Enri
Student
Regjistruar: 07/07/2003
Vendbanimi: Athens
Mesazhe: 80
|
Arafati mbetet nė lojė
Kryeministri i Izraelit Ariel Sharon ndjek një linjë të qartë: ai dëshiron që presidenti palesitnez Jaser Arafat të mos jetë më partner bisedimesh për Perëndimin. Në vend të tij ai i mbështet shpresat për procesin e paqes në Lindjen e Mesme tek kryeministri palestinez Mahmud Abaz. SHBA e mbështesin Sharonin në këtë plan, ndërsa evropianët, të cilët bëjnë pjesë në kuartetin e paqes për Lindjen e Mesme, duan që Arafati të vazhdojë të jetë partner bisedimesh.
Tri orë bisedime në Downing Street 10 në Londër shërbyen për afrimin e pozicioneve mes kryeministrit të Izraelit Ariel Sharon dhe kryeministrit britanik Toni Bler. Vetëm në një cështje qëndrimet vazhdojnë të jenë të kundërta dhe pikërisht kësaj cështjeje Sharon i kushton rëndësi të vecantë: Britania e Madhe ashtu si edhe shtetet e tjera evropiane duan që të vazhdojnë kontaktet me presidentin paelstinez Jaser Arafat, megjithëse Izraeli e kundërshton kategorikisht këtë, duke paralajmëruar madje, se kjo mund të dëmtojë procesin e paqes. Ariel Sharon sic duket shpresonte ta bënte për vete Toni Blerin. Uashigntoni ndërkaq ka pak kohë që ka nisur ta përkrahë linjën e Sharonit, i cili do ta injorojë Arafatin tashmë të izoluar plotësisht në Gaza. Toni Blerit si mik i Uashingtonit i duhet tani të përpiqet të mbrojë linjën e BE-së, i cili nuk ka ndonjë konmsideratë të vecantë për politikën e Sharonit, madje ndonjëherë e cilëson atë si të paekujlibruar.
Jaser Arafati pra mbetet në lojë. Megjithëse në fund të vitit të kaluar ai pranoi t“ia kalojë kompetencat kryeministrit Mahmud Abaz, i cili u emërua në pranverë në këtë post. Arafat fillimisht u përpoq të kufizojë kompetencat e kryeministrit të ri dhe më pas ai përpiqej të pengonte në prapaskenë politikën e tij. Pasi Abaz ra dakord me Izraelin dhe SHBA për planin e paqes "road map", Arafati menjëherë e cilësoi atë si tradhëtar. Shkas për këtë ishte fakti që Abaz mori përsipër të përmbushë një pjesë të detyrimeve të parashtruara sic ishte p.sh. carmatimi i grupeve radikale palesitneze, ndëkrohë që Izraeli ishte i gatshëm të lironte vetëm një numër të vogël të të dënuarve. Një arësye tjetër ishte, se Arafati gjithnjë e më shumë pëpriqej me mos e humbasë pushtetin.
Arafat dhe Abaz të martën u pajtuan sërish në mënyrë zyrtare dhe u përbetuan se do të bashkëpunojnë. Por përvoja e mujave të fundit ka treguar, se sa pak vlerë kanë këto përbetime, të cilat janë pasuar vazhdimisht nga probleme të reja. Izraeli mund ta kufizojë një rrezik të tillë duke e mbështetur me vepra konkrete kryeministrin Abaz. Fjala është këtu për veprime që t“i krijojnë përshtypjen popullit palesitnez, se politika e shpallur e paqes ia vlen vërtetë shumë më tepër se Intifada e mbështetur nga Arafati, gjë që u ka sjellë palestinezëve vetëm vdekje dhe vuajtje si dhe ditët e zeza të pushtimit. Shpesh herë madje janë krijuar rrethana jashtëzakonisht të vështuira, sic ishte pushtimi që zgjati deri në vitin 1993 kur u vendos marrëveshja e Oslos.
Abaz shpesh herë ka deklaruar, se tashmë duhet t“u jepet fund të tilla veprimeve. Ndaj ai ka kërcënuar forcat radikale, vecanërisht Hamasin dhe Xhihadin që në rast nevoje do t“i imponojë me dhunë që të heqin dorë nga sulemt. Të dyja këto grupe sidoqoftë e kanë pranuar tani marrëveshjen e armëpushimit, por ende nuk duan që t“i dorëzojnë armët. Abaz duhet t“i mbledhë këto armë. Jo për hir të Sharonit, por për interesat e veta: atij i duhet të konsolidojë autoritetin e vet.
Ju ftoj te gjitheve te jepni mendimin tuaj nese do te arrihet ndonjehere paqe ne rajonin e LIndjes se Mesme, cilat jane pengesat ne rruges e paqes dhe prosperitetit per popullin palestinez. Perse shkelen ne menyre te vazhdueshme, te qellimshme dhe kriminale te gjitha rezolutat e Keshillit te Sigurimit te OKB-se nga Izraeli, perse shkelen te drejtat e njeriut me te dyja kembet dhe bota (Amerika dmth) ben nje vesh shurdh e nje sy qorr, perse Izraeli ketu e 45 vjet (qe kur u krijua dmth) perben burim destabiliteti, cilat jane shkaqet qe s'pranohet nga fqqinjet e tij arabe, kur do pranohet si shtet me te drejta te plota prej tyre, cilat jane fuqite e medha e kane interesa ne rejon, si kane luajtur ato, me cfare mjetesh, etj etj etj. Ka me qindra qyetje mbi keto argumenta te lartpermendura dhe , ma do mendja, secili nga ju do kete perjigjet e tij. Le ti hedhim ketu ne kete forum e ti diskutojme se bashku. Cdo pikepamje eshte natyrisht e mirepritur, pasi dialogu eshte ai qe con nje shoqeri te civilizuar perpara.
__________________
FEJA E SHQIPTARIT ESHTE SHQIPTARIA
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|