qershor13
Vagabonding
Regjistruar: 05/02/2003
Vendbanimi: Rio
Mesazhe: 2547
|
Emigracioni i trurit
Prof.Dr.VANGJEL MOISIU
Emigracioni është një fenomen social dhe me karakter ndërkombëtar. Edhe Shqipëria në këtë aspekt nuk bën përjashtim. Emigracionet shqiptare në drejtim të Amerikës janë nisur që nga viti 1886. Po kështu edhe në viset evropiane e gjetkë. Rrjedha e emigracionit të shqiptarëve ka njohur batica e zbatica në përputhje me vështirësitë dhe krizat e brendshme dhe në vartësi të faktorëve të jashtëm, luftërave botërore dhe krizave ekonomike të karakterit ndërkombëtar. Por fluksi më i dendur i paparë në historinë e Shqipërisë lidhet me periudhën e fundit të shekullit të kaluar, vitet e tranzicionit pas përmbysjes së diktaturës moniste. Periudha e tranzicionit u shoqërua me një hemorragji të pandalshme të procesit të emigracionit në drejtim të vendeve perëndimore në kërkim të kushteve më të mira të jetesës, sigurisë për të ardhmen dhe kualifikim arsimor të fëmijëve. Tranzicioni me komplekset e vështirësitë do të sillte natyrshëm rritjen e emigracionit. Kjo ishte e pashmangshme po të kemi parasysh bashkëveprimin e faktorëve të tillë si: varfëria ekstreme dhe niveli i ulët i jetesës, vështirësitë e punësimit pasiguria në jetë dhe përhapja e krimit, pra mungesa e perspektivës për të ardhmen. Ndër njerëzit që emigrojnë shumica janë intelektualë, specialistë të sferave të ndryshme, njerëz të kualifikuar me grada e tituj shkencorë.
Sipas të dhënave rreth 41% e intelektualëve që kanë ikur janë profesorë dhe doktorë shkencash, inxhinierë, agronomë, ekonomistë, specialistë të fushave elektronike, njerëz të kualifikuar të katedrave universitare. 60% e tyre janë meshkuj, kryesisht të rinj që preferojnë Amerikën, Kanadanë dhe vendet evropiane perëndimore. Këta njerëz përbëjne trurin e kombit, forcën intelektuale të specializuar që largohet në kërkim të bregut të lumturisë. Megjithë shpresat e mira emigrimi shkakton në mënyrë të pashmangshme një farë çrregullimi të ekuilibrit. Kur njeriu nuk ka nën këmbë tokën e vet, humbet diçka nga qëndrimi i tij vertikal, humbet sigurinë, bëhet më skeptik ndaj vetvetes. Dicka prej identitetit të natyrshëm dhe unit fillestar e thelbësor të rrëzohet përgjithmonë sepse duke humbur atdheun, njeriu humbet më shumë se një copë tokë të rrethuar me kufij. Në truallin amtar për dekada të tëra plazmohet vetëdija, virtutet dhe traditat kombëtare që trashëgohen brez pas brezi. Mjaft prej emigrantëve janë rikthyer me një eksperiencë të vyer pune dhe pasuri për të punuar dhe jetuar në Shqipëri. Emigrimi krahas të mirave mbart me vete edhe rrezikun e një fuzioni apo asimilimi gradual, sidomos tek fëmijët dhe tek rinia shqiptare që jeton në emigracion.
Asnjë komb apo popull nuk mund të ecë përpara pa shkencën e shkencëtarët e vet, pa njerëzit e kualifikuar dhe intelektualët që përbëjnë potencialin kryesor të atdheut. Një shtet është i fortë kur ka burime e potenciale të fuqishme intelektuale dhe shkencore. Që ajka e kombit dhe rinia të mos largohet, që inteligjenca të qëndrojë në atdhe është më se e nevojshme që shteti shqiptar të zgjidhë dy probleme thelbësore, së pari të sigurojë punë për rininë dhe specialistët dhe së dyti ti paguajë mirë. Angazhimi i kësaj force krijuese intelektuale lidhet me rritjen e stabilitetit politik e shoqëror, demokratizimin, integrimin, forcimin e ligjshmërisë dhe të mirëqënies.
__________________
Lo scopo della nostra vita č di servire la Forza che ci ha creati,e dalla cui misericordia o approvazione dipende il nostro stesso respiro,servendo con lealtą le Sue creature.Questo significa amore,che dovrebbe sostituire l'odio che si vede ovunque.
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|