Jani Duri

E kam fjalën për “Librin”, jo për Enverin, se Ai nuk na kënaqi dhe aq… Duhet sqaruar mirë kjo, se mund të lindë ndonjë keqkuptim, si atëherë në ‘91-shin, kur nxitova të botoj shkrimin: “Enver Hoxha ishim ne”, në “Sindikalisti” (gazeta më e madhe e vitit) ku m’u vërsulën gjithë ç’qenë të vetëquajtur demokratë, për të më thënë se Enver Hoxha nuk ishim ne.

Se ne, gjatë gjithë kohës kemi qenë kundër tij, se kemi luftuar kundër tij, se nuk e kemi dashur kurrë dhe kurrë nuk kemi punuar për të...Jo, jo, jo absolutisht.

Ne nuk kemi qenë sahanlëpirës …

Dhe ishin ata që u korruptuan të parët nga qeveria demo(n)kritike, e cila i bleu shpejt e shpejt me ca prona publike…

Epo mirë, në rregull. Tani mund të buzëqesh, po atëherë ky shkrim u bë shkak të na shikonin shtrembër në BSPSH, mua bashkë me kryeredaktorin Vangjel Kozma, aq sa na bënë të largohemi vetë nga gazeta duke zbatuar parimin: ”Më mirë në një ferr të mençur, se sa në një parajsë hajvane”. Dhe pak më pas, kur gjithë gazetarët e “Sindikalistit” u nderuan me titullin “Pishtar i Demokracisë”, mua, që kisha qenë kryetar i këshillit botues, më fshinë nga lista (dhe mirë bënë). Them se djegësira e atij shkrimi kishte kërcyer shumë me lart nga ç’kujtoja.

Tani, pra 20 vjet më vonë, doli libri “Enver Hoxha” (nuk ishim ne), jehona e të cilit ma kujtoi edhe njëherë idenë e pakuptuar të atij shkrimi të hidhur, ku ndër të tjera thuhej se, për sa kohë do të ishim servilë, kokëtrashë e të pakulturuar, diktatorë të tjerë do vinim mbi krye dhe se vetëm ata që kishin luftuar diktaturën, kishin të drejtë të thoshin: ”Jo, Enver Hoxha nuk ishim ne”.

Kanë kaluar njëzet vjet dhe mjaft e përdorëm figurën e diktatorit si flamurin e kuq të toreadorit për t’u mbrojtur prej demit se ja, tani ka dalë libri bunker, “Enver Hoxha”. Alamet libri! Pasha qitap!

E merr, e lexon dhe bindesh përfundimisht se ti nuk kishe asnjë faj për çfarë ndodhi në këtë vend. Sepse të gjitha fajet i kishte Enveri.

Ai të tha se, po të ishte për ty…po të mos ishte Ai…as ti nuk do ishe ai që ishe. Ai të tha t’i marrësh tjetrit pronën, ai të tha të spiunosh vëllanë, ai të tha të burgosesh të pafajshëm, ai të tha të pushkatosh antikomunistët, ai të tha të prishësh kisha e xhami…Kurse ti vetëm sa i bëre pak…ja ashtu sa për t’ua sterrosur jetën shqiptarëve të tu.

Mbaje librin mbi bufe, vendose mbi tryezën e zyrës, mbi tryezën e bukës dhe bjeri me dorë. Ja, thuaju kolegëve të rinj, ja, thuaju bijve, nipërve dhe mbesave, ja, kush e kishte fajin: Ky këtu. Ishte shumë i keq. Aq i keq, sa kur të thoshte fute brenda këtë ose pushkatoje atë dhe ne e bënim, kishim frikë se mos nuk e kishim bërë edhe aq mirë. Edhe ata që shkruanin libra, edhe ata që bënin drama apo filma, edhe ata që bënin këngë për të, edhe ata që parakalonin para tribunave të kuqe, kishin frikë se mos nuk po e hidhnin edhe aq mirë hapin sipas daulles së tij. Kaq i keq ishte Ai! Bile, më i keq se kaq, sepse nuk të fuste kurrë në partinë e tij pa iu lutur ti vetë dhe pa bërë nja dy vjet stazh në punë të rënda.

Dhe kështu bijtë e bindur të etërve të bindur do të jenë gjithmonë gati t’i binden kujtdo tjetër që do t’i rreshtojë e urdhërojë, sepse përsëri do të dalë një libër me një fajtor të ri për të cilin ata do të thonë: Ja, ky i kishte të gjithë fajet. Dhe pas daljes së këtij libri, të gjithë do ta ndiejnë veten të pafajshëm dhe të kënaqur.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Mesazh i vjetėr 25 Dhjetor 2011 18:03
Fajtori nuk po viziton aktualisht forumin Kliko kėtu pėr Profilin Personal tė Fajtori Kliko kėtu pėr tė kontaktuar me Fajtori (me Mesazh Privat) Vizito faqen personale tė Fajtori't! Kėrko mesazhe tė tjera nga: Fajtori Shto Fajtori nė listėn e injorimit Printo vetėm kėtė mesazh Shto Fajtori nė listėn e monitorimit Ndrysho/Fshij Mesazhin Pėrgjigju Duke e Cituar
Ora tani: 13:57 Hap njė temė tė re    Pėrgjigju brenda kėsaj teme
Gjithsej 21 faqe: « 1 2 3 4 5 [6] 7 8 9 10 11 12 13 14 15 » ... E fundit »   Tema e mėparshme   Tema Tjetėr

Forumi Horizont Forumi Horizont > Media dhe Politika > Mediat Shqiptare > Komente

Pėrgatit Kėtė Faqe Pėr Printim | Dėrgoje Me Email | Abonohu Nė Kėtė Temė

Vlerėso kėtė temė:

Mundėsitė e Nėn-Forumit:
Nuk mund tė hapni tema
Nuk mund ti pėrgjigjeni temave
Nuk mund tė bashkangjisni file
Nuk mund tė modifikoni mesazhin tuaj
Kodet HTML lejohen
Kodet speciale lejohen
Ikonat lejohen
Kodet [IMG] lejohen
 

 

Kliko pėr tu larguar nese je identifikuar
Powered by: vBulletin © Jelsoft Enterprises Limited.
Materialet qė gjenden tek Forumi Horizont janė kontribut i vizitorėve. Jeni tė lutur tė mos i kopjoni por ti bėni link adresėn ku ndodhen.