Regjistruar: 11/06/2002
Vendbanimi: Europe
Mesazhe: 10706

Pershendetje apapa,

Jam dakort edhe une per transkriptimin fonetik ne shqip. Me duket teper e shemtuar. Aq me teper eshte paradokalse ti thuash Uoll Strit burses nga njera ane dhe te huazosh fjale te huaja nga ana tjeter.

Performance-a nuk mund te shqiperohet ne "shfaqje", sepse kuptimi i kesaj eshte "appearance". Performanca ka dicka me aktive sesa nje shfaqje ne publik. Ne fakt shqipja ketu ka dy sense per fjalen "shfaqje". Eshte problem i gjuhes tone.

Dakort edhe per bastardizimin e gjuhes nga gazetare dhe perkthime te pavemendshme. Une jetoj jashte dhe habitem cfare fjalesh permendin politikane dhe gazetare.

z. Nano dhe z. Plasari nuk me ha mendja te bashkohen ne ndonje levizje per permiresim gjuhesor. Ne fakt ata jane vecse analiste. I takon institucioneve te rangut te larte te kryejne keto levizje. Me tej mund ti kerkohet Nanos dhe Plasarit te vene ne dispozicion influencen e tyre per te ndihmuar fushaten e permiresimit te gjuhes.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 09/07/2005
Vendbanimi: NYC
Mesazhe: 3

Pershendetje Fajtor,

Une kete punen e performance nuk e justifikoj dot. Dhe ne fakt, si me kuptim konkret, po edhe figurativ, mund te thuhet 'shfaqje teatrale' - apo edhe 'loje teatrale', 'interpretim' etj. Nuk me duket se ka problem shqipja ne kete rast.

Per te tjerat, eshte me shume problem zgjedhja e fjaleve sesa thjesht transkriptimi. Kush i ra kembes ne Tirane ne vitet '80 (apo edhe tani) per "gym-shoes"?

Puna e transkriptimit eshte delikate, sepse rregullat ne fuqi (te 1973?) diktojne qe shqipja te shkruhet ne menyre krejtesisht fonetike. (Sic behet edhe ne shume gjuhe te tjera.) Te pakten ne 1973 kjo dukej e arsyeshme, po te kemi parasysh edhe izolimin e vendit, nder te tjera: nuk mund te pritej nga shumica e popullsise te njihnin rregullat e leximit te shume gjuheve te huaja. Situata eshte disi ndryshe tani, po prape nuk eshte shume e qarte ku duhet vene ekuilibri. Gjuhetaret, gazetaret dhe shkrimtaret me ne ze eshte me mire te kerkojne rishikimin zyrtar te rregullave, sesa ti vendosin secili sipas qejfit.

Po qe t'i kthehemi (disi) permbajtjes se artikullit, nuk ka pse z. Nano te mbetet thjesht nje analist apo vezhgues ne cdo rast. Ai vete flet per vullnetarizmin. P.sh. ne fushen e vet, nese ai sheh qe ka mangesi ne mesimin e gazetarise ne universitet dhe praktikimin e saj ne gazetat kryesore (dhe si mund te mos e shohe kete?), ai mund, fjala vjen, te ngreje zerin, te perdore reputacionin dhe influencen e tij, te ofroje te jape fillimisht nje kurs elektiv ne universitet apo seminare prane shoqatave te gazetarise ose ne vete gazetat, nderkohe qe kerkon perfshirjen e ketij lloj kursi ne programin zyrtar e te detyrueshem te fakultetit. Kjo do te ishte mbase lloji me i pershtatshem per te i asaj punes vullnetare qe ai vete rekomandon.

Z. Nano e z. Plasari nuk ka pse te bejne vetem analize e te presin cdo gje te mire te fillohet nga lart. Ne fund te fundit, konstatimi i tmerreve te sotme gazetareske eshte gjeja me e lehte, ose te pakten shume me e lehte se per tmerret tjetersoj: puna eshte se c'mund te behet konkretisht. Nuk besoj se kjo eshte shume larg frymes se aktivizmit te cdo individi qe me duket se rekomandon z. Nano.

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 09/06/2005
Vendbanimi: Ne autobuz
Mesazhe: 996

Fajtori duke na paraqitur plerat per vlera perpiqet te manipuloje.

Cmimin Mustafa Nanos ja dhane ata qe e paguan te bente esen.

Ja dhe Rinia e dyte e Mustafa Nanos midis adoleshenteve te "Mjaft"

Monday, 20 November 2006

Nga Kastriot Myftaraj - Mustafa Nano po përjeton rininë e dytë mes gjimnazistëve studentëve të Lëvizjes “Mjaft”, prandaj ka vendosur që 50-vjetorin, që i bie vitin e ardhshëm, ta festojë në vitin 2010.I veshur në mënyrë ekstravagante, si një version firmato i ylberit, me pantallona të verdha dhe pulovër të kuq ose e kundërta, duke e shtuar dozën e ekstravagancës me ngjyrat e shallit, këpucëve dhe këmishës, Mustafa Nano shkon çdo ditë në selinë e “Mjaft” ku është idhulli i një rrethi të rinjsh e të rejash mjaftistë, me të cilët shkon në kafe, ku ata dëgjojnë si të magjepsur leksionet e ish-inxhinierit të telefonave të Çorovodës që për disa arsye të çuditshme është shndërruar në analist mediatik kryeqytetas dhe në aktivist VIP të shoqërisë civile. Mustafa Nano është angazhuar në “Aksionin Civil”, promotorri i të cilit është Lëvizja “Mjaft”, në dukje për ta shpëtuar Shqipërinë nga e keqja e autoritarizmit të Berishës. Sikur të ishte vërtet kështu, nuk do të kishte arsye për t’ u preokupuar. Problemi është se Lëvizja “Mjaft”, shpirti i “Aksionit Civil” është zyrtarisht pjesë e atij organizmi të George Soros që quhet Rrjeti i Shoqërisë së Hapur. Kjo është pikënisja e Sorosit për të arritur deri tek realizimi i projektit të shkatërrimit të modelit të sotëm të shtetit, duke e transformuar atë në një të ashtuquajtur “shoqëri të hapur” me qendra pushteti totalisht të pavarura dhe të papërgjegjshme, që do të krijojë mjedisin e duhur që spekulantët ndërkombëtarë të gjuajnë lirisht në ekonominë e vendit, duke nxjerrë fitime kolosale në dëm të popullit të vendit. Në librin e tij "Kriza e kapitalizmit global"(1998), padroni i Nanos, George Soros ka paraqitur një projekt kozmopolit global të emëruar "koalicioni i shoqërisë së hapur", i cili sipas tij duhet të zëvendësojë OKB-në (kështu zhduket çdo gjurmë e rregullimit të botës mbi kombin si njësi bazike), duke marrë pjesën më të madhe të atributeve që kanë shtetet. Sorosianët e Tiranës duan ta bëjnë Shqipërinë vendin pionier të këtij modeli, një "fener ndriçues" kozmopolit për të gjitha vendet që ende nuk i kanë pranuar parimet poperiane. Sërish si në kohën e Enverit do të jemi model për të gjithë botën, por me ndryshimin që atëherë ndiqnim parimet e marksizëm-leninizmit, ndërsa tash ato të poperizëm-sorosizmit. Kështu, utopitë shkatërruese ndjekin njëra-tjetrën. Që modeli i sotëm shoqëror me bazë shtetin të zhduket, duhet që të zhduken ato vlera civile që kanë çuar deri tek sendërtimi i këtij modeli, duhet që shoqëria të hyjë në një kaos moral, që vendi të shndrrohet në një “sodomë” ku lulëzojnë të gjitha veset, pasi kjo është garancia më e mirë se kështu nuk ka rrezik të lulëzojnë virtutet që do ta bëjnë popullin të reagojë ndaj kësaj të keqeje. Shoqëria duhet të shkojë drejt një realiteti si ai i librit të Karl Popperit "Shoqëria e Hapur dhe armiqtë e saj"(1945) dhe këtu kam parasysh atë fragment kur Popperi na thotë se madhështia e Athinës së Lashtë arriti kulmin atëherë kur Sokrati dhe sofistët shpallën armiqësinë e tyre konseguente kundër të gjitha formave të ndërvarësisë morale. Në Shqipëri kjo gjë po eksperimentohet në mënyrë më të avancuar se në vendet e tjera ku u bënë revolucionet sorosiane. Ky “revolucion” sorosian në Shqipëri nuk u emërtua si i trëndafilave (Gjeorgji), ose “portokalli” (Ukrainë). Ndoshta emri i tij më i përshtatshëm do të qe “Condom Revolution” për shkak të orgjive homoseksuale për të cilat u bë e famëkeqe Lëvizja “Mjaft” dhe që iu publikuan në media. Në kuadrin e këtij revolucioni sodomian kreu i Lëvizjes “Mjaft” Erion Veliaj, e çon kritikën për qeverinë deri në arrestimin e transvestitëve, siç bëri në një intervistë në TVA, në fillim të shtatorit të këtij viti, kur i pyetur për punën njëvjeçare të qeverisë, doli në mbrojtje të transvestitëve homoseksualë që u arrestuan për shkak të orgjive që bënin në qendër të Tiranës, duke tmerruar familjarët që kalonin me fëmijë të vegjël. Veliaj tha se kjo sjellje e qeverisë do të shkaktojë protestat e organizatave ndërkombëtare. Për protestat e qytetarëve të Tiranës Erion Veliajt nuk i bëhet vonë. A nuk do të qe më e thjeshtë që Erion Veliaj të kujdesej që këta njerëz t’i ftonte në festat e “Mjaft” dhe kështu këto punë t’i bëjnë brenda mureve të selisë së “Mjaft”? Nuk është e rastit që Lëvizja “Mjaft”financohet nga Holanda, e cila është vendi avanguardist në Bashkimin Europian sa i përket revolucionit sodomian, duke qenë se Holanda është vendi ku homoseksualët, lesbiket, të droguarit janë shndërruar në minoritete sociale të privilegjuara dhe tash së fundi kjo gjë po kërkohet të bëhet edhe me pedofilët. Manifestin e Revolucionit sodomian sorosian në Shqipëri e ka shkruar Mustafa Nano në vitin 2000 me artikullin "Intelektualët provincialë e fondamentalistë" botuar tek gazeta "Shekulli" më datë 1 qershor 2000. Nano ka një funksion krejt të veçantë tek "Sorosi". Ai merr tezat filozofike kozmopolite sodomiane dhe i vulgarizon për t'i bërë të absorbueshme për atë masë të gjerë njerëzish që nuk lexojnë kolanën "Libra për një Shoqëri të Hapur". Më duhet të pranoj se njerëzit e Sorosit në Tiranë kanë bërë një gjetje brilante në rastin e Nanos, duke qenë se ky i fundit nuk lexon asgjë përveç kolanës së shtypit të përditshëm. Ai është mëse i përshtatshëm për të kryer procesin e modifikimit të filozofisë kozmopolite në mënyrë që të rroket edhe nga njerëz mediokër. Në shkrimin e tij Nano e ka kapur keqazi me një kategori shqiptarësh të cilët ai i definon si "intelektualë provincialë fondamentalistë". Ai saktëson se termi fondamentalist po i shpie në punë me të gjitha ngjyrimet, pra jo vetëm me atë të zakonshmin, madje në këtë rast, ngjyrimi i zakonshëm më lipset shumë pak. Duke qenë se Nano e zgjeroi tepër fushën semantike të termit "fondamentalizëm" besoj se ai do të më japë lejen që unë t'u shtoj "ngjyrimeve të mundshme" edhe sintagmën: fondamentalizëm sodomian. Me "intelektualët' provincialë fondamentalistë", të cilët i quan edhe "nacionalistë gërnjarë" e "të rrjedhur nga trutë", Nanoja e ka kapur keqazi pasiqë "liria u ka krijuar kushtet për të qenë agresivë, për të terrorizuar zemërlëshuarit, për të diktuar kulturën e dhunës në shoqëri (për këtë kanë mjete e para)". (“Shekulli“, 1 qershor 2000, f. 13) Nano këtu bën një shaka të vogël, sepse dihet mirë që mjetet dhe paratë (në sasi kolosale) në Shqipëri i kanë kozmopolitët sorosianë majtistë, ndërsa nacionalistët praktikisht nuk kanë thuajse kurrgjë. Më poshtë Nano na zbulon më së fundmi se ku konsiston agresioni, terrori dhe kultura e dhunës e "intelektualëve' provincialë fondamentalistë". Nano shkruan se ata "nuk janë të gatshëm të tolerojnë sot sojin e njerëzve që e përdorin lirinë për të qenë me të vërtetë të lirë prej gjithçkaje, por natyrisht jo prej ligjit e prej moralit të një shoqërie me të vërtetë civile; aq më tepër në rastin kur këta të fundit guxojnë të jenë ateistë, kozmopolitë, rebelë, ndjekës të modës apo të modave të fundit, shpërfillës të moralit tradicional shqiptar, transgresivë, beqarë, "lapërdharë" pleq me "huqe" rinore (në këto dy kategori të fundit futen sipas gjasave edhe pedofilët-K-M.), apo të rinj me "vese" perëndimore (një nga veset më të përhapura të këtij lloji është drogimi-K.M.). Është e tmerrshme kur mendon se nën ndikimin e këtyre kryqtarëve ("intelektualëve' provincialë e fondamentalistë-nacionalistë gërnjarë" -K. M.) shoqëria jonë është e gatshme të linçojë e t'i marrë erzin, në fillim p.sh. një gay-i të strukur në qoshkëzën e botës së preferuar nga ai vetë e pastaj një banditi apo krimineli të deklaruar". (“Shekulli“, 1 qershor 2000, f. 13) Ja pra, se cili është vizioni i Nanos për atë që ai e quan "shoqëri të vërtetë civile". Ajo është një shoqëri ku të përjashtuarit janë ata që janë kombëtarisht të përkushtuar, ndaj moralit tradicional shqiptar, ndërsa të privilegjuarit janë "shpërfillësit e moralit tradicional shqiptar" ateistë, kozmopolitë, gay, "beqarë' lapërdharë" (perversë), "pleq me 'huqe' rinore" (sigurisht edhe pedofilët), "të rinjtë me 'vese' perëndimorë (drogmenët dhe gjithë sorta e sekteve të antikonformizmit pervers), "banditët dhe kriminelët e deklaruar". Nano krijoi një nonsens të pakapërcyeshëm kur thotë se kjo kategori njerëzish kanë të drejtë të jenë "të lirë prej gjithçkaje, por natyrisht jo prej ligjit e prej moralit". Kufizimi i "ligjit dhe moralit", që vë Nano, bëhet absurd kur dihet mirë se ushtrimi i këtyre lloj "lirish" ka si parakusht thyerjen e ligjit dhe të moralit. Kështu një bandit apo kriminel i deklaruar nuk mund të mos jetë edhe një dhunues i skajshëm i ligjit dhe i moralit. Po kështu edhe pjesa më e madhe e atyre që Nano i quan "vese perëndimore" p.sh droga, sjellin si pasojë edhe dhunimin e ligjit e të moralit, ose së paku vetëm të moralit. E njëjta gjë mund të thuhet edhe për "beqarët lapërdharë" "pleq me huqe rinore", gay, të cilët krejtësisht e shkelin moralin, por edhe ligjin në ndonjë rast si p.sh. pedofilia, homoseksualizmi. Sigurisht që të gjitha këto mund të mos quhen shkelje të ligjit dhe të moralit vetëm sipas konceptit të "shoqërisë së hapur" të Popperit dhe të Sorosit ku morali relativizohet deri në absurd. Madje Sorosi në librin e tij të fundit "Kriza e kapitalizmit global" përdor në kuptimin përkeqësues edhe termin "fondamentalizëm moral" (sikur Nano ta kishte lexuar këtë libër të padronit të tij nuk do t'i shpëtonte dot joshjes për ta përdorur këtë term !). Vizioni i Nanos për "shoqërinë me të vërtetë civile" të sjell ndërmend një fragment të librit të Karl Popperit "Shoqëria e Hapur dhe armiqtë e saj" dhe pikërisht atë fragment kur Popperi na thotë se madhështia e Athinës së Lashtë arriti kulmin atëherë kur Sokrati dhe sofistët shpallën armiqësinë e tyre konseguente kundër të gjitha formave të ndërvarësisë morale. Dihet nga historia se Sokrati ishte, po të përdorim shprehjet e Nanos, "plak me huqe rinore" dhe "beqar lapërdhar" (gay, pedofil dhe pervers). Sipas Popperit dhe Nanos që i mbron tezat e tij (sipas gjasave pa i njohur drejtpërdrejt ato), edhe shoqëria shqiptare do të arrijë madhështinë e saj dhe do të bëhet "një shoqëri me të vërtetë civile", kur sokratianëve të sotëm amoralë t'u vijë momenti i apotezës shoqërore dhe civile, do të thotë kur morali të bëhet një fiksion. Nanoja i shkretë nuk e di se liria e pakufizuar dhe amorale popperiane të cilën ai e prapagandon nuk është për fat të mirë, një vlerë (apo më mirë të them një antivlerë) botërisht e pranuar. Më duhet që Nanos t'i përmend edhe një shprehje të Lord Actonit, i cili thotë se "Asnjë vështirësi nuk ka qenë kurrë kaq e përhershme dhe e pakapërcyeshme sa pasiguria dhe çoroditja lidhur me natyrën e lirisë së vërtetë. Nëse interesat e përkundërta kanë qenë shkak për dëme të mëdha, idetë e rreme kanë shkaktuar ca më tepër dëme". Sigurisht që ajo që i dukej tejet e vështirë filozofit të madh Lord Acton, nuk mund të jetë e tillë edhe për ish-inxhinierin e telefonave të Çorovodës, Mustafa Nano. Ky i fundit, i frymëzuar nga idetë e Popperit dhe të Sorosit (gjithsesi jo drejtpërdrejt nga librat e tyre), e ka shumë të lehtë që të përcaktojë "lirinë e vërtetë". Të tillë liri ka kur ka liri për kriminelët dhe banditët e deklaruar, gay-t, pedofilët, drogmenët, ateistët, perversët etj. Kemi kështu një shembull të "ideve të rreme që kanë shkaktuar ca më tepër dëme". Por mbrojtjen më të gjatë dhe më të pasionuar Nano ua rezervon kozmopolitëve. Ai thotë se: "Mllefi është i njëjtë, si kundër ateistëve, ashtu edhe kundër kozmopolitëve. Por nuk arrijmë të sqarojnë së ç'mëkat bëhet e ç'të keqe ka, nëse je edhe shqiptar, edhe kozmopolit. Për kryqtarët tanë me penë është një mëkat i madh të jesh kozmopolit, pasi sipas tyre "kozmopolitët shqiptarë nuk mund të jenë tjetër veçse antishqiptarë. Kozmopolitët shqiptarë na dalkan kështu një racë e veçantë, të ndryshëm nga kozmopolitët e të gjithë botës".(“Shekulli“, 1 qershor 2000, f. 13) Padronët e Mustafa Nanos janë tallur keqas me të kur e kanë vënë të shkruajë për kozmopolitizmin, pa marrë mundimin t'i tregojnë se ç'do të thotë fjala kozmopolit. Kështu që ai na ka ofruar këto rreshta sa djallëzorë, aq edhe qesharakë. Djallëzorë, sepse Nano na thotë se të qenit kozmopolit është kompatibël më të qenit shqiptar. Pra, mund të jesh në të njëjtën kohë edhe kozmopolit, edhe shqiptar. Kjo është njëlloj sikur të thuash që është e mundur që Nano të jetë fizikisht në të njëjtën kohë edhe në ish-zyrën e tij të PTT-së së Skraparit, edhe në zyrat e “Mjaft”. Të jesh dhe kozmopolit, dhe shqiptar, kjo është e pamundur, pasi që kozmopoliti (fjala kozmopolit do të thotë qytetar i botës) është një njeri që ka braktisur çdo përkatësi lokale dhe nacionale në favor të një identiteti të ri global, universal. Një formë e kozmopolitizmit është kozmopolitizmi komunist i dhënë në shprehjen e Marksit "Proletarët nuk kanë atdhe" dhe i artikuluar në parimin e internacionalizmit proletar. Nuk ka dhe nuk mund të ketë kozmopolitë shqiptarë, ashtu siç nuk ka dhe nuk mund të ketë kozmopolitë grekë, italianë, rusë, gjermanë, francezë etj. Kozmopoliti është thjesht kozmopolit. Nano thotë se "Unë nuk di ndonjë vend tjetër të botës (përjashtoj këtu vendet e sunduara nga regjime totalitare apo nga integralistë e fondamentalistë fetarë), ku kozmopoliti të shihet si qytetar bukëshkalë ndaj vendit të vet !!! Vetëm injoranca e ca shkarravitësve shqiptarë mund të kuturisë ta shohë çështjen kështu".(“Shekulli“, 1 qershor 2000, f. 13) Nano po të dojë të shohë një vend ku kozmopoliti "shihet si qytetar bukëshkalë ndaj vendit të vet" le të mos shkojë shumë larg, por në vendet europiane si në Francë, Greqi etj., apo edhe në SHBA-të, ku ai që do të shkruante gjëra të tilla si Nano do të "linçohej" (kuptimin e plotë të fjalës Nano nuk e di, ndryshe do ta vinte në thonjëza) intelektualisht. Pse Nano i mbron me kaq zell kozmopolitët? Sepse kozmopolitizmi është parimi themelor i doktrinës së "shoqërisë së hapur" popperano-sorosiane. Individi i "shoqërisë së hapur" është individi i çliruar nga përkatësitë morale, kombëtare, lokale etj. Ai është individi që ka si parime vetëm interesat e tij pragmatike dhe kënaqjen e instikteve të tij. Është individi amoral dhe i shkombëtarizuar. Sorosianët e kanë zgjedhur Shqipërinë si një laborator ku po eksperimetohet kozmopolitizmi i një kombi dhe për këtë janë duke investuar shuma kolosale. Nano thotë se: "Nuk shoh as hair, as qeder nga prania e kozmopolitëve". (“Shekulli“, 1 qershor 2000, f. 13) Këto turqizma të Nanos më nxitin t’ i përgjigjem me një frazë që Noli, në përkthimin e “Don Kishotit” e ve në gojën e Sanço Pançës, pra t’ i them Nanos se atij i “shtohen hairet dhe qelepiret” nga mbrojtja e kozmopolitizmit, pasi 11 VIP-a të “Aksionit Civil”, përfshi dhe Nanon paguhen me shuma të mëdha sipas një kontrate sponsorizimi që Ambasada e Holandës ka me disa kompani të mëdha në Shqipëri, gjë që do të publikohet e detajuar në momentin e duhur. Me gjasë Nano "nuk sheh as hair as qeder" nga shkombëtarizimi i shqiptarëve, gjë që do të shkatërronte çdo perspektivë të mirë në hapësirën shqiptare, pasi që një shtet nuk mund ta prosperojnë kozmopolitët që kanë kurëfarë përkushtimi përveçse ndaj vetvetes dhe që janë të ngërthyer nga korrupsioni moral. Në shkrimin e Nanos të bën përshtypje një fakt. Qëllimi i tij është që të marrë në mbrojtje kozmopolitët. Por ai ia nis duke marrë në mbrojtje kriminelët dhe banditët e deklaruar, gay-t, perversët, pedofilët, drogmenët, ateistët dhe të shthururit e çdo lloji. Nano i merr në mbrojtje të gjitha këto kategori, sepse ato përbëjnë kontigjentin nga ku dalin kozmopolitët, të cilët ai i ka mjaft për zemër. Kozmopoliti është një njeri që ka braktisur ndërvarësitë morale dhe kombëtare. Ndaj më i prirur për t'u kozmopolitizuar është amorali dhe akombëtari, do të thotë: krimineli, banditi, ateisti, drogmeni, pedofili, gay, perversi, vjedhësi. Të gjithë këta janë njerëz pa përkushtime, pra edhe pa pengesa për t'u ndjerë qytetarë të botës. Erion Veliaj e ka deklaruar veten kozmopolit, nën eufemizmin “çun ndërkombëtar“ dhe në emision “Top show“ në Top Channel, në 7 nëntor 2006, ku diskutohej për temën “Oh sa mirë me qenë shqiptar“, Erion Veliaj u paraqit në mënyrë provokative dhe fyese me çorape kuqezi që u vunë re nga drejtuesi i emisionit. Me këtë gjë Erion Veliaj, si kozmopoliti sorosian kriptohebre, kërkoi të fyente flamurin shqiptar. Ky artikull i Nanos është futur nga Erion Veliaj në listën e leximeve të detyrueshme për të rinjtë anëtar të “Mjaft“. Duke konsideruar se Mustafa Nano ka teori të tilla si ato që u thanë më sipër duket se prindërit teenagers-ave të “Mjaft“ duhet të preokupohen mjaft nga qenia e këtij njeriu mes fëmijëve të tyre, që duke e definuar sipas koncepteve të tij nuk mund ta quash ndryshe në këtë rast veçse një “plak me huqe rinore“. Fëmijët e tyre pësojnë dhe deformime intelektuale prej tij, pasi ai kur kërkon të tregojë erudicion bën gafa si ajo e para disa muajve kur shkrojti e zeza mbi të bardhë se Aristoteli është shpikësi i logjikës?!. Shih gazeta “Korrieri”, 18 prill 2006, f. 19. E tepërt ta thuash, Aristoteli nuk e shpiku logjikën, por e sistemoi atë, për fatin e keq të Nanos që ka probleme të mëdha me këtë logjikë.

__________________
Kolonel Anastas Janullatosi, jashte nga Shqiperia!

Modifikuar nga Petrit Kola datė 03/02/2007 ora 04:25

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar