erzeni_be
Veteran ne forum
Regjistruar: 06/07/2004
Vendbanimi:
Mesazhe: 1306
|
Dita e Gjykimit po afrohet.
"E çdo te mesoje ty se ç'eshte Dita e Gjykimit? Perseri! çdo te mesoje ty se ç'eshte Dita e Gjykimit? Eshte Dita, kur askush , askujt nuk mund t'i ndihmoje asgje. Ate Dite e tere çeshtja i takon vetem Zotit" (Kurani, Kaptina Infitar: 17-19)
"Dhe nuk ka dyshim qe Ora po afron dhe se Zoti me siguri do t'i ngalle ata te varezave (te vdekurit)" (Kurani, Kaptina Haxh:7)
Vdekja gjithkujt i afrohet çdo dite. Pa marre parasysh nese jemi te rinj, te vjeter , te pasur , te uritur , te ngopur apo te uritur, vdekje eshte pak me prane seicilit çdo dite, madje çdo minute e sekonde. Nuk mund t'i bejme balle kohes... apo te ndalojme afrimin e vdekjes.
Asgje qe bejme ne nuk mund ta ndryshoje dot faktin qe ne dhe ata qe jane rreth nesh , jane vetem qenie "te perkohshme" Si çdo qenie tjeter e gjalle edhe ne njerezit i afrohem Dites ne te cilen jeta jone do te perfundoje.
Njerezimi nuk eshte ana e vetme e krijimit qe i nenshtrohet vdekjes. Te gjitah krijesat e tjera , vete Toka dhe gjithesia, kane nje dite te vdekjes te percaktuar per to.
Dita e Gjykimit eshte nje dite e llahtarit dhe frikes se paimagjinueshme. Por ne te njejten kohe, e shte dita me e mahnitshme.
Gjithçka ne Toke do te rrafshohet, yjet do te shuhen dhe do te bien me shpejtesi njeri pas tjetrit dhe Dielli do te mbeshtillet ne erresire.
Te gjitha qeniet njerzore qe kane jetuar ndonjehere, do te tubohen dhe do te jene deshmitare te asaj Dite.
Kjo Dite e Fundit do te jete e frikshme per jobesimtaret dhe Zoti i asaj Dite do te jete Allahu, i cili zoteron gjithçka qe ekziston.
Dita e Gjykimit perkunder besimit te shumices se njerzve, po afrohet, ajo nuk eshte ne nje te ardhme te larget.
Kur te vjen ajo, Toka dhe gjithçka ne te do te asgjesohet. Ambiciet, deshirat, zemerimi, shpresat, epshet, armiqesite dhe kenaqesite do te marrin fund. Planet e bera per te ardhmen do te behen te pakutimte sepse ata qe kishin harruar se do te ktheheshin te Allahu duke pelqyer kete bote mbi Jeten e Pertejme dhe pasurinte dhe kenaqesite çorientuese te saj, do te takojne fundin e tyre.
Ne kete Dite , çdo njeri do te perjetoje qarte ekzistencen e Allahut.
Perpjekejet e tyre per te harruar Allahun dhe Boten e Pertejme kane marre fund dhe nje fillim i ri, fillim i cili do te jete i perjetshem dhe nuk do t'i ofroje lumturi jobesimtareve.
Qe nga momenti i pare i kesaj jete te pertejshme, ndeshkimi eshte aq i frikshem, sa qe ata qe e perjetojne ate do te luten per "vdekje" dhe "asgjesim"
Fillimi i kesaj jete, eshte Dita e Gjykimit dhe "ora qe po afron pa dyshim".
JETA NE TOKE ESHTE E PERKOHSHME
Qe nga femijeria jone e hershme e me tutje, ne shkojme drejt synimeve te caktuara apo undhezohemi nga te tjeret. Ne me siguri do te kemi , (apo do te luftojme per te patur) nje familje dhe nje pune, do te perpiqemi te fitojme sa me shume per te patur nje jete sa me te mire, do te shkollojme femijet tane dhe do te shpresojme se do te kemi nje jete me te miresa qe kemi patur.
Mbajme lidhjet familjare dhe miqesore sa me te rregullta, punojme dhe shkojme me pushime dhe nje pjese te mire te kohes sone ndoshta e kalojme edhe ne shtepite tona.
Perveç disa problemve te vogla me te cilat ndeshemi , jeta e seicilit prej nesh vazhdon pak a shume e qete, dhe zakonisht nuk ndeshemi me asgje te jashtezakonshme.
Gati gjithaçka ne jeten tone ne e paramendojme (perpara se te veprojme) dhe jeta e çdokujt eshte sikur jeta e çdokujt tjeter.
Ne duhet te punojme per t'i vene ne jete synimet tona, mundohemi te kemi nje familje te shendoshe , per te krijuar nje tjeter te shendoshe.
Sipas ketij botekuptimi, çfare tjeter do te mund te deshironim valle perveç "nje pune te mire" dhe "nje familje te mire" . Me arritjen e ketyre "dy" pikesynimeve shpresojme te çojme nje jete te lumtur. Ne kete menyre gjithçaka eshte e mrekullueshme dhe ne do te jetojme te lumtur.
Megjithate ne trupin tone dhe ne mjedisin tone ndodhin disa ndryshime te rendesishme. Shume qeliza qe kane funksione te ndryshme permbushin qellimin e tyre dhe vdesin.
Duke u plakur zevendesimi i tyre behet me i veshtire, organizmi jone plaket dukshem, gje te bien ne sy nga semundjet , dobesia rudhat etj etj.
Koha kalon shpejt, dhe pamundesia e kthimit te saj behet çdo dite e me e qarte. Duke menduar se jetojme te lumtur dhe ne rehati... gjithesesi i afrohemi vdekjes.
Pra kjo jete tokesore, kurre nuk mund te na jape ndjenjen e kenaqesise dhe qetesise qe ne shpresojme.
Kjo jete " e kenaqshme" merr fund, ne do te ballafqohemi me te verteten reale. Duke e patur parasysh kete fakt, asnjera prej ambicieve tona jetesore s'duhet te behet qellimi jone i vertete ne jete.
Kjo jete esshte nje sprove e perkohshme per te dalluar te drejtet prej keqberesve. Allahu zbulon kete realitet ne Kuran ne vargun e meposhtem:
"Ai eshte qe krijoji vdekjen dhe jeten, per t'ju sprovuar se cili prej jush eshte me vepermire. Ai eshte Ngadhenjyesi, Mekatfalesi"
(Kurani, Kaptina Mulk:2)
Qellimi i vertete i jetes nuk eshte nje pune emire dhe nje familje e mire.Ne te vertete te gjithe njerezit jane krijuar per nje qellim te perbasshket: per t'i sherbyer Allahut.
Ne behemi te lidhur me femijet tane,poziten dhe statusin, por qe ne çastin e pare te vdekjes keto kenaqesi tokesore humbin vleren dhe kuptimin e tyre. ç'do njeri e din kete por shumica vendosin te mos e pranojne. Dhe keshtu gjerate e tilla s'do te duhej te ishin qellimet themelore te jetes.Ne duhet te mendojme me kujdes dhe te kuptojme se ç'ka eshte qellimi i vertete dhe dobia e saj (jetes).
Allahu ne Kuran zbulon qellimin e vertete te krijimit tone ne vargun e meposhtem:
"Une nuk i krijova xhinet dhe njerezit per tjeter vetem qe te me Adhurojne" (Kuarani, Kaptina Dharijat:56)
Vetem me ane te permbushjes se kesaj pergjegjesie mund te shpresojme ne dhuntine e Jetes se Pertejme. Shumivca e njerzve kane shpresa te pabaza dhe e ngushellojne veten me to. Por ky eshte nje gabim i madh. Nese njeriu nuk pret asgje nga Jeta e Pertejme, mbetet vetem nje mundesi: te behet "asgje" me vdekjen e tij, nje mundesi qe esshte me e frikshmja e te gjitha mundesive. Jobesimtaret , zhvillojne metoda te ndryshme per te harruar "mundesine" e zgjedhur, sepse shume ia kane friken asaj.
Nder ato metoda jane: te mosfolurit , te mosdiskutuarit te mosperkujtuarit e vdekjes, edhe pse ajo eshte fundi i pashmangshem per çdo njeri. Shume njerez veprojne sikur ajo (vdekja) te mos ekzistonte.
Njerezit jane te kanaqur nga kjo jete tokesore apo te pakten e bindin veten se besojne se jane te tille. Mirepo Allahu zbulon se vdekja do ta gjeje çdokend:
"Thuaj, se vdekje prej se ciles po ikni, ka per t'ju zene, e mandej do te silleni tek Njohesi i padukshmes dhe te dukshmes (njohures dhe se panjohures) dhe Ai do t'ju njoftoi me ate qe keni punaur"
(Kurani, Kaptina Xhum'a:8)
Gjithesia dhe gjithça qe permban ajo, jo vetem njerezimi, do te vdes ne Diten e Gjykimit, sepse ate Dite , prova do te marre fund. Shume njerez do ta njohin ardhjen e asaj Dite neprmjet shenjave te saj, dhe ngjarjet qe çojne ne vdekjen e gjithesise, do te jene ne kuptimin e plote te fjales , RRENQETHESE.
Perfundimisht, ate Dite, Allahu do t'i ringjalle njerezit e varre dhe te gjitha ata qe jane( kane qene) ne Toke dhe do te thirren per te dhene llogari. Ata qe nuk ishin pregatitur te perjetonin nje Dite te tille nuk do te jene me ne gjendje qe ta mohojne ate, dhe keshtu do t'i perulen vullnetit te Allahut me ose pa dashje. Allahu ka pergatitur nje fund madheshtor per gjithesine dhe perkunder perpjekjeve te shume njerezzve per ta mohuar apo harruar kete te vertete, Dita e Gjykimit do te vjen ne kohen e caktuar.
Vijon
Modifikuar nga erzeni_be datė 28/03/2005 ora 19:59
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|