Regjistruar: 10/03/2004
Vendbanimi: ......
Mesazhe: 1516

Hapat e ndrojtur zvarriten ngadale
shkelin mbi trishtimin si mbi gjethe te thata
ndjenjat shushurijne si te detit vale
te buta, te dobta, te embla, te adheta.


E hyj ne nje bote qe tashme eshte e huaj
e prek mure qe dikur me flisnin,
me struktura te ngurta zgjat gishtrinjte e luaj
atje ku format zvarritsshem humbisnin.


Me kerrcasin hapat a ndjenjat s'e di
dicka qe merr fryme, ka emer, ka puls
nje ndjesi delikate pa emer pa shtepi
qe s'di a ta ushqej a ndoshta ta kepus.

Hap nje porte te hekurt veshur me shkurre
Kacafytur gjembat me trendafila te ndryshkur
e shkel me lehtesi mbi vazhda te murrme
atje ku hapat e dikurshem pa ze, jane vyshkur.


Gjunjet perplasen mbi degeza te kafta
duart gerrmojne mes zhurrmes se vdekur
zhvasin nje rreze drite nga rete e kaltra
e i japin fryme nje filizi te sapo celur.





Ps. Ia dedikoj kete poezi Cedrus dhe Glaukus
Pershendetje!

__________________
"Ne qiellin e purpurte plote shkendija,
Do te shterhiqen si diell edhe endrrat e mia. E kur nata te bjeri si gjithemon edhe sot, yjet do te jene endrra qe diell su ben dot!"

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar

Regjistruar: 17/05/2009
Vendbanimi: vlore
Mesazhe: 5487

e nje idjote si une mund ta shkaterroje trishtimi po lamtumire sthote kurre
se njof ket teme sehste per ty leri tjeret te luajne me ty shikoj urrej neser harrron perseri falen
injorNCE

Denonco kėtė mesazh tek moderatorėt | IP: e regjistruar