Forumi Horizont (http://www.forumihorizont.com/index.php3)
- Bota e re e prozes (http://www.forumihorizont.com/forumdisplay.php3?forumid=338)
-- " Bushtra", nga Artan Gjyzel Hasani(Roman) (http://www.forumihorizont.com/showthread.php3?threadid=12553)

"Bushtra", vazhdimi...

Dones nuk i kishin pelqyer kurre diskutimet dhe dialogu. Kete gje e kisha vene re qe ne takimet e dikurshme ne folene tone. Edhe kur dashuria jone ishte tronditur, ajo nuk e kish pare te udhes te diskutonim per ate gje. As kur me braktisi, as kur me tradhtoi. As kur me poshteroi per muaj me rradhe. As kur u rikthye.
Ne kurre nuk ishim ndare, sic ndahet nje cift: dikush sqaron arsyet e largimit te tij dhe tjetri perpiqet te kuptoje. E pse jo, si miq. Nuk ekzistonte nje nate e tille ndarjeje, ku Dona te me kish thene lamtumiren e vet dhe arsyet e verteta qe e shtynin per te ndermarre kete hap. Perkundrazi ekzistonin me dhjetra nete qe ajo me kish tradhetuar dhe me qindra dite qe ajo me ish betuar se qe "e imja".
Here here, kur ishim te lire, e merrja shetitje. Kisha blere nje makine me parate e paradhenies dhe kisha mundesi ta shetisja ku te deshironim. Per t'i krijuar variacion e kisha regjistruar ne nje kurs privat te gjuhes vendase, qe ajo e kish fekuentuar pa deshire, derisa e braktisi fare,
Garderobes se saj nuk i mungonte asgje. Vazhdonte te ishte e bukur, por nje bukuri melankolike qe vriste. Buzeqeshja ishte arratisur pergjithmone nga ajo fytyre qe thjeshte rrezatonte bukuri, sic reflekton pasqyra driten e diellit.

Sidoqofte, ne jete, ne cilendo jete, vjen nje moment kur njeriu bie ne mendime me shume se heret e tjera dhe ne heshtje degjon mermerimat e pengjeve te shpirtit te vet. Cpo behej me jeten tone? Me te Dones?
Nje dite e kisha ndjere qe hakmarrja ime ndaj Dones nuk kish me kuptim: Ajo ishte ndjere kurve dhe prostitute per nje muaj rresht. I ishte neveritur cdo lloj marredhenie qe e kish lidhur me klientelen e saj te rastit. Kete e kisha kuptuar nje dite, ndersa kisha hyre ne dhomen e saj pa trokitur. Po merrte pluhurat. E zene ne befasi, ish kthyer nga une dhe cuditerisht me kish buzeqeshur. E kisha ndjere perseri qe e doja shume dhe nuk kisha ndjere zerin e njeriut te vogel brenda meje te me pengonte nga ajo ndjesi fisnike.
Kur nje kurve fillon e mendon per te krijuar familje, do te thote qe shpirterisht ka pushuar se qeni kurve. Keshtu thuhet teorikisht te pakten.
Per here te pare pas kaq kohesh doja t'i hidhesha ne qafe e te beja dashuri me te. Ta perkedhelja e ta puthja kudo ate fytyre, sidomos syte e brengosur e melankolike, cuditerisht te pafajshem: Edhe kur me kish thene genjeshtrat me te pacipa, veshtrimi i atyre syve nuk e kish humbur pafajsine. Ndoshta kish qene pafajesia e nje femije fajtor. Dicka e ngjashme me fjalen "padashur" qe e degjojme aq shpesh nga femijet. E kisha besuar ate pafajesi edhe kur ishte bere pafajesi fajtore.
Isha permbajtur dhe nuk e kisha puthur. Kisha marre edhe une nje lecke dhe kisha nisur te marr pluhurat nga fotoja ime dhe e tim biri. "I kam pastruar une ato! Pastro keto te tjerat!" dhe me kish zgjatur fotografine e saj dhe te se bijes syshkruar.
Ishin dy fotot qe me pelqenin me shume dhe ajo e dinte kete gje. Ishin bere ne kohen kur vertete me dashuronte dhe tani ishte e pamundur te mos sillja nder mend ate kohe. I kisha hedhur nje veshtrim Dones dhe me ish dukur njesoj si ne fotografl. I kish rregulluar dhe Iyer floket njesoj si atehere. Te njejtin make-up, te njejtin buzekuq. Nuk ishte truk djallezor. Besova se nuk e kish bere per te me impresionuar mua, por se kish dashur te ndjehej si atehere, pavaresisht nese une do ta kuptoja kete gje apo jo.
Sidoqofte, nuk e kisha prekur me dore. Ajo kish rene per gjume, ndersa une kisha kundruar nga veranda nje cift qe po rrokulliseshin mbi jeshillekun e viles perballe: ishin te rinj, e sic dukej, te dashuruar.