Regjistruar: 17/04/2004
Vendbanimi: Evrope
Mesazhe: 53

Sapo kishin çelur lulet e para. Këtë vit ardhjen e pranverës e ndjenim në ajër. Si zakonisht edhe këtë herë do ta festonim; vajza dhe meshkuj në bodrumin e Shpreses. Aroma e biskotave që përgaditnin vajzat ndjehej thekshëm në hundë. Dreni, shoku im i klasës, ishte dashuruar në Blerinën. Unë e simpatizoja Shpresen dhe herë pas here i kushtoja ndonjë poezi, të cilën ia dërgoja nëpërmjet Blertes. Ajo ishte në njëfarë mënyre postieri im dhe unë i saj! Kjo e fundit qe tre muaj ishte e dashuruar ne Florimin!
E diel.
Prindërit e Shpreses kishin shkuar një dasmë dhe do të ktheheshin vonë natën. Shpresa ishte veshur me një fustan mëndafshi dhe këmishë të kuqe. Flokët e saja të gjata zbritnin supeve deri në bel. Sot i kishte bërë edhe buzët të kuqe, disi të zjarrta! Plot dashuri! Unë përpiqesha ta zë shikimin e saj, por sapo takoheshim skuqej në fytyrë dhe ia niste të flasë me Blerinën. Ka disa muaj që këmbenin letra,por ky ishte takimi i parë në një vend. Poezinë e parë që i kisha kushtuar ishte përafërsisht kështu:

Ah sikur ta dinte këtë Dashuria
Vallë do t“mi qante hallet e mia?

Sapo afrohej pranë dritares shndritej nga rrezet e diellit dhe fustani saj bëhej gati i tejdukshëm. Shihja këmbët e saja të gjata, të bardha dhe më dukeshin se nuk mbaronin kurrë! Aty nga ora tre , pasdite, Blerina doli qëllimisht me Drenin në bodrumin tjetër!
Tash u vështruam në sy dhe për një çast mbetëm si të shtangur! Rrinte ulur në një karrige shikonte anash gjersa gjysma e fytyrës i mbulohej nga flokët e saja të gjata. U ula pranë saj duke e parë drejt në sy! Faqet e saj ishin skuqur dhe digjeshin flakë! Buzët të tëndafilta iu kishin tharë dhe ajo kaloi me gjuhen e saj, sikur dëshironte tu japë jetë!
Zemra më rrahte shpejtë dhe dukej sikur këmbët dobësoheshin. Për herë të parë isha aq afër zonjushes që ia kisha kushtuar dhjetra poezi! U ula pranë saj, mbylla sytë - edhe nëse ha ndonjë flakaresh- , mendova, këtë rast nuk do ta humb!
Një herë ndjeva buzët e saja dhe pastaj dy duartë rreth qafe! E shtrënngova edhe unë. Kjo ishte puthja e parë në jetën time!
-"Mirepo do të martohemi " , më tha!
-" Natyrisht ," ia ktheva gjersa zëri më dridhej. Unë isha në klasë e shtatë, ajo të gjashtën.
Në bodrumin tjetër u dëgjua një zhurmë. Befasisht u futën Blerina dhe Dreni, që të dy duke i mbyllur këmishat. Unë as që kisha pasur guxim të shkoja aq larg, por Dreni kishte përvojë dhe shpesh here ne shkollë na jipte mësime!
"Shpejt " tha Dreni, shpejt se babai i Shpreses sapo e parkoi makinën! Nëpër një dritare të vogël dualëm në një rrugicë.
" Ah , hajdutë", bërtiti xha Neli.
Ne ia mbathën në të katra.
Dy javë më vonë mbaroi viti shkollor! Mora nje leter prej saj , se ata per shkak te punes se babait do te shpernguleshin ne nje qytet me te madh!
Tete vite me vone u takuam në koridorin e fakultetit filozofik! Dy vitet e fundit nuk shkruheshim me. Disi u rralluan edhe letrat!
U pershendetem tani si dy te rritur. Ishet veshur në të zezë dhe përsëri floket e saja te gjata mbulonin supet! Ngrita pak syzet perpjet sikur deshiroja ta kaperdije edhe nje here bukurine e saj.
" Dua të takohemi " më tha. Fatkeqesia ishte se une qe nje vit isha i dashuruar marrezisht! Ktheva koken ne anen tjeter se ndjeva ne syte e mi deshiren e vajit!
" Nëse ndonjëhere shkruan, atëherë më quaj Shpresa…dua te jem personazhi kryesor!", tha dhe u skuq përsëri në fytyrë!
-" I kam të gjitha letrat, te gjitha poezite….145!", tha ajo.
Në atë çast doli vëllau i saj dhe u nisën! Dola në shkallët e fakultetit dhe e përcolla me shikim derisa u zhduk në turmën e njerëzve! Në hundë ndjeja erën e rëndë të biskotave që ishin djegur në bodrumin e saj! Biskotat qe i kisha pare ëndërr shume here, por kurrë nuk e kisha mësuar shijen e tyre! Ndjeva edhe dhimbjen që më kishin shaktuar grillat e dritareve te bodrumit! Edhe zërin e Drenit, edhe të xha Nelit, paste ndjesë, se para disa viteve ka vdekur!

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar