kotka
.....
Regjistruar: 21/06/2007
Vendbanimi: .....
Mesazhe: 3612
|
Mire thone, qe kur plakesh te vijne gjithe kujtimet mbrapsht, e kisha degjuar, por tani e vertetoj me vehten.
Me kujtohet qe dashuroja shume shpejt, d.m.th bija ne dashuri shume kollaj, qe ne moshe te vogel, me kujtohet mund te kem qene ne kopesht kur dashurova per here te pare, kuptohet dashuri me mendje, jo fizike.
Sa ikte njera vinte tjetra dhe mundohesha t'i mposhtja duke menduar se keto jane mendime marrie, te pabazuara gjekundi, thjesht ne ekzistencen prane me tjetrin ose ne paraqitjen e jashtme apo menyren e sjelljes.
Zbeheshin me kohen dhe tani me kujtohen, qe kane qene te panumerueshme, mundohem ti numeroj dhe nuk arrij dot, i kam te gjitha te ngaterruara ne koke.
Kur u martova nuk bija me ne dashuri (si spjegohet si iku aftesia time e te renit ne dashuri sikur e preu njeri me thike????????), as nuk shihja njeri me atractive se tim shoq. Kjo kohe mua me zgjati rreth 15 vjet, me vone filloi prape avazi i mukes, truri im kerkonte perseri dashuri, jo trupi (po edhe kjo periudhe ishte kalimtare, me kohe u zbeh)
Tani jam ne periudhe shterpesie truri, nuk e di nese do te vije perseri periudha e renjes ne dashuri me tru per mua, nuk besoj.....
Megjithate te jesh i dashuruar dhe te japesh e te marresh dashuri do te thoja qe eshte gje e bukur, te jep energji dhe forca te reja dhe ta shohesh jeten gjithmone ne dinamike dhe levizje me syrin pozitiv. Tani dashurine me tru e kam zevendesuar me dashurine ne njerez, me pelqen te jap sa me shume kurajo, ndihme, etj dhe kjo me ben te ndihem mire.
Jam me fat qe besoj ne dashuri, i vetmi spark levizes i shoqerise.
__________________
Nuk mjafton te mendojme se duhet vepruar ndryshe...duhet te fillojme te mendojme ndryshe... dhe vetem atehere fillojme te veprojme ndryshe.
Modifikuar nga kotka datė 05/08/2009 ora 15:24
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|