Klodel
.
Regjistruar: 10/01/2003
Vendbanimi: .
Mesazhe: 5233
|
ku po shkon bota????
Në një editorial të sotshëm, e përditshmja amerikane Uashington Post, ka analizuar pasojat e mundshme të luftës për pozicionin e Shteteve të Bashkuara në botë. Kështu në artikullin e titulluar "Shtetet e Bashkuara rrezikojnë izolimin, thyerjen e aleancave të vjetra në rast lufte", thuhet se cilido të jetë rezultati, një luftë paraprake kundër Irakut e lëshuar pa sanksionimin nga Kombet e Bashkuara mund të transformojë botën dhe vendin e Shteteve të Bashkuara në të.
Me një luftë të shpejtë të suksesshme në Irak, administrata Bush mund ti shndërronte Shtetet e Bashkuara në një Romë të shekullit të 21, që dominon globin, duke izoluar, frustruar dhe eliminuar armiqtë e saj.
Por kjo është tepër larg të qënit mundësia e vetme. Një luftë e përgjakshme, dhe e papastër, një pritje armiqësore nga qytetarët irakienë, dështimi për të zbuluar armët e fshehura biologjike dhe kimik, dështimi për të mbështetur një demokraci funksionale irakiene apo zhvillime të papritura në vende apo rajone të tjera, mund të minojnë kauzën e Shteteve të Bashkuara. Një botë e inatosur mund të kthehet kundër Uashingtonit dhe efektet do të ndiheshin në çdo forum ndërkombëtar, që nga Kombet e Bashkuara e deri tek Organizata Botërore e Tregtisë, shkruan Uashington Post.
Që në fillim të administratës së tij, Bush e bëri të qartë besimin e tij që marrëveshjet, aleancat dhe institucionet të cilat u zhvilluan në erën e Luftës së Ftohtë duhen ndryshuar dhe përshtatur ndaj kërcënimeve dhe kushteve të reja.
Pas 11 shtatorit 2001, administrata e ashpërsoi këtë pikë duke argumentuar se kërcënimet e reja terroriste kërkonin një vigjilencë agresive përfshirë këtu veprime ushtarake paraprake dhe se Shtetet e Bashkuara do të ndiqnin një politikë të re force me çfarëdo aleatësh që mund të tërheqë.
" Rendi botëror që njohim nuk është adekuat për mbrojtjen e Shteteve të Bashkuara në një shekull të ri kërcënimesh të cilat janë komplet në tjera në krahasim me ato që kemi përjetuar në të kaluarën" ka cituar Uashington Post, Richard Perle, kryetarin e bordit të politikës së mbrojtjes në Pentagon. Ai e ka përcaktuar këtë rrezik të ri si terrorizëm.
" Ne do të duhet të ndërmarrim luftë kundër tyre (terroristëve) shpesh edhe në territorin e vendeve të tjera, dhe të gjitha normat e rregullit ndërkombëtar e vështirësojnë këtë. Prandaj presidenti duhet të riformojë qëndrimin thelbësor ndaj këtyre normave, ose do t'i kemi duart e lidhura nga një institucion i prapambetur ( sistemi ndërkombëtar tradicional) që nuk është në gjendje të na mbrojë", thotë Richard Perle.
Zbiginjev Brzhezhinski, ish këshilltar për sigurinë kombëtare të presidentit Karter thotë se " Ne nuk e dimë se çfarë po bëjmë. Shtetet e Bashkuara nuk kanë qenë asnjëherë kaq të izoluara në epokën moderne. Nuk mund t'ja dalim mbanë botës krejtësisht të vetëm. Jemi më të fuqishëm se çdo vend tjetër, por nuk jemi të aftë që të diktojmë të gjithë botën dhe mendoj se kjo është pika në të cilën ka rënë poshte administrata aktuale.
Brzhezhinski citohet të ketë thënë se që nga negociatat e presidentit Karter për Lindjen e Mesme në Kamp David, lufta e Xhorxh Bushit në Gjirin Persik e deri tek fushatat e Bill Klintonit kundër nacionalizmit serb në Bosnjë dhe Kosovë, Shtetet e Bashkuara kanë patur një mbështetje të madhe ndërkombëtare për çështje kontroversiale. " Por tani nuk e kemi. Dhe mendoj se prova më e mirë e prishjes duket në rastin e Koresë së Veriut. Ne nuk mund të armiqësojmë komunitetin ndërkombëtar në një çështje dhe pastaj të presim që të punojë me ne në një mënyrë të përshtatshme për një çështje tjetër." citon Uashington Post Brzhezhinskin.
" Kjo luftë do të helmojë aleatët më të afërt të Shteteve të Bashkuara" thotë gjenerali në Pension William Odom, ish drejtor i Agjencisë ndërkombëtare të Sigurisë. " Po i afrohet afër rrezikut të shkëmbimit të Evropës me Irakun", thotë ai.
Xhozef Joffe, editori i të përjavshmes liberale gjermane Die Zeit, gjithashtu shikon një prishje të aleancave tradicionale, por për këtë fajëson francezët, gjermanët dhe rusët. "5 Marsi, dita kur udhëheqësit e këtyre tre vendeve u takuan në Paris dhe formuan një front të bashkuar i cili kundërshton shtyrjen e Shteteve të Bashkuara për luftën, do të kujtohet si dita kur Aleanca atllantike u ndryshua", thotë Joffe. Sipas tij " Boshti i ri Paris-Berlin-Moskë duhet parë si një shembull i politikës së ekuilibrit klasik të forcave. Organizuesit ishin më pak të interesuar tek Sadam Huseini sesa në frenimin e Shteteve të Bashkuara. E gjithë kjo është për kontrollimin e pushtetit amerikan", përfundon Joffe.
Pasojat e këqija mund të mënjanohen ose të minimizohen thotë Dieter Buhl, një tjetër gazetar gjerman, nëse lufta do të fitohej shpejt me dëme minimale në njerëz. Buhl parashikoi një nxitim të aleatëve të tanishëm kritikë për të rregulluar gjërat me Shtetet e Bashkuara nëse lufta do të ecë mirë.
" Asgjë nuk është aq e suksesshme sesa vetë suksesi", përfundon Uashington Post.
per ata qe nuk e mbajne mend, strategjia e re e sigurisë kombëtare e Shteteve te Bashkuara është për identifikimin dhe shkatërrimin e rrezikut terrorist, para se të arrijë kufijtë e Amerikës, nëse është e nevojshme, edhe duke përdorur forcën të parët.
Kjo strategji gjithashtu përmban aplikimin e veprimeve direkte dhe të vazhdueshme nga Shtetet e Bashkuara, në fushatën për të shkatërruar dhe parandaluar organizatat terroriste dhe aleatët e tyre, aplikimin e pushtetit kombëtar dhe ndërkombëtar si dhe mbrojtjen e interesave si brenda vendit ashtu dhe jashtë tij.
Ajo qe eshte interesante eshte qe edhe Korea e Veriut ka shpallur te njejten strategji te veprimeve paraprake para se rreziku te arrije kufijte e saj. gjithashtu te njejten strategji mund te perdorin te gjitha shtetet ( rrofte sebepi i sulmeve paraprake ). drejt cfare kaosi nderkombetar po shkojme?????
__________________
It takes just as much courage to express your love when it's right, as it does to walk away when it's wrong.
Denonco këtë mesazh tek moderatorët | IP: e regjistruar
|