Indrit
I pandreqshem.
Regjistruar: 01/04/2004
Vendbanimi: I ulur ne zemren e nenes.
Mesazhe: 1814
|
Citim: Po citoj ato që tha unforgiven
Indrit me ke kenaqur me keto poezite e tua..jane brenda ndjenjat e kujtdo, por jo kushdo di ti shprehe si ti..
Lum mamaja, babai dhe fisi qe te ka..
Po njerezit e mamit nuk kane banuar ne nje qytet me ju??
Mona te falenderoj per ndjekjen ne teme dhe per vleresimin gjithashtu, ne fakt femijeria pak a shume eshte e njenjte per te tere me pak diferenca kuptohet...
Ne fakt nuk i kam pasur larg as njerezit e mamit por puna eshte se njerezit e babait i kam konsideruar si me te afert per vete faktin se jetoja me to.
Une kam qene femija e pare e familjes se madhe, dhe te gjithe me donin shume, nuk mbaj mend qe te bija ndonjehere ne toke.
Nderkohe qe hallat e xhaxhai ishin ende beqare pothuaj tere kujdesin e kishin mbi mua, duke qene se perpara meje kishin vdekur dy te tjere...
Nderkohe ndryshe paraqitej situata tek shtepia e dajave, kur ato kishin secili femijet e tij, dhe me te medhenj nga une, dhe kur shkoja aty jo se nuk me donin por nuk ndjenja te njenjten afersi si psh me xhaxhane apo edhe hallen.
Nderkohe kam ndjere gjithmone edhe diference mes gjyshevere sa kam qene i vogel.
Nese per gjysherit nga babai kam qene gjithcka, qe mund te flisja gjithcka, mund te thyeja e derdhja cdogje, kjo nuk vlente edhe per anen tjeter, pasi atje thyenin te tjeret, dmth djemte e dajallareve qe ishin 5.
Nderkohe qe sot e njezet vjet me pare secili ka pasur ate bindjen e mbrapshte ne dallimin fisnor, ku djali i djalit ishte me i aferm se ai i vajzes, per faktin se mbart mbiemrin...ose ndoshta sepse ne ate kohe pesha e mashkullit vleresohej me shume.
Une degjoja gjysherit dikur kur thonin se niperit tona jane keto qe rrine me ne, nderkohe qe per mua dilte se isha nip i tjeterkujt mbiemrin e te cilit mbartja. Kjo me benin te kem diferenca.Fundja ishte edhe koha e atille nderkohe qe gjysherit ishin nga shtatedhjete e siper, ende mendonin se po te kete konflikt mes dy fisesh une do jem arme kunder tyre ne fakt ato ishin rritur ne kete klime te ashper
Mbaj mend qe me e afermja per mua ka qene stergjyshja atje, e cila me mbante shume shume afer, ne ate kohe i ka pasur kaluar te njeqindat.
Ju thonte shpesh se nuk ka asnje ndryshim mes niperve dhe cudi se vdiq me kete mendim ne moshen 119 vjecare.Me e forta eshte qe as emrin sma mesoi dot mire, me thonte Tomi
Vertete kete e kam dashur shume, ndoshta me shume nga stergjyshja tjeter, te cilen e kam njohur po ashtu.Dhe te gjithe me thone, se kam shume tipare te stergjyshes, midis te tjershe dhe besimin gje qe ajo e ka vleresuar e mbajtur perhere, me kujtohet sa cuditesha kur e shihja me nje ene qe i thonte gjym, dhe lante krahet...E kam kuptuar shume vone qe ajo falej e lutej, dhe ishte e vetmja ne familje pasi te tjeret ishin larg tradites fetare, jo vetem kaq por nuk donte tja dinte ne e lejon sistemi apo jo.
Nderkohe edhe dy gjysherit tani kane nderruar mendje e qendrim, dhe sa here shkoj per vizite, kercen ne kembe gjyshi nga gezimi mkegjithese eshte 95 vjet.
Eh ndryshojne njerezit edhe kohet, madje edhe une qe dikur perceptohesha si kulmi i cakpenllekut ndryshova megjithese pak me vonese.
Ne fakt sme ka pelqyer te shkruaj asnjehere ditar, por nese do e beja ndonje dite do shkruaja vetem per femijerine, ku ka histori qe te bejne te qash e te qeshesh ne te njenjten kohe.
Ne fakt,per te qene i sinqerte capkeni momentalisht, ka arritur , te fitoje respektin e te gjitheve ne te dy fiset dhe ky eshte suksesi me i madh qe kam arritur ne jeten time 23 vjecare.
Ndoshta do sjell ndonje cope ditar ne ditet e ardheshme.
Flm edhe nje here per leximin
Miqeisht, Indriti.
__________________
Duro, duro...
Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar
|